Se connecterShare
บทที่ 227 เธอจะไม่ได้กลับมาอีกตลอดกาล
Related chapter
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 228 คราวนี้เธอหนีไม่รอดแน่
เมื่อเซี่ยซีหว่านพูดจบ นัยน์ตาของเซี่ยเหยียนเหยียนก็เบิกกว้างขึ้นทันทีเผยให้เห็นถึงความร้อนรนและความตื่นตระหนกอยู่ภายใน เปลือกตาขวาของเธอกระตุกตลอดเวลา ภายในใจของเธอมีลางสังหรณ์ไม่ดี ที่แท้ ทั้งหมดนี้คือแผนการของเซี่ยซีหว่าน เธอหลงกลแล้ว และแม่ของเธอก็ถูกจับได้ในที่เกิดเหตุแล้วด้วยเซี่ยเหยียนเหยียนเอามือปิดปาก เธอพูดอะไรไม่ออกเลย เธอใช้เวลานานมากกว่าจะเรียกเสียงตัวเองกลับมาได้ “แล้ว...แล้วยังไง ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย ทั้งหมดนี้แม่ฉันเป็นคนทำ ฉันไม่รู้อะไรเลยสักนิด และฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอทําอะไรลงไปบ้าง”เซี่ยซีหว่านมองท่าทีที่แสร้งทําเป็นใจเย็นอย่างเฉยเมยของเซี่ยเหยียนเหยียน แล้วพูดว่า “เซี่ยเหยียนเหยียน เธอนี่ปากแข็งจังเลยนะ แต่แม่ของเธอสารภาพแล้ว หล่อนบอกว่าทั้งหมดนี้เธอเป็นคนชักนำ”“เป็นไปไม่ได้ !” เซี่ยเหยียนเหยียนส่ายหน้าทันที “แม่ฉันไม่มีทางพูดแบบนี้หรอก ฉันรู้แล้ว เซี่ยซีหว่าน เธอกําลังโกหกฉัน !”เซี่ยซีหว่านยื่นมือออกมาคว้าคอเสื้อของเซี่ยเหยียนเหยียนเอาไว้เพื่อให้เธอมองตํารวจที่อยู่บนสนามหญ้าเหล่านั้น “ฉันโกหกเธอเหรอ แล้วตํารวจเหล่านี้ยังจะโกหกเธอได้อยู่อีกไหม? เซี่ย
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 229 เซี่ยซีหว่านเอาตําราแพทย์กลับมา
หมายความว่าอย่างไร? เซี่ยเหยียนเหยียนไม่เข้าใจ เธอไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อยเมื่อครู่นี้เซี่ยซีหว่านโกหกเธอทั้งหมดเลยเหรอ? ไม่มีกล้องวงจรปิด หลี่ยู่หลานเองก็ไม่ได้ขายเธอ ไม่มีหลักฐานอะไรทั้งนั้น มีแต่เธอที่รับสารภาพออกมาเอง เธอสารภาพออกมาหมดแล้ว !ทันใดนั้นเองประตูคฤหาสน์ก็ถูกพังเข้ามาเสียงดัง “ปั้ง” ตํารวจทุกคนรีบวิ่งเข้ามาด้านใน เซี่ยซีหว่านมองเซี่ยเหยียนเหยียนด้วยสายตาเฉยเมยท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย และพูดว่า “หลี่ยู่หลานเป็นแม่ที่ดีคนหนึ่งเลย ตอนที่หล่อนถูกจับก็บอกว่าหล่อนเป็นคนทําทั้งหมด ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยแม้แต่นิดเดียว หล่อนน้อมรับความผิดทั้งหมดเอาไว้เพื่อต้องการที่จะปกป้องเธอ”ร่างกายของเซี่ยเหยียนเหยียนสั่นเทิ้มไปทั้งตัว ไฟโทสะที่มีอยู่ทำให้เธอสามารถทำลายล้างได้ทุกสิ่ง “เซี่ยซีหว่าน ฉันจะจัดการแก ฉันจะฆ่าแก !” เซี่ยเหยียนเหยียนพุ่งเข้ามาหาเซี่ยซีหว่านในทันทีแต่เพียงไม่นานก็ได้ยินเสียง “ปึก” ดังขึ้น เซี่ยเหยียนเหยียนถูกตํารวจจับกดลงไปกับพื้นและใส่กุญแจมือเหล็กบนข้อมือของเธอทันที เธอยังคงดิ้นรนและจ้องเขม็งมาที่เซี่ยซีหว่านด้วยความไม่พอใจ โกรธ และเคียดแค้นถ้าสายตาสามา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 230 สาวใช้ตัวน้อยเข้ามาในห้องของเขา
“หว่านหว่าน ผมพาอาหลินไปก่อนนะ ผมจะรอคุณอยู่ที่มหานครเอมพีเรียล” เมื่อซูซีพูดจบ เขาก็หันหลังเดินจากไปในทันทีเขาจะรอเธอที่มหานครเอมพีเรียลเหรอ? เขาเป็นถึงชายหนุ่มหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่มั่งคั่งของเมืองไห่เฉิง เขาจะไปรอเธอที่มหานครเอมพีเรียลอย่างนั้นเหรอ? มหานครเอมพีเรียลอีกแล้วเหรอดูเหมือนว่าใครหลายคนต่างกําลังรอเธออยู่ที่มหานครเอมพีเรียลราวกับว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังเรียกหาเธอจากที่แห่งนั้นเริ่มแรกเซี่ยซีหว่านก็มีความรู้สึกแบบนี้อยู่แล้ว ยิ่งการปรากฏตัวของซูซีในตอนนี้ก็ทําให้ความรู้สึกนี้ชัดเจนมากขึ้นไปอีก เซี่ยซีหว่านหันมองแผ่นหลังของซูซีที่เดินจากไป ท่ามกลางหยาดฝนที่โปรยปรายลงมา ชายหนุ่มที่สวมชุดสีดําดูหล่อเหลาและเย็นชาเป็นพิเศษ เมื่อหยาดฝนตกลงมากระทบกับร่มสีดำของเขาและไม่สาดกระเซ็นใส่ตัวเขาแม้แต่น้อยนั้นยิ่งช่วยทำให้บุคลิกของเขาดูลึกลับมากยิ่งขึ้นซูซีคนนี้เป็นคนแบบไหนกันแน่? เขาเชื่อฟังแม่เธอทั้งหมดเลยเหรอ? เซี่ยซีหว่านรู้ว่าแม่ของเธอชอบซูซีมาก ในตอนนั้นมือข้างหนึ่งของแม่มักจะจูงมือเธอและอีกมือหนึ่งก็จะจูงมือซูซีด้วย เมื่อหลายปีก่อนนั้นแม่เป็นคนพาซูซีออกมาด้วยตัวเอ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 231 ขับรถไปที่ข้างล่างคอนโดของเธอ
คุณท่านถามอย่างตรงไปตรงมาเกินไป และลู่หานถิงหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามนี้ “อะไรเหรอครับคุณย่า ผมไม่เข้าใจครับ”“โถ่หานถิง ต่อหน้าย่าหลานยังทำเป็นไร้เดียงสาอยู่อีกเหรอ พอเถอะ อย่าแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย บอกย่ามาเร็วเข้าว่าตอนนี้ท่อนล่างของหลานยังปกติดีอยู่ไหม?” หญิงชราพูดคำนั้นออกมาโดยสีหน้าไม่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย ลู่หานถิงขมวดคิ้วเข้าหากัน สีหน้าของเขาดูเคร่งขรึมขึ้นในทันทีทำให้บรรยากาศรอบตัวของเขาดูมืดมน เขาไม่เต็มใจที่จะตอบคำถามนี้“หานถิง !” หญิงชรารู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก เธอพูดกับลู่หานถิงด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยจนน้ำมูกน้ำตาไหล “ตอนนี้หลานอายุยังน้อย ภรรยาก็หนีไปแล้ว ลูกก็ไม่มีสักคน หัวเดียวกระเทียมลีบ ชีวิตความเป็นอยู่ต่อไปนี้หลานจะทำยังไงล่ะ แล้วเหลนของย่าล่ะ นี่ย่าจะไม่มีทายาทแล้วเหรอ”ลู่หานถิงรู้ว่าหญิงชรากำลังรู้สึกเสียใจจริง ๆ แต่...สุขภาพของเขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว และมีความเป็นไปได้ว่าร่างกายของเขาจะไม่ฟื้นคืนกลับสู่สภาพเดิม หรือเป็นเพราะว่าสาวใช้คนนั้นไม่ใช่เซี่ยซีหว่านบนโลกนี้มีผู้หญิงอีกตั้งหลายหมื่นคน แม้ว่าจะมีรูปลักษณ์เหมือนเธอแค่ไหนแต่ก็ไม่ใช่เธออยู่ดี เมื่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 232 เธอคือพรหมลิขิตของพญาหงส์
ตอนนี้ตำราทางการแพทย์เล่มนี้เป็นเหมือนกุญแจสำคัญในการเปิดโลกใหม่สำหรับเซี่ยซีหว่านขณะเดียวกันในหัวของเซี่ยซีหว่านก็รู้สึกราวกับว่ามีเสียงระเบิดดังขึ้น เธอเข้าใจตำราทางการแพทย์แม่ของเธอได้อย่างแจ่มแจ้งและรวดเร็วราวกับสายฟ้า วิธีการฝังเข็มทั้งหมดนี้เมื่อผสมผสานกันแล้วเหมือนกับภาพไท่จี๋และยิ่งเหมือน...กุญแจของกล่องสมบัตินั้นด้วยกล่องสมบัตินั้นที่หลินสุ่ยเหยาผู้เป็นแม่ของเธอได้ทิ้งไว้ในสถาบันวิจัยซูมี่ เซี่ยซีหว่านเคยทดลองเปิดกล่องนั้นอย่างดุเดือดและแพ้ให้กลับด่านที่สาม วิธีการฝังเข็มด้านบนนี้ดูเหมือนจะเป็นกุญแจสู่ขั้นตอนต่อไปเซี่ยซีหว่านหลับตาลง ภายในหัวของเธอนั้นตีกันจนยุ่งเหยิงมาก เธอไม่สามารถเข้าใจวิธีการฝั่งเข็มที่ลึกล้ำและมหัศจรรย์เหล่านี้ได้ชั่วขณะหนึ่ง เธอรู้สึกสับสนมาก ทันใดนั้นเองเสียงเคาะประตู “ก๊อก ก๊อก” ก็ดังขึ้น เยี่ยหลิงเดินเข้ามา “หว่านหว่าน เธอเป็นอะไรไป ถ้าปวดหัวก็ไม่ต้องดูแล้ว บางทีเมื่อถึงจุดหนึ่งแล้ว เธออาจจะเข้าใจเรื่องทั้งหมดได้อย่างทะลุปรุโปร่งก็ได้นะ” เซี่ยซีหว่านพยักหน้าตอบรับและเก็บตำราทางการแพทย์ลง ตำราทางการแพทย์เล่มนี้คงต้องใช้เวลาในการเรียนรู้และศึก
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 233 คนตาบอดที่งดงาม
“หลิงหลิง ความสัมพันธ์ระหว่างลู่ซือเจี๋ยกับหลิวจ้าวตี้เป็นยังไงเหรอ?” เซี่ยซีหว่านเอ่ยถาม “ก็ดีนะ คู่รักคู่นี้เคยเป็นเทพนิยายตอนหนึ่งของมหานครเอมพีเรียลมาโดยตลอด ชีวิตส่วนตัวของลู่ซือเจี๋ยซึ่งเป็นราชาแห่งวงการธุรกิจยุคหนึ่งมาหลายปีนั้นค่อนข้างขาวสะอาดไม่มีเรื่องอื้อฉาวเลย แต่ในฐานะที่หลิวจ้าวตี้เป็นแม่บ้านแม่เรือนของตระกูลลู่และเป็นที่โปรดปรานมาเป็นเวลา 30 กว่าปี นั้นชะตาชีวิตของเธอคนนี้เป็นสิ่งที่ใครหลายคนเหมือนจะเข้าถึงแต่ก็เข้าไม่ถึงเธอ เธอดูลึกลับมาก” เยี่ยหลิงกระพริบตาปริบ ๆ และพูดอย่างคลุมเครือว่า “แต่หลิวจ้าวตี้ที่เป็นผู้ก่อตั้งแบรนด์ Fly นั้นเป็นผู้หญิงที่มีบุคลิกภาพสง่างามและมีความสามารถแถมหน้าตาของเธอยังสวยวิจิตรเลิศล้ำเป็นอย่างมาก ในตำนานเล่าว่า เมื่อตอนที่เธอยังเป็นหญิงสาววัยเยาว์นั้นเธอเป็นที่นิยมไปทั่วมหานครเอมพีเรียล เธอสวมชุดกระโปรงสีขาวและกอดหนังสือไว้ที่หน้าอกของเธอสองสามเล่ม ผมยาวของเธอปลิวพลิ้วไสวไปกับสายลมราวกับเทพธิดาอีกโลกหนึ่งที่เยือกเย็นและสง่างาม บรรดาลูกหลานตระกูลมั่งคั่งและมีอิทธิพลต่างวิ่งเข้าหาเธอจนนับไม่ถ้วน ทุกคนต่างคาดเดากันไปต่าง ๆ นานาว่าเธอจะเป็น
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 234 ลู่ซือเจี๋ยมาถึงเมืองไห่เฉิง
ไม่เพียงแต่จะดึงดูดความชอบของผู้อื่นเท่านั้น เขาก็ชอบเหมือนกัน ลู่หานถิงค่อย ๆ เดินตามหลังเซี่ยซีหว่านไปอย่างช้า ๆ เซี่ยซีหว่านได้ยินเสียงเด็กหนุ่มเหล่านั้นผิวปาก แต่เมื่อเธอฟังเสียงนั้นอีกครั้ง เสียงนั้นได้หายไปแล้ว เธอจึงไม่ได้สนใจเรื่องนี้อีก เมื่อเธอเดินมาเรื่อย ๆ ตลอดทางก็รู้สึกหิวขึ้นมาในทันที ที่นี่คือถนนสายของกินเล่น เธอได้กลิ่นหอมโชยมาจากไกล ๆ โดยเฉพาะกลิ่นของกุ้งมังกรที่ขายตามแผงขายของริมถนน เมื่อก่อนเธอกับเยี่ยหลิงเคยมาที่นี่ และเธอชอบกินกุ้งมังกรของร้านนั้นที่สุดเซี่ยซีหว่านอยากกินกุ้งมังกร แต่ตอนนี้ตาเธอมองไม่เห็น การแกะกุ้งมังกรไม่สะดวกจึงตัดสินใจเดินผ่านไปไม่กินแล้วเธอเดินเข้าไปในร้านบะหมี่ และสั่งอาหารด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะอ่อนหวานว่า “เถ้าแก่คะ ฉันเอาบะหมี่ผัดไข่ชามหนึ่งค่ะ” เถ้าแก่ของร้านบะหมี่ร้านนี้อายุยังน้อย หลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัยก็ออกมาเริ่มทำธุรกิจของตัวเอง เมื่อเห็นสาวงามอย่างเซี่ยซีหว่านดวงตาทั้งสองข้างของเขาก็เปล่งประกายในทันที เดิมทีหญิงสาวที่งดงามมักจะทำให้ผู้คนมีความสุขเสมอ “ได้ครับ คุณลูกค้าเชิญนั่งก่อนครับ รอสักครู่ครับ” เถ้าแก่ตอบ เซ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 235 พวกเขาสองคนทำอะไรอยู่ในห้อง
รถตู้สุดหรูคันนี้จอดอยู่ริมถนนอย่างเงียบ ๆ แบบนั้น หน้าต่างรถไม่ได้เลื่อนลงมาแต่อย่างใด รถตู้ทั่วทังคันติดฟิล์มรถสีดำระดับพรีเมียมจนทำให้มองไม่เห็นข้างในรถเลยแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตามราวกับว่ามีดวงตาลึกลับคู่หนึ่งกำลังมองผ่านหน้าต่างกระจกรถออกมาจากภายในรถอย่างเงียบ ๆ อย่างทรงพลังจนทำให้ผู้คนรู้สึกอึดอัดจนอยากจะก้มลงศิโรราบในทันที ผู้คนที่เดินผ่านไปมาบนถนนต่างให้ความสนใจรถตู้สุดหรูระดับพรีเมียมคันนี้เป็นอย่างมากต่างพากันจ้องมองมายังรถตู้คันนี้กันแทบทุกคน ลู่หานถิงมองรถสุดหรูคันนั้นครู่หนึ่ง เขารู้ได้ในทันทีว่าใครที่กำลังนั่งอยู่ในรถตู้สุดหรูคันนั้น และเขารู้ว่าใครมาถึงแล้ว รถตู้สุดหรูคันนั้นน่าจะตามเขามาตั้งนานแล้ว ดวงตาเฉี่ยวอันคมเข้มของลู่หานถิงดูเหมือนจะเห็นคนข้างในราวกับสามารถมองทะลุผ่านฟิล์มรถยนต์ราคาแพงได้ และคนข้างในก็มองมาที่เขาด้วยเช่นกัน ดวงตาทั้งสี่ตาต่างก็จ้องมองกันและกันหลังจากนั้นไม่นาน ลู่หานถิงก็ละสายตาเย็นชาของเขาออกมาจากรถตู้สุดหรูคนนั้น และเดินตามข้างหลังเซี่ยซีหว่านต่อไป ...ภายในรถตู้สุดหรู คนขับรถส่วนตัวมองผ่านกระจกมองหลังแล้วเอ่ยถามอย่างสุภาพว่า “ท่านคร
Latest chapter
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 345 เข้าสถาบันวิทยาศาสตร์
เซี่ยซีหว่านรู้สึกได้ว่าลู่ซือเจี๋ยรักลูกชายทั้งสองคนนี้ ดังนั้นที่เมืองไห่เฉิง เขาไม่สามารถอนุญาตให้เธออยู่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา เมื่อตอนนั้นหลินสุ่ยเหยากับหลิวอิงหลั่วสองสาวครองอันดับหนึ่งเรื่องความเก่งกล้าสามารถที่สุดของเมืองหลวง เขาต้องการตามหาหลินสุ่ยเหยา ผ่านตัวเธอ ดังนั้นเขาจึงปล่อยวางลูกชายสองคนของเขาลงและปล่อยให้เธอดำรงอยู่หมายความว่า ภายในใจของลู่ซือเจี๋ย หลิวอิงหลั่วมีความสำคัญมากกว่าลูกชายทั้งสองคนของเขานี่เป็นครั้งแรกที่ เซี่ยซีหว่านตระหนักอย่างแท้จริงว่าลู่ซือเจี๋ยรักหลิวอิงหลั่วอย่างสุดซึ้งหลิวอิงหลั่วหายตัวไปหลายปี ปีนี้ลูกชายของเธอลู่หานถิงอายุ 28 ปีแล้ว เซียซีหว่านไม่รู้ว่าแท้ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างไร ความรักที่ลึกซึ้งถึงสามารถทนต่อการกัดเซาะและความแข็งแกร่งของปีที่เลยผ่านได้ จึงทำให้ชายที่ราวกับจักรพรรดิยังคงรออยู่ที่นี่ตลอด บางทีอาจเป็นสถานที่ที่พวกเขาพบกันครั้งแรกแต่รักอย่างสุดซึ้ง ทำไมถึงต้องเจ็บอีก?ตอนนั้นหลินอิงหลั่วตั้งท้องลูกคนที่สอง เธอหยิบมีดมาคว้านท้องตัวเอง อุ้มทารกออกมา ช่างน่าเวทนานัก?ถ้าไม่ใช่เพราะถูกบีบบังคับจ
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 344 ผู้หญิงคนนี้จิตใจโหดร้าย
แต่ว่า เธอปรากฏตัวต่อหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่าทุกครั้งที่เธอปรากฏตัว เขาจะควบคุมตัวเองไม่ได้และไม่เป็นตัวของตัวเองแม้แต่น้อยเขาพยายามไม่ให้ไปหลงเสน่ห์เธอแล้ว แต่ก็ทำไม่ได้หลังจากที่ได้รู้ในห้องนั่งเล่นเมื่อครู่นี้ว่าเธอคือ เด็กผู้หญิงตัวน้อยเมื่อก่อนนั้น เดิมที่แม่ของเขายอมยกเจ้าสาวตัวน้อยแก่เขา เขารู้สึกว่าความยับยั้งชั่งใจและความอดกลั้นที่ผ่านมาในหลายวันมานี้ได้พังทลายลงลู่หานถิงจ้องมองเธออย่างดุดันด้วยดวงตาสีแดงก่ำ เขายกริมฝีปากบางของเขาขึ้นเล็กน้อย และพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ทำไมสวี่เส้าหนานถึงได้ ลู่จื่อเซียนถึงได้ แต่ทำไมฉันไม่ได้เหรอ?”“…”ใบหน้าเล็กสวยงามของเซี่ยซีหว่านเปลี่ยนเป็นสีขาวและแดงสลับกัน เธอยกมือเล็กขึ้นเพื่อตบลงไปยังใบหน้าอันหล่อเหลาด้วยความน่าเกลียดชังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอไม่ไม่ได้ตบเขาเพราะลู่หานถิงจับข้อมือเรียวของเธอไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ตบใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลู่หานถิงมองดูเธอด้วยแววตาเศร้าโศกและพูดว่า “เซี่ยซีหว่าน ผมไม่รู้ว่าคุณกำลังใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรนะ สิ่งที่ผมสามารถให้คุณได้คือสิ่งที่ลู่จื่อเซียนและสวี่เส้าหนานไม่สามารถให้คุณได้แน่นอน ถ้าหา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 343 เขาเกลียดเธอมาก ！
เขาจำไม่ได้แล้วแน่นอน เพราะความทรงจำเหล่านั้นเธอลบมันไปหมดแล้ว ดังนั้นเขาจึงสามารถพูดได้อย่างชอบธรรมแถมเขายังพูดอีกว่า การที่เขานอนกับเธอคือ การนำน้ำสกปรกสาดใส่ตัวเขา เขาคิดว่าเธอเป็นอะไร น้ำสกปรกเหรอ?แน่นนอน เขาเกลียดเธอ !แต่ในเมื่อเขาเกลียดเธอมาก ทำไมเขาถึงมารังควานเธอด้วย?เซี่ยซีหว่านมองใบหน้าที่เย็นชาหล่อเหลาของเขาและพูดเยาะเย้ยว่า “ฉันแค่พูดไร้สาระ พอใจหรือยังล่ะ คนที่บริสุทธิ์ผุดผ่องอย่าประธานลู่ ฉันจะทำให้คุณมีมลทินได้อย่างไรคะ !”“บริสุทธิ์เหรอ” ลู่หานถิงขมวดคิ้วรูปดาบอันองอาจผึ่งผายนั้นและกล่าวว่า “คนที่พูดว่าผมนอนกับคุณ ก็คือคุณ ตอนนี้คนที่กำลังพูดไร้สาระก็คือคุณ คิดว่าเป็นหญิงสาวคนหนึ่งก็สามารถพูดจาเหลวไหลแบบนี้ออกมาได้งั้นเหรอ เซี่ยซีหว่าน คุณยังมียางอายอยู่อีกไหม?”“ฉันจะมีหรือไม่มียางอายเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอคะ ใช่สิประธานลู่ คุณคงจะยังไม่...เป็นหนุ่มน้อยบริสุทธิ์คนหนึ่งอยู่ใช่ไหมคะ?”ดวงตาของเซี่ยซีหว่านเปล่งประกาย ทันใดนั้นดูเหมือนว่าจะเจอกับปัญหาเข้าแล้ว เขาไม่มีความทรงจำช่วงนั้นแล้ว เขาคงจำไม่ได้ว่าเขากับเธอเคยเดือดพล่านกันบนเตียงมาก่อน งั้นเขาคงไม่คิดว่า
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 342 กันเธอไว้ที่ห้องน้ำ
เซี่ยซีหว่านใช้ส้อมจิ้มสเต็กชิ้นเล็ก ๆ เพิ่งเตรียมจะใส่เข้าปาก ตอนนี้เท้าของเธอที่อยู่ใต้โต๊ะถูกเตะอย่างแรง สเต็กบนส้อมก็ร่วงตกลงมาบนจานทันที“หว่านหว่าน คุณเป็นอะไรไปครับ?” ลู่จื่อเซียนถามด้วยความเป็นห่วงร่างผอมเพรียวของเซี่ยซีหว่านสั่นไหวเล็กน้อย เธอมองไปยังลู่หานถิงซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เขาไม่ได้พูดอะไรมาโดยตลอดตั้งแต่เธอเดินเข้ามา แต่เขาเพิ่งเตะเธอเขาเป็นอะไรของเขา?ลู่หานถิงหั่นสเต็กในมืออย่างสง่างามราวกับว่าคนที่เตะเมื่อกี้ไม่ใช่เขา ทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเข้าใจแกล้งจริง ๆ !เซี่ยซีหว่านด่าเขาในใจแล้วยิ้มให้ลู่จื่อเซียนและกล่าวว่า “จื่อเซียน ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ”ทั้งห้าคนก็จบมือค่ำในบรรยากาศอันแปลก ๆ แบบนี้ลง...หลังมื้อเย็น เซี่ยซีหว่านไปห้องน้ำทันทีที่เธอเดินเข้ามา มือใหญ่มือหนึ่งจากด้านในยื่นออกมา และคว้าข้อมือที่เรียวยาวของเธอแล้วดึงเธอเข้าไปเซี่ยซีหว่านชนเข้ากับหน้าอกแข็งแกร่งอย่างกระทันหัน หน้าอกนี้แข็งแกร่งราวกับกับแพง เธอชนเข้าไปราวกับกระดูกของเธอจะแตกสลาย นัยน์ตาขาวบริสุทธื์แดงก่ำด้วยความเจ็บปวดเธอเงยหน้าขึ้นและใบหน้าที่หล่อเหลาละเอียดงดงามของล
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 341 เซี่ยซีหว่านก็คือเจ้าสาวตัวน้อยของเขา
ด้านนอกประตูคือลู่จื่อเซียนจริง ๆ และยังมีเงาเพรียวบางเงาหนึ่งอยู่ข้างกายของลู่จื่อเซียนหลิวจ้าวตี้ดีใจมาก “จื่อเซียน ลูกกลับมาแล้วเหรอ คู่หมั้นของลูก…”แววตาของหลิวจ้าวตี้จับจ้องไปยังเซี่ยซีหว่าน เมื่อมองชัดเจนแล้วว่าเป็นเซี่ยซีหว่าน รูม่านตาของหลิวจ้าวตี้ก็เบิกกว้างและตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ในทันทีเป็นไปได้ยังไงกัน?ทั้งลู่ซือเจี๋ยและลู่หานถิงที่อยู่ในห้องนั่งเล่นต่างก็ได้ยินการเคลื่อนไหวที่ด้านนอกประตู คืนนี้พวกเขากำลังรอให้ลู่จื่อเซียนพาคู่หมั้นลึกลับกลับบ้านลู่ซือเจี๋ยวางหนังสือพิมพ์เศรษฐกิจในมือลงแล้วยืนขึ้นพลางเอ่ยถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?”ทันใดนั้นลู่จื่อเซียนจูงมือเล็ก ๆ ของเซี่ยซีหว่านเดินเข้ามาทันทีที่ลู่ซือเจี๋ยเห็นเซี่ยซีหว่าน เขาเคยต่อกรกับเซี่ยซีหว่านมาแล้วสองครั้ง เขารู้ดีว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาไม่คิดมาก่อนว่าเซี่ยซีหว่านจะเป็นลูกสาวของหลินสุ่ยเหยา！ในขณะเดียวกันนั้นลู่หานถิงก็มองไปยังลู่จื่อเซียน จากนั้นดวงตาอันเฉี่ยวคมของเขาก็ค่อย ๆ หันไปมองใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนการมาถึงของเซี่ยซีหว่านทำให้ครอบครัวลู่ทั้งหมดตกอยู่ในบรรยากา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 340 เป็นคู่หมั้นของผมเป็นเวลาสามเดือน
ลู่จื่อเซียนพูดกับเธอว่า หว่านหว่านผมชอบคุณครับเซี่ยซีหว่านนั่งลง เธอรู้ว่าลู่จื่อเซียนรู้สึกกับเธออย่างไร ได้รับความรักจากคุณชายรองตระกูลลู่ที่ทั้งสง่างาม และมีความสามารถ เธอควรจะมีความสุข และตื่นเต้นมากกว่าผู้หญิงคนไหน ๆ อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับลู่จื่อเซียน นอกจากนี้เธอแต่งงานกับลู่หานถิงแล้ว แม้จะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ก็ตาม แต่เธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของเขาแล้ว และตอนนี้เธอได้กลายมาเป็นคู่หมั้นของเขาอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดขณะเดียวกันเซี่ยปัง และหลานเหยียนเดินเข้ามา เขาพูดว่า “หว่านหว่านการแต่งงานในครั้งนี้เป็นความต้องการของแม่ของลูก พวกเราคิดว่าคุณชายรองตระกูลลู่เป็นคนที่ดีมาก เขาจะไม่ทำให้ลูกเศร้าเสียใจเหมือนใครบางคน ตอนนี้ลูกคงจะไม่ปฏิเสธคุณชายรองตระกูลลู่เพราะคน ๆ นั้นใช่ไหม?”“ใช่แล้วหว่านหว่าน ผู้หญิงอย่างพวกเราต้องมองไปข้างหน้า ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป ไม่ต้องไปเสียใจกับมัน ปล่อยวางในสิ่งที่ควรจะปล่อย ถ้าลูกไม่ยอมเปิดใจ และก้าวไปข้างหน้า ลูกจะเห็นความงามของชีวิตได้อย่างไร?”เซี่ยปังและหลานเหยียนไม่ชอบลู่หานถิง ลู่หานถิงแต่งงานกับลี่เหยียนหลา
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 339 หว่านหว่านผมชอบคุณ
สวี่เส้าหนานรู้สึกขมขื่นภายในใจ !คุณท่านลี่ไม่ต้องการให้เซี่ยซีหว่านลงเอยกับสวี่เส้าหนานหลานชายของท่าน เธอคิดว่าสองคนนี้ไม่คู่ควรกัน ตอนนี้คุณท่านลี่กำลังยืนมองลู่จื่อเซียน คุณท่านลี่รู้จักลูกชายสองคนของตระกูลลู่ เป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าลู่จื่อเซียนเป็นเหมือนกับดอกบัวที่บานในโคลนตม เขาเป็นคนที่ดีมากชีวิตส่วนตัวของลู่จื่อเซียนใสสะอาดมาก และเขายังไม่เคยมีแฟนมาก่อน คุณท่านลี่ดูออกว่าลู่จื่อเซียนชอบเซี่ยซีหว่านมาก เขาดูแล และเอาใจใส่เธอด้วยความรัก ดังนั้นคุณท่านลี่จึงมองเขาเหมือนหลานชายคนหนึ่ง ท่านเหลือบมองลู่จื่อเซียน จากนั้นก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจเซี่ยปังและหลานเหยียนก็พอใจในตัวลู่จื่อเซียนมากเช่นเดียวกัน ในมหานครเอมพีเรียลแห่งนี้ ลู่จื่อเซียนเป็นคนที่มีความสามารถและหล่อเหลา อีกทั้งยังเหมาะสมกับเซี่ยซีหว่านแหวนหยกวงนี้เป็นแหวนที่หลินสุ่ยเหยาสวมอยู่ตลอดเวลา เซี่ยปังและหลานเหยียนจำข้าวของส่วนตัวของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปในตอนนั้นเธอได้หมั้นหมายเซี่ยซีหว่านกับลูกชายของเพื่อนสนิท พวกเขาคิดไม่ถึงว่าเด็กชายคนนั้นจะเป็นคุณชายรองตระกูลลู่ลู่จื่อเซียนเป็นนักวิชาการที่อายุน้อยท
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 338 ลู่จื่อเซียนก็อยู่ที่นี่ด้วย !
เซี่ยปัง “...”ที่นี่...คือตระกูลเซี่ย ไม่ใช่เหรอ?เซี่ยปังมองไปยังคุณท่านลี่ที่พูดออกไปเช่นนั้น มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยคุณท่านลี่เป็นนายหญิงของตระกูลลู่มานานหลายปีแล้ว ท่านมีภาพลักษณ์ที่น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก บรรดาผู้ใต้บังคับบัญชาที่ถูกท่านดุก็มักจะกลัวจนขาอ่อนแรง และเกือบจะล้มลงไปในทันทีขณะเดียวกันร่างที่หล่อเหลา และดูชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้น เขาพูดว่า “อย่าทำให้เขาตกใจกลัวสิครับคุณยาย ผมเองที่มาที่นี่ !”เมื่อทุกคนหันไปมอง กลายเป็นสวี่เส้าหนานคุณชายของตระกูลสวี่ เจ้าชายแห่งมหานครเอมพีเรียลที่ไม่เคยเกรงกลัวสิ่งใดเขามาที่นี่จริง ๆ !คุณท่านลี่มองสวี่เส้าหนานด้วยสีหน้าไม่พอใจ ราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของท่านจริง ๆ ท่านพูดว่า “ทำไมหลานถึงมาที่นี่ได้ล่ะ?”“คุณยายผมมาที่นี่เพราะ…” ดวงตาทรงดอกท้อของสวี่เส้าหนานมองไปยังใบหน้าที่งดงามของเซี่ยซีหว่าน และพูดต่อว่า “...เพราะเซี่ยซีหว่านครับ !”คุณชายที่มีชื่อเสียงเช่นเขา มีข่าวลือไปทั่วว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงราวกับเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยปังและหลานเหยียนรีบดึงเซี่ยซีหว่านไปทางด้านหลังพวกเขา และพูดว่า “คุณชายสวี่ครับ หว่านหว่านของพวกเราไม่
พ่ายรักคุณสามี บทที่ 337 ตระกูลสวี่ส่งคำขอแต่งงานให้กับตระกูลเซี่ย
คุณท่านลี่ยิ้ม และพูดว่า “ทำไมล่ะ ฉันมาร่วมฉลองงานวันเกิดของเซี่ยปังผู้ยิ่งใหญ่ไม่ได้เหรอ?”เมื่อท่านพูดจบ ภายในห้องโถงก็เกิดความโกลาหลขึ้นในทันที ท่านผู้เฒ่าแห่งตระกูลลี่มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดให้กับเซี่ยปัง!”คุณท่านลี่มองไปที่เซี่ยปังและหลานเหยียน จากนั้นก็พูดว่า “ท่านเซี่ย คุณนายเซี่ย ฉันมาที่นี่โดยไม่ได้รับคำเชิญ หวังว่าพวกคุณจะไม่ถือสาและไล่ฉันออกไปใช่ไหม?”เซี่ยปังและหลานเหยียนชำเลืองมองกัน พวกเขาไม่คิดว่าจู่ ๆ คุณท่านลี่จะมาร่วมงานด้วย แม้ว่าตระกูลเซี่ยจะเป็นตระกูลที่มีอิทธิพล แต่ตระกูลขุนนางเก่าแก่ที่ร่ำรวยในมหานครเอมพีเรียลก็ไม่ได้สนใจที่จะคบค้าสมาคมกับพวกเขา นั่นเป็นเป็นเหตุผลว่าทำไมเซี่ยซีหว่านจึงไม่สามารถเข้าสู่แวดวงคนดังในมหานครเอมพีเรียลได้ตระกูลเซี่ยและสี่ยักษ์ใหญ่แห่งมหานครเอมพีเรียลไม่เคยติดต่อไปมาหาสู่ หรือมีปัญหาอะไรกันมาก่อน แต่จู่ ๆ วันนี้คุณท่านลี่กลับมาที่นี่อย่างกะทันหัน ทำให้ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงแต่ในเมื่อท่านมาถึงที่นี่แล้ว เซี่ยปังก็ไม่สามารถไม่ต้อนรับท่าน เขาจึงพูดว่า “คุณท่านลี่ ยินดีต้อนรับครับ”คุณท่านลี่ยิ้ม จากนั้นก็ส่งกล่องของขวัญให้กับเ
