บททั้งหมดของ ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: บทที่ 851 - บทที่ 860

เจย์รู้สึกไม่สบายใจอย่างมากเมื่อเห็นสายตาของเธอจ้องเขม็งมาที่เขา แล้วเธอก็นั่งลงอย่างรู้สึกผิดเจย์ประกาศอย่างเด็ดเดี่ยว “ฉันตัดสินใจแล้ว”แล้วเขาก็เข็นรถเข็นออกไปแองเจลีนร้องออกมาอย่างโมโห “อ๊า!”เมื่อเวลาเธอได้ระบายความโมโหออกมาเช่นนี้ เธอตะเบ็งเสียงออกมาอย่างสุดเสียงและมันก็ทำให้เธอเจ็บคอ จากนั้นเธอก็รู้สึกคลื่นไส้อีกครั้งเจย์เห็นเธอนำมือขึ้นมาปิดปาก แล้วรีบวิ่งผ่านเขาไปยังห้องน้ำ หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงเธออาเจียนออกมาอย่างไม่หยุดเธออยู่ในนั้นนานพอสมควรเขาค่อย ๆ นั่งลงบนรถเข็น และเกิดความรู้สึกเป็นห่วงขึ้นมาการมองเห็นเธอทรมานเช่นนี้ ทำให้เขารู้สึกผิดที่ขอให้เธอคลอดเด็กคนนี้ออกมาเมื่อเวลาใกล้เที่ยง แองเจลีนก็สามารถพยุงร่างกายที่เหนื่อยล้าและผอมแห้งออกมาจากห้องน้ำได้สำเร็จ เธอปีนขึ้นไปยังบนเตียงอย่างอ่อนแรงและไร้ซึ่งความแข็งแรงเจย์ส่งแก้วน้ำมะนาวให้กับเธอ “เอานี่ไหม?”แองเจลีนล้มนอนลงบนเตียงและใบหน้าของเธอฟุบลงที่หมอน เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอยกหัวขึ้นมาจากหมอนพร้อมกับส่ายมือ “เอาออกไป ฉันไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น”“เธอต้องดื่มมัน” เสียงเขาฟังดูนุ่มนวล แต่ก็ดุดัน

“ผู้ที่เกษียณอายุพวกนั้นอาศัยอยู่ที่ไหน?” เจย์ถามเกรย์สันตอบ “อยู่ที่บ้านไร่ในชานเมืองทางใต้ของเมืองนี้ครับ”“พาฉันไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”“ครับ”เกรย์สันขับรถพาเจย์และฟินน์ไปยังนอกเมือง ระหว่างทาง เจย์รู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรง น้อยครั้งนักที่เขาจะมีความรู้สึกตึงเครียดเช่นนี้“เกรย์สัน เร็วหน่อย” เจย์เร่งเกรย์สันขับด้วยความเร็วสูงสุด เสียงเครื่องยนต์ดังสนั่นหลังจากนั้นไม่นาน หลังคากระเบื้องสีดำของบ้านไร่หลังนั้นก็ปรากฏขึ้นเมื่อรถโรลส์-รอยซ์ได้จอดลงที่หน้าบ้านไร่ ข้าวโพดสีทองที่เรียงเป็นแถวทำมุมกับใต้ชายคาของหลังคาบ้านก็สามารถมองเห็นได้จากมุมของพวกเขามีหญิงสาวใบหน้ากลม รูปร่างอวบและมีหน้าท้องยื่นออกมาเล็กน้อยคนหนึ่งกำลังเก็บข้าวโพดที่อยู่ปลายเท้าของเธอเจย์เห็นหญิงสาวมีครรภ์หน้าแดง และดวงตานกอินทรีของเขาก็หรี่ลงเล็กน้อยหลังจากที่เกรย์สันและฟินน์ลงมาจากรถ เจย์ยังคงมองดูหญิงสาวคนนั้นอยู่ ดูเหมือนเขาจะจมอยู่ในห้วงความคิด“ท่านประธานอาเรส” ฟินน์เปิดประตูรถฝั่งเขาและเรียกอย่างเบา ๆเจย์ละสายตาออกมาและมอบหน้าที่แปลก ๆ ให้ “อีกสักครู่ ฉันต้องการให้นายช่วยฉันถามเธออย่างละเอียดว่าเ

“แผนการขายของเธอคือการขายให้กับคนทำงานที่เดือดร้อนงั้นเหรอ?”แองเจลีน “...”“แผนนี้ไม่ใช่ว่าควรเป็นตัวอย่างสำหรับเราให้เห็นว่าใครคือผู้ที่มีอำนาจเหนือความเป็นความตายขององค์กรเซเวียร์หรอกเหรอ?” เจย์ถามราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่แองเจลีนถึงกับพูดไม่ออกเจย์มองเธออย่างนิ่งเฉย เมื่อเห็นเธอขมวดคิ้วด้วยความหงุดหงิด เขาก็ตระหนักอีกครั้งได้ว่าความต้องการที่จะชนะของเขานั้นมากเกินไปดังนั้นเขาจึงถูกกระตุกด้วยความสำนึกผิดและเปลี่ยนบทสนทนาทันที “ฉันได้ยินมาว่าเธอกำลังหาทางออกไปจากที่นี่เมื่อตอนกลางวันเหรอ?”เขาเองก็กลัวว่าเธอจะเบื่อเกินไปเช่นกันแองเจลีนต้องการหนีออกไปเมื่อตอนกลางวัน แต่เธอได้เปลี่ยนความคิดแล้ว เหตุผลเดียวที่เธอต้องการออกไปจากที่นี่เป็นเพราะเธอต้องการไปส่งเสริมสินค้าขององค์การเซเวียร์เท่านั้นแทนที่จะวิ่งไปรอบ ๆ และร้องขอความช่วยเหลือจากคนอื่น มันจะเป็นการดีกว่าถ้าเธอจะตอบแทนผู้สนับสนุนทางการเงินอยู่ที่นี่… เธอจะตามตื๊อเจย์ด้วยการแนะนำสินค้าขององค์กรเซเวียร์อย่างกระตือรือร้นทุกวัน เมื่อเขาเริ่มเบื่อหน่ายเธอ เขาจะได้ปล่อยเธอไปหรือไม่ก็ยอมรับข้อเสนอทางการขายของเธอนี่เป็น

สายตาของเจย์ตกไปอยู่ที่เวลาของงานบนการ์ดเชิญและเขาก็หรี่ตาลงเล็กน้อย “ดูเหมือนว่าฉันต้องปล่อยเธอไป”ฟินน์พูดต่อ “ท่านประธานอาเรสครับ ผมได้ยินข่าวลือมาว่าตระกูลไททัสจะใช้งานแต่งงานนี้เพื่อที่ตั้งใจจะทำให้ตระกูลเซเวียร์ต้องอับอาย และทำให้ตระกูลเซเวียร์สูญเสียความน่าเชื่อถือของผู้คนไป ถ้าหากว่าแผนการของตระกูลไททัสสำเร็จ สถานการณ์ของตระกูลเซเวียร์จะยิ่งแย่ลงไปอีกนะครับ”เจย์วางการ์ดเชิญลงบนฝ่ามือของเขาและขยำมันจนแน่น ริมฝีปากบางของเขาเย้ยหยันอย่างชั่วร้าย “โยเซมิตี ไททัส คิดว่าเขาสามารถจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่และเลิศหรูให้กับลูกสาวของตัวเองได้ เพราะตระกูลของเขาเป็นเจ้าของธุรกิจขนาดใหญ่ เขาคิดว่าในเมื่อตอนนี้ตระกูลเซเวียร์ขัดสน ตระกูลนั้นก็ทำได้เพียงรอรับความเมตตาจากเขาเท่านั้น ถ้าหากเขาต้องการให้ตระกูลเซเวียร์เป็นจุดสนใจละก็ เขาต้องมาถามฉันว่าอนุญาตหรือเปล่า”ฟินน์คาดเดาได้ว่าท่านประธานอาเรสจะไม่ยอมนิ่งเฉยกับเรื่องนี้อย่างแน่นอนเจย์พูดต่อว่า “แองเจลีนอยู่ภายใต้การรับผิดชอบขององค์กรเซเวียร์และได้เกี่ยวพันกับองค์กรนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ตาม ฉันจะปล่อยให้องค์กรไททัสที่ต่ำทรามมาฉีกหน้าเธอ

แองเจลีนรู้สึกโกรธจัด “ฉันไม่ตกลงที่จะเป็นเมียเก็บของนาย ช่างเถอะ นี่มันเป็นการดูถูกกันเกินไป”เธอโมโหมากจนเธอสบถออกมาเจย์จ้องมองใบหน้าที่เศร้าสลดของเธอ เขารู้ดีว่าการทำเช่นนี้จะทำร้ายคุณค่าในตัวของเธอแต่อย่างไรก็ตาม เขาสามารถทำได้เพียงใช้สัญญาความสัมพันธ์นี้เพื่อให้ได้สิ่งที่เขาต้องการและเพื่อให้ความปลอดภัยกับเธอเท่านั้น“เธอไม่ต้องการเงินเหรอ?” เขาพูดอย่างหลอกล่อเธอตอบอย่างขุ่นเคืองว่า “ฉันไม่ต้องการมันแล้ว ยังไงก็ตาม ตระกูลเซเวียร์ก็ใกล้จะล้มละลายแล้ว ยังจะมีอะไรที่เลวร้ายไปมากกว่านี้อีกล่ะ?”รอยยิ้มปรากฏขึ้นในดวงตาของเจย์“เธอไม่ได้เป็นคนพูดว่าเธอจะนอนกับผู้ชายหลากหน้าหลายตาเมื่อวันก่อนเหรอ? แล้วทำไมไม่เอาอีกสักคนล่ะ?” เขาพูดอย่างทีเล่นทีจริงแองเจลีนกัดฟันและจ้องมาที่เขาอย่างเดือดดาล สายตาของเธอดุดันมากราวกับว่าเธอต้องการจะกินเขาเข้าไป“ตัวเลือกคู่นอนของฉันก็ขึ้นอยู่กับคนนั้น ๆ ด้วย”จากนั้นเธอก็กวาดสายตามองเจย์ด้วยความเหยียดหยามและแสดงท่าทีเมินเฉยอย่างจงใจ “ชายแก่อย่างนายที่มีขาไม่สมประกอบไม่ถูกชะตาฉันหรอก”เจย์ “...”ชายแก่… เขาแก่ขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?“หลังจากเซ็