All Chapters of Kakambal Sa Ibang Mundo: Chapter 21 - Chapter 30

Nang makarating si Alea sa palasyo ay may sumalubong kaagad sa kaniya na isang kawal. "Mahal na prinsesa, kanina pa po kayo pinapahanap ng iyong amang hari." sabi ng kawal. "Sabihin mo sa kaniya na ako'y nakabalik na. Namamasyal lamang ako sa kagubatan kanina at nais kong magpahinga muna sa aking silid." "Masusunod po, mahal na prinsesa." Tinalikuran siya ng kawal at agad na nagtungo sa kinaroroonan ng hari. Hindi niya nadatnan ang prinsesa nang siya ay makapasok sa silid. Hindi niya alam kung saan ito nagpunta. Iniisip niya na baka tuluyan na ngang umalis ang prinsesa sa palasyo para puntahan ang minamahal. Nakahiga lamang si Alea sa kama at nakatulala. Wala siyang ganang kumain at lumabas ng silid. Pumasok si Iris ngunit hindi man lang niya ito napansin. "Hoy, Alea! Anong problema, ha? Kanina ka pa namin hinahanap. Saan ka ba nagpunta? Pinag-aalala mo na naman kami, alam mo ba 'yon? Syempre hindi mo alam. Lagi ka na lang umaalis ng walang pa

Agad na napa-iwas ng tingin si Alea at sunod-sunod na sumubo ng pagkain. "Gusto ko na ang aking anak ang pipili ng kaniyang mapapangasawa. Si Yulan na ang magpapasya para sa kaniyang sarili," sagot ng ama ni Yulan. "Kung gano'n, may nahahanap ka na bang babaeng papakasalan, Prinsipe Yulan?" tanong ng ama ni Ash. "May napupusuan akong isang babae. Ngunit ikakasal na siya sa iba," sagot ni Yulan. Napahinto sa pagkain si Alea ngunit nanatili pa rin itong nakayuko. "Hindi ko alam ang bagay na iyan, Yulan. Maaari mo bang sabihin ang kaniyang pangalan?" sabi ng kaniyang ama. Napa-ubo si Alea sa narinig. Napatingin siya sa dalawang baso na nasa kaniyang harapan. Inangat niya ang kaniyang ulo at nakita na sina Ash at Yulan  pala ang may hawak ng mga iyon. Sabay ang mga ito na nag-alok sa kaniya ng basong may lamang tubig. Nagpalipat-lipat ang kaniyang paningin sa dalawang baso ngunit wala siyang pinili sa mga ito. Kinuha niya ang baso ng

"Anong ginagawa mo rito?" tanong ni Alea."Hindi ko na kailangan pang sagutin ang tanong mong iyan, Avaleighra.""Huwag mo ring sagutin ang mga tanong niya, mahal na prinsesa," sabi ni Iris."Huwag kang sumingit sa aming usapan, alipin! Wala kang respeto!" pagalit na sabi ng babae kay Iris."Paumahin, pero wala kang karapatang sigawan ang aking kaibigan. Kung wala kang importanteng sasabihin ay aalis na kami," sabi ni Alea. Niyaya niya ang kaniyang mga kaibigan at tinalikuran ang babae."Salamat friend, ha. Ayiee the best ka talaga!" sabi ni Iris sabay kapit sa braso ni Alea. Nakangiti lang si Ash habang pinagmamasdan ang dalawa."Tingin niyo narinig niya ang pinag-uusapan natin? Baka magsumbong siya sa hari at malaman ang totoo," nababahalang sabi ni Alea."Manalig na lang tayo na sana wala siyang narinig. Pero ihanda niyo na lang palagi ang mga sarili niyo. Hindi natin alam ang takbo ng isip ng mga nandito," sabi ni Ash.Nang

Lilingon na sana si Ash sa kaniyang likuran ngunit nakita niyang agad na bumangon si Iris at kinuha ang espada para saktan si Alea kaya wala siyang ibang nagawa kundi unahin ang kaligtasan ng dalaga. Binaliktad niya ang kaniyang hawak na espada at ibinato kay Iris upang patamaan ito ng hindi natutusok ng patalim nito. Tumama ang ulo ng espada sa leeg ni Iris at hinimatay ito dahil kahit na may anino sa loob ng katawan nito ay tao parin ito. Napasigaw si Alea sa kaniyang nakita at agad na dinaluhan ang nakahandusay na si Iris.Sabay sa pagbagsak ni Iris sa lupa ay nakaramdam din si Ash ng sakit dulot ng pagkatusok ng espada sa kaniyang likuran. Hinugot ng anino ang espadang nakabaon sa katawan ni Ash at muli sana itong sasaksakin mabuti na lamang at dumating si Yulan para iligtas si Ash.Napaluhod si Ash habang nakatingin sa mga kaibigang nasa kaniyang harapan. Unti-unting lumalabo ang kaniyang paningin at ang boses ng kaibigan ay unti-unting humihina sa kaniyang pandin

Nagising si Yulan at Alea dahil sa ingay ng paligid. Nakita nilang magkayakap pa rin sila sa isa't-isa nang sila'y magising. Nagtatawanan at ang lalakas ng boses ng kung sino man ang nasa kanilang paligid. Agad na bumangon si Yulan at agad na kinuha ang kaniyang espada ngunit ang naaalarma niyang mukha ay napalitan ng pagtataka. "Anong ginagawa niyo rito?"  "Kamusta na aking kaibigan? Mukhang maayos ka naman, pinag-alala mo pa kami! Sino ba iyang kasama mo?" tanong ng isang lalaki na kulay asul ang buhok.  Hindi pinansin ni Yulan ang mga matang nakatitig sa kaniya. Naghihintay ng sagot ang apat niyang mga kaibigan ngunit wala siyang ganang sagutin ang mga tanong nito. Hinarap ni Yulan si Alea na nakayuko kaya umupo siya upang magpantay ang kanilang mga mukha. Dahan-dahan namang inangat ni Alea ang kaniyang mukha at nagkatitigan ang kanilang mga mata. Gumuhit ang ngiti sa labi ng lalaki at tinulungan siya nitong tumayo at iniharap sa mga kaibigan na