All Chapters of Plenitude of the Soul: Chapter 31 - Chapter 40

"What?" Wala sa sarili kong tugon.  "Kumusta ang pakiramdam mo? Nasabi ni Kaloy na hindi ka nakadalo dahil may sakit ka," dinig ko ang pag-iingat sakaniyang tono.  I pursed my lips. Hindi ko alam ang sasabihin. Nagagalit pa rin ako... hindi ko maintindihan ngunit iyon ang nararamdaman ko ngayon.  "N-Nagustuhan ni Linella iyong binigay mo. Gusto ka niyang makilala kaso... hindi ka naman dumalo." Humina ang boses niya sa dulo.  "Glad she liked it," I whispered.  "Nakauwi na ang lahat. Katatapos ko lang magligpit, kasama si Senyel."  "How's Blair?" I said slowly.  "Maayos na siya. Pinauwi rin siya kanina ng doktor. Kulang sa pahinga kaya siya nawalan ng malay."  I smiled a bit.  "The baby... how's the baby?" napapaos kong sinabi. Tumindi ang kalabog ng pus

I cried myself to sleep that night. Walang mapaglagyan ang pagkadismayang nararamdaman ko para sa sarili. Gusto kong kalimutan na lang ang nangyari at magsimula ulit dahil pakiramdam ko, nawalan ako ng gana sa lahat. Hiyang-hiya ako... at durog na durog. Ang tanga ko para maisipan ang umamin sakaniya. At anong nangyari? Ganito ang kinahantungan ng bwisit na pag-amin na iyon. Nang hinatid niya ako pauwi kahapon, walang nagsasalita sa aming dalawa. Hindi ko magawang magpanggap na maayos lang ang lahat. Para akong lutang hanggang sa makauwi. I didn't even look at him nang magpaalam upang pumasok na sa mansiyon.  Nanliliit ako sa sarili ko. Pakiramdam ko ay iyon na ang pinakanakakapangliit na bagay na ginawa ko. Nagsisisi ako kung bakit ko pa sinabi iyon. Kung sana ay napigilan ko ang sarili ko. Kung sana ay hindi ako nagpadala sa sitwasyon. Nasabi ko naman na gusto ko siya bilang isang tao, hindi ba? Hindi bilang isang

I don't know what the hell has gotten into me but I just found myself holding a bottle of hard liquor that I got from Dad's collection. It says Captain Morgan. Pinuslit ko lamang ito at siniguradong walang nakakita dahil tiyak na hindi magugustuhan ni Dad sa oras na malaman niyang umiinom ako.  Hindi niya naman siguro mapapansin na kumuha ako ng isang bote? Napakarami niyang koleksiyon and I doubt if he remembers each bottle that he has.  It was already 9 pm and I'm wide awake while thinking if I should open this bottle and surrender myself to the world. Hindi na ako nagpaliguy-ligoy pa at mabilis nang binuksan ang bote. I'm just gonna taste it. Hindi ko hahayaang malasing ako. Patay ako kay Dad kung sakali. Sa kwarto ako uminom at kinandado ang pintuan. Hindi ko makakalimutan ang araw na ito. Unang pagdaloy ng alak sa lalamunan ko. Pikit-mata kong dinala sa aking bibig ang shot glass. 

"Talianna..." I clearly heard a deep voice whispering that woke me up.  Dahan-dahang kong minulat ang aking mga mata. Unang bumungad sa akin ang mukha ni Nabrel. Nakahilig ako sakaniyang dibdib habang nakapalupot ang kaniyang braso sa akin. It felt nothing but... peace and home.  "Nabrel?" I whispered softly. Napapikit ako nang halikan niya ang aking noo.  "Matulog ka pa. Kailangan ko nang umalis, Talianna. Baka makita ako ng Daddy mo," napapaos niyang bulong.  Nilingon ko ang paligid. I was in my room and it was still dark. Walang bakas ng kahit na anong sinag ng araw. Hinuha ko ay madaling-araw pa lang.  Nilingon ko muli si Nabrel. Dito ba siya natulog? Magkatabi kaming natulog?  "You... slept here? Beside me?" Uminit ang pisngi ko.  It's obvious! Hindi lang talaga ako makapaniwala

Pagkatapos ng isang linggong suspension nina Camille at Leigh, balik na sila sa klase. Pero hindi pa rin nagbabago ang trato nila sa isa't isa. Kapag nagpaparinig ang isa, gaganti rin ang kabilang panig! Kahit gaano ko man sabihan si Camille na hayaan na lang si Leigh ay hindi niya ako pinapakinggan. Matindi pa rin ang galit nila sa isa't isa.  "Tss! Hindi ako makikipag-ayos sa babaeng iyon! Kahit lumuha ka pa ng dugo riyan, hindi kita pakikinggan," aniya nang minsang nasa library kami.  I closed the book that I'm reading and looked at her wearily. Nakasimangot siya at mukhang na-badtrip sa aking sinabi.  "Hindi mo ba talaga sasabihin sa akin kung bakit ganiyan katindi ang galit niyo sa isa't isa? You don't trust me, huh?" I smirked at her.  Umirap siya at nagbuga ng hangin.  "Wala bang nababanggit sa'yo ang kupal na Kennedy na iyon? Close kayo, 'di ba?"