All Chapters of พ่ายรักคุณสามี: Chapter 221 - Chapter 230

ภายในห้องของเซี่ยเหยียนเหยียนเมื่อลู่หานถิงได้รับข้อความจากเซี่ยเหยียนเหยียนก็รีบตามมาทันที เซี่ยเหยียนเหยียนพาเขาเข้าไปในห้องห้องหนึ่ง ดวงตาเฉี่ยวคมดุจเหยี่ยวของลู่หานถิงกวาดตามองไปมาภายในห้องอย่างรวดเร็ว “แล้วคนอื่นล่ะ?” “ฉันไม่ได้ทําร้ายหว่านหว่านหรอกค่ะ เธออยู่ในห้องข้าง ๆ ค่ะ”ลู่หานถิงจ้องเซี่ยเหยียนเหยียนราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ริมฝีปากบางของเขาเปล่งน้ำเสียงที่หนักแน่นออกมา “ทางที่ดีคุณไม่ควรแตะต้องเธอเลยแม้แต่ปลายเล็บ ไม่อย่างนั้นผมจะฝังคุณทั้งเป็นไปพร้อมกับทั้งตระกูลเซี่ย !” ลู่หานถิงก้าวขายาวเดินออกไป ทุกก้าวย่างของเขารวดเร็วและฉุนเฉียว กางเกงขายาวที่ถูกตัดเย็บมาอย่างปราณีตพริ้วไหวเป็นเกลียวไปตามจังหวะการสาวเท้าที่น่าเกรงขามของเขา ภายในดวงตาคู่นั้นของเซี่ยเหยียนเหยียนเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา เซี่ยซีหว่านไม่เห็นจะมีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่กลับทำให้สองเทพบุตรอย่างลู่หานถิงและลู่จื่อเซียนหลงใหลจนหัวปักหัวปำ ในสายตาของพวกเขามีแต่เซี่ยซีหว่าน“ประธานลู่คะ อย่าไปเลยค่ะ !” เซี่ยเหยียนเหยียนโผเข้าไปกอดเอวบางของลู่หานถิงจากทางด้านหลัง ลู่หานถิงชะงักฝีเท้าลง “เอามือของคุณออกไ

เซี่ยซีหว่านรู้ว่านั่นคืออะไร จากนั้นมือของเธอที่กำเข้าหากันแน่นมาตลอดก็คลายออกในทันทีราวกับว่าสิ่งที่สําคัญที่สุดในชีวิตได้หลุดลอยไปแล้วอย่างน่าใจหาย ทันใดนั้นเองเซี่ยเหยียนเหยียนที่อยู่ในชุดนอนชุดใหม่ก็เดินออกมา ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ ท่าทางการเดินของเธอเชื่องช้ามาก และริมฝีปากก็ประดับไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข “เหยียนเหยียน เมื่อครู่นี้ลูกกับประธานลู่ทําอะไรกันน่ะ” หลี่ยู่หลานรีบวิ่งไปหาเซี่ยเหยียนเหยียนอย่างตื่นเต้น และจงใจถามเสียงดัง “แม่คะ เมื่อครู่นี้หนูกับประธานลู่...หนูเป็นผู้หญิงของประธานลู่แล้วค่ะ”เซี่ยเหยียนเหยียนพูดพลางเดินมาหยุดอยู่ข้างกายเซี่ยซีหว่าน เธอจับมืออันเย็นเฉียบของเซี่ยซีหว่านขึ้นมาอย่างสนิทสนม และพูดว่า “หว่านหว่าน เธออย่าได้โทษประธานลู่เด็ดขาดเลยนะ ถ้าเธอจะกล่าวโทษก็โทษฉันเถอะ เมื่ออยู่กับประธานลู่ฉันไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจเอง ฉันรู้ตัวว่าฉันผิด ฉันขอโทษเธอด้วยนะ แต่เธอให้อภัยเราเถอะนะ” หลี่ยู่หลานหางชี้ขึ้นฟ้าไปแล้ว เพราะในที่สุดลูกสาวของเธอก็ปีนขึ้นเตียงมังกรได้แล้ว “เซี่ยซีหว่าน การแต่งงานระหว่างเธอกับประธานลู่ครั้งนี้เป็นเรื่องเข้าใจผิดกันอยู่แล้

คุณท่านลู่รู้สึกตกตะลึงนิ่งอึ้งไปชั่วขณะหนึ่ง เธอพูดอะไรไม่ออกสักคำ เธอก้มหน้ามองหลานชายอันเป็นที่รักของเธอซึ่งกำลังนอนหนุนอยู่บนตักของเธอในตอนนี้ และพูดว่า “แต่ว่า หว่านหว่านไปแล้ว หลานจะทํายังไงล่ะ?” ลู่หานถิงยกริมฝีปากบางซีดเผือดขึ้นเล็กน้อยและพูดว่า “ผมก็แค่กลับไปใช้ชีวิตเหมือนเมื่อก่อน ผมเคยชินกับมันแล้วครับ” น้ำเสียงของลู่หานถิงทั้งแหบแห้ง อิดโรย หมดอาลัยตายอยาก และเย้ยหยันในตัวเองคุณท่านลู่น้ำตาไหลพราก เธอลูบผมสั้นของลู่หานถิงด้วยความทุกข์ใจ ผู้ชายในตระกูลลู่ล้วนน่าหลงใหล ไม่ว่าจะเป็นพ่อของเขา หรือตัวเขาเอง ในเวลานี้หญิงชราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองทําพลาดไปแล้วหรือเปล่า การสลับตัวแต่งงานในครั้งนี้จบลงอย่างรีบร้อน นอกจากรอยแผลเป็นในใจของลู่หานถิงที่หนักหนาสาหัสแล้ว เขายังได้รับบาดเจ็บไปทั้งตัวอีกด้วย“ได้จ้ะ ย่ารับปากหลานว่าจะไม่ไปหาหว่านหว่าน หว่านหว่านเป็นเด็กดี ในเมื่อพวกหลานเลือกที่จะปล่อยมือจากกันแล้ว ย่าก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก แต่นับจากวันนี้เป็นต้นไปหลานต้องให้ความร่วมมือในการรักษาอย่างเคร่งครัด ไม่ว่าจะเป็นการรักษาอาการบาดเจ็บบนตัวหลาน หรืออาการผิดปกติของการนอนหลับและอา

หลี่หยู่หลานเดินมาหยุดอยู่หน้าเตียงผู้ป่วย ขณะที่ชายชรากําลังนอนหลับอยู่บนเตียง จากนั้นแววตาของหลี่ยู่หลานก็ฉายแววอาฆาตแค้นออกมา ตาแก่นี่ทำไมถึงได้ตายยากนัก ขนาดวางยาพิษแล้วยังไม่เป็นอะไรเลยเธอหยิบเข็มฉีดยาออกมาอย่างว่องไว แล้วแทงมันเข้าไปในแขนของชายชราทันทีแต่ทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็นถึงความผิดปกติ เพราะแขนของชายชราทั้งเย็นเฉียบและแข็งทื่อ อย่างกับ...คนตาย ! เกิดอะไรขึ้น? หลี่ยู่หลานยื่นนิ้วมือของเธอไปจ่อที่จมูกของชรายชรา ซึ่งเธอไม่รู้สึกถึงการหายใจอีกต่อไปเขาเสียชีวิตนานแล้ว ! แย่แล้ว เธอหลงกลแล้ว !ทันใดนั้นเองประตูห้องก็ถูกเปิดออกพร้อมกับแสงสีขาวสว่างจ้าที่สาดส่องเข้ามา กลุ่มตํารวจในชุดเครื่องแบบรีบพุ่งเข้ามาคุมตัวหลี่ยู่หลานเอาไว้ทันที และเข็มฉีดยาอันนั้นก็ถูกใส่ไว้ในถุงซิปล็อกเรียบร้อย “คุณหลี่หยู่หลาน ตอนนี้คุณเป็นผู้ต้องสงสัยในการมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฆาตกรรมโดยเจตนา และตอนนี้หลักฐานก็ชัดเจนแล้ว พวกเราจะพาคุณกลับไปสอบสวน !” หลี่ยู่หลานเบิกตากว้างเต็มสองตา ใบหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและกระวนกระวาย เธอรีบดิ้นรนทันที “พวกคุณปล่อยฉันนะ ฉันไม่ได้ทำ ฉันไม่รู้เรื่

หมายความว่าอย่างไร? เซี่ยเหยียนเหยียนไม่เข้าใจ เธอไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อยเมื่อครู่นี้เซี่ยซีหว่านโกหกเธอทั้งหมดเลยเหรอ? ไม่มีกล้องวงจรปิด หลี่ยู่หลานเองก็ไม่ได้ขายเธอ ไม่มีหลักฐานอะไรทั้งนั้น มีแต่เธอที่รับสารภาพออกมาเอง เธอสารภาพออกมาหมดแล้ว !ทันใดนั้นเองประตูคฤหาสน์ก็ถูกพังเข้ามาเสียงดัง “ปั้ง” ตํารวจทุกคนรีบวิ่งเข้ามาด้านใน เซี่ยซีหว่านมองเซี่ยเหยียนเหยียนด้วยสายตาเฉยเมยท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย และพูดว่า “หลี่ยู่หลานเป็นแม่ที่ดีคนหนึ่งเลย ตอนที่หล่อนถูกจับก็บอกว่าหล่อนเป็นคนทําทั้งหมด ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยแม้แต่นิดเดียว หล่อนน้อมรับความผิดทั้งหมดเอาไว้เพื่อต้องการที่จะปกป้องเธอ”ร่างกายของเซี่ยเหยียนเหยียนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว ไฟโทสะที่มีอยู่ทำให้เธอสามารถทำลายล้างได้ทุกสิ่ง “เซี่ยซีหว่าน ฉันจะจัดการแก ฉันจะฆ่าแก !” เซี่ยเหยียนเหยียนพุ่งเข้ามาหาเซี่ยซีหว่านในทันทีแต่เพียงไม่นานก็ได้ยินเสียง “ปึก” ดังขึ้น เซี่ยเหยียนเหยียนถูกตํารวจจับกดลงไปกับพื้นและใส่กุญแจมือเหล็กบนข้อมือของเธอทันที เธอยังคงดิ้นรนและจ้องเขม็งมาที่เซี่ยซีหว่านด้วยความไม่พอใจ โกรธ และเคียดแค้นถ้าสายตาสามา