All Chapters of ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: Chapter 871 - Chapter 880

เซย์นจ้องที่โคลด้วยความสบประมาท “จากนี้เป็นต้นไป น้องสาวของผมจะครอบงำคุณในทุก ๆ วัน คุณจะรับมันได้เหรอ?”แองเจลีนเหวี่ยงกำปั้นไปที่เซย์น “เซย์น นายพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่?” โคลคิดย้อนไปถึงตอนที่แองเจลีนครอบงำเขาและหูของเขาก็เริ่มร้อนเซย์นตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด “เธอชกฉันเพื่ออะไร? ฉันกำลังช่วยเธอเรื่องชีวิตรักอยู่นะ โถ ทำไมเธอถึงโง่งมงายจนไม่รู้อะไรถูกและอะไรผิดเลยล่ะ? ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้เธอก็ยังเลือกคนผิดไม่พออีกรึไง? คนไหนไม่ใช่ก็ตัดออกไปโดยไม่ต้องให้ฉันช่วยได้ไหม?”แองเจลีนเริ่มโกรธหนัก “ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไม่ฉันไม่เคยได้รับจดหมายรักตั้งแต่ยังเด็ก ฉันไม่เคยได้รับดอกกุหลาบสักดอกในวันวาเลนไทน์เลยด้วยซ้ำ กลายเป็นว่า นายเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนั่นนี่เอง”บางทีมันอาจเป็นเพราะเธอไม่เคยมีความสัมพันธ์กับผู้ชายเลยตั้งแต่วัยเด็ก ดังนั้นเธอจึงหวงแหนความสัมพันธ์ของเธอกับเจย์มาก เธอเชิดชูเขาราวกับว่าเขาคือพระเจ้าและเริ่มเสพติดกับการรักเขาตอนนี้การที่เจย์ทิ้งเธอไป เธอจึงเจ็บปวดมากจนเธอแทบหายใจไม่ไหวเซย์นที่ถูกน้องสาวของเขาชก สารภาพหลังจากนั้นว่า “เจย์ทำให้พี่ต้องทำแบบนั้น”แอง

แววตาที่เป็นประกายของเซย์นใหญ่กว่ากระดิ่งทองแดงคู่หนึ่ง หลังจากนั้น จู่ ๆ เขาก็กระโดดขึ้นสูง “มันเป็นใคร? ใครกันที่ทำแบบนี้? เชื่อพี่ไหม พี่จะใช้มีดมาเชเต้ 130 ฟุตตอนมัน"ทันทีที่เขาหันหลัง เขาเห็นฟินกำลังเข็นเจย์เข้ามาหาเขาอย่างช้า ๆ สายตาของเจย์กำลังส่งมีดบินไปที่หัวใจของเซย์นทันใดนั้น เซย์นก็เข้าใจ “เขาทำมัน ใช่ไหม?”แองเจลีนไม่พูดและมองที่เจย์ด้วยความไม่พอใจเท่านั้น จากนั้น เจย์เบิกตาขึ้นและจ้องไปที่เซย์น “นายจะตอนฉันใช่ไหม?”เซย์กำลังเริ่มนิ่ง นับตั้งแต่วันวานในวันเด็กของพวกเขา เซย์นจะมองเขาเหมือนกับว่าเขาเห็นผีในแต่ละครั้งที่เขาเจอเจย์“ผมก็แค่พูด แต่ยังไงก็ตาม ในเมื่อท่านประธานอาเรสตัดสินใจอย่างแน่วแน่ที่จะเลิกกับน้องสาวของผม คุณไม่คิดว่าคุณกำลังทำตัวไม่เป็นสุภาพบุรุษด้วยการทำแบบนี้บางเหรอ?”แม้ว่าเขาพูดอย่างสุภาพเพียงผิวเผิน ที่จะแล้วเขากำลังสบประมาทเขาในใจอย่างเร้าใจ “ไร้ศีลธรรมจริง”จากนั้นสายตาของเจย์ก็มองไปที่แองเจลีนย์ “นายเคยถามน้องสาวของนายถึงวิธีที่เธอได้ตั้งท้องเด็กคนนี้บ้างไหม?”เซย์นหันหน้าไปมองที่แองเจลีน “เกิดอะไรขึ้น?”แองเจลีนก้มหน้าและไม่พูดอะไรเ

ใครก็ตามที่อยากได้เธอจะต้องตายอย่างไรก็ตาม เขาพูดอย่างเฉยเมยว่า “ตอนที่ผมเป็นหนุ่ม ผมกระตือรือร้นอย่างมากเพื่อความสำเร็จที่รวดเร็วและผลประโยชน์ในทันทีจนเมื่อผมได้มาเจอผู้หญิงสวยเช่นนี้อย่างแองเจลีน ผมจึงรีบลงหลักปักฐาน ในตอนนี้ผมมีประสบการณ์ในชีวิตมากขึ้น ผมจึงรู้ตัวว่าเมื่อก่อนผมช่างไร้เดียงสา”ทันทีที่เซย์นรีบเข้ามา เขาก็ได้ยินเสียงของเจย์ที่กำลังใส่ร้ายน้องสาวของเขาในที่สาธารณะแล้ว สายตาของเซย์นแดงก่ำด้วยความโกรธ เขากำหมัดและพุ่งเข้าไปหาเจอเพื่อสู้กับเขาฟินน์สังเกตเห็นการมาถึงของเซย์นสักพักแล้ว แต่เพราะประธานอาเรสกำลังพูดอยู่ เขาจึงไม่พยายามที่จะหยุดเซย์นเลยจากนั้นฟินน์หันรถเข็นอย่างแนบเนียน ทำให้เซย์นกระโจนใส่อากาศ“เจย์ อาเรส เจ้าขยะสารเลว! แกกล้าดียังไงถึงทิ้งน้องสาวของฉันหลังจากที่เริ่มต้นความสัมพันธ์? ฉันจะสู้กับแก!” เซย์นลุกขึ้นและกระโจนเข้าหาเจย์อีกครั้งในตอนนี้ บรรดาแขกที่อยู่โต๊ะของแขกหันไปมองที่เซย์นในขณะที่เซย์นพยายามที่จะกระโจนใส่เจย์ มือข้างหนึ่งของฟินน์ถูกไขว้ไปด้านหลังอย่างกล้าหาญในขณะที่อีกมือของเขาสามารถกำราบเซย์นได้อย่างง่ายดาย ฟินน์ต่อว่าอย่างเกรี้ยวกร

“ตระกูลอาเรสอาจจะต้องเผชิญหายนะแบบเดียวกันในอนาคต” เจย์กล่าวเซย์นยิ้มขณะที่หน้าของเขาบูดบึ้ง “ฮี่ฮี่ นาสกำลังพูดเรื่องตลกระดับโลกหรือไง? เจย์ ที่จริงนายไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลไร้สาระเพื่อทิ้งน้องสาวของฉันก็ได้ใช่ไหม?”ฟินน์กล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “ท่านประธานอาเรสไม่ได้โกหกคุณ”เซย์นมองบรรดาชายที่อยู่ในรถที่จู่ ๆ ก็เริ่มเคร่งขรึม ผู้ชายเหล่านี้คือผู้คนที่หยิ่งยโสที่สุดในเมืองอิมพีเรียล ถ้าไม่ใช่ปัญหาใหญ่ พวกเขามักจะดูนิ่งและผ่อนคลายอยู่เสมอเสียงของเซย์นเริ่มสั่น “นายคือเจ้าชายที่กุมเมืองอิมพีเรียลไว้ในมือเดียว ยังจะมีอะไรที่นายแก้ไขไม่ได้อีกล่ะ?”เจย์พูดว่า “ศพของผู้สูงอายุในหมู่บ้านจันทร์สว่างคือคนแก่ที่เกษียณอายุจากอสังหาริมทรรัพย์ทัวร์มาลีน เธอคือคนที่บอกปู่ของฉันให้นำแม่แท้ ๆ ของฉันไปขังไว้ในวังใต้ดินเป็นเวลาหลายปี”“เมื่อฉันพาแม่ออกมาได้หลังจากนั้น ฉันตั้งใจที่จะให้พ่อพาเธอไปในที่ที่ไกลออกไป แต่พวกเขาก็ได้รับอุบัติเหตุหลังจากที่ออกไปและพวกเขาทั้งคู่ก็ถูกฆ่า”“แม่ของฉันคือลูกสาวของหัวหน้าของกองบัญชาการโลกาวินาศ ฉันคิดว่านายอาจะไม่รู้ว่ากองบัญชาการนั้นดำรงอยู่แบบไหน แต่โศกนาฏกร

เซย์นมองออกไปที่ถนนไฮเวย์ กลังอย่างสุดขีด “โหย โยนฉันออกไปข้างนอกนั่นเหมือนจะฆ่าฉันชัด ๆ เจย์ ช่วยคิดวิธีที่อ่อนโยนกว่านี้หน่อยได้ไหม? ฉันขอร้อง”ฟินน์เปิดหน้าต่างและจับเซย์น…ลมกรรโชกแรงพัดเข้ามาในรถและเสียงกรีดร้องของเซย์นกำลังดังท่ามกลางสายลม…“เจย์ แกคิดวิธีที่เลวร้ายแบบนี้ได้ แกมันไม่ใช่คนแล้ว”ตึก!เซย์นถูกโยนไปยังข้ามทางด้วยเสียงดังตึก เขาปวดระบมไปทั่วร่างกายราวกับว่ากระดูกของเขากำลังแตกออกจากกัน“แม่งเอ๊ย!” เซย์นสบถ “เจย์ ใจแกทำด้วยเหล็กรึไงวะ?” เขาแช่งขณะที่หลั่งน้ำตาหัวใจของเจย์ทำมาจากเหล็กกล้า แต่มันมีไว้เพื่อปกป้องคนที่เขารักอย่างระมัดระวังรถโรลส์-รอยซ์ขับออกไปและยังเห็นมันได้จนกระทั่งมันหายไปที่สี่แยก เซย์นนั่งอยู่ข้างถนนบนไฮเวย์ รู้สึกหน้าแดงด้วยลมหนาว อดทนกับความเจ็บปวดที่แทบจะทำให้กระดูกทั่วร่างของเขาป่นปี้ เขาโบกรถที่กำลังจะมุ่งหน้าไปยังเมืองนางแอ่นในที่สุด คนขับผู้ใจดีก็รับเขาขึ้นรถเมืองนางแอ่นแองเจลีนไม่รู้ว่าเธอเองหมดสติไปนานแค่ไหน เมื่อเธอตื่นขึ้น เธอก็นอนอยู่บนเตียงของเธอที่บ้านแล้วโคลนั่งอยู่หัวเตียง กำลังเช็ดเหงื่อเย็นจากหน้าผากของเธอ “คุณต