All Chapters of ลูกเขยฟ้าประทาน: Chapter 401 - Chapter 410

คำพูดของซูหยิงเซี่ยทำให้ลูกน้องที่อยู่ด้านหลังพี่หลงหัวเราะเสียงดังสนั่น แม้แต่เจี่ยงหว่านยังอดไม่ได้ที่จะพูดเหน็บแนมว่า “ซูหยิงเซี่ย แกคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงกล้าขู่พี่หลง”พี่หลงนั่งลงยอง ๆ พร้อมกับใช้มือจับคางซูหยิงเซี่ยแล้วพูดว่า “ฉันขอแนะนำให้เธอฟังเจี่ยงหว่านดีกว่า รู้นะว่าเธอฉลาดมาก แต่ก็ควรรู้ว่าไม่ควรมายั่วโมโหฉันแล้วมาพูดพล่อย ๆ แบบนี้ อยากอายุสั้นนักเหรอ?”“สามีฉันเป็นเพื่อนของถังจง” ซูหยิงเซี่ยเอ่ยถังจงเหรอ?！ประโยคเมื่อครู่นี้ทำให้พี่หลงรู้สึกหวาดกลัวขึ้นทันที ก่อนรีบปล่อยมืออย่างรวดเร็วภรรยาของเพื่อนถังจงงั้นเหรอ ใช่เรื่องจะมาพูดเล่น ๆ หรือไง?“พี่หลง พี่อย่าไปฟังคำพูดเหลวไหลของเธอเลย ยัยนี่ก็แค่ขู่พี่ไปงั้นแหละ เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องฉันเอง ครอบครัวเจี่ยงเชิงไงพี่จำไม่ได้เหรอ?” เจี่ยงหว่านกล่าวเจี่ยงเชิงเป็นใครเขารู้เรื่องทั้งหมดอยู่แล้ว เขาเป็นแค่คนไร้ประโยชน์คนหนึ่ง แม้แต่ครอบครัวตระกูลเจี่ยงทั้งหมดก็เป็นพวกไร้อนาคต คนแบบครอบครัวนี้จะไปรู้จักกับถังจงได้อย่างไร?“ยัยบ้า ยัยผู้หญิงชั้นต่ำ นึกไม่ถึงเลยว่าจะกล้าขู่ฉันแบบนี้” พี่หลงพูดพร้อมกับกระชากเส้นผมซูหยิงเซี่ยอ

การได้เห็นจุดจบของซูหยิงเซี่ยไม่ใช่สิ่งที่หลิวฮวาต้องการหรืออย่างไร？ก่อนหน้านี้เธอเคยบอกว่าถ้าไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง ก็รู้สึกว่ามันไม่คุ้มกับเงินหนึ่งหมื่นหยวนที่เสียไป แล้วตอนนี้เสียเงินไปตั้งสามหมื่นหยวนแถมเอาคืนก็ไม่ได้ ถ้ามีโอกาสแล้วเธอจะพลาดชมการแสดงดี ๆ แบบนี้ได้อย่างไร?“พี่หลงคะ เราไปดูด้วยก็ได้ แต่อย่าให้ซูหยิงเซี่ยเจอพวกเราได้ไหม?” หลิวฮวาเอ่ยถามเมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวฮวา ภายในใจของพี่หลงก็อยากจะด่าและประนามหญิงโง่รนหาที่ตายนี่จริง ๆ ตัวเองกำลังเล่นอยู่กับใครยังไม่รู้ตัวอีก“ได้แน่นอน พวกเธอจ่ายเงินมาแล้วนี่ ฉันก็ต้องช่วยพวกเธอจัดการสิถึงจะถูก” พี่หลงกล่าวหลิวฮวาพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างมีความสุข “ตกลงตามนี้ งั้นเราไปกันเถอะ”เจี่ยงเชิงรู้สึกค่อนข้างประหลาดใจ พี่หลงไม่ใช่คนที่พูดจาดีแบบนี้ แต่ทำไมจู่ ๆ ถึงแสดงท่าทีเป็นมิตรล่ะ?เมื่อถึงห้องสนุกเกอร์ พี่หลงพาทั้งสามคนไปยังห้องใต้ดินทันทีเจี่ยงหว่านและซูหยิงเซี่ยอยู่กันคนละมุมห้อง นอกจากเธอทั้งสองคนแล้วยังมีอีกสองคนยืนอยู่อีกมุมหนึ่งแต่ครอบครัวเจี่ยงเชิงทั้งสามคนไม่ได้สนใจสองคนนั้น พวกเขาคิดว่าคงเป็นลูกน้องขอ

เมื่อหานซานเฉียนมองเจี่ยงเชิง เจี่ยงเชิงรู้สึกตกใจกลัวจนขวัญหนีดีฝ่อ เขาคุกเข่าลงต่อหน้าหานซานเฉียนโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย“พวกคุณทั้งสามคน ผมปล่อยให้ทำเรื่องชั่ว ๆ ไปกี่รอบแล้ว แต่พวกคุณก็รนหาที่ตายเองตลอด ที่นี่จะมาโทษผมคงไม่ได้หรอกนะ” หานซานเฉียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเจี่ยงเชิงตกใจกลัวจนร้องไห้แล้วพูดว่า “หานซานเฉียน นี่ไม่ใช่ความคิดของฉันนะ นี่เป็นความคิดแม่ฉันเอง แม่ของฉันคิดจะจับตัวซูหยิงเซี่ย เลยให้พี่หลงจับตัวเธอมา นายเองก็ได้ยินหมดแล้วนี่ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย”“เจี่ยงเชิง แกรู้ตัวไหมกำลังพูดอะไรอยู่ ฉันเป็นแม่แกนะ” หลิวฮวาพูดตวาดเจี่ยงเชิงด้วยความหวาดกลัวจนหน้าถอดสี คำพูดของเจี่ยงเชิงเห็นได้ชัดเลยว่าเขาพูดเพื่อปกป้องตัวเองและโยนความผิดให้เธอ นี่เป็นการผลักเธอเข้าไปในขุมนรกด้วยตัวเอง“ไม่ต้องรีบร้อนไปหรอก เรื่องนี้ผมจะไม่ตัดสินใจด้วยตัวเอง ยังไงพวกคุณก็เป็นคนของตระกูลเจี่ยง ดูซิว่าเจี่ยงหงจะอธิบายเรื่องนี้กับผมยังไงบ้าง” หานซานเฉียนกล่าวเวลาผ่านไปไม่ถึงสิบนาที เจี่ยงหงก็มาถึงห้องสนุกเกอร์ เมื่อเขาเดินเข้ามาในห้องและมองเห็นมือขวาของเหยาหลงที่เต็มไปด้วยเลือด เขารู้

หานซานเฉียนไม่ได้พูดถึงสาเหตุ แต่ซูหยิงเซี่ยและเจี่ยงหลานก็ไม่ได้ซักถามอะไรอีกการตายของหลิวฮวานั้นเจี่ยงเฟิงกวาง เจี่ยงเชิง และเจี่ยงหว่านได้เห็นมันกับตาตัวเอง พวกเขาตกใจจนในหัวมีแต่ความว่างเปล่า แต่พวกเขารู้ว่าการที่เจี่ยงหงตัดสินใจทำแบบนี้ก็เพื่อรักษาตระกูลเจี่ยงไว้ทั้งสี่คนออกมาจากห้องสนุกเกอร์ แต่มือของเจี่ยงหงยังสั่นระริกอยู่ สำหรับเขาแล้วเรื่องแบบนี้เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต แล้วจะไม่ให้รู้สึกกลัวได้อย่างไร?“คุณปู่คะ ทำไมหานซานเฉียนต้องทำรุนแรงขนาดนี้ด้วย?” เจี่ยงหว่านพูดอย่างโกรธเคือง เมื่อรู้ว่าเธอกำลังประเมินค่าหานซานเฉียนตกต่ำลงทุกวันก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ สำหรับเธอสาเหตุคือตัวหานซานเฉียน การที่ถังจงเรียกเขาว่าพี่หาน และพี่หลงก็คุกเข่าให้เขานั้น สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้สามารถอธิบายได้แล้วว่าหานซานเฉียนไม่ใช่คนธรรมดาเจี่ยงหงยังคงรู้สึกว่าทั้งร่างกำลังสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว หลังจากได้ยินคำพูดของเจี่ยงหว่าน เขาตอบกลับด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ “ในปีนั้น ผู้เฒ่าแก่ตระกูลซูยอมรับหานซานเฉียนให้แต่งงานเข้ามาในตระกูลซูจะต้องมีเหตุผลบางอย่าง

“ช่างมันเถอะ เพราะมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหนูแล้ว” ซูหยิงเซี่ยพูดอย่างเศร้าซึม“อะแฮ่ม…. ตอนที่พวกคุณกลับไปเมืองปินเซี่ยน ผมซื้อบริษัทนี้ไว้แล้ว ดังนั้นตอนนี้คุณเป็นประธานคนใหม่ของบริษัทตระกูลซู” หานซานเฉียนกล่าวทุกคนรวมถึงเหอถิงต่างพากันเงยหน้าขึ้นมาและเบิกตากว้าง ต่างมองหานซานเฉียนทันทีด้วยความเหลือเชื่อซื้อบริษัท?!เขาซื้อบริษัท?!เจี่ยงหลานเหลือบมองซูกั๋วเย่าโดยไม่รู้ตัว นี่เป็นรายจ่ายก้อนใหญ่ของเขาอีกครั้งแล้วนะ หานซานเฉียนไปเอาเงินมาจากไหน ทำไมเขาถึงร่ำรวยขนาดนี้หลังจากซูหยิงเซี่ยหายตกใจ เธอรีบพูดกับหานซานเฉียนว่า “คุณ… คุณไม่ได้ล้อฉันเล่นใช่ไหม? เรื่องที่คุณซื้อบริษัทน่ะ?”“แต่วันพรุ่งนี้จงเหลียงจะไปหาเรื่องคุณด้วยนี่สิ อีกทั้งโครงการเฉิงซียังถูกยุติความร่วมมืออยู่บริษัทยังคงไม่ได้โครงการเฉิงซีคืนมา ดังนั้นคุณต้องคิดหาวิธีให้บริษัทผ่านพ้นวิกฤตการณ์นี้ไปให้ได้” หานซานเฉียนอธิบายโครงการเฉิงซีเป็นตัวตัดสินว่าตระกูลซูจะสามารถกลายเป็นตระกูลเก่าแก่และร่ำรวยของเมืองหยุนเฉิงได้หรือไม่ ในตอนแรกหญิงชราของตระกูลซูได้ทุ่มวางเดิมพันทั้งหมดในการเสี่ยงทายครั้งสุดท้าย แม้จะต้องเผชิญหน