Muling nagpaalala si Yashita, “Sabi ng papa mo pwede kang mag-isip ng kahit anong pangalan na gusto mo. Tutulungan ka niya sa mga kakailanganin mo sa pagpaparehistro.”Napuno ng tuwa ang mukha ni Rosalie. Pero bago pa siya makaimik, nagdagdag si Yashita, “Rosalie, sabi ng papa mo pwede mo pa ring gamitin ang Schulz bilang apelyido at ikaw na rin ang bahala kung ano ang gusto mong itawag sa iyo, pero hindi pwedeng magmukhang anak ka niya.”Nanigas ang ngiti sa mukha ni Rosalie at napalitan ito ng isang mapaklang ekspresyon. Tinignan niya si Yashita saka siya nagtanong, “Ma, ayaw niya pa rin bang ipaalam sa ibang tao kung sino ako? Tama ba?”Nahihiyang sumagot si Yashita, “Rosalie, anak ka sa labas ng papa mo. Kakaunti lang ang nakakalaam nito. Tanging ang papa at lolo mo lang ang nakakakilala sa iyo sa buong pamilya Schulz. Mahal na mahal ng papa mo at ng asawa niya ang isa’t isa. Kapag nalaman niya kung sino ka, sigurado akong makikipaghiwalay siya sa papa mo…”Nasamid si Rosalie.
Habang nakatitig kay Yashita, tumango si Rosalie. May luha pa rin sa kanyang mga mata, “Huwag kang mag-alala, Mama! Babalik ako nang buhay para makita ka!”Hinaplos ni Yashita ang mukha ni Rosalie saka siya malambing na nagsalita, “Pagkabalik mo sa Oskia, huwag ka munang pumunta sa Schulz. Samahan mo muna kami ng lola mo. Babalik na lang tayo kapag maayos na ang lahat.”Tumango si Rosalie, “Naiintindihan ko, Ma. Basta mag-ingat ka.”Pinaalalahanan ni Yashita ang kanyang anak, “Tungkol sa pagtakas mo, huwag mo itong sabihin sa mga kasamahan mo. Ikaw lang ang balak naming ilabas. Kapag nalaman nila ito, baka bumigat ang loob nila at magdala sila ng gulo sa plano natin.”Bumuntong hininga si Rosalie. “Oo, Mama. Alam ko…”Tumango si Yashita. Sa kabila ng kanyang pag-aalangan, kailangan niya nang umalis. Samantala, dinala na si Rosalie pabalik sa kanyang selda.Subalit, sa pagkakataong ito, puno ng pasasalamat si Rosalie kay Sheldon.Kahit anak lang siya sa labas ng kanyang ama at hi
Seryosong nagsalita si Elaine, “Ano naman? Ngayong mga araw, hindi mo kailangang ng kakayahang umarte o kaya ng mala-anghel na boses para maging artista. Sapat na ang pagiging maganda! Tingnan mo naman ang mga kilalang artista sa atin ngayon, pwede nga silang gumawa ng albums kahit pangit naman ang boses nila; pwede nga silang umarte sa mga palabas kahit nauutal naman sila. Bakit ito naging posible? Dahil maganda sila!”Umiling si Claire na para bang nawawalan siya ng pag-asa, “Tama na, Ma. Hayaan mo na lang akong manood.”Muling nagsalita si Elaine, “Claire, seryoso ako. Sa tingin ko talaga kaya mo…”Sa pagkakataong ito, nagsimula nang kumanta si Quinn. Hindi mapigilang mapabulalas ni Elaine, “Diyos ko! Napakaganda pala ng boses ng babaeng iyan!”Agad na kumaway si Claire. “Ma, tumahimik ka nga!”Nasorpresa nang kaunti si Charlie nang marinig niya ang boses ni Quinn. Akala niya isang magandang artista lang ang babae, pero nang marinig niya ang pag-awit nito, masasabi niyang profe
Live ang broadcast ng Spring Festival Gala at 1.4 bilyon ang mga manonood sa buong bansa. Nang matapos si Charlie sa panonood kay Quinn, kababalik lang ng babae sa backstage. Pagkatapos ng kanyang performance, kailangan niya nang magpalit ng damit.Ang unang bagay na ginawa ni Quinn ay padalhan si Charlie ng isang text bago siya magpalit sa suot niyang evening gown. Gusto niyang malaman kung ano ang opinyon ng lalaki sa kanyang performance.Noong una, balak sana ng gala director team na umawit si Quinn ng isang kanta tungkol sa pagkakaibigan. Matagal na itong ipinangako ni Quinn sa team. Pero, nang muli silang magkita ni Charlie, nagbago ang kanyang puso.Kaya, muli niyang kinausap ang kanyang director team para sabihing gusto niyang baguhin ang kantang aawitin sa Spring Festival Gala. Nag-aalangan ang director team dahil pinlano nila nang mabuti ang magiging takbo ng programa, bibihira lamang ang mga pagkakataon na pinapalitan ang kantang napag-usapan.Subalit, dahil patuloy ang
Tumugon si Charlie, “Kailangan mo nang bilisan para masamahan mo si Uncle at Aunt. Pakikamusta na lang sila para sa akin. Gusto ko rin silang batiin ng Happy New Year!”Sumagot si Quinn, “Maraming salamat, Charlie. Happy New Year rin sa iyo!”Pagkatapos, itinabi ni Charlie ang kanyang cellphone at nakatuon na lamang ang kanyang atensyon sa panonood ng Spring Festival Gala kasama ang kanyang asawa na si Claire.Nang malapit na ang hatinggabi, malungkot na nagsalita si Jacob, “Kahit mas environmentally friendly na ang bansa ngayon simula nang ipagbawal nila ang mga paputok, para bang kulang pa rin ang ere ng New Year. Sayang talaga…”“Tama ka, Papa.” Hindi mapigilang mapabuntong hininga ni Claire habang nasa tabi, “Noong bata pa ako, gustong-gusto ko ang amoy ng usok na nanggagaling sa paputok. Bibihira lang para sa atin na magkaroon ng tsansa na makakita ng mga paputok ngayon.”Tumugon si Charlie, “Kahit bawal tayong magpaputok sa loob ng siyudad, posible pa rin naman ito sa labas
Diretsong nagmaneho si Charlie papuntang Shangri-La. Sa pagkakataong ito, itinulak na ng isang empleyado ang isang cart na puno ng paputok papunta sa entrance.Nang makita ng empleyado na dumating na si Charlie, agad niyang itinulak ang card papunta sa direksyon ng lalaki. Magalang siyang bumati, “Master Wade, sinabihan ako ni Mr. Cameron na maghanda ng fireworks at mga paputok para sa inyo. Gusto niyo bang tulungan ko kayong ilagay ito sa kotse niyo?”Tumango si Charlie saka niya binuksan ang likod ng kanyang kotse, “Maraming salamat sa tulong mo.”Agad na kumaway ang empleyado, “Master Wade, masyado kayong mabuti. Ito naman talaga ang kailangan kong gawin.”Pagkatapos, nagmadali ang empleyado na ilagay ang malalaking mga kahon ng fireworks at firecrackers sa trunk ng BMW na kotse.Pinasalamatan ni Charlie ang kabilang panig saka siya nagmaneho pabalik ng villa. Sa pagkakataong ito, tinawagan niya si Claire para makapaghanda sila ng mga biyenan niya. Pagdating niya sa Thompson Fi
Inangat ni Jacob ang kanyang ulo para tignan ang fireworks. Kita ang sigla sa kanyang mukha. Sa kabila ng mga kulubot niya, nababalot ng kakaibang tuwa ang kanyang ekspresyon.Sa pagkakataong ito, biglang naalala ni Jacob si Matilda.Ito ang unang Spring Festival ni Matilda sa loob ng dalawang dekada pagkatapos niyang makabalik ng bansa.Palihim na inilabas ni Jacob ang kanyang cellphone saka niya pinadalhan ng isang text si Matilda. Apat na salita lamang ang nilalaman nito, “Happy New Year, Matilda!”Samantala, sa pagkakataong ito, punong-puno ng iba’t ibang notifications ang cellphone ni Charlie.Marami ang nagpadala sa kanya ng kanilang mga bati. Subalit, dahil wala ng lakas si Charlie na isa-isang sagutin ang mga mensahe nila, nagpadala na lamang siya ng iisang text para sa lahat, “Happy New Year sa lahat ng mga kamag-anak at pamilya ko!”Sa gabing iyon, kumikislap sa iba’t ibang liwanag ang siyudad ng Aurous Hill.Nanatili sila Charlie at ang tatlo niyang kasama sa tabing-i
Sa wakas, nalasap na rin ni Lady Wilson na mabusog pagkatapos kumain. Naging mahimbing ang tulog niya pagkatapos.Sa hindi inaasahang pagkakataon, sinipa nang malakas ng isang galit na galit na Jennifer ang pinto ng matanda sa umagang iyon!Bago pa makakilos si Lady Wilson, agad na sinugod ni Jennifer ang matanda sa kanyang kama at binigyan niya ito ng isang malakas na sampal sa mukha habang galit na nagmumura, “Buwisit ka talagang matanda ka! Talagang ang lakas ng loob mong nakawin ang bigas na nasa loob ng incense burner ko! Alay ko iyon para sa Goddess of Mercy. Wala ka bang moralidad?”Naramdaman ni Lady Wilson na nahilo siya nang kaunti pagkatapos masampal ni Jennifer. Nang makita niyang malapit ang mukha ni Jennifer sa kanya at galit na galit ito, hindi niya mapigilang magmakaawa agad, “Jennifer! Pasensya na talaga, Jennifer! Hindi ko talaga gustong nakawin ang bigas mo. Pero, gutom na gutom na talaga ako…”Galit na galit si Jennifer at nagngingitngit sa galit ang kanyang ngi
Sinabi ni Janus, "Hindi pa. Nagmamadali kasi ako ngayon kaya hindi ko siya nasabihan. Baka kasi hindi rin ako makahanap ng oras para makadalaw sa kanya, kaya hindi ko na sinabi."Ngumiti si Charlie at sinabi, "Kung ganoon, huwag mo na siyang tawagan. Puntahan na lang natin siya para sorpresahin.""Okay!" Agad pumayag si Janus, kitang-kita ang pananabik sa mukha niya. Hindi niya napigilang sabihin kay Charlie, "Young Master, sa totoo lang, itinuring ko nang parang tunay na anak si Angus. Matagal na rin mula nang huli ko siyang makita, kaya miss na miss ko na talaga siya."Lubos na naunawaan iyon ni Charlie.Mahirap ang naging buhay ni Janus sa United States noon. Sa mga unang taon, kahit papaano ay medyo magaan ito dahil sa pag-alalay ni Jenna na naging kaagapay niya sa mga pagsubok. Pero matapos umalis si Jenna, naiwan siyang mag-isa, pinatatakbo ang roasted goose stall habang illegal immigrant pa ang katayuan niya. Talagang naging mabigat at walang pag-asa ang buhay na iyon para s
Gabi na sa Qi Temple.Sa isang liblib na meditation room na sarado para sa publiko, nakaupo ang isang magandang babae sa isang upuang gawa sa rattan habang nakatingala sa mabituing kalangitan ng taglagas. Lumapit ang isang matandang kalbong babae at inilagay ang kumot sa mga binti ng babae, sabay sinabi nang may paggalang, “Madam, nakalipad na po ang eroplano ni Young Master.”“Umalis na siya?” tanong ng magandang babae habang lumilingon sa direksyon ng airport nang marinig iyon.Nang makita niya ang ilang kumikislap na ilaw sa malayo sa kalangitan, napabuntong-hininga siya at sinabi, “Alin kaya sa mga kumikislap na ilaw na iyon ang eroplano na sinasakyan ng anak ko?”Tinanong niya ang matandang babae, “Kasama ba ni Charlie si Janus?”Ang magandang babaeng ito ay si Ashley, ang ina ni Charlie. Ang matandang babae sa tabi niya ay si Jade Sun, ang nagkunwaring madre. Matagal nang nagsisilbi si Jade kay Ashley bilang isang tagapamahala ng bahay.Sinabi ni Jade kay Ashley, “Madam, ma
Hindi naging komportable si Jacob nang makita niyang umakyat si Charlie, at mas lalo siyang nawalan ng gana mabuhay nang makita ang ngiting panalo ni Elaine.Habang umaakyat si Charlie, hindi niya maiwasan na bumuntong hininga at isipin kung kailan matatalo ng biyenan niyang lalaki ang pag-aalinlangan at kahinaan at mabuhay talaga sa gusto niyang buhay.-Pagkatapos iimpake ang lahat, umalis si Charlie nang mag-isa sa gabi balak magmaneho papunta sa airport. Nang makababa siya sa elevator sa unang palapag, nakita niya si Jacob na may hawak na sigarilyo na tumayo sa sofa at ngumiti, sinasabi, “Mahal kong manugang, aalis ka na ba ngayon?”Tumango nang bahagya si Charlie at sinabi, “Oo, Pa. Pupunta na ako sa airport ngayon.”Pinagkuskos ni Jacob ang kanyang mga kamay at magsasalita na sana nang biglang bumaba si Elaine na pilay ang lakad at malakas na sinabi, “Oh, mahal kong manugang, hayaan mong ihatid kita!”Pareho sina Elaine, na nakatanggap ng isang milyong dolyar, at si Jacob,
Biglang namula si Jacob sa sinabi ni Elaine, at nahihirapan magsalita habanag sinusubukan niyang ipagtanggol ang sarili niya, “Sino ang nagsabing humihingi ako ng pera sa mahal kong manugang? Sinabi ko ba iyon?! May iba akong dahilan kung bakit kinausap ko siya. Huwag mo akong akusahan nang walang basehan!”Sa halip na makipagtalo kay Jacob, tumingin si Elaine kay Charlie at sinabi, “Mahal kong manugang, narinig mo ang sinabi niya. Kahit ano pa ang plano niya, huwag mo siyang bigyan ng kahit isang sentimo!”Agad nagalit si Jacob at sinabi nang galit, “Elaine, bakit ka ganyan? Bakit puro pera lang ang bukambibig mo?”Mapaglarong umiling si Elaine at ngumisi habang sinabi, “Anong problema? Hindi ka naman humihingi ng pera sa mahal kong manugang, bakit ka naabala kung sinabihan ko siyang huwag kang bigyan?”Napahinto sa pagsasalita si Jacob. Sa lakas ng depensa ni Elaine, napigilan ang plano niya. Dahil sa mga sinabi ni Elaine, hindi na siya makahingi ng pera kay Charlie. Paano siya h
Nakaramdam si Jacob ng inggit at selos nang marinig niya na bibigyan ni Charlie si Elaine ng isang milyong dolyar. May kita siya sa Calligraphy and Painting Association, pero hindi iyon sapat para sa mga gastusin niya.Bilang Vice President ng association, madalas siyang mag-aliw ng mga bisita, at malaking gastos ang madalas niyang byahe gamit ang mamahaling kotse. Hindi siya kasing-walang hiya ni Elaine, at pakiramdam niya na may utang na loob siya kay Charlie dahil sa mga tagumpay at sa pagkakataon na magmaneho ng luxury car at manirahan sa Thompson First. Kaya hindi siya komportable na humingi ng pera kay Charlie.Pero nang makita niyang makakatanggap lang si Elaine ng isang milyong dolyar dahil lang sa paghingi, nainis siya. Naisip pa niyang humingi ng tulong kay Charlie, pero nang maalala niya kung paano niya ininsulto si Elaine kanina, nahiya siyang manghingi ng pera kay Charlie.Samantala, hindi nag-aksaya ng oras si Charlie at agad niyang ipinadala ang isang milyong dolyar s
Pagkalabas niya sa Champs Elys hot spring villa, agad na nagmadali si Charlie pabalik sa Thompson First. Plano niyang madalian niyang ilagay sa maleta ang kanyang mga gamit at ipagbigay-alam kina Jacob, ang biyenang lalaki niya, at kay Elaine, ang biyenang babae niya, na aalis siya ngayong gabi papunta sa ibang lungsod para suriin ang Feng Shui ng isa pang kliyente.Sanay na ang mag-asawa sa palagiang paglalakbay ni Charlie, kaya hindi sila nagulat nang marinig ang balita.Ang talagang nagpaulat kay Charlie ay biglang nagpakita si Elaine ng pag-aalala sa kanya. Sinabi niya nang may nag-aalalang ekspresyon, “Mahal kong manugang, palagi kang nasa biyahe buong araw nang walang pahinga. Paano kung mapagod ka?”Nakaramdam si Charlie ng bihirang pakiramdam ng bait dahil sa hindi inaasahang pag-aalala ng kanyang biyenang babae. Ngumiti siya at sinabi, “Ma, hindi mo kailangang mag-alala. Kahit abala ako araw-araw sa labas, hindi naman talaga ako napapagod.”Tumayo sa gilid si Jacob at ngum
Gumaan ang puso ni Charlie nang marinig ito. Sinabi niya kay Isaac, "Mr. Cameron, pansamantalang aalis si Mr. Thompson sa mga Wade. Sa panahong ito, mawawalan ng chief butler ang mga Wade. Gusto kong pansamantalang kunin mo ang posisyon ni Mr. Thompson. Umaasa akong babalik siya, at kung sakali, maibabalik mo sa kanya ang pwesto bilang kanyang deputy. Kung hindi siya babalik, ikaw na ang magpapatuloy sa posisyon."Nagulat si Isaac at agad na nagsabi, "Young Master, ang trabaho ko ay palaging limitado lang sa probinsyang ito, at kakasimula ko pa lang maintindihan ang mga gawain ko. Ngayon, pinapalit mo ako kay Mr. Thompson. Paano... Paano ako magiging karapat-dapat doon?!"Tinanong ni Charlie, "Hindi ba't unti-unting umangat si Mr. Thompson?"Hirap na sinabi ni Isaac, "Ah, inabot ng sampu hanggang dalawampung taon bago umabot sa posisyong iyon si Mr. Thompson. Mas mahina ang kakayahan ko kaysa sa kanya, at baka hindi ko makumbinsi ang iba sa aking mga kwalipikasyon."Iwinasiwas ni C
Sa hapon, si Keith, kasama ang panganay niyang anak na si Christian, at pangalawang anak na si Kaeden, ay palihim na pumunta sa Eastcliff kasama si Emmett.Sa halip na agad na umuwi sa kanyang tahanan sa Thompson First, pumunta muna si Charlie sa katabing villa, tinawag si Caden na nagtuturo ng martial arts doon, at sinabihan siya na ipaalam kina Isaac at Albert na makipagkita sa kanya.Noong una, medyo nag-alala pa si Charlie na baka bigla na lang mawala si Isaac nang walang dahilan. Bilang tagapagsalita ng Wades sa Aurous Hill at direktang tauhan ni Stephen, posible na may naglagay talaga kay Isaac sa posisyong ito.Buti na lang nandoon pa rin si Isaac sa Champs Elys Resort.Nang makita ni Charlie si Isaac, medyo gumaan ang kanyang pakiramdam. Sa totoo lang, nakakalungkot para sa kanya na may iba palang pinaglilingkuran si Stephen. Sa isang banda, si Stephen ang pinakatapat na tauhan ng kanyang ama, at kahit hindi niya maasahan ang lubos na katapatan ni Stephen sa mga Wade, nakak
Napabuntong-hininga si Charlie at sinabi, “Wala akong nakitang kongkretong bakas, at napilitan akong bumalik nang nasa kalahati na ako ng daan.”Nagulat na nagtanong si Keith, “Napilitan? Sino ang pumilit sayo na bumalik?”Sumagot si Charlie, “Lolo, mahaba ang kwento. Pumasok muna tayo at dahan-dahan natin itong pag-usapan.”Agad na pumayag si Keith. “Sige, pumasok na tayo at mag-usap.”Pumasok sina Charlie at ang mga miyembro ng pamilya Acker sa villa at nagkumpulan sa dining room. Dahil walang ibang tao, tapat na isinalaysay ni Charlie ang kanyang paglalakbay sa Mount Tason at ibinunyag ang kalagayan ni Stephen.Nang marinig na pinabalik si Charlie ng isang pekeng madre mula sa Quiant Monastery, lubos na nagulat ang lahat. Hindi sila makpaniwala na may taong may alam ng kanyang mga hakbang at naghintay sa kanya habang paakyat siya sa Mount Tason. Lalo silang nabigla nang malamang si Stephen, ang tahimik na nagbantay kay Charlie sa halos dalawampung taon, ay may iba palang pinagl