All Chapters of My Role: Chapter 51 - Chapter 60

  Andrea "Aray!!!" Daing ko dahil binatukan ako ni Andrei. Nahulog sila sa kalokohan na pumasok sa isip ko. Akala talaga nila ay nagka-amnesia na ako. Oo nga at malakas ang pagkaka-untog ko pero hindi 'yon sapat para mawalan ako nang ala-ala. "Alam mo bang alalang alala kami sa 'yo?" Tanong ni mama sa 'kin. "Sorry na, 'ma. May pum---" hindi ko naituloy ang sasabihin ko dahil sumigaw si mama. "May kalokohan na pumasok sa isip mo?!" Galit na siya sa 'kin. 'Yung isip ko naman kasi nahawa na kay Jake, eh. Yumakap ako kay mama. "'Ma, sorry na. Gusto ko lang naman na marinig kayong magkwento sa 'kin nang buhay ko nung bata pa ako." Palusot ko, pero totoo 'yon. Gusto ko talaga na marinig at makita 'yung expression nila mama habang nagkukwento sila tungkol sa pagka

  Author "Mayayari tayong lahat kapag nagising at nakawala 'yan." Sabi nang isa sa mga kasama niya. Si Andrea ang kanilang tinutukoy. Ito ay kanilang dinukot dahil ito ang utos nang kanilang pinuno. Noong una ay ayaw nila dahil alam na nila kung sino ito, pero ayaw maniwala sa kanila nang kanilang pinuno kaya sa huli ay wala silang nagawa. Ang sinasabi nang kanilang pinuno ay naduduwag lang daw sila dahil napatumba ang dalawa sa kanila kaya gumagawa ito ng kwento. "Mayayari talaga tayo. Ba't naman kasi ayaw maniwala ni boss, eh." Sabi nang isa pa. "Anong binubulong bulong niyo diyan?" Tanong nang pinuno nila sa kanila. Nagkatinginan ang dalawa saka sabay na umiling. Alam kasi nila na masasaktan na naman sila kapag nagsalita pa sila. "'Wag kayong matakot diyan, babae lang 'yan. Kayang kaya nat

  Bata pa noon si Blaine gaya ko. 13 years old pa lang ako nun. Balak nung mga siraulong lalaki na pagsamantalahan si Blaine Cuevas pero nahuli sila nang kuya nito na si Luke kaya hindi nila nagawa ang gusto nila. Ang kaso lang ay hindi sila kaya ni Luke mag-isa dahil sobrang dami nila. Sana beinte yata sila noon at ang dalawa sa kanila ay may dala pang baril. Doon na ako nakielam. Naalala ko kasi doon 'yung nangyari sa amin ni Cass kaya gusto kong tumulong. Ayoko na mapagsamantalahan ang batang walang kalaban laban. Inuna namin patumbahin ni Luke 'yung dalawang may baril, para hindi na nila magamit pa ang baril ay kinalas na naming pareho ang mga parte nun. Saka namin sinunod 'yung mga punyetang adik. Muntikan pa nga kaming makulong noon dahil sa ginawa namin, pero dahil kay Blaine Cuevas ay hindi. Self defense lang naman ang ginawa namin. Kaya walang karapatan

RaiaDays have passed since Blake and I broke up. We're still seeing each other of course. We're classmate, eh.We're also seatmate in our class. Nakakailang but, it's okay.The scar that he made will heal soon, I know. I can make it. I'll be fine not now but soon.Hindi na rin muna ako sumasabay sa kanila every break. I don't want to hurt myself.Seeing him happy because of someone else, it hurts. I know that it's because of me. I let him go.I'm stupid to feel hurt kahit na ako naman ang may gusto nito. Ako ang may kasalanan.Every break ay nasa library ako. I find it as my comfort zone since the day we broke up.Ang tahimik dito at walang gumugulo sa akin. I now know why Andrea like this place. It's relaxing here.Naglabas nalang ako ng libro. Wattpad book ang nilabas ko. You know, I'm a wattpad reader.

Andrea"Ano nangyari sa plano mo?" Tanong ko kay Cassandra.Plano daw niya na pagbalikin na 'yung dalawa. Ewan ko lang kung success o failed."Failed." Sabi niya saka isinalpak ang sarili sa kama ko.Napabuntong hininga naman ako. Pumalpak yata siya ngayon. Lahat ng plano niya ay successful, eh.Ano kayang nangyari?Ayaw na ba talaga ni Raia o ano?"Bakit?" Tanong ko saka ako naupo sa tabi niya."Because of that Lucas guy." Iritable niyang sabi.Inis na inis siya. Puro inis ang makikita sa mukha niya. Ano naman kaya ang ginawa nung Lucas na 'yun at asar na asar 'tong babaeng 'to?"It looks like he's courting Raia." Sambit niya.May pagka mind reader talaga ang babaeng 'to. Hindi ko naman tinatanong sa kaniya kung ano ang ginawa nung Lucas na 'yon pero sumagot siya.