เมื่อพูดถึงเรื่องของจงเทียนหลี อาจารย์หวังก็แสดงสีหน้าที่ทำอะไรไม่ถูก บวกกับความเจ็บปวดเล็กน้อย เนื่องจากสถานฝึกยุทธหลิงหยุนต้องการเงินเพื่อรักษามันเอาไว้ และเขาก็แทบจะหมดกระสุนและอาหารแล้ว ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำงานให้คนอื่นเพื่อแลกเงิน “จะหยาบคายเกินไปไหม ถ้าผมบอกว่าทำไปเพราะเงิน” อาจารย์หวังกล่าว"สถานฝึกยุทธหลิงหยุนขาดเงินด้วยเหรอ?" หานซานเฉียนถามอย่างไม่คาดคิด สถานฝึกยุทธหลิงหยุนนั้นใหญ่โตโอ่อ่ามาก เห็นได้ว่าต้องใช้เงินมากมายในการสร้างมันขึ้นมา เมื่อเทียบกับสถานฝึกยุทธของเทียนฉางเฉิงในหยุนฉิงนั้นต่างกันหลายระดับ แต่เขายังขาดเงินอยู่งั้นเหรอ?"ขาด ขาดเยอะมากด้วยครับ ในอดีตสถานฝึกยุทธหลิงหยุนทำเงินให้ผมมากมายในช่วงที่รุ่งเรือง แต่ตอนนี้มันซบเซาแล้ว สถานฝึกยุทธหลิงหยุนไม่เพียงแต่ไม่ทำเงินเท่านั้น แต่ยังต้องจ่ายเงินทุกวันอีกด้วย คนที่คุณเห็นในโรงยิมวันนั้น แทนที่จะบอกว่าลูกศิษย์ผม พวกเขาเป็นเหมือนพนักงานออฟฟิศมากกว่า พวกเขาได้รับค่าจ้างจากผม หากไม่มีเงิน พวกเขาก็คงจากไปนานแล้ว และผมก็อาจจะเป็นคนเดียวที่เหลือในสถานฝึกยุทธหลิงหยุน” อาจารย์หวังกล่าวหานซานเฉียนอดไม่ได
Read more