บทที่ 404

การได้เห็นจุดจบของซูหยิงเซี่ยไม่ใช่สิ่งที่หลิวฮวาต้องการหรืออย่างไร？

ก่อนหน้านี้เธอเคยบอกว่าถ้าไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเอง ก็รู้สึกว่ามันไม่คุ้มกับเงินหนึ่งหมื่นหยวนที่เสียไป แล้วตอนนี้เสียเงินไปตั้งสามหมื่นหยวนแถมเอาคืนก็ไม่ได้ ถ้ามีโอกาสแล้วเธอจะพลาดชมการแสดงดี ๆ แบบนี้ได้อย่างไร?

“พี่หลงคะ เราไปดูด้วยก็ได้ แต่อย่าให้ซูหยิงเซี่ยเจอพวกเราได้ไหม?” หลิวฮวาเอ่ยถาม

เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของหลิวฮวา ภายในใจของพี่หลงก็อยากจะด่าและประนามหญิงโง่รนหาที่ตายนี่จริง ๆ ตัวเองกำลังเล่นอยู่กับใครยังไม่รู้ตัวอีก

“ได้แน่นอน พวกเธอจ่ายเงินมาแล้วนี่ ฉันก็ต้องช่วยพวกเธอจัดการสิถึงจะถูก” พี่หลงกล่าว

หลิวฮวาพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างมีความสุข “ตกลงตามนี้ งั้นเราไปกันเถอะ”

เจี่ยงเชิงรู้สึกค่อนข้างประหลาดใจ พี่หลงไม่ใช่คนที่พูดจาดีแบบนี้ แต่ทำไมจู่ ๆ ถึงแสดงท่าทีเป็นมิตรล่ะ?

เมื่อถึงห้องสนุกเกอร์ พี่หลงพาทั้งสามคนไปยังห้องใต้ดินทันที

เจี่ยงหว่านและซูหยิงเซี่ยอยู่กันคนละมุมห้อง นอกจากเธอทั้งสองคนแล้วยังมีอีกสองคนยืนอยู่อีกมุมหนึ่ง

แต่ครอบครัวเจี่ยงเชิงทั้งสามคนไม่ได้สนใจสองคนนั้น พวกเขาคิดว่าคงเป็นลูกน้องขอ