All Chapters of ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์: Chapter 1071 - Chapter 1080

จักรพรรดิพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และยื่นมือออกไปประคองนาง “เอาเถิด เนื่องจากตอนนี้อ๋องหนานหวายไม่ใช่ว่าที่สวามีของเจ้าแล้ว ดังนั้นเจ้าจึงไม่จำเป็นต้องปกป้องเขาอีก เล่าให้ข้าฟังเกี่ยวกับเรื่องเมื่อครั้งอ๋องหนานหวายไปประจำการที่แคว้นซีหนานที ตลอดหลายปีที่เขาปกครอง มีทหารซึ่งเป็นหน่วยกล้าตายทั้งหมดกี่คน และคนเหล่านี้อยู่ที่ไหน?”ซุนฟางเอ๋อร์กล่าว “ตอนนี้แทบไม่เหลือหน่วยกล้าตายแล้วเพคะ หน่วยกล้าตายเหล่านี้ได้รับการฝึกฝนโดยกุ้ยไท่เฟย อ๋องหนานหวายและกุ้ยไท่เฟยสมคบคิดกัน ดังนั้นหน่วยกล้าตายจึงเชื่อฟังคำสั่งของอ๋องหนานหวายด้วยเช่นกัน ทว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เมื่ออ๋องหนานหวายระดมกำลังในแคว้นซีหนาน กองกำลังก็เพิ่มจำนวนจนประเมินไม่ได้ แม้ว่ากองกำลังเหล่านี้จะอยู่ห่างไกลออกไป แต่ตราบใดที่อ๋องหนานหวายบัญชา คนเหล่านี้ก็จะกรีฑาทัพขึ้นเหนือ ฝ่าบาทสามารถปราบปรามพวกเขาได้อย่างแน่นอน ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังเป็นภัยคุกคามต่อเมืองหลวงอยู่ดี”“ข้าตระหนักถึงเรื่องเหล่านี้ดี แต่หลังจากที่เขาเข้ามาอยู่ในเมืองหลวงเล่าเป็นอย่างไร?” จักรพรรดิตรัสถามซุนฟางเอ๋อร์ส่ายหัว “หม่อมฉันไม่ทราบจริง ๆ เพคะ เพราะนับตั้งแต

แม่ทัพจางถูกเรียกเข้าไปข้างในห้อง ส่วนอ๋องเยี่ยถูกเชิญออกมารอข้างนอกอ๋องเยี่ยยืนอยู่นอกม่าน เหยียดยิ้มอย่างเย็นชาหลังจากนั้นไม่นานแม่ทัพจางก็ออกมาอ๋องเยี่ยถาม “จักรพรรดิตรัสว่าอย่างไรบ้าง?”แม่ทัพจางกล่าว “ฝ่าบาทตรัสว่าพระองค์จะคิดเรื่องนี้อีกครั้ง และให้ข้ารออยู่ที่นี่ก่อน”อ๋องเยี่ยตอบกลับอย่างใจเย็น “เช่นนั้นก็รอก่อนเถอะ”หลังจากองค์จักรพรรดิถามแม่ทัพจางจนรู้ว่าสถานการณ์เป็นเรื่องจริง เขาก็โกรธมากลู่กงกงยืนอยู่ด้านข้างด้วยใบหน้าเศร้าหมอง“ฝ่าบาท แม่ทัพจางยังรอการตัดสินใจจากพระองค์อยู่พ่ะย่ะค่ะ” ลู่กงกงกล่าวเบา ๆจักรพรรดิตรัสว่า “ชายผู้นี้ ข้ารู้อยู่แล้วว่าจิตใจเขาไม่ได้สงบเช่นภายนอก แต่ข้าไม่คาดคิดว่าเขาจะเริ่มเคลื่อนไหวทันทีในช่วงเวลาสั้น ๆ หลังจากกุ้ยไท่เฟยตาย”ลู่กงกงถามอย่างเป็นกลาง “เป็นไปได้หรือไม่ว่าชายคนนั้นแค่บังเอิญวิ่งหนีหัวซุกหัวซุนเข้าไปในตำหนักของอ๋องหนานหวายเท่านั้น?”“บังเอิญหรือ? การที่คืนนี้อ๋องแปดไม่มาร่วมงานเลี้ยง เป็นเพราะเขาป่วยจริง ๆ หรืออย่างไร?” จักรพรรดิยิ้มเยาะ “เกรงว่าไม่ใช่อย่างนั้นแน่ อย่าลืมเสีย หมอหลวงบอกเองว่าการกินผลปาโต้วก็อาจส่งผลใ

“แปลกตรงไหน? มีอะไรในโลกนี้ที่ข้าไม่กล้าทำบ้างหรือไม่?” มู่หรงเจี๋ยหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะนั่งลงด้วยท่าทางหยิ่งผยอง“เจ้าต้องการจะทำอะไร? คิดจะฆ่าข้าอย่างนั้นหรือ? อย่าลืมเสีย ทั้งเจ้าและข้าต่างก็มีกู่ร่วมชะตาเหมือนกัน!” อ๋องหนานหวายลุกขึ้นนั่ง หยิกมือตัวเองมากกว่าสิบครั้ง ใบหน้าของเขาเดิมทีก็ย่ำแย่มากแล้ว ตอนนี้ยิ่งเมื่อเขาเห็นมู่หรงเจี๋ย หน้าก็ยิ่งซีดขาวลงไปอีกด้วยอารามตกใจชางชิวตะโกน “ใครก็ได้ ใครก็ได้…”อ๋องเหลียงกล่าวอย่างสงบ “ไม่จำเป็นต้องร้องตะโกนให้มากความ ข้ามาที่นี่เพื่อถ่ายทอดเจตจำนงของฝ่าบาท จึงสั่งให้ทุกคนถอยออกไปหมดแล้ว คนที่ยืนอยู่ข้างนอกตอนนี้ล้วนเป็นคนจากตำหนักอ๋องเหลียง”“อ๋องเหลียง เวลานี้ฝ่าบาททรงให้ความสำคัญกับอ๋องเหลียงอย่างมาก ท่านต้องคิดให้รอบคอบก่อนที่จะลงมือทำอะไร อย่าถูกผู้อื่นหลอกใช้เอาได้” ชางชิวกล่าวอ๋องเหลียงแสยะยิ้ม “เสด็จพ่อเป็นคนสั่งให้ข้ามาที่นี่ เจ้าไม่รู้หรือ? ข้าเพียงมาที่นี่ตามคำสั่ง จะเป็นการถูกหลอกใช้ได้อย่างไร? ดูเหมือนว่าข้างกายของเสด็จอาแปดจะมีคนไม่รู้กาลเทศะ ช่างไม่มีมารยาท และพูดจาไม่สุภาพทั้ง ๆ ที่อยู่ต่อหน้าข้ากับเสด็จอา”ใบหน้าของชาง

“ขอรับ เช่นนั้นข้าน้อยก็จะพูดอย่างตรงไปตรงมา” ชางชิวยืนขึ้นและมองตรงไปที่อ๋องเหลียง “ข้าน้อยรู้ว่าคราวนี้หนีไม่พ้นแน่ แต่พวกเราไม่อาจยอมปล่อยให้องค์ชายผู้สำเร็จราชการประสบความสำเร็จ ในเมื่อท่านเป้นคนนำเสนอแผนการ เมื่อเขาก่อกบฏสำเร็จและขึ้นครองราชย์เรียบร้อยแล้ว ท่านจะกลายเป็นขุนนางกบฏทันที หากประสงค์จะลบล้างความผิดของตน แน่นอนว่าต้องกล่าวหาจักรพรรดิองค์ปัจจุบันด้วยความผิดหลายประการ ทำให้ทุกคนคิดว่าท่านกำลังเรียกร้องความยุติธรรม ตั้งแต่เขาขึ้นครองราชญ์ เขาจะต้องหวาดกลัวพระโอรสองค์โตของจักรพรรดิองค์ก่อนอย่างไม่ต้องสงสัย อ๋องเหลียงคงเป็นคนแรกที่ถูกเขาโจมตี อันที่จริงท่านอ๋องควรรู้ไว้ ว่าเขาไม่มีวันปล่อยให้ผู้ที่มีอำนาจคุกคามอยู่เคียงข้าง และเมื่อถึงเวลานั้น เขาจะไม่จำเป็นต้องใช้อ๋องเหลียงอีกต่อไป เช่นนี้ยังต้องสนใจความสัมพันธ์ระหว่างอาหลานอยู่หรือ? แม้แต่ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้อง เขายังไม่สนใจด้วยซ้ำ”อ๋องเหลียงกล่าวด้วยใบหน้าเย็นชา “อย่าพยายามทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างข้ากับเสด็จอาเหินห่าง ข้าเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่าเขาจะไม่ทำเช่นนี้แน่ เพราะเขาไม่ใช่คนแบบนั้น”เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชางชิวก็ห

อย่างไรก็ตาม อ๋องหนานหวายไม่คิดเช่นนั้น เขาเกรงว่าองค์จักรพรรดิจะเข้าใจผิดว่าตนสมรู้ร่วมคิดกับมู่หรงเจี๋ย -/-และเรื่องนี้จะต้องได้รับการสะสาง ดังนั้นเขาจึงตั้งใจเปิดโปงแผนการก่อกบฏของมู่หรงเจี๋ยต่อหน้าสาธารณชนการร้องรำทำเพลงหยุดลงทันทีองค์จักรพรรดิขมวดคิ้วช้า ๆ ขณะเผยสีหน้าเคร่งเครียดทุกคนในงานเลี้ยงล้วนจ้องมองอ๋องหนานหวายด้วยความประหลาดใจ อ๋องหนานหวายผู้นี้เสียสติไปแล้วรึ? เหตุใดถึงโผล่พรวดออกมาเช่นนี้?เกิดอะไรขึ้น?อ๋องหนานหวายคุกเข่าลงกับพื้นจนเกิดเสียงดัง โดยไม่รีรอให้องค์จักรพรรดิเอ่ยถาม จากนั้นกล่าวอย่างเศร้าใจว่า “ฝ่าบาท มู่หรงเจี๋ยคิดก่อกบฏ เขาลอบหนีกลับมาที่เมืองหลวงพร้อมกองกำลัง และจะเข้าโจมตีพระองค์ในคืนนี้พ่ะย่ะค่ะ”ทันทีเขาเอ่ยคำเหล่านั้นออกมา ทุกคนก็ตกตะลึงและเงียบไปทันใดจื่ออันโมโหอย่างมาก นางจึงลุกยืนขึ้นแล้วกล่าวด้วยความโกรธเคือง “อ๋องหนานหวาย ท่านหมายความว่าอย่างไร? ท่านใส่ร้ายว่าเขาเป็นกบฏ ขณะที่เขากำลังทำงานรับใช้แผ่นดินของเรางั้นรึ?”จื่ออันกระตือรือร้นที่จะปกป้องสามียิ่งนัก แม้นางจะไม่มีท่าทีสงบนิ่งอีกต่อไป แต่คนอื่น ๆ ก็คิดว่าการกระทำเช่นนี้เป็นเรื่อ