All Chapters of ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: Chapter 631 - Chapter 640

“มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอเหรอ?” แองเจลีนถามเมื่อโจเซฟินนึกถึงการกระทำที่พ่อของเธอทำตัวเหินห่างจากเธอและเขาดูรังเกียจเธอในตอนนั้นยังไง สีหน้าของเธอก็มืดลง“ฉันไม่รู้ว่าทำไม? นับตั้งแต่พี่ชายของฉันประสบอุบัติเหตุ ฉันรู้สึกได้ว่าทัศนคติของพ่อที่มีต่อฉันเปลี่ยนไปร้อยแปดสิบองศาเลยทีเดียว ในอดีต เขาดีกับฉัน เขาจะไม่แม้แต่ขึ้นเสียงต่อหน้าฉัน ตีฉันน้อยกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้มาก อย่างไรก็ตาม เมื่อไม่นานมานี้ ไม่เพียงแต่เขาพูดจากับฉันแบบแปลก ๆ เท่านั้นนะ เขายังตบฉันด้วย” ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น ดวงตาของโจเซฟินก็เริ่มแดง และเธอก็พูดด้วยเสียงต่ำแหบแห้งแองเจลีนตกใจ แจ็คทำให้เจย์มีปัญหาตลอดเวลาเพราะเจย์ไม่ใช่ลูกชายแท้ ๆ ของเขาถึงอย่างนั้น เขาไม่มีเหตุผลที่จะไม่รักโจเซฟิน“ทำไมพ่อของเธอถึงเป็นแบบนี้ไปได้?” แองเจลีนกล่าวขณะสัมผัสโซฟาหนังเบา ๆ เธอกำลังครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ “ฉันคิดว่ามันต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับเมียน้อยคนนั้นที่พ่อของฉันพากลับมาบ้านแน่ ๆ” ดวงตาของโจเซฟินโกรธจัด “เพราะเธอ พ่อของฉันไม่เพียงแต่ตบฉัน เขายังเปิดโปงเรื่องอื้อฉาวของฉันต่อหน้าทุกคนด้วย”ร่างกายของโจเซฟินเริ่มสั่นเมื่อถึงจุดนี้

โจเซฟินตกตะลึงเมื่อรู้ว่าผู้ชายที่พ่อแม่ของเธอพยายามจะให้คบคือนักพนันที่มีชื่อเสียง“จริงเหรอ แองเจลีน?” เธอปฏิเสธที่จะเชื่อว่าพ่อแม่ที่รักของเธอจะทำสิ่งนี้กับเธอแองเจลีนสาบานและกล่าวว่า “ตระกูลไททัสจากเมืองนางแอ่นเป็นคนที่ทรยศต่อตระกูลเซเวียร์ในช่วงที่ผ่านมา เพื่อแก้แค้นพวกเขา ฉันได้ขุดเรื่องสกปรก ๆ ทั้งหมดเกี่ยวกับทุกคนในตระกูลไททัส”“ไททัสมีนายน้อยเพียงคนเดียวและนายน้อยคนนั้นก็ขึ้นชื่อว่าเลวที่สุดตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เมื่อเขาโตขึ้น มีเพียงสิ่งเดียวที่เขาทำคือ กิน ดื่มและเล่นการพนัน ถึงอย่างนั้น ครอบครัวไททัสยังมีลูกสาวคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนที่ชอบการแข่งขันเพื่อประสบความสำเร็จ ดังนั้นพวกเขาจึงฝึกให้เธอได้เป็นทายาทแทน”เมื่อโจเซฟินฟังคำพูดของแองเจลีน เธอนั่งกอดขาของเธออย่างเงียบ ๆ และขดตัวเป็นลูกบอลขณะที่ตัวเธอสั่น“พ่อกับแม่ของฉันช่างดูใจดีกับฉันจริง ๆ” โจเซฟินพูดเบาๆแองเจลีนกอดเธอแน่นในอ้อมแขน พยายามให้ความอบอุ่นแก่เธอ “โจซี่ ไม่ต้องกลัวนะ เธอยังมีฉันและพี่ชายของเธออยู่ เราจะไม่มีวันปล่อยให้พ่อแม่ของเธอทำลายความสุขของเธอได้หรอก”โจเซฟินเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของแองเจลีน มีการแสดงออ

แจ็คต้องรักษาภาพลักษณ์ของการเป็นพ่อที่มีเมตตาต่อหน้าคนภายนอก ดังนั้นเขาจึงหยุดความเกลียดชังที่มีต่อเจย์ไม่นานหลังจากนั้น ผู้คนก็เริ่มถอนหายใจและอุทานออกมาดัง ๆ“ว้าว สวยจัง!”“เธอสวยกว่าดาราเสียอีก!”“ช่างงดงามเหลือเกิน!”…ในห้องรับแขก ฮิโรชิ ไททัส นายท่านของตระกูลไททัสได้ยืดคอออกไปมองที่ประตูทันทีเขาตื่นเต้นสุดฤทธิ์ ผู้หญิงคนนี้สวยขนาดไหนถึงทำให้คนข้างนอกร้องออกมาเสียงดังและเต็มไปด้วยคำชม?แจ็คและคุณนายมองหน้ากันด้วยความโล่งใจและยิ้มออกมา ดูเหมือนลูกสาวของพวกเขา โจเซฟิน ยังคงจำคำพูดของพวกเขาไว้ได้ และเธอต้องมาที่นี่หลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วเจย์จ้องมองไปที่ใบหน้าที่ร้ายกาจของฮิโรชิและแสงเย็นวาบผ่านดวงตาของเขาถ้าผู้ชายแบบนี้ต้องการจะแต่งงานกับโจเซฟิน เขาไม่มีทางเห็นด้วยอย่างแน่นอนทายาทของตระกูลไททัสและยูมิ ไททัส พี่สาวของฮิโรชิแอบดึงแขนเสื้อน้องชายของเธออย่างลับ ๆ เธอเตือนเขาว่าอย่าแสดงท่าทีหยาบคายเช่นนี้อย่างไรก็ตาม เธอยังแอบมองเจย์ที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเป็นระยะๆ สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่ประตู!จากนั้น พวกเขาเห็นโจเซฟินเดินเข้ามาอย่างสง่างาม พร้อมกับจับมือของแอ

ริมฝีปากบางของเจย์ขยับแยกออกเล็กน้อย เสียงข่มขู่ของเขาก็หลุดออกจากปาก “ฉันไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานครั้งนี้”ทั้งแองเจลีนและโจเซฟินดูโล่งใจแจ็คระงับความโกรธที่อยู่ในใจของเขา “เจย์ นี่เป็นงานแต่งของน้องสาวนายนะ มันไม่เกี่ยวอะไรกับนายเลย”เจย์พูดกลับว่า “ใช่ครับ พ่อ การแต่งงานของโจเซฟินไม่เกี่ยวอะไรกับผม”เขาหันสายตาเหยี่ยวไปมองที่ยูมิ “ความรักเป็นเกมระหว่างคนสองคน เมื่อมีพ่อแม่และพี่น้องเข้ามายุ่งมากเกินไป ความรักก็จะสูญเสียรสชาติไปทันที”ทั้งแจ็คและยูมิแสดงท่าทีดูน่ากลัว เจย์ดูเหมือนจะบอกเป็นนัยว่าพวกเขากำลังเสียสละการแต่งงานของคนที่พวกเขารักเพื่อหาผลกำไร“เจย์ น้องสาวของนายไม่ใช่เด็ก ๆ แล้วนะ นั่นเป็นเพราะนายตามใจเธอมากเกินไป จนกลายเป็นเด็กนิสัยแย่ที่สูญเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ไปวัน ๆ โดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ฉันปล่อยให้โจเซฟินอยู่ภายใต้การดูแลของนายไม่ได้อีกแล้ว ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป นายจะทำลายอนาคตของเธอ” แจ็คเบี่ยงประเด็นด้วยคำพูดนี้อย่างว่องไวอย่างแรก เขาตะคอกเจย์โดยบอกว่าเจย์ไม่ได้สั่งสอนโจเซฟินอย่างดีจึงทำให้เธอทำอะไรเองไม่ได้อย่างที่สอง เขามีอำนาจที่จะตัดสินการแต่งงานของโจเ

เจย์เล่นกับก้อนหินกลม ๆ ในมือ และจ้องไปที่แองเจลีนด้วยดวงตาที่เย็นชาและมืดมิดเขายังคงไม่พูดด้วยอย่างแรก แองเจลีนได้ยืดคอของเธอเพื่อมองลงไปที่เขา แต่ท้ายที่สุด เธอค่อย ๆ หดคอลง แม้แต่เสียงของเธอก็ลดลงเป็นฝุ่นผง“ทำไมนายไม่โยนมันกลับมาล่ะ ฉันจะไม่หลบด้วย”ดังนั้น เจย์จึงยกก้อนหินขึ้น แองเจลีนปิดตาลงเมื่อเธอเห็นว่าเขากำลังจะขว้างก้อนหินใส่เธอจริง ๆก้อนหินมีเสียงหวือผ่านหูของเธอไป แองเจลีนลืมตาขึ้นและมองเจย์ด้วยความสยดสยองเขาขว้างก้อนหินใส่เธอจริง ๆ เหรอเนี่ย?เขาไม่ได้กลัวที่จะทำร้ายเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะตอนนี้เขาอยู่บนรถเข็นอย่างนั้นใช่ไหม?แองเจลีนไม่พอใจเขา แววตาของเธอเมื่อจ้องมองเจย์ไม่เพียงแต่แสดงความไม่พอใจที่เธอมีต่อเขาก่อนหน้านี้เท่านั้น แต่ยังมีร่องรอยของความเศร้าเสียใจอีกด้วยจากนั้นเธอก็เดินไปทางเขาทั้งน้ำตาเพียงเพื่อจะอ้อมผ่านรถเข็นเพื่อเดินต่อไปได้“พี่คะ!” โจเซฟินเดินไล่ตามเธอไปพร้อมกับตะโกนเรียกเธอทันทีที่เธอเรียกพี่ แองเจลีนก็เดือดขึ้นมาทันที เธอตะโกนออกมา “ฉันไม่ใช่พี่สาวของเธอ!”ใบหน้าที่ดุร้ายของเธอทำให้โจเซฟินตกตะลึง“พี่จะเถียงฉันทำไมในเมื่อพี่ชายข