Andrea
Nasa library ako ngayon dahil may research kami na kailangang gawin. Ang tagal na rin nang huli akong nakapunta dito.
Nakakamiss din pala ang tahimik na lugar na ito. Kumuha ako ng libro na kailangan ko para sa research ko.
Habang kumukuha ako ay may napansin akong isang lalaki na nakatingin sa akin. Nang mapansin niya na nakatingin din ako sa kaniya ay agad siyang nag-iwas ng tingin.
Problema nun?
Bumalik nalang ako sa table ko at ginawa kung ano ang dapat kong gawin.
Habang gumagawa ako ay may nararamdaman akong nakamasid sa akin. Alam kong hindi si Cassandra 'yon dahil iba ang nararamdaman ko ngayon.
Nung si Cassandra ang nagmamasid sa akin ay hindi sumagi sa isip ko na nasa panganib ako o may balak gawing masama sa akin ang taong 'yon.
Pero ngayon ay iba ang nararamdaman ko. Pakiramdam ko ay may balak na gawin ang kung sinumang taong nakamasid sa akin.
'Wag naman sana silang gumawa ng kalokohan ngayon dahil kailangan ko munang tapusin 'yung research ko.
'Pag talaga ako ay hindi nakapagpasa ng research ko dahil sa kanila ay malilintikan sila sa 'kin.
Sa susunod tayo magtutuos kapag wala ng abala. Gagawin ko 'yung plano ko para mahuli kayo.
Maghintay lang kayo at 'wag kayong excited. May araw at oras din para diyan.
Mabuti nalang at wala silang ginawa sa akin. Nakatapos at nakapagpasa ako mg research ko ng walang nangyayari sa akin.
"Natapos mo ba 'yung research?" Tanong sa akin ni Al.
"Oo." Sagot ko.
Ako lang ang gumawa ng research dahil nga sa ang dami kong absent dahil nasa ospital ako.
Si hagdan daw ay gumagawa ng mga gawin namin sa school kahit nasa ospital siya kaya hindi na niya kailangang gumawa pa ng research.
"We have a date later. Make sure to free your time." Aniya.
Oo nga pala. Nyemas nakalimutan ko. Buti at pinaalala niya kung 'di ay away na naman kami mamaya neto.
"Sige." Sagot ko. "Nga pala, 'yung ex fling mo naghahamon ng showdown. Stella daw pangalan niya. Kausapin mo 'yun kung ayaw mong pagbuhulin ko kayo."
Bwisit 'yung punyetang babaeng 'yon. Hamunin ba naman ako ng showdown sa dance floor daw. Aba, pake ko sa kaniya?
Noong nakaraan pa niya ako inaya nung nakalabas kami ng ospital ni hagdan. Siya 'yung sumalubong sa akin dito sa eskwelahan.
"Who?"
Binatukan ko nga siya dahil sa sagot niya. "Why did you hit me?!" Inis na tanong niya.
"Sa dami mong ex hindi mo kilala kung sino 'yon." Inis ko ring sabi sa kaniya.
Ang dami kasing pinaglaruan kaya ayan, hindi kilala kung sino 'yung Stella na 'yon.
"What can I do if I'm handsome?" Tanong niya.
Ang yabang din ng isang 'to, eh. Sumunod siya sa kayabangan ni Jake at Tristan na laging nagpapagwapuhan.
"Gwapo ka? Sa'ng banda?" Pang-aasar na tanong ko.
"Sa mukha at ang buong katawan ko ay gwapo!" Singhal niyang sagot.
"'Yang mukhang 'yan, gwapo? Talaga lang ah?"
Hindi na maipinta ang mukha niya sa sinabi ko. Pikon ang isang 'to.
"Oo, at magpasalamat ka dahil ikaw ang mahal nang gwapong lalaking nasa harap mo!" Saad niya.
"Thank you." Sabi ko.
Magpasalamat daw, eh. Edi thank you. Inirapan naman niya ako. Baklang pikon 'to.
Natawa ako sa ginawa niya. Natatawa ako sa kaniya pero pinipigilan ko ang sarili ko dahil baka bigla siyang magalit at hindi ako pansinin.
Wala ako sa mood manuyo ngayon.
"Nag-aaway na naman ba kayong dalawa?" Tanong ni Jake sa amin pagdating nila sa rooftop.
Sa wakas ay dumating na rin sila dito. Kanina pa ako nagugutom dahil wala akong kinain kanina at dumeretso agad ako dito.
Naglakad sila papunta sa gawi namin at inilapag 'yung mga pagkain na binili nila.
"Hi, dear!" Bati sa akin ni Cassandra.
Dito din siya nag-aaral kaya nga nababantayan niya ako. Kung saan ako nag-aaral ay nandoon din siya.
Buti nga ay pinayagan siya nila tita na pumunta dito kahit bata pa siya. Grade 4 ako nung lumipat kami dito sa Manila.
Lumipat din pala sila no'n dito dahil sa pamimilit niya. Only child siya at spoiled kaya lahat ng gusto niya ay nakukuha niya.
"'Yung isang ex kasi ni hagdan naghahamon ng showdown daw sa dance floor. Sinabi ko sa kaniya na kausapin niya tapos hindi naman niya matandaan kung sino 'yun." Sabi ko.
Lahat naman sila ay nakangiwing umiling. "'Yan ang hirap sa madaming ex, eh. Buti nalang ako gwapo lang at walang pinoproblemang babae." Mayabang sa sabi ni Jake.
Likas na sa kaniya ang pagiging mayabang. "Really, huh? At where part of your body you're handsome?" Mataray na tanong ni Cassandra.
"Sa buong parte ng katawan ko." Sagot ni Jake.
"If that's the definition of handsome, I guess that ugly is the new definition of beautiful creature in this world."
Biglang sumama ang mukha ni Jake dahil sa sinabi ni Cassandra. Mukhang magiging magandang couple ang dalawang 'to.
Ngayon lang naging ganiyan ang mukha ni Jake. Nung ako ang nagsasabi ng mga ganiyan ay laging nang-aasar siya pabalik at nakangisi siya.
Ngayon ay ang sama ng mukha niya. Nakakatawa 'yung itsura niya.
"Tama ka diyan, Cassandra. Dahil ako talaga ang gwapo dito." singit ni Tristan kaya sinamaan siya ng tingin ni Jake.
Tinignan naman siya ni Cassandra ng may nangungusisang tingin. Naniningkit pa ang mga mata niya. "Sa tingin ko ay kailangan mo ng magpatingin ng mata. Go to EO at ipa check mo 'yung eyes mo." Bruha talaga si Cassandra.
Nagtawanan lang ang mga kasama namin. Si Tristan naman ay bumusangot. Ng tignan ko naman si Lexa para alamin kung na offense siya ay hindi naman. Nakikitawa din siya.
Tumingin si Cassandra kay Blake at ngumisi ng nakakaloko dito. Mukhang may balak 'to, ah.
"If we're talking about handsomeness, this guy is the definition of that." Aniya saka itinuro si Blake.
Nang tignan ko si Raia ay hindi naman maipinta ang mukha niya. Mataray sa mataray. Ano kaya ang mangyayari?
"Excuse me, Miss. I know that my boyfriend is handsome but, can you please take your eyes off him?" Mataray na tanong ni Raia.
Tinawanan lang siya ni Cassandra pero hindi niya inalis ang tingin niya kay Blake.
"You're just his girlfriend but he's not yours fully. He still have his right to look at someone else and someone else have the right to look at him."
Konti nalang ay mag-uusok na sa galit ang ilong ni Raia. Baka mamaya ay sumabog na siya.
"You're right. But, if I tell you to take your eyes off him, take it off. You won't like to see me mad." Nagbabanta ang boses ni Raia.
Ang sama na rin ng tingin niya kay Cassandra habang si Cassandra naman ay nakangiti lang ng nakakaloko at walang pake sa banta ng kaharap niya.
"Oh, I'm scared. But I want to see you mad." Umakto pa siya na para bang natatakot siya nung sinabi niyang 'I'm sacred'.
Pumikit si Raia saka bumuntong hininga. Pagkadilat niya ay sobrang talim na ng tingin niya kay Cassandra.
Si Blake naman ay ayun at walang ginagawa. Mukhang enjoy pa siya sa nakikita niya. Loko rin 'to, eh.
"Do you really wanna see me mad?" Tanong ni Raia habang masamang masama ang tingin kay Cassandra.
"Okay! Guys STOP!" Pumagitna si Lexa sa kanila para awatin na sila.
"We're friends here, okay? Hindi niyo kailangang mag-away." Ani Lexa.
"Friends? I don't treat her as one." Mataray na sabi ni Raia.
"Oh...sorry Raia, I'm just teasing you." Sabi ni Cassandra na nag bow pa.
"Whatever." Sabi ni Raia saka umirap.
Baliw naman kasi si Cassandra, eh. Ayan tuloy nagalit si Raia.
Raia
I hate that girl! Kung hindi lang siya kaibigan ni Andrea ay hindi ko siya hahayaan na sumabay sa amin.
Naiinis ako sa kaniya! Nakakainis siya!
"Hey, babe." Blake called me but I didn't look at him.
Isa pa siya. I'm also mad at him. I hate them both!
"I'm sorry." He said with a sincere tone.
Hindi ko pa rin siya pinansin. Naiinis ako sa kaniya, eh. Hindi ko siya papansinin. Bahala siya.
"Hey." Malambing niyang tawag sa ako niyakap mula sa likod.
Umalis ako sa yakap niya at naglakad palayo.
Nakakainis siya kasi wala man lang siyang ginawa kanina. Mukhang tuwang tuwa pa siya kasi gusto siya nung Cassandra na 'yun.
Oo, aaminin ko na nagselos ako kanina. Syempre, mahal ko 'yun, eh. Gusto ko akin lang siya. Selfish na kung selfish pero 'yun ang gusto ko.
Ang akin ay akin lang.
"Babe naman."
Sinundan niya pala ako hindi ko alam.
Pumunta siya sa harap ko at humarang sa dinadaanan ko kaya wala akong nagawa kung 'di ang huminto. Pero hindi pa rin ako tumingin sa kaniya.
"Babe." Malambing niyang tawag saka inangat 'yung tingin ko sa kaniya kaya nagtama ang mata naming dalawa. "I'm sorry."
Nag-iwas ako ng tingin. Sorry sorry ka ngayon, psh.
"Hey. Sorry na. Bakit ka ba nagkakaganiyan?" Tanong niya.
So, he's saying sorry at hindi niya alam kung bakit siya nagso-sorry? Uminit na naman ang ulo ko.
Baliw ba siya?
"You didn't say anything earlier, and now you're asking me why I'm acting like this?" Mataray kong tanong sa kaniya.
"I didn't say anything earlier because I know that Cass is just teasing you." He said.
Cass? So they are close? Psh.
"Kahit na, you should have say something. Nakikita mo naman na naasar ako, eh."
"I didn't see it, sorry."
Hindi niya nakita? Nabigla ako sa sinabi niya at the same time nasaktan. It only means one thing.
"You didn't see because you're looking at her not me." I said.
I'm stopping my tears from falling.
"No-—"
I stopped him halfway.
"No? Yes. You're enjoying the view in front of you because it's her. I saw how you smile at her, you never smile that way to me." I said and then I look at him in the eyes.
Hindi ko na napigilan 'yung mga luha ko na tumulo mula sa mga mata ko. It hurts. Your boyfriend is looking at someone else and he's so happy.
"That's not true." He said.
Yayakapin niya sana ako pero lumayo ako. "That's true. I saw it with my own eyes. Nang dumating siya at nakakasama natin siya, you're always looking at her while smiling. 'Yung mga ngiti mo na 'yon, hindi ko 'yon nakita nung ako 'yung kasama mo." I said in the middle of my sobs.
"Raia..."
"Sa t'wing makikita kita na ganun kasaya habang nakatingin sa kaniya, naiisip ko na makipaghiwalay sa 'yo kahit na masasaktan lang ako. For your happiness, it's fine for me kahit na masaktan ako."
"Raia please..."
"I guess I should do it now."
"No. Please don't."
"Let's end this relationship."
Finally I say it. I've been thinking about it lately. After seeing him like that. I thought that I should let him go and be happy.
"No."
"We're over." I said then I leave.
I don't want to see him like that. Alam ko naman na ayaw niya lang makipag break sa akin kasi ayaw niya akong masaktan.
I know him very well, kaya para hindi na siya mahirapan at mapilitan at masabi na niya 'yung nararamdaman niya kay Cassandra ay ako na ang nakipaghiwalay.
It's for the both of us. Para wala ng masaktan sa aming dalawa.
Goodbye Blake. I love you always and forever.
RaiaDays have passed since Blake and I broke up. We're still seeing each other of course. We're classmate, eh.We're also seatmate in our class. Nakakailang but, it's okay.The scar that he made will heal soon, I know. I can make it. I'll be fine not now but soon.Hindi na rin muna ako sumasabay sa kanila every break. I don't want to hurt myself.Seeing him happy because of someone else, it hurts. I know that it's because of me. I let him go.I'm stupid to feel hurt kahit na ako naman ang may gusto nito. Ako ang may kasalanan.Every break ay nasa library ako. I find it as my comfort zone since the day we broke up.Ang tahimik dito at walang gumugulo sa akin. I now know why Andrea like this place. It's relaxing here.Naglabas nalang ako ng libro. Wattpad book ang nilabas ko. You know, I'm a wattpad reader.
AndreaKasama ko si Cassandra sa bahay nila. Wala naman daw ang mga magulang niya dito dahil nasa trabaho.Doktor pareho ang mga magulang niya kaya madalang daw umuwi. Ginawa na daw bahay ang ospital."Baliw ka talaga, eh." Sabi ko sa kaniya habang iiling-iling.Biruin mo kasi, naghiwalay 'yung dalawa dahil sa ginawa niya."I don't know that she will take that seriously." Depensa niya."Hindi mo naman kasi kilala 'yon. Dapat nung una pa lang hindi mo na ginawa 'yung kalokohan mo na 'yon."Umirap siya sa 'kin saka kumuha ng juice. Nasa dining area nila kami dahil nagugutom daw siya."Okay, I admit that I don't know her very well. But I just want to tease her and see on how is she going to react. She's not like Alexa. Sumasakay sa mga trip ko si Lexa but, that Raia is not."Baliw talaga 'to, eh. Malamang hin
Andrea"Ano nangyari sa plano mo?" Tanong ko kay Cassandra.Plano daw niya na pagbalikin na 'yung dalawa. Ewan ko lang kung success o failed."Failed." Sabi niya saka isinalpak ang sarili sa kama ko.Napabuntong hininga naman ako. Pumalpak yata siya ngayon. Lahat ng plano niya ay successful, eh.Ano kayang nangyari?Ayaw na ba talaga ni Raia o ano?"Bakit?" Tanong ko saka ako naupo sa tabi niya."Because of that Lucas guy." Iritable niyang sabi.Inis na inis siya. Puro inis ang makikita sa mukha niya. Ano naman kaya ang ginawa nung Lucas na 'yun at asar na asar 'tong babaeng 'to?"It looks like he's courting Raia." Sambit niya.May pagka mind reader talaga ang babaeng 'to. Hindi ko naman tinatanong sa kaniya kung ano ang ginawa nung Lucas na 'yon pero sumagot siya.
Andrea"Kailan mo gagawin ang plano mo?" Tanong ni kuya Andrew sa 'kin.Nasa sala kaming magkakapatid kasama si Jake para pag-usap 'yung tungkol sa plano ko.Hindi ko sinasabi sa kanila ang plano ko dahil gusto ko a masorpresa sila."Mamaya." sagot ko.Mamaya na ang tamang oras para magkakilala na kaming dalawa. Kung sinuman siyang punyeta siya ay malalaman ko na mamaya.Hindi ako 100 percent sure pero 'yun ang nararamdaman ko. Nararamdaman ko na makikilala ko na siya mamaya. Nararamdaman ko na magiging successful ang plano ko."Sigurado ka bang hindi ka mapapahamak sa gagawin mo?""Hindi."Agad nila akong sinamaan ng tingin dahil sa sagot ko. Hindi naman kasi talaga ako sigurado kung hindi ako masasaktan."Kung hindi ka sigurado 'wag ka nang tumuloy." Sabi ni kuya Andrew.
Andrea"Kayo lang ba?" Nakangising tanong ko sa mga g*go."Nakukontian ka pa ba sa 'min?" Taas noong tanong nung isa.Nginisian ko siya. "Oo, eh. Baka nga hindi pa ako pawisan bagsak na kayo." Mayabang kong sabi sa kanila."HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHA HAHAHAHAHAHAHAAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!"Nagtawanan naman sila. Akala yata ng mga ito ay nagbibiro ako. Nagtawanan sila ng nagtawanan hanggang sa makuntento.Magsaya na kayo dahil ipinangangako ko, na hindi matatapos ang gabing ito ng hindi kayo nalalagutan ng hininga."Nagbibiro ka ba?" Tatawa tawang tanong ng isa."Hindi ako sanay magbiro." Seryosong sabi ko sa kanila saka ko sila sinamaan ng tingin.Nakita ko ang iba na natakot ngunit ang iba ay nginisian lang ako. Ang pangit naman ng ngisi nila.Lalo silang naging mukhang aso!
AndreaNakarinig ako ng putok ng baril pero wala akong naramdaman na kahit ano sa katawan ko."Don't you dare hurt my daughter." Bakas ang galit sa boses ng nagsalita.Nagmulat ako ng mga mata ko at doon ko nakita si papa na naglalakad papalapit sa pwesto namin.Huminto siya sa paglalakad nung nasa tabi ko na siya. Tinignan niya muna ako saglit saka niya ibinalik ang tingin niya sa mga taong nasa harap namin.Nanlaki ang mga mata ko nung makita ko siya dito pero ngayon ay may napagtanto ako. Siya siguro ang taong nakamasid na nararamdaman ko kanina.Bakas ang gulat at takot sa mukha nung tatay ni Talia. Maging siya ay nagulat din ng makita ang papa ko.OA ang mga king ina. Amp!"M-m-mr. S-s-smith..." Utal na usal nung lalaki.Nakita ko kung paanong isa-isang ibinaba nung mga tauhan nila ang mga baril at na
AndreaSama-sama kaming lahat dito sa loob ng bahay nila Raia dahil hanggang ngayon daw ay hindi pa 'yun umuuwi.Mangiyak-ngiyak si Lexa nung tumawag siya sa 'min kaya napasugod agad ako dito. Tinawagan daw siya nung kasambahay nila Raia at sinabing hindi pa umuuwi si Raia hanggang ngayon.Alas dose na ng madaling araw ay wala pa siya?"Hindi pa rin niya sinasagot ang mga calls namin." Nag-aalalang sabi ni Lexa.Kaunti nalang ay iiyak na siya. Nilapitan siya ni Tristan at niyakap. Doon siya umiyak sa bisig ng kasintahan niya."Nasa'n na ba kasi 'yun?!" Medyo inis na tanong ni Blake."Calm down Blake." Saad ni Cassandra."Calm down? How can I? Raia is missing?!" Sigaw ni Blake habang nakatingin kay Cassandra."I know! We're all worried here for her. But if you're going to be like that, nothing will happen.
RaiaNanatiling nagtataka ang mga kaibigan ko sa likod nila samantalang si Alistair ay hindi. Parang bang alam na niya lahat ng 'to.Ganun din ako. Nagtataka dahil hindi ko alam kung ano ang nangyayari. Queen sila? What group are they talking about?"Mga g*go yata 'to, eh. Sinong niloko niyo?" Mayabang na sabi nung mga kasama ni Lucas saka naglabas ng kaniya kaniyang baril.Nung makapag labas sila ng baril ay isa isa ding naglabas ng baril sila Alistair, Blake at Tristan na ikinabigla ko.Bakit sila may baril? What the hell is going on?May nabuong tensyon sa pagitan ng magkabilang kampo. Lahat sila ay nagtututukan ng baril.Natatakot ako para kela Blake dahil wala silang laban kela Lucas dahil sobrang dami nila at lahat sila ay may baril.Sabihin na nating may baril ding hawak sila Blake pero kakaunti 'yon kumpara kela Lu
Andrea"Oh, Moonlight. Kamusta?" Bati ni Ash."Ayus naman." Sagot ko.We do a fist bump and hug each other afterwards. Ganito kami magbatian, eh.Siya ang nakaisip ng kalokohan na 'to. Cool daw sabi niya eh alam ko namang tyansing lang siya, tss."Napadalaw ka yata?""Bakit kasi hindi ka pumasok?" Asar na tanong ko.Hindi sana ako pupunta dito sa bahay nila kung pumasok lang siya."Si Blaine kasi. Aalis sila mamaya kasama ang lolo at lola niya. Pupunta daw ng States kaya sinusulit namin ang araw hanggang tanghali." Sagot niya.Aalis din sila Blaine. Sana naman ay hindi ko kasabay sa eroplano 'yon. Baka magkaaway pa kami dahil nagpunta 'ko dito. Ayaw mag eskandalo sa loob ng eroplano."Bakit ka nga napadaan?" Tanong niya pa."Magpapaalam sana ako. Aalis na din kami mamaya,
AndreaAnniversary namin ni hagdan ngayon. Gusto niya na mag-celebrate kami kaya nagpaalam ako sa trabaho ko na hindi ako makakapasok ngayon.Pinagbigyan ko na si hagdan sa gusto niya dahil hindi na namin na ce-celebrate ang monthsary namin dahil busy ako sa trabaho.Pangbawi ko na rin sa kaniya dahil wala akong oras na naibibigay sa kaniya."Hindi ganiyan." Natatawang aniya."Pa'no ba?" Tanong ko.Naglakagay kasi kami ng icing sa cake na binake niya. Bonding na naming dalawa ito kaya imbes na bumili ng cake ay nagbake nalang siya.Ako ang nakatalaga sa decorations kaso hindi naman ako artistic kaya hindi ko alam kung pa'no ba gagawing decor dito."Ganito oh." Kinuha niya sa akin ang icing.Siya na ang naglagay ng icing sa cake dahil hindi ko talaga alam kung pa'no. Hirap ng walang alam sa arts kung 'di ma
AndreaBinabantayan ko si papa habang si mama ay naghahanap daw ng pagkakakitaan. Kailanman ay hindi ko naisip na aabot kami sa puntong 'to na maging si mama ay maghahanap ng trabaho.Masyado na kaming nagigipit. Hindi ko na alam kung pa'no pa kami aahon. Hindi ko na alam kung saan pa ako kukuha ng lakas ngayon.Halos wala na ngang pahinga si mama. Naaawa na ako sa kaniya. Wala akong magawa kung 'di ang maawa nalang.Bakit kasi ganito? Bakit kailangan na umabot sa ganito?Ano bang ginawa ko at pati pamilya ko dinamay nila? Laban ay laban. Bakit kapag natalo sila ay pamilya ko ang pinuntirya nila?"'Pa?" Napatayo ako sa kinauupuan ko dahil bigla nalang nag seizure si papa. "'Pa!""Nurse!" Pagtawag ko sa nurse."Anong nangyayari?" Tanong ng isang bantay."Tumawag kayo ng doctor! Bilis!" Utos ko.
ChanoHiling ni Queen na siya na ang lalaban sa lahat. Ewan nga lang namin kung ano ang nangyari at parang mainit ang ulo niya.Habang nag eensayo siya dito sa gym sa bahay nila Xander ay ang lakas ng pagkakatira niya sa lahat.Lahat ng suntok at sipa niya sa punching bag ay malalakas lahat. Parang may pinaghuhugutan siya ng galit."Ayus lang kaya si Queen?" Tanong ni Xander sa akin."Malay ko ba. May problema yata." Sagot ko.Alam naman namin na may problema talaga siya pero parang nadagdagan pa. Hindi naman kasi siya ganiyan, eh.Ano kayang nangyari sa kaniya at bigla siyang nagkaganiyan? May nangyari kaya kanina sa bahay ng mga Crimson o sa gymnasium?"Baka masira niya 'yung punching bag sa lakas ng pag atake niya." Bulong ni Xander sa akin kaya natawa ako."Kaya mo namang palitan 'yan at sa inyo naman
Andrea"'Ma, kamusta na si papa?" Tanong ko kay mama pagkabalik niya galing ospital.Hindi pa rin kasi nagigising si papa hanggang ngayon at nasa ICU pa rin. Sana nga ay magising na siya ngayon.Wala akong pake sa bills ng ospital ang kailangan ko ay magising si papa. Kahit na gaanong kalaki pa ang bayaran namin."Tulog pa rin, 'nak." Bakas ang lungkot sa boses ni mama habang sinasabi iyon.Hindi ko naman siya masisisi dahil asawa niya iyon. Mas matagal niyang kasama si papa kesa sa amin.Mas nahihirapan si mama kesa sa aming mga anak nila. Alam ko 'yon. Kaya wala akong magawa kung 'di ang yakapin nalang siya."Magiging okay din ang lahat, 'ma."Alam kong tinatatagan lang ni mama ang loob niya para sa amin. Gabi gabi kong naririnig si mama na nanalangin at umiiyak.Na trauma din siya sa nangyari sa kaniya
Alistair"They're here." Blake said looking at the entrance of the gymnasium.Napangiti ako ng makita ang tinutukoy niya. Sila Andrea kasama sila Lexa at Raia."Hi, girsl!" Bati ng teammates ko sa kanila.Kumaway sila Raia at Lexa samantalang si Andrea naman ay ngumiti lang ng bahagya sa kanila."How are you feeling?" I asked."Ayus lang." She replied and smiled at me."Pwedeng akin nalang 'yung isa?" Pabirong sabi ng isa sa mga teammates ko habang nakatingin kay Andrea ng nakangiti.Mabilis kong inilagay si Andrea sa gilid ko saka siya sinamaan ng tingin."Who are you smiling at?" Tanong ko sa kaniya."Syota mo ba 'yan?""Yeah. So get off your from her if you don't want me to take it out from you.""Brutal mo, dre."Nagtawanan lang kami d
AndreaNakapagbayad na sila sa ginawa nila sa pamilya ko. Pero hindi pa rin nawawala ang galit sa puso ko.Hanggang ngayon kasi ay hindi pa nagigising ang papa ko. Comatose pa rin siya at walang kasiguraduhan kung mabubuhay pa siya.Walang kasiguraduhan kung magigising pa ba siya. Walang kasiguraduhan ang lahat.Maaga akong umalis ng bahay namin. Hindi na ako kumain at dumeretso ako sa ospital para bantayan si papa.Nakalabas na din sila mama ng ospital kahapon at pinagpahinga muna namin siya sa bahay.Pagdating ko sa ospital ay dumeretso agad ako sa ICU kung nasa'n si papa."'Pa, gising na. Haba na ng tulog mo, eh. Baka naman gusto mo ng gumising. Uso 'yon pa." Saad ko. Hindi ko na naman tuloy napigilan ang mga luha ko na tumulo.Naaawa ako kay papa dahil hindi na siya humihinga sa sarili niya. Hindi na niya kayang huming
AndrelloDan Antonio. 'Yan ang pangalan ng g*gong sumira ng break ng sasakyan nila mama kaya naaksidente sila at namatay si lola.Sa t'wing naiisip ko si lola ay lalong umiinit ang dugo ko sa lalaking 'yon at nadagdagan ang galit ko.Sa isang warehouse daw naglalagi ang g*gong 'yon ngayon dahil napalayas siya sa bahay nila.Wala daw kasing ibang inatupag kung 'di ang maglakwatcha. Isang lumang warehouse na 'tong pinaglalagian niya. Kaunting panahon nalang siguro ay sira na 'to.As expected ay nandito siya ngayon at naninigarilyo. May alak din sa mesa niya pero walang baso. Tinutungga lang niya ang alak mula sa bote nito."Kamusta, kaibigan?" Saad niya ng mapansin ang presensya ko. "Ano ang maipaglilingkod ko sa iyo?"Tumungga muna siya ng alak at humithit ng sigarilyo bago tumayo at nakangising tumingin sa akin."Bibigyan
Andrea"Kung hayop ako, ano ka pa? Demonyong umahon mula sa impyerno?""'Wag na 'wag mong sasaktan ang pamilya ko kung ayaw mong saktan ko din ang kapatid mo." Mariing banta niya."Sino sa mga kapatid ko ang sasaktan mo?""'Yung bunso mong kapatid.""Ahh..." Kunwaring natatakot na sabi ko saka tumayo sa kina-uupuan ko."Hindi mo magagalaw 'yon dahil galit na galit din siya gaya ko. Wala kayong magagawa sa kaniya dahil mas magaling pa siya kesa sa inyo. At alam mo ba kung bakit hindi sumasagot ang mga co-leaders mo? Dahil ginagawa din niya kung ano ngayon ang ginagawa ko."Nanggigigil siyang tumingin sa 'kin. Matalim niya akong tinignan kaya sinamaan ko siya ng tingin."Dahil sa inyo, namatay ang lola ko. Dahil sa inyo, nanganib ang buhay ng mama at Tita ko. Dahil sa inyo, comatose ang papa ko. Dahil sa inyong mga g*go kayo