All Chapters of ลูกเขยฟ้าประทาน: Chapter 1171 - Chapter 1180

เมื่อไม่สามารถติดต่อหานเทียนเซิงได้ หลินตงก็หมดความอดทนจนต้องกลับเข้าไปในเมืองไม่จำเป็นต้องสอบถามว่าเกิดอะไรขึ้นในวิลล่าของหานซานเฉียน เพราะเรื่องนี้แพร่กระจายในบรรดาตระกูลชนชั้นสูง และทุกคนต่างก็พูดคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้หลังจากที่หลินตงรู้ความจริง เขาก็โกรธมากสำหรับเขา หานซานเฉียนต้องเป็นคนตายไป แต่ตอนนี้เขากลับสามารถทำเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้เลยการเสียชีวิตของหานเทียนเซิงและหานเซี่ยว ทำให้หลินตงขาดหุ่นเชิดที่สามารถจัดการกับหานซานเฉียนไป ซึ่งนั่นเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเขาการคิดอยากจะฆ่าหานซานเฉียนด้วยตัวเองแวบขึ้นมาในใจของหลินตง แต่ท้ายที่สุดแล้วระหว่าความโกรธกับหลักเหตุผล เขาก็เลือกอย่างหลัง เพราะเขารู้ว่าเขาทำสิ่งนี้ไม่ได้ ทั้งเทียนฉีรู้ว่าอี้เหล่าต้องการยอมรับหานซานเฉียนเป็นลูกศิษย์ แล้วถ้าเขาฆ่าหานซานเฉียนมันจะทำให้คนหลายคนตกที่นั่งลำบากอย่างแน่นอนยิ่งเป็นคนที่เก่งกาจ เขาก็ยิ่งมีโอกาสถูกอิจฉามากขึ้นเท่านั้นในฐานะลูกชายที่น่าภาคภูมิใจของเทียนฉี หลินตงจึงมีศัตรูมากมายในเทียนฉี และเขาจะปล่อยให้คนเหล่านี้พบโอกาสที่จะซ้ำเติมเขาไม่ได้เด็ดขาด แต่หากจะให้หลินตงยอมมองหานซานเ

หม่าอวี้ถอนหายใจ แม้ว่าเขาจะไม่ได้จากไปเป็นเวลานาน แต่เขตจีนก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ไม่มีใครคิดว่าหานซานเฉียนจะสามารถแก้ไขปัญหาที่เกิดจากหานเทียนเซิงได้ สิ่งนี้ไม่เพียงทำให้ผู้คนในเขตจีนตกตะลึงเท่านั้น แม้แต่อี้เหล่าก็ดูเหมือนจะตกใจกับเหตุการณ์นี้มากเช่นกันเหตุผลที่หม่าอวี้ไม่ได้กลับมาในทันที เป็นเพราะเขาได้รับโทรศัพท์จากอี้เหล่า อี้เหล่าห้ามไม่ให้เขาเข้าไปแทรกแซงเรื่องใด ๆ ของหานซานเฉียน เว้นเสียแต่หานซานเฉียนจะตกอยู่ในอันตรายเท่านั้น เขาค่อยออกหน้า “เฮ้อ ไม่คิดเลยว่าหานซานเฉียนจะทำเรื่องเหลือเชื่อได้อีกครั้ง” หม่าอวี้ถอนหายใจในเวลานี้ หม่าเฟยห่าวรู้สึกว่าเป็นเรื่องฉลาดมากที่หม่าอวี้สั่งให้เขาเป็นลูกน้องของหานซานเฉียน ไม่อย่างนั้นเขาก็จะเป็นเหมือนคนอื่น ๆ และจะไม่มีคุณสมบัติที่จะได้พบหานซานเฉียน แม้ว่าจะรออยู่ที่ประตูวิลล่าเป็นเวลาสิบวัน หรือครึ่งเดือนก็ตาม “ลุงครับ เป็นเพราะการทำนายเหตุการณ์ล่วงหน้าของลุง ที่สั่งให้ผมเอาใจพี่ซานเฉียนแต่เนิ่น ๆ ไม่อย่างนั้นผมคงไม่มีโอกาสได้อยู่กับพี่ซานเฉียนในตอนนี้” หม่าเฟยห่าวพูดด้วยรอยยิ้มหม่าอวี้ตบไหล่หม่าเฟยห่าวแล้วพูดว่า "ตั้งแต่วันนี

หานซานเฉียนพักอยู่บ้านทั้งเดือน เดิมทีเขาตั้งใจที่จะออกไปเดินเล่น สูดอากาศบริสุทธิ์ และถือโอกาสออกไปจัดการปัญหาของตระกูลหาน แต่เนื่องจากการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของหานเนี่ยน ทำให้หานซานเฉียนไม่อยากเสียเวลาไปกับเรื่องอื่นหลังจากอุ้มหานเนี่ยนกลับบ้านอย่างระมัดระวัง หานซานเฉียนก็นั่งลงบนโซฟาด้วยท่าทางแข็งทื่อ เพราะกลัวว่าวิธีที่เขาอุ้มหานเนี่ยนจะทำให้เธอรู้สึกไม่สบายตัวแต่ดูเหมือนว่าเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ จะเพลิดเพลินไปกับการที่ถูกหานซานเฉียนอุ้ม เธอมองตรงไปที่หานซานเฉียนด้วยดวงตากลมโตเหอถิงพูดด้วยรอยยิ้ม "ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักคุณนะคะ ปกติแล้วเด็กเล็กจะกินแล้วก็นอน ป้าไม่เคยเห็นเธอตื่นตัวแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ"ทันทีที่พูดจบ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น ก่อนจะตามมาด้วยกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์ “ถึงเวลาอึแล้ว ส่งเธอมาให้ป้าสิคะ เดี๋ยวป้าจะเปลี่ยนผ้าอ้อมให้เธอ” เหอถิงกล่าว“ผมอยากทำครับ” หานซานเฉียนกล่าว“คุณทำเป็นเหรอคะ?” เหอถิงถามด้วยรอยยิ้ม หานซานเฉียนเป็นคุณพ่อมือใหม่ และสำหรับคุณพ่อมือใหม่นั้น การเปลี่ยนผ้าอ้อมเป็นงานที่ยากมาก“ลองเรียนรู้ดูก็ได้นี่ครับ” หลังจากที่หานซานเฉียนพูดจบ เขาก็มองไปที

ฉี๋อีหยุนไม่ตอบแต่ถามกลับไปแทน เธอมองหานซานเฉียนด้วยสายตาที่ร้อนแรง แน่นอนว่าปัญหาที่เธอกังวลไม่ใช่ว่าหานซานเฉียนจะส่งมอบพื้นที่เขตจีนให้กับใคร แต่เธอกังวลเกี่ยวกับคำตอบของคำถามนี้ของเธอมากกว่า ว่าเขาเป็นห่วงความรู้สึกเธอไหมหานซานเฉียนไม่ได้ตอบคำถามของฉี๋อีหยุนโดยตรง แต่กล่าวว่า "ต้นไม้ใหญ่ดึงดูดลม และบางครั้งการมีสถานะที่สูงเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องดี แน่นอนว่าผมไม่ได้เลือกปฏิบัติเพราะคุณเป็นผู้หญิง แต่มีบางเรื่องที่ผู้ชายสามารถทำได้ดีกว่า และคุณก็ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงมากเกินไป”เขตจีนในปัจจุบัน ทุกคนต่างก็เชื่อฟังภายใต้อิทธิพลของหานซานเฉียน แม้ว่าเขาจะผลักดันตระกูลหม่าให้ไปสู่ระดับตระกูลชนชั้นสูงกลุ่มแรก แต่ตอนนี้ยังไม่มีใครกล้าแสดงความคิดเห็น แต่อย่างไรหานซานเฉียนก็จะต้องจากที่นี่ไป และหลังจากที่เขาจากไปแล้ว อำนาจคุกคามนี้ก็จะอ่อนแอลง ตระกูลหม่าจะต้องพบกับปัญหามากมายในอนาคตอย่างแน่นอน เขาจะสามารถรักษาตำแหน่งตระกูลอันดับหนึ่งของเขตจีนได้หรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของหม่าเฟยห่าวเองเรื่องนี้ต้องเผชิญกับความเสี่ยงไม่น้อย ซึ่งนี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมหานซานเฉียนจึงไม่สนับสนุนตระกูลฉี๋

ชายผมเหลืองมารยาทแย่มาก แต่หานซานเฉียนไม่ใช่คนที่ไร้เหตุผล แม้ว่าการงอแงของเด็กจะเป็นเหตุสุดวิสัย แต่เสียงร้องไห้ของหานเนี่ยนก็รบกวนการพักผ่อนของพวกเขาจริง ๆดังนั้นหานซานเฉียนจึงไม่โกรธ แต่พูดขอโทษ "ขอโทษด้วย เธอน่าจะกลัวเครื่องบินเลยร้องไม่หยุดแบบนี้ ผมจะพยายามกล่อมเธอ"ชายผมเหลืองเห็นท่าทีของหานซานเฉียน และคิดว่าเขาเป็นคนที่รังแกได้ง่าย จึงผยองขึ้นมามากกว่าเดิมและพูดว่า "นี่คือชั้นเฟิร์สคลาส ผมจ่ายเงินไปมากมายเพื่อให้ได้พักผ่อนอย่างเต็มอิ่มระหว่างเดินทาง ถ้าคุณทำให้เธอเงียบลงไม่ได้ ก็อย่าหาว่าผมไม่เกรงใจ”“โอเค โอเค ผมจะหาวิธี ขอโทษด้วยจริง ๆ” หานซานเฉียนพูดและตบหานเนี่ยนเบา ๆ หวังว่าวิธีนี้จะสามารถทำให้เธอหยุดร้องไห้ได้หลังจากที่ชายผมเหลืองกลับมาที่ที่นั่งแล้ว เขาก็พูดกับแฟนสาวที่อยู่ข้างๆ ว่า "เอาล่ะ ผมสอนบทเรียนให้เขาแล้ว คุณพักผ่อนก่อนเถอะ ถ้าพวกนั้นยังทำเสียงดัง ผมจะเอาเรื่องเขาให้ถึงที่สุดแน่"เด็กผู้หญิงที่อยู่ข้าง ๆ เธอมีผมสีชมพู และแต่งหน้าหนาซึ่งดูเกินจริงกว่านักร้องนักแสดงเสียอีก เธอพูดอย่างรำคาญใจ "ถ้ายังรบกวนการพักผ่อนของฉันอีก คุณก็ให้เงินพวกเขา แล้วให้พวกเขาลดชั