All Chapters of ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์: Chapter 931 - Chapter 940

เมื่อทั้งสองฝ่ายเผชิญหน้ากัน นอกเหนือจากการขาดแคลนจ่าฝูงแล้ว ต้าโจวยังมีความพร้อมในด้านอื่น ๆ เป็นอย่างดีก่อนที่มู่หรงเจี๋ยจะออกเดินทาง เขาได้ตรวจสอบเงินคงเหลือในคลัง และจัดการเงินสำหรับแผนกเสบียงทหาร ด้านวังหลังมีจื่ออันคอยควบคุมค่าใช้จ่าย และพยายามไม่เพิ่มแรงกดดันต่อท้องพระคลังในขณะนี้ สนมอี้เป็นคนริเริ่มอย่างเหนือความคาดหมายย ในการสั่งให้เหล่านางสนมในวังหลังบริจาคทองคำ เงินและเพชรพลอย เพื่อนำไปขายเป็นค่าใช้จ่ายทางการทหารสิ่งนี้น่าประหลาดใจมาก แต่ไม่มีใครล่วงรู้ลึกถึงแรงจูงใจเบื้องหลังของนาง เนื่องจากท้องพระโรงต้องการเงินยิ่งมากยิ่งดีแน่นอน แรงจูงใจนั้นสามารถคาดเดาได้ไม่ยาก นางเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดขององค์ชายเจ็ด หากนางได้รับการยกย่อง องค์ชายเจ็ดก็จะได้รับการยกย่องตามไปด้วย ยิ่งเพิ่มโอกาสที่จะได้รับตำแหน่งองค์รัชทายาทขึ้นสองค่ำเดือนสอง วันมังกรผงาดมู่หรงเจี๋ยได้รับคำสั่งให้ออกเดินทาง จื่ออันตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อสวมชุดเกราะให้เขาเมื่อเห็นเขาทรงอำนาจน่าเกรงขามมาก จื่ออันทั้งรู้สึกภูมิใจและเศร้าใจ นางแต่งงานกับองค์ชายผู้สำเร็จราชการ ก็ต้องการช่วยเขาบริหารกิจการรัฐ นางแต่งงาน

ที่แท้ก็มาเพื่อขับไล่นางออกไปเองหรือ? รอยยิ้มเยาะเย้ยบนริมฝีปากของจื่ออันชัดเจนขึ้น “พระราชวังออกจะใหญ่โตถึงเพียงนี้ เหตุใดจะไม่มีที่สำหรับเซี่ยจื่ออัน? หากสนมอี้ต้องการขับไล่ข้า เช่นนั้นข้าต้องไปถามฝ่าบาทก่อนว่าทรงเห็นด้วยหรือไม่?”“เจ้าไม่จำเป็นต้องเข้าเฝ้าฝ่าบาทเพื่อถวายการรักษาอีกต่อไปแล้ว ข้าจะบอกพระองค์ว่าเจ้าป่วยเป็นโรคร้ายแรง ไม่สามารถถวายการรักษาพระองค์ได้อีกต่อไป” สนมอี้พูดอย่างเย็นชา“ข้าจำได้ว่าตอนแรกที่สนมอี้เข้ามา ท่านบอกว่าตนเองมาที่นี่เพื่อปลอบโยนข้านี่ วิธีการปลอบโยนคือการขับไล่ข้าออกไปหรือ?” จื่ออันอยากรู้นัก นางไปเอาความมั่นใจมาจากไหน ถึงคิดว่าตนสามารถขับไล่นางออกไปอย่างไรก็ได้?“เซี่ยจื่ออัน ข้าเชิญเจ้าออกไปก็เพื่อประโยชน์ของตัวเจ้าเอง หากเจ้าอยู่ที่จวนจะไม่มีอันตรายใด ๆ เกิดขึ้นกับเจ้า เจ้าจะยังคงเป็นพระชายา สามารถเพลิดเพลินไปกับเกียรติยศและความมั่งคั่งที่ตนพึงมี แต่ในพระราชวังแห่งนี้ เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะมีชีวิตที่มั่นคง”“ขอบคุณสนมอี้ยิ่งนัก แต่ข้าเป็นคนต่ำต้อย ไม่มีเกียรติยศหรือความมั่งคั่งให้ได้ดื่มด่ำเพลิดเพลิน ดังนั้นข้าขอใช้ชีวิตที่ไม่มั่นคงเช่นนี้ต่อไป

ความจริงแล้วจื่ออันและจ้วงจ้วงต่างรู้ดีว่า ไม่ว่าพวกนางจะย้ายอาศัยอยู่ที่ตำหนักใด สนมอี้ก็จะวางแผนการและออกกลอุบายหลอกลวงพวกนางอยู่เสมออีกเหตุผลหนึ่งที่สนมอี้ไม่ต้องการให้พวกนางอาศัยอยู่ที่ตำหนักฉางเฉิง เพราะที่นั่นตั้งอยู่ใกล้กับวังซีเหวย ซึ่งหากนางลงมือทำบางอย่าง เรื่องนั้นอาจจะดังไปถึงหูของจักรพรรดิ ทั้งยังง่ายต่อการขอความช่วยเหลืออีกด้วยตอนนี้ตำหนักฮุ่ยชิงอยู่ห่างไกลจากวังซีเหวยมาก ด้านหน้าของตำหนักติดกับตำหนักเสี้ยวหนิง ซึ่งเป็นที่พำนักของกุ้ยไท่เฟยและอ๋องหนานหวาย ด้านซ้ายติดกับตำหนักฉางเฉิงที่ถูกทิ้งร้าง และวังอี้หลานของสนมอี้ ด้านขวาติดกับตำหนักไฉ่อี้ของชุ่ยกุ้ยผินที่มีความสัมพันธ์อันดีกับสนมอี้ นั่นหมายความว่าจื่ออันกำลังตกอยู่ในกำมือของนางกล่าวได้ว่า บ้านของนางถูกศัตรูขนาบทั้งหน้าทั้งหลังมู่หรงเจี๋ยกล่าวก่อนที่เขาจะจากไปว่า อ๋องเหลียงและอ๋องอันจะเป็นผู้ดูแลที่นี่ ทว่าตอนนี้อ๋องอันจำเป็นต้องนำกองทัพออกรบเช่นกัน ดังนั้นจึงเหลืออ๋องเหลียงเพียงผู้เดียวอย่างไรก็ตาม หลังจากที่เขายกทัพออกไปแล้วสามวัน จู่ ๆ องค์ฮ่องเต้ก็มีพระราชโองการแต่งตั้งให้อ๋องเยี่ยเป็นไท่เวย และยึดอำนา

การต่อสู้ระหว่างนางสนมในวังมีสองวิธี วิธีที่หนึ่ง คือการต่อสู้เพื่อแย่งชิงความโปรดปราน การต่อสู้เพื่อแย่งชิงความโปรดปรานนี้ เป็นการใช้กลอุบายต่าง ๆ เพื่อดึงดูดความสนใจของจักรพรรดิ แต่ตอนนี้จักรพรรดิกำลังประชวร จึงไม่อาจใช้วิธีนี้ได้ เพราะพวกนางไม่แม้แต่จะได้เห็นหน้าจักรพรรดิเลยด้วยซ้ำวิธีที่สอง คือการใช้ตำแหน่งของตนแอบวางยานางสนมคนอื่น ๆ ในวัง นอกจากวางแผนใช้ยาพิษแล้ว การนำยาพิษเข้ามาในวังหลวงก็ไม่ง่ายนัก หากสาวใช้และขันทีออกไปซื้อของข้างนอก ก็จะเป็นที่สะดุดตา เพราะทหารรักษาพระองค์จะตรวจค้นเป็นครั้งคราว หากพบยาพิษติดตัวอยู่ก็คือหายนะมีคนประเภทหนึ่งในวังหลวงที่สามารถสัมผัสพิษได้ นั่นคือคนของสำนักแพทย์หลวง หากสำนักแพทย์หลวงถูกควบคุม วังหลังก็จะสงบลงชั่วคราว เรื่องนี้จะไม่ทำให้พวกนางเสียสมาธิ เพื่อจะได้จดจ่ออยู่กับการจัดการสนมอี้และคนอื่น ๆ ได้ดีขึ้น ซึ่งจะช่วยแก้ปัญหาได้มากมายแน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ มีนางสนมคนใดบ้างที่ไม่เคยคิดวิธีเช่นนั้น? ทุกคนต่างเคยเกี่ยวข้องกับสำนักแพทย์หลวง เมื่อจื่ออันเข้าครอบครองสำนักแพทย์หลวงแล้ว นางสนมเหล่านั้นจึงต้องประจบประแจงนาง เพื่อให้นางไม่เป

กุ้ยไท่เฟยย่นจมูกด้วยความเดือดดาลหากยังมารบกวนนางเช่นนี้ ก็ไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว มานั่งคุยเรื่องมโนสาเร่ทั้งวันเช่นนี้ ทำให้นางเสียเวลามากนางไม่อาจเสียเวลาไปกับเฉินไท่จวินเช่นนี้ได้ เมื่อไหร่จะไปให้พ้นเสียที?ถูกนางรบกวนเกือบทั้งวัน ในที่สุดนางก็จากไปในยามโหย่ว นี่เป็นวันแรกที่กลับไปเร็วถึงเพียงนี้นางรีบส่งคนไปเรียกซุนฟางเอ๋อร์มาที่ตำหนัก แล้วให้คนไปถามว่าอ๋องหนานหวายจะกลับมาเมื่อใดทว่าเมื่อซุนฟางเอ๋อร์ได้รับเชิญ นางก็บอกว่าจะเข้าไปในตำหนักเมื่อถึงยามซวี แต่อ๋องหนานหวายไม่ได้อยู่ในเมืองหลวง เขาไปที่ชานเมือง โดยไม่รู้ว่าไปทำอะไรนางอดสงสัยไม่ได้ว่ายายแก่คนนั้นรู้หรือไม่ว่าเจ้าแปดจะออกมาคืนนี้ จึงจงใจไม่อยู่ที่นี่นานแต่ไม่เป็นอะไร หากฟางเอ๋อร์เข้ามาในตำหนักแล้ว นางก็สามารถคุยธุระ และปรึกษาเรื่องวิธีไล่เฉินไท่จวินออกไปได้ความปรารถนานั้นงดงามเสมอ ทว่าความจริงนั้นแสนโหดร้ายซุนฟางเอ๋อร์เพิ่งมาถึงประตูตำหนัก แต่ก่อนที่นางจะคุกเข่าลงเพื่อแสดงความเคารพ นางก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น “กุ้ยไท่เฟย ข้ามาอีกแล้ว คราวนี้ข้าเอาของว่างมาให้เจ้า ทั้งหมดล้วนเป็นฝีมือของแม่สาวหลิวหลิ่วคนนั้นน