Tumugon si Charlie, âKailangan mo nang bilisan para masamahan mo si Uncle at Aunt. Pakikamusta na lang sila para sa akin. Gusto ko rin silang batiin ng Happy New Year!âSumagot si Quinn, âMaraming salamat, Charlie. Happy New Year rin sa iyo!âPagkatapos, itinabi ni Charlie ang kanyang cellphone at nakatuon na lamang ang kanyang atensyon sa panonood ng Spring Festival Gala kasama ang kanyang asawa na si Claire.Nang malapit na ang hatinggabi, malungkot na nagsalita si Jacob, âKahit mas environmentally friendly na ang bansa ngayon simula nang ipagbawal nila ang mga paputok, para bang kulang pa rin ang ere ng New Year. Sayang talagaâŚââTama ka, Papa.â Hindi mapigilang mapabuntong hininga ni Claire habang nasa tabi, âNoong bata pa ako, gustong-gusto ko ang amoy ng usok na nanggagaling sa paputok. Bibihira lang para sa atin na magkaroon ng tsansa na makakita ng mga paputok ngayon.âTumugon si Charlie, âKahit bawal tayong magpaputok sa loob ng siyudad, posible pa rin naman ito sa labas
Diretsong nagmaneho si Charlie papuntang Shangri-La. Sa pagkakataong ito, itinulak na ng isang empleyado ang isang cart na puno ng paputok papunta sa entrance.Nang makita ng empleyado na dumating na si Charlie, agad niyang itinulak ang card papunta sa direksyon ng lalaki. Magalang siyang bumati, âMaster Wade, sinabihan ako ni Mr. Cameron na maghanda ng fireworks at mga paputok para sa inyo. Gusto niyo bang tulungan ko kayong ilagay ito sa kotse niyo?âTumango si Charlie saka niya binuksan ang likod ng kanyang kotse, âMaraming salamat sa tulong mo.âAgad na kumaway ang empleyado, âMaster Wade, masyado kayong mabuti. Ito naman talaga ang kailangan kong gawin.âPagkatapos, nagmadali ang empleyado na ilagay ang malalaking mga kahon ng fireworks at firecrackers sa trunk ng BMW na kotse.Pinasalamatan ni Charlie ang kabilang panig saka siya nagmaneho pabalik ng villa. Sa pagkakataong ito, tinawagan niya si Claire para makapaghanda sila ng mga biyenan niya. Pagdating niya sa Thompson Fi
Inangat ni Jacob ang kanyang ulo para tignan ang fireworks. Kita ang sigla sa kanyang mukha. Sa kabila ng mga kulubot niya, nababalot ng kakaibang tuwa ang kanyang ekspresyon.Sa pagkakataong ito, biglang naalala ni Jacob si Matilda.Ito ang unang Spring Festival ni Matilda sa loob ng dalawang dekada pagkatapos niyang makabalik ng bansa.Palihim na inilabas ni Jacob ang kanyang cellphone saka niya pinadalhan ng isang text si Matilda. Apat na salita lamang ang nilalaman nito, âHappy New Year, Matilda!âSamantala, sa pagkakataong ito, punong-puno ng ibaât ibang notifications ang cellphone ni Charlie.Marami ang nagpadala sa kanya ng kanilang mga bati. Subalit, dahil wala ng lakas si Charlie na isa-isang sagutin ang mga mensahe nila, nagpadala na lamang siya ng iisang text para sa lahat, âHappy New Year sa lahat ng mga kamag-anak at pamilya ko!âSa gabing iyon, kumikislap sa ibaât ibang liwanag ang siyudad ng Aurous Hill.Nanatili sila Charlie at ang tatlo niyang kasama sa tabing-i
Sa wakas, nalasap na rin ni Lady Wilson na mabusog pagkatapos kumain. Naging mahimbing ang tulog niya pagkatapos.Sa hindi inaasahang pagkakataon, sinipa nang malakas ng isang galit na galit na Jennifer ang pinto ng matanda sa umagang iyon!Bago pa makakilos si Lady Wilson, agad na sinugod ni Jennifer ang matanda sa kanyang kama at binigyan niya ito ng isang malakas na sampal sa mukha habang galit na nagmumura, âBuwisit ka talagang matanda ka! Talagang ang lakas ng loob mong nakawin ang bigas na nasa loob ng incense burner ko! Alay ko iyon para sa Goddess of Mercy. Wala ka bang moralidad?âNaramdaman ni Lady Wilson na nahilo siya nang kaunti pagkatapos masampal ni Jennifer. Nang makita niyang malapit ang mukha ni Jennifer sa kanya at galit na galit ito, hindi niya mapigilang magmakaawa agad, âJennifer! Pasensya na talaga, Jennifer! Hindi ko talaga gustong nakawin ang bigas mo. Pero, gutom na gutom na talaga akoâŚâGalit na galit si Jennifer at nagngingitngit sa galit ang kanyang ngi
Dahil walang lalabas para kumita ng pera, natural lang na wala silang pambili ng pagkain na lulutuin. Kaya, talagang magugutom na lang ang apat na ito.Simula nang dukutin ni Christopher at Harold si Elaine at aksidente rin nilang nasama si Carmen nang hindi sinasadya, naging miserable na ang buhay nilang apat. Pumayat sila at naging matamlay.Samantala, nag-iimpake na sila Charlie at ang kanyang pamilya sa kabilang villa. Sa unang araw ng New Year, pupunta sila sa hot springs villa na inirekomenda ni Isaac kay Charlie. Balak nilang manatili roon sa loob ng dalawang araw.Sa gabing dumating sila sa hot spring villa, nakaupo si Carmen sa loob ng gula-gulanit na bahay at nakatitig siya nang mapanglaw sa isang pack ng dumplings.Simula nang ikulong siya ni Charlie sa Aurous Hill, laging takeout food na lang ang kinakain ni Carmen bawat araw.Lalo pang nakakainis dahil hindi siya hinahayaan ni Charlie na umorder ng sarili niyang takeout. Ang tauhan ni Albert ang siyang bumibili ng lah
Walang alam ang tauhan ni Albert kung sino si Carmen. Wala siyang kahit anong detalye tungkol sa babae.Alam niya lang na kailangan niyang bantayan nang mabuti ang matandang babaeng ito ayon sa utos ng kanyang boss. Hindi niya nga alam ang pangalan nito, saan man ito nanggaling, o ang kahit anong bagay tungkol sa kanya. Hindi niya alam na miyembro siya ng pamilya Wade.Kaya, nang magwala si Carmen dahil sa dumplings na dinala niya, agad siyang nagalit. Pakiramdam niya naging mabuti ang pakikitungo niya sa isang taong hindi marunong magpasalamat.Hind inaakala ni Carmen na ganito ang magiging ugali ng isang tauhang nagtatrabaho kay Charlie, napakalakas ng loob nito. Kaya, agad siyang nagalit at nadismaya.Pinagtuturo niya ang kabilang panig habang masungit na nagsasalita, âKilala mo ba kung sino ako? Ang lakas naman yata ng loob mo na kausapin ako sa ganitong paraan?!âNagngitngit ang ngipin ng kabilang panig habang nagmumura, âWala akong paki kung sino ka! Talagang ininsulto mo pa
Napasimangot si Jeremiah saka siya nagtanong, âBilang miyembro ng pamilya Wade, bakit wala kang pasensya para magtiis nang kaunti? Kung hindi mo kayang tiisin ang ganitong klase ng maliit na bagay, ano kaya ang posibleng magagawa mo sa hinaharap?âHabang nagsasalita, muling pinaalalahanan ni Jeremiah ang kanyang anak, âNga pala, mula sa araw na ito, siguraduhin mong hindi na kayo magkakaroon ng alitan ni Charlie. Huwag mo na siyang guluhin dahil lang sa mga ganitong bagay. Pumayag na si Charlie na pumunta sa ancestor worship ceremony sa Tomb Sweeping Festival. Magandang pagkakataon ito para makabalik na rin siya sa pamilya Wade natin.âGalit na nagtanong si Carmen, âPapa! Bakit ba lagi mong pinapaboran ang tarantadong si Charlie? Wala naman siyang galang sa mga nakakatanda sa kanya! Isa lang siyang kawawang bata na tumira nang matagal sa labas ng pamilya natin. Wala siyang pormal na edukasyon at hindi rin siya nakapasok sa isang unibersidad. Ano ba ang halaga niya sa pamilya natin? B
Mas masarap mabuhay sa hot spring villa ng Champs Elys Spa Resort kumpara sa Thompson First.Nasa tabi ng bundok ang villa na ito at napakaganda ng tanawing makikita. Hindi lamang nakamamangha ang senaryo pero higit sa lahat, napakatahimik at mapayapa ang lugar dahil magkakalayo ang bawat villa sa isaât isa. Talagang napoprotektahan nito ang privacy ng may-ari.Bukod pa roon, kahit kalahati lamang ang presyo ng hot spring villa sa Champ Elys Spa Resort kumpara sa isang villa sa Thompson First, mas malaki naman ang hot springs villa ng Champs Elys Spa Resort at mas malawak rin ang bakuran nito.Mahal ang presyo ng mga bahay sa siyudad dahil mahal ang lupang kinatatayuan nito. Dahil nasa labas ng bayan ang Champs Elys Spa Resort, mas mababa ang presyo ng lupa kumpara sa loob ng siyudad.Gustong-gusto ni Claire ang paligid rito. Para sa kanya, matagal na rin simula nang magkaroon siya ng oportunidad na makaranas ng isang mapayapa at tahimik na buhay.Kaya, napagpasyahan ng pamilya na
âSa kalaunan, naisip ko rin na sa halip na tumakbo palagi, mas mabuti na iwan ko ang singsing kay Fleur para hindi na niya ako habulin at hayaan akong mabuhay nang payapa. Pero pagkatapos itong pag-isipan ulit, si Fleur ang pumatay sa aking ama. Kung magkokompromiso ako at magmamakaawa sa kanya, anong kaibahan namin ni Sanguine, na nagpapasok sa Qing dynasty? Magiging traydor kaming dalawa, kung ganoân.âPagkatapos itong sabihin, sinabi ni Vera, âPagkatapos maintindihan ang lahat ng ito, nagpasya ako na kahit gaano pa ito kahirap, dapat ay mabuhay ako. Kahit gaano pa ito kahirap, hindi ako pwedeng magkompromiso at sumuko kay Fleur. Bastaât mabubuhay ako, siguradong mabubuhay ako nang mas matagal kay Fleur. Sa sandaling iyon, ako ang mananalo sa huli.âSinabi nang matatag ni Charlie, âHuwag kang mag-alala, siguradong mas tatagal ang buhay mo kaysa sa kanya.âTumango nang tapat si Vera at sinabi, âSigurado ako na mas tatagal ang buhay mo sa akin, Young Master. Pagkatapos kong mamatay,
Sa tuwing binabanggit si Sanguine, nagngangalit si Vera sa galit. Nang binanggit niya na walang nabuhay sa apat na tito at sa mga supling nila, napaiyak si Vera.Hindi inaasahan ni Charlie na sobrang lagim ng nangyari sa pamilya ng lolo ni Vera, at hindi niya maiwasan na bumuntong hininga habang sinabi, âSa panahon na iyon, ang mga buhay ay kasing liit ng mga damo at dahon. Maraming pamilya na tumagal ng daang-daang taon o kahit libo-libong taon ang naputol sa panahon na iyon.âKinuyom ni Vera ang mga kamao niya at nagngalit, sinasabi, âAng lahat ng ito ay dahil sa traydor na iyon, si Sanguine!âNang sinabi ang mga ito, nagpakita siya ng isang mabangis na ugali na bihira niyang ipinapakita, at sinabi nang mabagal, âNaging tapat ang mga Lavor sa maraming henerasyon! Ibinuhos ng mga ninuno ko ang lahat para pagsilbihan ang bansa, at sumali pa sa militar ang aking ama, nilabanan ang Qing Dynasty sa kalahati ng buhay niya, hindi nakalimutan na suportahan ang Oskia. Pero, hindi lang pina
Tumango nang marahan si Charlie, âOkay, salamat sa pagsisikap mo.â-Nang dumating ang eroplano ni Fleur sa Melbourne, nakaalis na sa Aurous Airport ang eroplano na sinakyan nina Charlie at Vera, papunta sa malayong Londel na mahigit isang libong kilometro ang layo.Habang lumilipad ang eroplano sa kanluran, nawala na ang dating sigla at kulit ni Vera. Sumandal siya panandalian sa balikat ni Charlie, at pagkatapos ay para bang nawalan ng focus ang kanyang mga mata habang nakatingin sa labas ng bintana.Nakikita ni Charlie na may mali sa kanya, at naiintindihan niya nang mabuti ang kalagayan niya ngayon. Dahil, sa mundong ito, walang sino man ang mas angkop na mangulila sa tahanan kaysa kay Vera.Isa siyang dalaga na mahigit tatlong daang taon nang hindi nakakauwi, at sa wakas ay pauwi na siya. Ang kahit sino ay makakaramdam ng magkahalong mga emosyon.Makalipas ang mahigit dalawang oras, dumating ang eroplano sa Londel Airport. Nang bumaba si Vera sa eroplano, medyo nanghina nang
Nahiya at nabalisa si Vera, âHindi ko pa nararanasang umibig, pero marami na akong nakitang mga romance drama! Hindi baât normal ang mga ganitong mapaglarong asaran sa mga romance drama?ââOo, ooâŚâ Tumango si Charlie nang nakangiti. Sa sandaling ito, mabagal na lumabas na ang eroplano sa gate, kaya binalk ni Charlie ang usapan sa punto habang binulong, âDadating tayo sa Londel ng mga dalawang oras. Naaalala mo pa ba ang eksaktong lokasyon ng libingan ng iyong ama?âTinanggal ni Vera ang kanyang ngiti at sumagot, âNasa hilagang-silangan ng Ensel Bay ang libingan ng aking ama. Nakita ko ang mga mapa at litrato ng satellite. Tinatawag ng Stoneridge ang lugar na iyon.âTumango si Charlie, nilabas ang kanyang cellphone para suriin ang mapa, at sinabi, âMedyo mas malapit sa Londel ang Stoneridge. Halos isaât kalahating oras na biyahe ito mula sa airport.ââMm-hmmâŚâ Tumango nang bahagya si Vera at sinabi, âNasa isang bundok sa hilagang-silangang bahagi ng Stoneridge ang libingan ng aking
Isang sabay sa uso at mapormang mag-jowa na may suot na pang-mataas na klase ng fashion ang hawak-kamay na dumaan sa VIP passage para kumpletuhin ang proseso ng pagsakay nila. Pagkatapos ay hawak-kamay silang sumakay sa business car ng airport na para lang sa mga VIP.Sa mga tagalabas, ang dalawang ito ay isa sigurong mag-jowa na mga mayaman na tagapagmana. Hindi lang na may suot silang mga high-end na brand, ngunit marahil ay gumastos sila ng daang-daang libo sa private charter para sa biyahe nila.Pero, ito ang pinakamagandang balatkayo para kina Charlie at Vera.Sa kasalukuyang hitsura ni Charlie, walang magdududa na 20 years old lang siya. Kahit na may makita siyang kakilala, hindi nila siya makikilala.Habang papasakay ang dalawa sa eroplano, ginabayan sila ng crew sa isang maluwag na cabin. Hindi pinansin ni Vera ang unang dalawang first-class na upuan at hinawakan ang kamay ni Charlie habang naglakad siya sa likod at sinabi nang malambing, âDarling, gusto kong katabi ka.âM
Hindi maiwasan ni Vera na tanungin siya nang galit, âHindi baât dapat tawagin mo rin akong âdarlingâ?âUmubo nang dalawang beses si Charlie at tinanong siya, âWalang ibang tao dito. Gusto mo ba talaga na tawagin kitang ganito?âNadismaya si Vera at sinabi, âPinagkasunduan natin ito kaninaâŚâSinabi agad nang seryoso ni Charlie, âSige, tutuparin ko ang pangako ko.âPagkatapos ayusin ang sarili niya, sinabi niya, âDarling, darating tayo sa airport sa loob ng kalahating oras.âNgumiti nang matamis si Vera at sinabi, âOkay. Salamat, darling!âSi Vera, na kuntento na, ay hindi maiwasan na mapansin ang kaliwang kamay ni Charlie sa manibela, at tinanong niya nang mausisa, âDarling, hindi mo ba sinuot ang singsing na binigay ko sayo nang lumabas ka?âSumagot nang kaswal si Charlie, âBakit ko ito isusuot? Kinilala ng singsing ang ama mo bilang may-ari nito, hindi ako. Kung malalagay tayo sa panganib, ite-teleport pa rin ako nito sayo. Kung makikita talaga natin si Fleur, hindi baât parang
Sa sandaling ito, may nahihiyang ngiti si Vera sa kanyang mukha, kagaya ng isang dalaga.Malinaw na sobrang sigla niya habang naglalakad sa tabi ni Charlie. Paminsan-minsan ay nagnanakaw ng tingin ang mga mata niya kay Charlie, pero sa tuwing nangyayari ito, sulyap lang ito, hindi siya naglalakas-loob na tumingin nang matagal. Sa tuwing tumitingin siya, kumukurba ang mga mata niya na parang mga dahon ng willow na sumasayaw sa hangin, talagang kinakatawan ang isang nakakapigil-hininga na kagandahan.Pero, ang Vera na naaalala nila ay palaging walang inaalala, mapaglaro, at minsan ay dominante, pero hindi mahiyain o mailap. Kailanman ay hindi nila siya inugnay sa mga salitang âmahiyainâ at âmailapâ.Ngayon, sa wakas ay napagtanto na nila na may pambabae at mahiyaing bahagi rin si Vera.Pinanood ni Logan si Vera na naglalakad papunta sa kanila mula sa malayo at hindi niya mapigilan na bumuntong hininga habang nakangiti, âKung magsusuot si Miss ng isang wedding dress o isang tradisyona
Hindi napigilan ni Vera ang pagkibot ng mga kilay niya dahil sa mga sinabi ni Charlie. Mukhang may naintindihan siya pero hindi na siya nagtanong. Sa halip, isinantabi niya ang bagay na ito at ngumiti kay Charlie, sinasabi, âYoung Master, dahil hindi ka makapagpasya, ako na ang bahala dito.âPagkatapos itong sabihin, ibinaling niya ang kanyang ulo saglit, at sinabi, âKung sa sinaunang panahon ito, siguradong tatawagin kitang âirogâ. Pero ngayon, wala nang gumagamit ng salitang iyon, at dahil magpapanggap tayo na mag-jowa sa halip na mag-asawa, paano kung tawagin kitang âdarlingâ, at tawagin mo rin akong âdarlingâ?âPagkatapos itong sabihin, huminga nang mabilis si Vera. Namumula siya habang pinapanood si Charlie, natatakot siya na tatanggi siya o hindi siya masisiyahan.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni Charlie. Magpapanggap sila na mag-jowa, at magkapareho pa ang suot nila. Normal lang para na medyo malambing ang tawagan sa pagmamahalan. At saka, kung mag-jowa sila, parang hindi
Inisip ni Charlie, âAnong tulong ang kailangan ko para magbihis? Hindi naman ako isang tao na may kapansanan.âPero, ngumiti pa rin siya at sinabi, âOkay, aakyat muna ako.âSa kwarto ni Vera sa itaas.Nakakalat sa kwarto ang parehong bango ni Vera, medyo nahilo siya dahil dito.Naalala nang hindi sinasadya ni Charlie ang karanasan niya na tinulungan siyang dalhin ni Vera sa kama noong may malalang injury siya, at hindi niya mapigilan na makaramdam ng kakaibang pakiramdam sa puso niya. Pero, hindi siya nangahas na mag-isip nang sobra at mabilis na nilabas ang mga damit na inihanda ni Vera para sa kanya.Habang nilalabas niya ang mga damit, napagtanto niya na naghanda si Vera ng magkaparehong damit ng mag-asawa para sa kanila. Ang mga damit na nasa kamay ni Charlie ay isang malaking Gucci T-shirt, klasikong LV-printed shorts, at parehong Hermes na tsinelas. Mukhang gusto ni Vera na magpanggap silang mag-asawa kapag pumunta sila sa Yorkshire Hill.Hindi ito masyadong pinag-isipan ni