Home / Romance / Plenitude of the Soul / Chapter 1 - Chapter 10

All Chapters of Plenitude of the Soul: Chapter 1 - Chapter 10

96 Chapters

Prologue

“Hey, babe,” bungad ko. Muli akong sumandal sa couch at pumikit. “Hey, what’s up? Nakauwi ka na ba? Hindi ka sumasagot kanina,” his voice was deep and cold as usual. “Hmm. I just got home. I’m sorry. Pagod lang. Where are you?” “Papunta ako sainyo. I bought you tteokbokki and gimbap. Syempre hindi ko pwedeng kalimutan ang persian pavlova.” Ramdam ko ang ngiti niya sakaniyang tono. I can’t help but smile. God, he’s really the best. “Really?” Malambing kong sinabi. “Of course. Wait for me, babe. Malapit na ako. I think ten minutes?” “Okay.” “Alright. I love you,” marahan niyang sinabi. “I love you too.” Pagkatapos ng tawag ay nanatili lamang ako sa couch hanggang sa dumating siya. Wearing a black polo shirt and dark denim jeans, he looked really handsome. His hair is the colour of sun-bleached wood. Davien De Loughrey is the man of my dreams. Sa loob ng isang taon naming relasyon, wala siyang pinar
last updateLast Updated : 2021-07-28
Read more

Chapter 1

Paggising ko pa lang ay nilista ko na sa utak ko ang mga pwede kong gawin ngayong araw dito sa Belleza Eterna. Dalawang linggo na akong nandito pero wala pa rin akong makabuluhan na pinagkaka-abalahan. Kung hindi man matulog, kumain, kausapin ang boyfriend ko through video call, mag-work out, wala na akong iba pang pwedeng gawin. Ni maglakad sa tabing-dagat ay hindi ko gustong gawin. Dito lang ako palagi sa mansion. Lumangoy sa dagat? Maglayag papuntang kabilang isla? Naisip ko na baka pwede ko naman bisitahin ang isla na nabili ni Dad. But how will I get there? May mga bangkero naman siguro na pwede akong ihatid doon? Hindi muna siguro sa ngayon. Mabuti na lang at maganda ang disenyo ng mansiyon. Kahit papaano ay nakakakita pa rin ako ng magandang tanawin. Our mansion was substantial and modern stylish. The windows were high ground-floor and well lighted. The roof was rectangular flat. There was also a huge and open-air swimming pool. Around the pool was a grassy ar
last updateLast Updated : 2021-07-28
Read more

Chapter 2

    Nasa kalagitnaan ako ng mabigat na eksena nang may pumukaw ng atensiyon ko. Manang Fely showed up with this unfamiliar girl beside her. The first thing I noticed about her was her tanned skin. I suddenly felt insecure again. I badly want a skin tone like hers. Iyong tulad rin ng kay Vicky! Iyong tulad ng mga nandito sa Belleza Eterna! I feel so out of place because of my white skin. Para akong naligaw lang! Well, totoo namang naligaw lang ako rito. Niligaw lang ako ng tatay ko. "Talianna, may bago tayong kasambahay," anunsiyo ni Manang Fely. Umayos ako ng upo at ngumiti sa dalaga. She was wearing a simple white shirt tucked in her high-waisted jeans. She has a straight jet black hair. Her smile made her more beautiful. She was tall, taller than me. I stood up and I smiled at her. She looked friendly. "Magandang umaga po, Ma'am. Ako po si Blair. Taga-riyan lang din ako. May sakit po si Nanay kaya ako po ang papalit sakaniy
last updateLast Updated : 2021-07-28
Read more

Chapter 3

    "Nami-miss ko na ngang mag-beach. Buti ka pa nandiyan." Ngumuso si Vicky. We've been talking for almost two hours. Pagkatapos kong mag-almusal ay tinawagan ko siya. I envy her! She's in Alaska now! Doon siya nag-summer vacation with her family. I could see from the screen that she was wearing a pink coat and white scarf. Habang ako nandito, napapalibutan ng karagatan, suot ang isang silk night gown. Isang nakakainip na araw na naman. Mamayang alas singko ng hapon pa lang naman ang "tour" ko with that fisherman named Nabrel. I admit it. I'm quite excited. Nakapaglibot na ako rito sa Belleza Eterna noong bakasyon namin dito pero siyempre, matagal-tagal na rin iyon. "Kung pwede lang magpalit tayo. Ako riyan sa Alaska. Ikaw dito sa dagat na ito." Inirapan ko ang dagat na nagsisilbing tanawin mula rito sa aking balkonahe. "I would love that. Ayaw ko rin namang sumama rito. Kaso syempre si Dad." She sighed. She fixed her thick eyeglass
last updateLast Updated : 2021-07-28
Read more

Chapter 4

Nakahalukipkip ako sa gilid habang hinihintay ang pag-aayos ni Nabrel sa bangka na aming sasakyan patungo sa isla namin. Wearing a deep sky blue flowy maxi dress with my white large brim fedora and Toga Pulla white sandals, I looked like a tourist here in Belleza Eterna. Dala ko ang cellphone at camera ko. Magvi-video call kami ni Davien mamaya upang ipakita sakaniya ang mga magagandang lugar na pupuntahan namin. I'm sure he'll be happy to see it. May mga dumadaan na bumabati sakaniya at tinatanguan niya ang mga iyon. Ang ilan ay kinakausap niya at nakikipagtawanan pa. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong napairap. Para siyang kumakandidato dahil sa rami ng mga nakakapansin at nakakakilala sakaniya. "Uy! Bebot! Mukhang amerikana, pare." Dinig kong boses sa gilid. "Tawagin mo. Laki ng sumbrero, ah. 'Di kaya liparin iyan?" "Turista siguro iyan. Baka inglisera!" "Nabrel! Kilala mo?" Nilingon ko ang dalawang madudungis na lalaki. I
last updateLast Updated : 2021-07-28
Read more

Chapter 5

Tanging ang tunog ng makina ng bangka ang maririnig. Si Nabrel ay nakaupo sa dulo ng bangka, nakatalikod sa akin. Ako naman ay abala sa pagkuha ng magagandang larawan gamit ang camera.  Belleza Eterna is indeed a beautiful place. Its beauty is undeniable and eternal. It is easy for everyone to find peace and beauty on this place. The alluring beauty of it highlighted more by the seawater that encircling it which can fascinate connoisseurs with its very bright crystal clear water and well developed barrier reefs.  I could see the slender and straight palm trees, forest overgrown hills. Rogue waves crashing against the rocks created its breathtaking beauty. The infinite ocean that seems to blend with the horizon is very engrossing. Nabrel is very lucky to live in this kind of beautiful place. He must be really proud of this.  Pinindot ko ang camera habang nakatutok iyon sakaniyang direksiyon. The view was his back and the ocean. N
last updateLast Updated : 2021-08-02
Read more

Chapter 6

Hanggang sa makabalik kami sa dalampasigan ay iritado pa rin ako. Lumubog na ang araw ngunit may liwanag pa rin. Nauna siyang bumaba sa bangka at ako naman ay nanatiling nakaupo, nakahalukipkip at matalim ang tingin sakaniya. He offered his hand but I refused it.  "Don't touch me!" Agresibo akong umiwas. Nagbuga siya ng hangin at binaba ang kaniyang kamay. Hinaplos niya ang buhok niya, tila nafru-frustrate na sa nangyayari.  "Talianna, bumaba ka na," mariin niyang sinabi.  Patuloy akong nagmatigas. Gusto kong mapikon siya sa akin. Gusto kong makita kung paano mapikon ang isang Nabrel Trenuver. Hindi pwedeng palaging ako na lang ang talo rito!  "Hindi ako bababa rito hangga't hindi ko nakikita ang sunglasses ko! You have to find it. Kapag hindi mo nahanap, you will have to pay for it!" Nalaglag ang kaniyang panga.  "Ano? Binato mo sa gitna ng karagatan, Talianna. Umaasa ka pang makikita mo iyon?" Aniya s
last updateLast Updated : 2021-08-02
Read more

Chapter 7

My dad will be gone for two weeks. Nagising ako kanina dahil sa tawag niya. Wala naman pagbabago kung narito man siya o wala. Palaging trabaho lang ang kaniyang kaharap. Mga papeles at ang kaniyang laptop. Last time, I asked him to swim with me sa pool para naman kahit papaano ay makapagpahinga mula sa trabaho ngunit tumanggi lang siya. Mas gugustuhin niya pang mangisda!  It was Wednesday morning. Napagdesisyunan kong magbabad sa pool. Magbabad lang, hindi lumangoy. Kanina ay naisip kong sa dagat na lang maligo ngunit nagbago ang isip ko. Dito na lang sa pool tutal ay magbababad lang naman. "Manang, please prepare me a fresh apple juice? Sa pool lang po ako," bilin ko kay Manang Lusing na naabutan kong palakad-lakad sa living room. "Iyon lang ba, Ma'am?" Aniya na tinanguan ko. I was wearing an olive green two piece swimsuit. Pinatungan ko ito ng black lace cover up. Sa dining area ako dumaan dahil mas malapit doon ang pool area. Pagbukas mo ng sl
last updateLast Updated : 2021-08-02
Read more

Chapter 8

Umalis din si Nabrel nang matapos ang kaniyang trabaho sa hardin. Pinaabot ko kay Manang Fely ang damit at shorts sakaniya. Bumaba ako upang puntahan sana si Nabrel ngunit nakaalis na raw.  "O-Okay. Iyong uhm, bayad. Hindi niya kinuha," wika ko sa maliit na boses.  "Ahh. Wala naman siyang nabanggit na may kukunin siyang bayad sa 'yo. Tsaka nagmamadali. May trabaho pa kasi siya," si Manang Lusing.  Kinagat ko ang labi ko at tipid na tumango.  Nang mag-lunch time, nasa balkonahe lang ako at kausap si Davien.  "Ilang araw ka mags-stay dito? HmmMga one month?" Ngumuso ako. He laughed. "Silly. I can't stay for that long, babe. Nakiusap lang ako kay Dad. I'm gonna stay there for three days. How's that sound?" "Three days lang? Babe! Sobrang bilis niyon! Hindi mo man lang pinaabot ng isang linggo." Dismayado ang boses ko. "Don't worry. May susunod pa naman." Kumunot ang noo ko nang may mari
last updateLast Updated : 2021-08-02
Read more

Chapter 9

"Are you out of your mind, Taliyah Lavianna?!" Gulantang na sigaw ni Vicky nang isa-isahin ko sakaniya ang nangyari. Nag-usap kami ni Davien. And... I gave him another chance. I love him. I think that's enough reason for me to forgive him. Being in a relationship with him for a year now is quite long. He flew all the way from Manila upang kausapin lang ako. Napaaga ang dating niya rito dahil sa nangyari.  Nasa guestroom ngayon si Davien at marahil ay tulog pa. It's still 5 am. Pagkatapos ng pag-uusap namin kanina, hindi ko na magawang matulog ulit.  "Vicky, why can't you just be happy for me? You know how much I love him. Everyone deserves a second chance." I sighed and brushed my hair with my fingers. Maging ako man ay napangiwi sa huling sinabi.  "Gasgas na ang linyang iyan, Talianna. Tanga ka lang talaga!" Nanlaki ang mga mata ko sakaniyang paratang. She doesn't usually talk like this not unless sagad na ang kaniyang pasensiy
last updateLast Updated : 2021-08-02
Read more
PREV
123456
...
10
DMCA.com Protection Status