All Chapters of Ang Maalindog na Charlie Wade: Chapter 2031 - Chapter 2040

Subalit, hindi tumanggi si Nanako at hindi niya rin iniwasan ang usapan. Sa halip, inilagay niya ang kanyang kamay sa harap ng kanyang katawan saka siya yumuko. “Nauunawaan ko, Papa!”Ngumiti si Yahiko, “Masyado na akong matanda para tumayo sa labas habang may niyebe. Babalik muna ako sa loob. Huwag kang masyadong magpuyat.”Agad na sumagot si Nanako, “Ihahatid ko na kayo sa kwarto, Papa!”Kumaway si Yahiko. “Hindi na kailangan. Dahil nag-iisip-isip ka pa, hahayaan muna kita diyan.”Sumunod, tumalikod siya habang kinokontrol ang kanyang electric wheelchair. Pumunta siya sa direksyon ng kanyang kwarto.Pinanood ni Nanako na maglaho sa kanyang paningin ang kanyang ama. Nang mararamdam niya pa rin ang init sa kanyang mukha, marahan niyang inilapat ang kanyang kamay sa makapal na niyebe saka niya ito itinapat sa kanyang pisngi.Bumaba ng kaunti ang temperatura ng kanyang pisngi at unti-unti ring bumagal ang tibok ng kanyang puso.Ilang sandali ang makalipas, muli niyang inilahad ang

Muling nagpaalala si Yashita, “Sabi ng papa mo pwede kang mag-isip ng kahit anong pangalan na gusto mo. Tutulungan ka niya sa mga kakailanganin mo sa pagpaparehistro.”Napuno ng tuwa ang mukha ni Rosalie. Pero bago pa siya makaimik, nagdagdag si Yashita, “Rosalie, sabi ng papa mo pwede mo pa ring gamitin ang Schulz bilang apelyido at ikaw na rin ang bahala kung ano ang gusto mong itawag sa iyo, pero hindi pwedeng magmukhang anak ka niya.”Nanigas ang ngiti sa mukha ni Rosalie at napalitan ito ng isang mapaklang ekspresyon. Tinignan niya si Yashita saka siya nagtanong, “Ma, ayaw niya pa rin bang ipaalam sa ibang tao kung sino ako? Tama ba?”Nahihiyang sumagot si Yashita, “Rosalie, anak ka sa labas ng papa mo. Kakaunti lang ang nakakalaam nito. Tanging ang papa at lolo mo lang ang nakakakilala sa iyo sa buong pamilya Schulz. Mahal na mahal ng papa mo at ng asawa niya ang isa’t isa. Kapag nalaman niya kung sino ka, sigurado akong makikipaghiwalay siya sa papa mo…”Nasamid si Rosalie.

Seryosong nagsalita si Elaine, “Ano naman? Ngayong mga araw, hindi mo kailangang ng kakayahang umarte o kaya ng mala-anghel na boses para maging artista. Sapat na ang pagiging maganda! Tingnan mo naman ang mga kilalang artista sa atin ngayon, pwede nga silang gumawa ng albums kahit pangit naman ang boses nila; pwede nga silang umarte sa mga palabas kahit nauutal naman sila. Bakit ito naging posible? Dahil maganda sila!”Umiling si Claire na para bang nawawalan siya ng pag-asa, “Tama na, Ma. Hayaan mo na lang akong manood.”Muling nagsalita si Elaine, “Claire, seryoso ako. Sa tingin ko talaga kaya mo…”Sa pagkakataong ito, nagsimula nang kumanta si Quinn. Hindi mapigilang mapabulalas ni Elaine, “Diyos ko! Napakaganda pala ng boses ng babaeng iyan!”Agad na kumaway si Claire. “Ma, tumahimik ka nga!”Nasorpresa nang kaunti si Charlie nang marinig niya ang boses ni Quinn. Akala niya isang magandang artista lang ang babae, pero nang marinig niya ang pag-awit nito, masasabi niyang profe

Tumugon si Charlie, “Kailangan mo nang bilisan para masamahan mo si Uncle at Aunt. Pakikamusta na lang sila para sa akin. Gusto ko rin silang batiin ng Happy New Year!”Sumagot si Quinn, “Maraming salamat, Charlie. Happy New Year rin sa iyo!”Pagkatapos, itinabi ni Charlie ang kanyang cellphone at nakatuon na lamang ang kanyang atensyon sa panonood ng Spring Festival Gala kasama ang kanyang asawa na si Claire.Nang malapit na ang hatinggabi, malungkot na nagsalita si Jacob, “Kahit mas environmentally friendly na ang bansa ngayon simula nang ipagbawal nila ang mga paputok, para bang kulang pa rin ang ere ng New Year. Sayang talaga…”“Tama ka, Papa.” Hindi mapigilang mapabuntong hininga ni Claire habang nasa tabi, “Noong bata pa ako, gustong-gusto ko ang amoy ng usok na nanggagaling sa paputok. Bibihira lang para sa atin na magkaroon ng tsansa na makakita ng mga paputok ngayon.”Tumugon si Charlie, “Kahit bawal tayong magpaputok sa loob ng siyudad, posible pa rin naman ito sa labas

Inangat ni Jacob ang kanyang ulo para tignan ang fireworks. Kita ang sigla sa kanyang mukha. Sa kabila ng mga kulubot niya, nababalot ng kakaibang tuwa ang kanyang ekspresyon.Sa pagkakataong ito, biglang naalala ni Jacob si Matilda.Ito ang unang Spring Festival ni Matilda sa loob ng dalawang dekada pagkatapos niyang makabalik ng bansa.Palihim na inilabas ni Jacob ang kanyang cellphone saka niya pinadalhan ng isang text si Matilda. Apat na salita lamang ang nilalaman nito, “Happy New Year, Matilda!”Samantala, sa pagkakataong ito, punong-puno ng iba’t ibang notifications ang cellphone ni Charlie.Marami ang nagpadala sa kanya ng kanilang mga bati. Subalit, dahil wala ng lakas si Charlie na isa-isang sagutin ang mga mensahe nila, nagpadala na lamang siya ng iisang text para sa lahat, “Happy New Year sa lahat ng mga kamag-anak at pamilya ko!”Sa gabing iyon, kumikislap sa iba’t ibang liwanag ang siyudad ng Aurous Hill.Nanatili sila Charlie at ang tatlo niyang kasama sa tabing-i