All Chapters of ลูกเขยฟ้าประทาน: Chapter 1161 - Chapter 1170

คฤหาสน์ตระกูลหานหลังจากที่หานเทียนเซิงกลับมาจากประเทศจีน เขาก็กังวลอยู่ตลอดเวลา การพบกันกับหานเทียนหยาง กลับกลายเป็นว่าไม่ดีเท่าที่เขาจินตนาการไว้ และหานซานเฉียนก็ยังคงเป็นระเบิดเวลาสำหรับเขา เมื่อมันระเบิดแล้ว ทั้งตระกูลหานก็จะได้รับผลกระทบและพังทะลายลงทันที ซึ่งนั่นทำให้หานเทียนเซิงไม่เต็มใจที่จะยอมรับเป็นอย่างมากเขายอมรับไม่ได้ว่าตระกูลหานจะถูกหานซานเฉียนบดขยี้ แต่ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรหานซานเฉียนได้เลยอี้เหล่าจากซื่อเหมินคือบุคคลที่มีสถานะสูงเกินกว่าจินตนาการ หานซานเฉียนมีเขาเป็นผู้สนับแบบนี้ หานเทียนเซิงมีแค่ความสิ้นหวังขณะที่เขากำลังจะออกไปเดินเล่นในลานบ้าน จู่ ๆ หานเทียนเซิงก็พบกับชายหนุ่มที่ไม่คุ้นเคยนั่งอยู่ในที่ของเขาหานเซี่ยวปกป้องหานเทียนเซิงในทันที คนนี้สามารถปรากฏในลานบ้านได้อย่างเงียบเชียบ แถมยังเลี่ยงสายตาของบอดี้การ์ดหลายคนของตระกูลหานได้แบบนี้แสดงว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา“คุณเป็นใคร” หานเทียนเซิงถามจากระยะไกล โดยไม่กล้าเข้าใกล้คนที่มาคือ หลินตง อย่างที่หม่าอวี้คิด เขาจะไม่จัดการกับหานซานเฉียนด้วยตัวเอง เพราะอี้เหล่าได้ประกาศไปแล้วว่าเขาจะรับหานซานเฉียนเป็นล

อาการตกตะลึงที่โลงศพหายไปจากหน้าประตูคฤหาสน์ตระกูลหาน ทำเอาคนจีนทั้งเมืองถึงกับตกใจหานเทียนเซิงดำเนินการแล้วงั้นเหรอ?ในที่สุดพวกเขาจะเปิดการโจมตีตอบโต้หานซานเฉียนแล้วเหรอ?นี่มันบ่งบอกว่ากำลังจะมีเรื่องน่าตื่นเต้นเกิดขึ้นอีกครั้ง ความแค้นระหว่างหานซานเฉียนและหานเทียนเซิง ดูเหมือนจะจบลงในไม่ช้านี้ ผู้คนนับไม่ถ้วนจึงแอบเฝ้าสังเกตการณ์ดูเรื่องนี้อย่างใกล้ชิด ตระกูลฉี๋หลังจากที่ฉี๋ตงหลินทราบเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้ เขาก็ได้พูดคุยกับโอวหยางเฟย และตัดสินใจที่จะยังไม่บอกฉี๋อีหยุน เพราะเธอเก็บตัวอยู่ในห้องตั้งแต่กลับมาบ้าน ทั้งสองคนรู้ว่าเธอต้องได้รับบาดเจ็บหากพวกเขาบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องที่หานเทียนเซิงมีแนวโน้มที่จะจัดการหานซานเฉียนในขณะนี้ เธออาจจะออกไปช่วยหานซานเฉียนโดยไม่ลังเลก็ได้ใครจะไม่รู้สึกปวดใจกับลูกสาวของตัวเอง ใครล่ะจะอยากเห็นเธอทำลายตัวเอง?"เฮ้อ ไม่รู้ว่าหานซานเฉียนมีเสน่ห์อะไรที่ทำให้ลูกสาวของฉันหลงใหลได้ขนาดนี้" ในฐานะผู้ชาย ฉี๋ตงหลินไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าฉี๋อีหยุนตกหลุมรั หานซานเฉียนได้อย่างไรหานซานเฉียนนั้นยอดเยี่ยมมากก็จริง แต่ก็ไม่ได้ถึงจุดที่จะสามารถทำให้ผู้คนโผบินไ

หานซานเฉียนรู้ว่าหานเทียนเซิงจะมาที่บ้านของเขาเร็ว ๆ นี้ แต่เขาก็ไม่คิดที่จะไปไหน และรออยู่ที่บ้าน เพราะอย่างไรเขาก็ต้องต้องเผชิญมันอยู่ดี ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องหลบหนี อีกอย่างที่นี่คืออเมริกา เว้นแต่เขาจะออกไปจากประเทศนี้ ไม่อย่างนั้นหานเทียนเซิงก็สามารถหาเขาเจออยู่ดี ไม่ว่าเขาจะซ่อนอยู่ที่ไหนก็ตาม“วางแผนจะตายไปพร้อมกับผมจริง ๆ งั้นเหรอ?” หานซานเฉียนถามฉี๋อีหยุนทุกครั้งที่ฉี๋อีหยุนปรากฏตัวต่อหน้าหานซานเฉียน เธอจะแต่งตัวสวยงาม แต่คราวนี้เธอปรากฏตัวอย่างเร่งรีบและไม่มีเวลาแต่งหน้าด้วยซ้ำ แต่เธอก็ยังคงมีเสน่ห์โดยไม่ต้องแต่งเติม ขอแค่เธอไม่ได้สวมใส่แว่นตา ความงามของฉี๋อีหยุนนั้นจะไม่ถูกบดบัง การที่ไม่ได้แต่งหน้า ทำให้เธอเดูเหมือนเป็นสาวบริสุทธิ์ที่แตกต่างออกไป"ใช่" ฉี๋อีหยุนพยักหน้าอย่างมั่นคง และมองตรงไปที่หานซานเฉียนอย่างไม่เกรงกลัว“คุณไม่กลัวเหรอ?” หานซานเฉียนถามต่อ“ไม่มีอะไรต้องกลัว ถ้าฉันได้ตายไปพร้อมกับคุณ ถ้าหากมีวิญญาณและผีป่ามากเกินไปบนถนนสู่นรก ก็อย่าลืมปกป้องฉันด้วยล่ะ” ฉี๋อีหยุนพูดอย่างใจเย็น ความสงบของเธอไม่ได้เสแสร้ง แต่เธอไม่มีความกลัวจริง ๆ ตราบใดที่หานซานเฉียนอ

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของหานซานเฉียนทำให้ฉี๋อีหยุนหวาดกลัว โดยเฉพาะสายตาของเขา ซึ่งทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าหานซานเฉียนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน นี่ไม่ใช่หานซานเฉียนที่เธอคุ้นเคยอีกต่อไป แต่เหมือนปีศาจมากกว่าแต่หานเทียนเซิงไม่รู้สึกกลัวกับการเปลี่ยนแปลงของหานซานเฉียนเลย เขายังคงมองหานซานเฉียนด้วยท่าทางเยาะเย้ย จนกระทั่งหานเซี่ยวมายืนอยู่ตรงหน้าเขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม หานเทียนเซิงจึงสังเกตเห็นบางสิ่งที่ผิดปกติไป“เกิดอะไรขึ้น?” หานเทียนเซิงถามหานเซี่ยวเสียงต่ำหานเซี่ยวขมวดคิ้ว เขาเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ในขณะนี้เขารู้สึกถึงภัยคุกคามที่ทรงพลังจากหานซานเฉียน และภัยคุกคามนี้ไม่ควรมีอยู่ เพราะในแง่ของความแข็งแกร่ง เขาสามารถบดขยี้หานซานเฉียนได้อย่างสมบูรณ์“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ระวังตัวด้วยครับ” หานเซี่ยวเตือนหานเทียนเซิงหานเทียนเซิงบอกว่าตัวเองไม่กลัวความตาย และศักดิ์ศรีสำคัญกว่าชีวิต แต่ในความเป็นจริง ชายชราคนนี้หมดไฟไปนานแล้ว อาจเป็นเพราะเขาใช้ชีวิตอย่างสบายมานานเกินไป เมื่อชีวิตของเขาถูกคุกคามเข้าจริง ๆ จึงอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัวดังนั้นหลังจากฟังคำพูดของหานเซี่ยวแล้ว หานเทียนเซิ

แม้ว่าหยวนหลิงจะไม่ประทับใจหานซานเฉียนมากนัก แต่เธอก็ได้รู้จักกับเขามาระยะหนึ่งแล้ว และหานซานเฉียนก็เป็นเจ้านายของเธอด้วย มาวันนี้เขาเจอกับเรื่องแบบนี้ มันก็อดทำให้เธอรู้สึกสะเทือนอารมณ์ไม่ได้เพราะเขาเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อยแต่คิดในอีกแง่หนึ่ง เขาไปยั่วยุหานเทียนเซิงเอง ดังนั้นก็สมควรแล้ว ในพื้นที่เขตจีนทั้งหมด ใครกล้ามีปัญหากับหานเทียนเซิงกันล่ะ?สถานะของหานเทียนเซิงในพื้นที่เขตจีน เปรียบเสมือนกับจักรพรรดิ ในเมื่อเขารนหาที่ตายเอง แล้วจะโทษใครได้?“คุณคิดว่าเขาตายแล้วจริง ๆ เหรอ?” ถังจงถามหยวนหลิงยิ้ม หานเทียนเซิงไปหาเขาถึงบ้าน แถมยังได้ยินมาว่าเกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ ผู้คนที่สังเกตการณ์อยู่ที่นั่นบอกว่า เขาไม่เพียงแต่ตายเท่านั้น แต่ยังตายอย่างน่าสังเวชอีกด้วย เรื่องนี้จะเป็นเรื่องโกหกได้อย่างไร“คุณอาจไม่รู้ว่าหานเทียนเซิงคือใคร เขาไม่เคยออมมือกับใครทั้งนั้น” หยวนหลิงกล่าว“ในความคิดของผม คุณไม่รู้จักพี่ซานเฉียนดีมากกว่า” ถังจงพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ“หมายความว่าอะไร?” หยวนหลิงขมวดคิ้วและมองถังจงด้วยความสับสน“ถ้าผมบอกว่าคนที่ตายคือหานเทียนเซิง คุณเชื่อไหม?” ถังจงกล่าวเ