Lahat ng Kabanata ng Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Kabanata 741 - Kabanata 750

Pinigilan niya ang paghinga niya at naramdamang tumagos ang basa sa kanyang pantalon. Itinaas niya ang tingin niya at tinignan ang likod ni Felipe. Pagkatapos hinawakan niya ang kanyang damit at tiniis ang sakit bago dahan-dahang maglakad palabas. Wala man lang siyang karapatan na tawagin ang pangalan niya kaya paano niya naiisip na bibigyan siya nito ng kahit katiting na awa sa sandaling ito? Pagkatapos makalabas ni Cathy ng kwarto habang tinitiis ang sakit, hinawakan niya ang pader at naglakad pabalik sa kanyang kwarto. Si Mrs. Sawyer, ang kasambahay ay katatapis lang sa paglilinis ng kwarto at palabas na. Nang makita niya si Cathy.na naglalakad nang maputla ang mukha, nagulat siya. "Miss, ikaw ba一" "Wag mong sabihin kay Felipe." Buong-lakas na sinabi ni Cathy sa kanya. "Please, Mrs. Sawyer, pakitulungan akong bumalik sa kwarto ko." Di na nagtanong pa si Mrs. Sawyer sa problema ng amo niya kaya dalian niyang tinulungan si Cathy na makabalik sa kanyang kwarto. Kaagad n

Nang makita niyang nalaglag ang report sa harap ni Felipe, nilamig ang katawan ni Cathy. Nagamadali siyang yumuko para damputin ito. Subalit nang tumayo siya habang hawak ang report, hinablot ito ni Felipe mula sa kamay niya. Tinignan ni Felipe ang laman ng report habang padilim nang padilim ang mga mata niya bawat segundo. Tumayo si Cathy sa isang tabi nang kinakabahan at nahihirapan na siyang huminga. Di man lang siya nagkaroon ng pagkakataon na makita ang report bago siya matakot kay Felipe. Hindi siya nagtapang na sabihin kay Felipe ang tungkol sa pagbubuntis niya, pero ngayon… Pagkatapos bigla niyang narinig si Felipe na suminghal. Ang boses niya ay napakalamig. "Di nakakapagtakang mukhan susuka ka na noong araw na yun. Buntis ka." Naging maputla na parang abo ang mukha ni Cathy nang marinig niya ito. Pero kasunod nito, dumaan sa tainga niya ang malamig na boses ni Felipe. "Kakaiba ka din. Pinalaglag mo ito sa sandaling makuha mo." Ano? Napatalon ang puso ni

Sa isang di malamang dahilan, ang kawalan ng emosyon sa mukha ni Madeline ay nagdulot ng pagkabahala. Ipinagdasal niya na makita ang paghanga at pag-aalinlangan sa mga mata ni Madeline ngunit bumungad lang sa kanya ay isang di natitinag na pagkahinahon. Para sirain ang katahimikan, nagsalita si Madeline. "Nabulag ka dahil sa akin, Mr. Whitman kaya napagpasyahan kong iligtas ka noong maaaksidente ka sa Glendale University. "Iniligtas mo ako noong nadulas ako at nahulog sa tubig sa isla kung saan muntik na ako malunod sa dagat kaya iniligtas kita noong ikaw naman ang nasa panganib sa pagkakataong ito." Ipinaliwanag ni Madeline ang dalawang beses na ibinuwis niya ang kanyang buhay para iligtas si Jeremy. "Nauunawaan mo na ba, Mr. Whitman? Di ki yun ginawa dahil sa pagmamahal. Sadyang ayaw ko lang magkaroon ng utang na loob sa'yo." Habang tulala, ayaw siyang paniwalaan ni Jeremy. "Hindi Linnie. Di sa ganon." Itinanggi niya ito. "Hindi sa ganon? Paano pala ang gusto mong man

Imposibleng hindi naintindihan ni Madeline ang ipinapahiwatig ni Felipe, pero tumitig lang siyang maigi sa matatalim ng tingin ng lalaki. "Sigurado ka ba sa sinasabi mo, Felipe? Kasi kung oo, ibig sabihin noon ay hindi kita sinisisi sa isang bagay na hindi mo ginawa. Hindi talaga ikaw ang maginoong lalaki na inakala ko noon." Nagdilim ang tingin ni Felipe habang lumuwag ang kanyang pagkakahawak kay Madeline. Determinado ang tingin ni Madeline nang hinila niya ang kanyang kamay nang walang pag-aalinlangan. "Iimbestigahan ko ang nangyari kay Lilian at maghahanap ako ng pruweba na ikaw ang gumawa nito. Hindi ko hahayaang mamatay ang anak ko sa ganito kalabong kamatayan." "Sinabi ko sa'yo na wala akong ginawa para saktan si Lilian." Mapilit ang tono ni Felipe. "Mas pinapaniwalaan mo ang lalaking naglagay sa'yo sa mala-impiyernong buhay kaysa sa taong nagligtas sa'yo mula sa bingit ng kamatayan, Eveline?" Hindi natinag si Madeline nang sumagot siya, "Alam mo ba kung ano ang pinaka

Sa pagtataka, nagpunta si Madeline sa banyo nang walang pagdadalawang-isip. Ang pinakamalaking diperensya sa pagitan nito at ng sala ay ang bugso ng mapangsuklam na enerhiya na umaapaw mula rito. Pagpasok niya, nabigla siya sa eksena na sumalubong sa kanyang mga mata. "Tignan mo to, Linnie. Ang lahat ng ito ay mga larawan at impormasyon tungkol sa'yo at sa'kin." Naglakad si Jeremy papalapit sa pader at kinuha ang larawan ni Madeline. Ang kanyang mukha ay minarkahan ng pulang tinta at ang kanyang larawan ay dinungisan ng isang matalim na bagay. Kumunot ang kanyang noo at kinabahan siya. Naisip ni Madeline ang tindi ng galit ni Felicity sa kanya mula sa mga larawan na nakadikit sa buong banyo. "May nagsasabi sa'kin na galit siya sa'kin pero mahal ka niya." Seryoso ang itsura ni Jeremy. "Hindi ko alam na magkamukha kayong dalawa, Linnie. At kahit na alam ko, imposible pa rin na magkaroon ako ng nararamdaman para sa kanya." "Wala ka mang nararamdaman sa kanya, pero siya, tiya