All Chapters of พ่ายรักคุณสามี: Chapter 201 - Chapter 210

เซี่ยซีหว่านกลับมาถึงสวนโหย่วหลานแล้ว เพื่อไม่ให้คุณย่ารู้สึกกังวลเธอจึงไม่พูดอะไรเลย เมื่อรับประทานอาหารค่ำกับคุณย่าเสร็จก็นั่งเล่นสักพัก จากนั้นเธอก็กลับไปที่ห้องนอน ขณะนี้ก็ดึกมกแล้ว แต่ลู่หานถิงก็ยังไม่กลับมาคืนนี้เขาจะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ? ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่?เซี่ยซีหว่านไม่เชื่อว่าเขาจะไปหาสาวสวยแล้วดื่มเหล้า เขาคงรู้สึกโกรธจึงจงใจพูดแบบนั้นออกมาเซี่ยซีหว่านหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา กดโทรออกไปยังเบอร์โทรศัพท์ของลู่หานถิงแต่ไม่มีคนรับสาย มีเพียงมีเสียงผู้หญิงตอบรับจากระบบดังขึ้นว่า “ขอโทษค่ะ เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ” เซี่ยซีหว่านกดโทรออกมาหลายครั้ง แต่เขาก็ไม่รับสายเลยเซี่ยซีหว่านพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง เมื่อคิดถึงลู่หานถิงในตอนเด็กที่ถูกขังอยู่ในที่มืดมิดและอับชื้นเหล่านั้นเป็นเวลาสามปีเต็มแล้วถูกข่มเหงรังแก เธอจึงตัดสินใจว่าจะรักษาเขาให้หายจากอาการป่วยให้ได้ ไม่ว่าจะแลกกับอะไรก็ตาม !ผลตรวจเลือดของเธอจะทราบในวันพรุ่งนี้ การทดสอบพิษครั้งที่สองจึงมีความจำเป็นต้องดำเนินการในทันที ในสมองของเซี่ยซีหว่านคิดเรื่องมากมาย

ภายในห้องของโรงแรม ลู่จื่อเซียนกอดเซี่ยซีหว่านแบบนี้อย่างเงียบ ๆ ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว ทันใดนั้นเสียงรูดบัตรของห้องพักก็ดังขึ้นจากข้างนอกและประตูห้องก็ถูกเปิดออกลู่จื่อเซียนเหลือบตาขึ้นมองก็ปะทะเข้ากับดวงตาคมคายทั้งสองข้างของลู่หานถิง ลู่หานถิงรีบตามเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็วลู่หานถิงยืนตระหง่านอย่างสง่างามอยู่ที่ข้างประตู เขากวาดสายตาราวกับเหยี่ยวเข้าไปข้างในก็พบเข้ากับมือเล็กทั้งสองข้างของเซี่ยซีหว่านกำลังกอดลู่จื่อเซียนเอาไว้แน่น ลู่จื่อเซียนโอบไหล่ของเธอเอาไว้ ท่าทางทั้งสองคนกำลังกอดกันอย่างสนิทสนม เขาขมวดคิ้วด้วยใบหน้าเย็นชาและเม้มริมฝีปากจนเปลี่ยนเป็นสีขาวไปหมด เขาก้าวขาเรียวยาวเดินเข้ามาพร้อมกับปิดประตูห้องเสียงดัง “ปัง” ลู่หานถิงก้าวมาข้างหน้าอย่างเร็วจากนั้นมือใหญ่ของเขาก็เอื้อมออกมาคว้าแขนเรียวเล็กของเซี่ยซีหว่านไว้พร้อมกับดึงเธอเข้ามาร่างกายอันอ่อนนุ่มของเซี่ยซีหว่านกระทบกับหน้าอกอันแข็งแกร่งของชายหนุ่มด้วยความรู้สึกเจ็บปวดจนทำให้เธอเลิกคิ้วขึ้น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะพิษในเลือดถูกระบายออกไปจนหมดแล้ว หรือว่าเป็นเพราะออร่าของชายที่อยู่ข้าง ๆ เธอคนนี้ที่ดูอึมครึมแล

เมื่อลู่หานถิงพูดจบก็ก้าวเท้าเดินจากไป เขาไปแล้วเหรอ?เขาไปแล้วเซี่ยซีหว่านได้ยินเสียงฝีเท้าที่ค่อย ๆ หายไปของเขา เขาไปแล้ว เขาออกสวนโหย่วหลานกลางดึกขนาดนี้ เขาคงไม่กลับมาแล้ว เซี่ยซีหว่านหลับตาลงและลืมตาขึ้นสลับไปมา เมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้ง เธอก็ยังคงมองไม่เห็นอะไร เธอเริ่มสูญเสียการมองเห็นแล้ว การทดสอบพิษครั้งที่สองทำให้พิษของดอกลำโพงยังคงหลงเหลืออยู่ในเลือดของเธอเซี่ยซีหว่านเอื้อมมือเรียวเล็กของเธอเพื่อคลำหาเข็มเงินของเธอ เธอคลำหาเข็มเงินเจอ จากนั้นเธอก็ดันเข็มเงินเข้าไปในจุดฝังเข็มของเธอ เพื่อที่จะนำพิษของดอกลำโพงออกจากร่างกายของเธอแต่มันสายเกินไป ความร้ายแรงของพิษดอกไม้รุนแรงมากขึ้นจนพลังเข็มของเธอตอนนี้ไม่สามารถรักษาเธอได้เลย เข็มเงินตกลงบนพรม เซี่ยซีหว่านนั่งขดตัวอยู่ข้างเตียง จากนั้นมือเรียวเล็กทั้งสองมือของเธอก็กอดเข่าของเธอเอาไว้ เธอลืมตาทั้งสองข้างที่ว่างเปล่าที่ไม่สามารถโฟกัสการมองเห็นใด ๆ ออกไปข้างหน้าด้วยความรู้สึกมึนงง เธอยังคงไม่เชื่อว่าคุณชายลู่จะหย่ากับเธอ เธอจะไม่หย่าแน่แต่ครั้งนี้การทดสอบพิษนั้นแย่มาก สมการสุดท้ายยังไม่ถูกปลดล็อค เธอช่วยคุณชายลู่ไม

น้ำเสียงของเซี่ยซีหว่านนั้นนุ่มนวล รอยยิ้มอันสดใสเปล่งประกายในดวงตาระยิบระยับของเธออย่างเห็นได้ชัด จากนั้นเธอก็พูดว่า “เพราะฉะนั้นคุณท่านคะ หนูคงต้องทำผิดต่อความกรุณาของท่านแล้วล่ะค่ะ”คุณท่านลี่ฟังแล้วเข้าใจในทันที นางฟ้าตัวน้อยของเธอแต่งงานแล้ว และเธอก็รักเขามาก จบสิ้นแล้ว เธอมาช้าไป !“นางฟ้าตัวน้อย ในเมื่อฉันถวายตัวให้เธอแล้วเธอไม่รับ งั้นเธอสามารถเสนอความปรารถนามาได้ ฉันรับปากว่าฉันจะมอบทุกอย่างที่เธอต้องการได้ทั้งหมด” คุณท่านลี่พูดด้วยรอยยิ้มรักใคร่เอ็นดูเซี่ยซีหว่านลุกขึ้น แล้วพูดว่า “คุณท่านคะ คำพูดหนูยังคงยืนยันคำเดิมค่ะ สิ่งเหล่านี้คือหน้าที่ความรับผิดชอบของหนู ดูแลสุขภาพร่างกายของท่านให้ดีนะคะ หนูขอตัวก่อนค่ะ ถ้าหนูมีเวลาว่างหนูจะมาเยี่ยมท่านใหม่ค่ะ”เซี่ยซีหว่านพูดจบก็ออกไปในทันที ...เมื่อเซี่ยซีหว่านเดินออกไป ในขณะเดียวกันนั้นก็มีเสียงของสวี่เส้าหนานดังขึ้นมาจากด้านหลังว่า “เฮ้ ยัยเด็กขี้เหร่!”สวี่เส้าหนานเดินตามเธอออกมา เซี่ยซีหว่านหยุดเดิน เธอมองย้อนกลับไปที่สวี่เส้าหนาน แล้วพูดว่า “คุณชายสวี่ คุณมีอะไรที่จะแนะนำฉันเหรอคะ?” สวี่เส้าหนานเหลือบมองเธอขึ้นลง

รูม่านตาของหลี่ยู่หลานเบิกกว้างในทันที จากนั้นความโกรธก็พุ่งขึ้นมาจุกภายในหน้าอกของเธออย่างรวดเร็ว เธอแทบอดทนรอไม่ไหวจนอยากจะพุ่งเข้าไปในรูปถ่ายและใช้มือฉีกสุนัขตัวผู้ตัวเมียคู่นี้ให้เป็นชิ้น ๆ ! ไม่น่าแปลกใจที่ตอนกลางคืนเซี่ยเจิ้งกั๋วไม่ค่อยกลับบ้าน ที่แท้เขาก็เลี้ยงสาวสวยคนหนึ่งอยู่ข้างนอก เขาคลุกคลีอยู่กับสาวสวยคนนี้ทั้งวัน เธอก็อายุห้าสิบกว่าแล้ว ทำให้ร่างกายของเธอรับไม่ไหวแล้ว ดังนั้นตอนกลางคืนเขาจึงไม่มาที่ห้องของเธอหลี่ยู่หลานซูมภาพให้ขยายใบหน้าของข่งเจินเอ่อร์มากขึ้น เธอจำข่งเจินเอ่อร์ได้อย่างรวดเร็ว นางแมวโมยคนนี้ เมื่อก่อนนี้เธอไม่ใช่เป็นสุนัขตัวหนึ่งที่คอยตามเสี่ยวเตี๋ยลูกสาวของเธอเหรอ? ได้ยินมาว่าสถานการณ์ครอบครัวของเธอแย่มาก แต่เธอไม่คิดว่าความคิดของข่งเจินเอ่อร์จะตีแผ่มาถึงพ่อของเพื่อนร่วมชั้น เมื่อเธอเห็นกระเป๋าใบใหญ่ใบเล็กที่เซี่ยเจิ้งกั๋วกำลังถืออยู่ในมือซึ่งเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยทั้งนั้น และทั้งหมดมูลค่าไม่น้อยเลยเธอเป็นนางแมวขโมยจริง ๆ !ตอนนี้หลี่ยู่หลานโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เธออยู่ในตำแหน่งเมียน้อยเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงกลัวเป็นพิเศษว่าเมียน้อยคนอื่น ๆ จะเลียนแบบทา