All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 711 - Chapter 720

พวกทหารรับจ้างเริ่มดำเนินการ คิดจะช่วยเย่จงเทียนออกมา หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา “อย่าขยับ ถ้าพวกแกขยับแม้แต่นิดเดียวเขาตายแน่”“อย่าขยับ ทุกคนอย่าขยับ ฟังที่เขาพูด” เย่จงเทียนพูดเวยเสียงแหบพร่าพวกทหารรับจ้างหยุดทุกอย่างแล้วมองหลี่โม่อย่างโหดเหี้ยมพวกฉินจี้เย่กับเว่ยหย่งมองตรงไป พวกเขามองไม่ทันว่าหลี่โม่จับเย่จงเทียนได้อย่างไร เห็นแค่หลี่โม่ขยับตัวเย่จงเทียนก็คุกเข่าลงไปแล้ว“เมื่อกี้ไอ้คนนามสกุลหลี่มันทำยังไงนะ เด็กนี่มันมีที่มาแบบไหนกันแน่”เว่ยหย่งริมฝีปากสั่น ถามอย่างกลัว ๆ อยู่ในใจแต่ไม่มีใครตอบคำถามของเว่ยหย่งได้เลย เวลานั้นการกระทำของหลี่โม่เป็นราวกับปริศนา ไม่มีใครมองได้ทันเลยฉินจี้เย่ถอยหลังไปสองก้าวแล้วพูดเสียงเบาอย่างตกใจ “นี่ฉันไปหาเรื่องคนมีฝีมือเข้าเหรอเนี่ย ทีแรกคิดว่าเป็นพวกไม่เอาไหน ไม่คิดว่าเป็นราชาของราชาอีกที หมอนี่มันจะให้คนมีชีวิตต่อไปได้ยังไงกัน”ความรู้สึกเสียใจอย่างถึงที่สุดเต็มเปี่ยมอยู่ในใจเขา ภายใต้ความลุกลี้ลุกลนนั้น ฉินจี้เย่กังวลมาก ๆ ว่าหลี่โม่จะมาคิดบัญชีกับตนเองภายหลังฉินจี้เย่คิดจนเข้าใจแล้ว คาดว่าหลี่โม่น่าจะมีความคิดที่จะลอบสังหารท่านปา ดัง

“ได้”หลี่โม่ควักมือถือออกมาต่อสายหาเบอร์ของเฉียนฝูน้ำเสียงนอบน้อมของเฉียนฝูดังมาจากโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว “เจ้าชายมังกร คุณมีอะไรจะสั่งครับ”“ผมอยากเจอเหล่าปา” หลี่โม่พูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์เฉียนฝูตกใจมาก พูดอย่างลนลาน “เจ้าชายมังกร เรื่องนี้ล้อเล่นไม่ได้นะครับ เหล่าปาเป็นราวเหล็กของราชินีมังกร จุดประสงค์ที่มาครั้งนี้ยังไม่รู้แน่ชัด เขาพาคนมาไม่น้อยเลย”“วางใจได้ ทางนี้ผมมีแผน ขอแค่คุณให้เขามาเจอผมก็พอแล้ว เดี๋ยวผมจะส่งตำแหน่งให้”เห็นท่าทีหลี่โม่เฉียบขาด เฉียนฝูจะห้ามปรามไว้คงไม่ดี “งั้นก็ได้ครับ คุณชายต้องระวังเรื่องความปลอดภัยนะครับ เดี๋ยวผมส่งกำลังพลไป”“ไม่รีบ คุณให้เหล่าปามาก่อน”หลี่โม่วางสาย จากนั้นก็ส่งตำแหน่งที่อยู่ให้เฉียนฝูพวกเย่จงเทียนได้ยินกันหมดต่างก็มึนงง ท่านปาที่เรียกกันทั่วไปพอออกจากปากหลี่โม่กลายเป็นเหล่าปา?หลี่โม่คนนี้มีตัวตนอย่างไรกันแน่ จากวิธีเรียกที่หลี่โม่เรียกท่านปาว่าเหล่าปาแล้ว เขาน่าจะเป็นคนรุ่นเดียวกับท่านปา!“เสแสร้งเก่งจริง ๆ ท่านปาเป็นหนึ่งในแปดราชามังกรของแดนมังกร แกเรียกเขาว่าเหล่าปา แกคิดว่าแกเป็นหัวใจสำคัญของแดนมังกรเหรอ!”“การเสแสร้ง

“ครับ”ลูกน้องหยิบโแล็ปท็อปออกมา เริ่มเข้าสู่ระบบค้นหากล้องวงจรปิดของเมือง ตรวจสอบหลี่โม่รวมถึงทิศทางของผู้คุ้มกันแดนมังกรด้วยไม่นานข้อมูลก็สรุปและตำแหน่งของหลี่โม่ก็ปรากฏออกมา“หลี่โม่อยู่ที่โรงงานร้างแห่งหนึ่งแถวชานเมือง โรงงานร้างนี้เป็นของตระกูลฉินที่เมืองหลวง จากข้อมูลแสดงให้เห็นว่าโรงงานร้างนั้นถูกใช้เป็นที่กบดานของนักฆ่าและทหารรับจ้าง”“กล้องวงจรปิดเมืองที่อยู่แถว ๆ โรงงานร้างเผยให้เห็นว่าคนที่เข้าไปกลุ่มแรกวันนี้คือฉินจี้เย่กับบอดี้การ์ดของเขา กลุ่มที่สองคือนักฆ่าสิบกว่าคน กลุ่มที่สามคือหลี่โม่คนเดียว และสุดท้ายคือเย่จงเทียนราชาทหารเทียนหนานที่พาทีมทหารรับจ้างมาด้วยครับ”“ตำแหน่งที่ผู้คุ้มกันแดนมังกรอยู่ตอนนี้ ห่างจากหลี่โม่ยี่สิบกว่ากิโลเมตร จากข้อมูลตัดสินได้ว่าพวกเขาน่าจะกำลังคุ้มกันกู้หยุนหลานภรรยาของหลี่โม่”เขาอ่านข้อมูลออกมาทีละบรรทัด ท่านปาสูบบุหรี่แล้วครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ “ผู้คุ้มกันแดนมังกรไม่ได้อยู่ข้างกาย แต่กลับไปอยู่กับกลุ่มนักฆ่ากับทหารรับจ้าง หรือว่าเขาคิดจะพึ่งนักฆ่ากับทหารรับจ้างมาจัดการฉัน? ช่างอ่อนต่อโลกจริง ๆ ฉันว่าเขาเป็นคนไร้ประโยชน์ในเมืองมังกรท

“ท่านปายังมาไม่ถึง จะถือว่านายชนะได้ยังไง นับถือสมองทึ่ไม่ปกติของนายจริง ๆ ”“อีกเดี๋ยวเขาคงไม่คิดว่าเขาเป็นพระผู้ช่วยชีวิตแบบพระพุทธเจ้าอะไรแบบนั้นหรอกเหรอ คนแบบนี้น่าจะส่งเข้าโรงพยาบาลประสาทจริง ๆ”“ถ้าไม่ใช่เพราะสู้เขาไม่ได้ ฉันก็อยากจะอัดเขาแรง ๆ สักที ทำให้เขารู้ว่าเลือดตกยางออกมันเป็นยังไง”กลุ่มคนพวกนั้นพูดไปด่าไป คิดว่าหลี่โม่เสียสติจนเกิดภาพหลอน เอาแต่พูดเรื่องไร้สาระเต็มไปหมดหลี่โม่ส่ายหัว มองฉินจี้เย่อย่างไม่พอใจ “นายส่งคนไปดูที่อยู่ของท่านปาเหรอ? ถ้าส่งคนไปก็ไปถาม ถ้าไม่ได้ส่งคนไปก็รีบส่งไปสิ” ฉินจี้เย่อึ้งเพิ่งนึกได้ว่าไม่ได้ส่งคนไปจับตาดูที่ที่อยู่ของท่านปน เขาคิดว่าตลอดว่าท่านปาไม่มีทางออกมา เพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ยามที่ลาดตระเวนพบเข้า ดังนั้นจึงไม่ได้ส่งคนไปคอยจับตาดู“ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ส่งคนไปคอยดู แต่มีความจำเป็นต้องไปคอยเฝ้าด้วยเหรอ ท่านปาไม่มีทางออกนอกคฤหาสน์หรอก นายอย่าฝันเลย!” พูดจบ มือถือของฉินจี้เย่ก็ดังขึ้นเขาควักมือถือออกมารับสาย หลังจากที่ฉินจี้เย่ส่งเสียงอืมสองครั้งก็เบิกตาโต“แกไม่ได้มองผิดใช่ไหม ขบวนรถท่านปากำลังขับมาทางนี้แล้ว?”ฉินจี้เย่ตะโกนอ

รู้สึกได้ว่าจู่ ๆ ร่างกายของหลี่โม่ก็ปรากฏกลิ่นอายสังหาร พวกเย่จงเทียนกับเว่ยหย่งล้วนตกใจจนใจเต้นรัวกลิ่นอายสังหารที่รุนแรง แม้ว่าพวกเขาจะเป็นคนโหดเหี้ยมที่ฆ่าคนมานับไม่ถ้วนก็รู้สึกใจสั่นสายตาของเย่จงเทียนจ้องหลี่โม่นิ่ง ๆ รู้สึกถึงกลิ่นอายสังหารบนตัวของหลี่โม่อย่างละเอียด หลังจากผ่านไปสักพักสีหน้าของเย่จงเทียนก็เป็นราวกับขี้เถ้า พูดเสียงแหบ “นี่ นี่ไม่ใช่กลิ่นอายสังหาร”“คุณพูดอะไร?” เว่ยหย่งมองเย่จงเทียนอย่างสงสัยสายตาที่เย่จงเทียนมองหลี่โม่เปลี่ยนเป็นเลื่อมใส ความทรงจำในอดีตที่ฝุ่นจับถูกเปิดออก การต่อสู้ของภูเขาเหล่าวาเข้ามาในหัวของเย่จงเทียนตอนนี้คนลึกลับที่มีกลิ่นอายสังหารในแบบที่เหมือนกันกับบนตัวของหลี่โม่ ช่วยเย่จงเทียนป้องกันภูเขาเหล่าวาไว้ถ้าไม่ใช่คนลึกลับคนนั้นที่มาปรากฏตัวในช่วงเวลาสำคัญ เย่จงเทียนก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว“ฉันไม่รู้ว่าคุณจะใช่เขาหรือเปล่า แต่คุณกับเขามีกลิ่นอายที่เหมือนกัน ฉันเย่จงเทียนจะเชื่อฟังคำสั่งของคุณ ให้ตายยังไงก็ไม่มีทางให้ผู้คุ้มกันของท่านปาเข้ามาได้แม้แต่ก้าวเดียว ยกเว้นว่าพวกเขาจะข้ามศพฉันไป”ทัศนคติที่เย่จงเทียนมีต่อหลี่โม่เปลี่ยนไปท