Chapter 5

Zedic's POV

Matapos maligo ay agad na akong lumabas ng banyo na tanging puting tuwalya lang ang nakatabing sa pang ibabang parti ng katawan ko, ramdam ko pa ang marahang pagpatak sa balikat ko ng ilang butil ng tubig na tumutulo galing sa basa kong buhok.

Nararamdaman ko na ngayon ang maayos na pakiramdam kumpara kanina.

Hindi pa ako nagbihis pakatapos noon, sunod kong pinuntahan ang bag na dala ko kanina at mabilis hinagilap roon ang cellphone ko na agad ko namang nakuha.

Matapos ng mahabang araw ay ngayon ko na lang ulit nahawakan ang cellphone ko, naka open ang 'Do Not Disturb' button sa phone ko kaya kahit anong call at text ay wala akong maririnig, matapos kong mapindot ang power button ay agad na bumungad sa akin ang 99+ missed calls na galing lahat kay Estella.

"Tss," agad akong napangisi dahil nabanggit nga nito kanina na marami na s'yang missed call sa akin.

Ngunit imbis na tawagan ko siya pabalik ay pinindot ko ang 'select all' at agad na binura lahat ng tawag niya upang alisin sa call history ko, ganoon din ang ginawa ko sa mga messeges niya sa inbox ko na hindi ko manlang pinagkaabalahan na basahin kahit isa sa mga iyon.

Sunod kong hinanap sa contact list ko ang number ng secretary kong si Carlos at tinawagan ito, nag ring naman agad ang phone at matapos ang tatlong ring ay saka nito sinagot, kasabay noon ay naglakad ako papalapit sa bintanang salamin ng kwarto ko at doon humarap habang nakatingin sa labas kung saan makikita ang maliwanag na ilaw sa paligid.

"Hello boss, good evening po," bungad ni Carlos sa kabilang linya.

"Natapos mo na ba ang pinapagawa ko sa'yo kaninang umaga?" walang patumpik-tumpik na saad ko upang sabihin ang pakay ko kung bakit ako tumawag.

"Tapos na po boss."

"Good, send it to my email para ma-check ko bago mo ibigay kay dad," saad ko pa.

"Sige po, ahm boss tanong lang po kailan ka papasok sa office naka tambak na po kasi ang mga papers sa table na kailangan ng pirma niyo at kailan po ang time na available kayo kasi maraming schedule ng meeting ang nacancel ko na at hindi ko alam kong kailan ko eriri-sched?" tanong pa nito.

"Sa wednesday na ako papasok sa office aayusin ko muna ang bago kong schedule sa school, send mo rin sa'kin kung sino ang makakameeting ko at ako na ang gagawa ng paraan para mauna ko iyon."

"Noted boss," sagot ni Carlos at hindi na ako sumagot pa saka agad na en-end ang call.

Matapos noon ay saka na ako naglakad papalapit sa walk-in closet ko para makapagbihis.

Pajamang itim at manipis na puting t-shirt lang ang sinuot na sa tingin kong magiging kumportable ako, agad akong lumabas ng kwarto ko upang tumungo sa kusina upang kumain dahil nagsinungaling lang ako kanina kina mom na hindi ako gutom kahit ang totoo ay wala pa naman talaga akong kinakain.

Ngunit habang pababa ako ng hagdan ay ikinagulat ko nang mabaling ang tingin ko sa sala at nakitang naroroon pa rin si Estalla, nakaupo at abala sa kung anong kinakalikot nito sa phone niya.

"Why are you still here, hindi ka pa sumabay kay mom?" malamig kong sambit rito nang makababa ako sa sala dahilan din para maagaw ko ang atensyon niya. 

Naibaba nito ang phone na hawak niya at agad itong tumayo mula sa pagkakaupo nito at saka humakbang papalapit sa'kin.

"I want to stay here with you babe," sambit nito at saka nagtama ang paningin naming dalawa nang tuluyan itong makalapit sa'kin.

Mapait akong napangiti rito, "I don't want you here." mariing sambit ko pa.

"Babe naman please alam ko na kaya ka nagkakaganyan ay dahil galit ka pa rin sa akin, please I'm sorry ilang beses ko pa bang uulit-ulitin sa'yo 'yon ginagawa ko naman lahat hindi ba? gusto kong bumalik na tayo sa dati kung paano tayo nagsimula ayaw ko na ng ganitong pakikitungo mo sa akin." Malungkot ang mga tinig nitong sabi sa akin.

"Gusto mong bumalik tayo sa dati, sige pabor sa akin 'yon." Nakangising sabi ko.

"So pinapatawad mo na ako?"

"Hindi."

"What do you mean?'

"Gusto kong bumalik tayo sa dati kung paano tayo nagsimula hindi ba?...Sige ibalik na natin sa dati nu'ng panahon na hindi pa natin kilala ang isa't isa iyon ang gusto ko," sinabi ko iyon mismo sa harap niya kahit alam kong masasaktan ito dahil alam kong pareho na lang namin pinahihirap ang mga sarili namin.

"Why are you like that, isn't it enough that I already apologize and you have to torture me like this huh, please tell me what should I do to make you fell in love with me again babe, "" sambit nito kasabay nang pangingilid ng luha sa mga mata nito.

"Pinatawad na kita Estela, pero hindi matutumbasan ng patawad na 'yon ang lamat na natamo ko galing sa'yo alam nating pareho na ang relasyong namamagitan sa atin ngayon ay wala nang pagmamahal pa dahil lahat ng ito ay kagustuhan na lamang ng mga magulang natin, kaya ako naman ang makikiusap sa'yo 'wag mo akong pilitin na gawin ang bagay na hindi ko naman talaga gusto, 'wag mo na akong pilitin na mahalin ka pa dahil tapos na pwede ba, kagustuhan na lang ni mom ang ginagawa ko kaya nanatili parin ako sa relasyon nating 'to kahit wala nang pagmamahal." mahabang sabi ko na dahilan upang umagos na ang luha na kaninang nangingilid sa mga mata ni Estella, ngunit kahit isang balde pa siguro ang luhang ibuhos niya ngayon sa harap ko ay wala na akong pakialam pa kasalan niya ang lahat kung paano kami napunta sa sitwasyong ito kaya huwag niya akong pilitin na ibalik ang nasimulan namin dahil nadurog na ako ng dahil sa kaniya.

"Babe please." Nagmamakaawang usal pa nito at hinawakan pa ako sa kamay ko, ngunit agad ko na iyong binawi.

"Go home now Estella its getting late," sabi ko rito ngunit mabilis naman agad itong umiling upang sabihing ayaw niya.

"Go home," pag-uulit ko sa sinabi ko.

"No babe." Pag-iling pa rin nito.

"Ayaw mong umuwi then fine dito ka matulog."

Lumiwanag ang mukha nito ng sabihin ko iyon, mabilis nitong pinunasan ang namamasa n'yang mata dahil sa luha.

"Bukas ang kwarto ko dun ka matulog mag-isa, dahil ako ang aalis," dagdag kong sabi saka ko ito tinalikuran at naglakad na ako patungo sa may pinto.

"What do you mean ikaw ang aalis?" habol nito sa akin ngunit hindi na ako himinto at tumuloy lang sa paglalakad hanggang makalabas na ng tuluyan sa bahay hindi ko na naramdaman na sumunod si Estella, isininyas ko sa guard ng bahay na buksan ang gate sa garahe dahil aalis ako, agad akong sumakay ng kotse ko bukas naman iyon at naiwan ko pa rito ang susi ko kaya laking pasasalamat ko at mabilis na pinaandar iyon. 

Umalis ako at tumungo sa isang madilim na lugar lang hindi kalayuan sa bahay, doon ipinarada ko ang sasakyan na walang ibang nakakapansin, mula sa pwesto ko ay tanaw ko lang ang bahay at saka nalang ako babalik kapag nakita ko nang umalis na si Estella dahil alam kong hindi iyon dun magtatagal kasi wala naman ako.

Mayamaya pa ay hindi nga ako nagkamali, nakita ko ang paglabas nito ng gate at naghintay ng dadaang taxi. Mabilis rin itong nakasakay at saka umalis, hinintay ko pa munang makalayo ang sinasakyan nito bago ko naman muling pinaandar ang kotse ko.

Ilang beses akong napabuntong hininga ng dahil sa inis, at mabilis din akong nakabalik sa bahay na ipinagtaka pa ng guard kong bakit ang bilis ko lang nakabalik.

Sa kusina na ako sunod na tumungo dahil sa naramdaman kong pagkalam ng sikmura ko, mabilis na inutusan ko naman ang katulong na ipaghanda ako ng pagkain na agad namang sinunod ng dalawa.

Isang guard at dalawang katulong lang ang kasa-kasama ko sa bahay na ito, ang bahay na ito ay para sa aming dalawa sana ni kuya ngunit nang mawala ito ay ako na lang mag-isa ang tahimik na naninirahan dito kasama ang masayang alaala namin ni kuya na nabuo sa bahay na ito na mananating alaala na lang.

Nawala ang kaninang gutom na nararamdaman ko at biglang nawalan na nang gana para kumain, ngunit pinilit ko pa ring isubo ang pagkain sa bibig ko. 

Bumalik na naman kasi sa'kin lahat ng sakit at kahit anong gawin ko wala na si kuya upang pwede kong pagsabihan ng mga problema ko at upang pagaanin ang loob ko.

Si kuya lang nakakaalam ng lahat ng sikreto ko sa buhay at alam ni kuya na si Estella ang unang babae na nagustuhan ko kahit ipinagkasundo lang kami ng mga magulang namin.

Tama kayo ipinagkasundo lang kaming dalawa ni Estella, magkaibigan at partner sa negosyo ang mga magulang namin at kami ang nakatakdang magtutuloy ng mga negosyong nasimulan nila at kagaya nga ng sabi ko ay sila na ang nagdedesisyon para sa sarili ko kasama na roon ay kung sino ang babaeng gugustuhin ko, nakatakda na kaming magkatuluyan ni Estella kahit hindi ko iyon gusto, pareho kaming 24 years old, isa at kalahating taon na rin kaming may relasyon nito.

Noong una ay alam ng mga magulang namin na nagmamahalan kami kasi sa harap ng mga magulang namin mismo inalok ko si Estella na maging kami na hindi naman nito tinanggihan, masasabi kong nasa kanya na ang katangian ng babae na magugustuhan ng kalalakihan, mayaman, maganda, matalino at marami pang iba. Nagustuhan ko siya nu'ng una at pinilit ko ang sarili kong gustuhin ito ng buong buo na alam kong nararapat na ialay para sa kaniya, ngunit sa likod ng mala anghel nitong panlabas na anyo ay namamahay pala ang dem*nyo sa loob.

Dahil na rin sa may kaya sa buhay ay hindi ko akalaing gano'n siya. Habang tumatagal ay nakilala ko ito halos nauubos ang pera niya sa walang kwentang bagay at pagpaparty gabi-gabi sa bar kasama ang mga kaibigan at kung sino-sinong lalaki, first monthsary namin isinama niya ako sa bar na paboritong tambayan ng mga barkada niya at dun marami akong nalaman sa kaniya. Nagkaroon na siya ng limang ex-boyfriend at pang anim na ako sa mga nakarelasyon niya.

And the worst thing that I discovered to her was all of those guys are already had s*x with her, lahat ng limang iyon na nakarelasyon niya ay naikama na siya, seriously how can I be proud for her being my girlfriend if she's like that, paano ko siya ipagmamalaki na ang isang babaeng sinusubukan kong mahalin ay may tinatago palang kulo, pero sinubukan ko pa rin mahalin siya kasi sabi nga nila kapag mahal mo tanggap mo.

But the f*ck is that kahit ganoon pala ay hindi pa rin madali, many times she really wanted to make love with me but I always refuse her kasi nirerespito ko siya at hindi ko kayang gawin iyon hangga't hindi kami kasal.

I tried my best to make Estella change with her bad habit but it's wasn't enough, fifth monthsary namin niloko niya ako nahuli ko itong nakikipaghalikan mismo sa ex-boyfriend niya at para ako noong dinurog sa subrang sakit at tuluyang nawala ang tiwala ko sa kaniya dahil limang buwan pa nga lang kami ay niluko na niya ako, ang pagmamahal na sinusubukan kong maramdaman para sa kaniya ay tuluyang nawala dahil galit na ang pumalit sa puso ko.

Nakaabot kami ng isa't kalahating taon na parang wala na kaming relasyon dahil sa malamig na pakikitungo ko rito at sa relasyon naming ito ay hindi ako makaalpas dahil na rin sa parehong magulang namin ni Estella, sila na lamang ang masaya na may relasyon kami ni Estella dahil ako kahit anong gawin ko hindi na ako magiging masaya pa sa bagay na ito.

Hindi ko na lang namalayan na dumurugo na pala ang kaliwang kamay ko dahil nabasag na ang wine glass sa subrang higpit ng pagkakahawak ko roon, hindi ko alintana ang mga bubog na naramdaman kong bumaon sa palad ko dahil mas lamang ang kirot na namamayani sa loob ko.

Kitang-kita ko ang marahang pagtulo ng dugo sa lamesa mula sa kamay ko habang nakatuon pa ang siko ko sa gilid ng mesa.

Halos isang subo lang yata ng pagkain ang nagawa ko, nang makitang wala manlang nabawas sa mga pagkaing nakahain sa harap ko.

Sunod na nahagilap ng paningin ko ang basong may lamang tubig saka ko kinuha iyon at mabilis na nilagot ang lamang tubig, matapos maubos ang laman ng baso at mabilis ko ring naitapon sa hangin ang basong iyon at tumama sa sahig saka sunod na umalingawngaw ang ingay ng nabasag na basong iyon sa buong kusina.

Alam kung narinig iyon ng mga katulong ngunit hindi na lang nila pinansin kasi alam kong sanay na sila, sanay na ang dalawang katulong na iyon sa pagwawala ko, ramdam nila na sa pagwawala ko nalang ibinubuhos lahat ng galit na meron ako sa loob ko na patuloy kong kinikimkim.

Patuloy ang pagtulo ng dugo sa kaliwang palad ko at wala akong pakialam roon, padabog kong itinulak ang silyang kinauupuan ko at saka ako tumayo.

"Zedic ayos ka lang ba?" tanong ni Aling Sol sa'kin nang salubungin ako nito palabas ng kusina, nasa kamay kong dumurugo ang paningin nito habang nagtatanong.

Tanging pangalan ko lang ang tinatawag nila sa akin kagaya ng sabi ko sa kanila, imbis na sagutin ang tanong ng matanda ay nilagpasan ko lang ito at saka ako tumuloy sa paglalakad patungo na sa silid ko.