All Chapters of ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: Chapter 531 - Chapter 540

1292 Chapters

บทที่ 531

โรสมองดูผิวที่ยังดูไม่สมบูรณ์ของเธอและตะโกนออกไปว่า “ปีเตอร์ ฉันใช้เงินไปเยอะมากกับสิ่งนี้ อย่าทำให้ฉันผิดหวัง ตกลงไหม?”ปีเตอร์ตอบว่า “โรส อย่ารีบร้อนเกินไป นี่แค่สามเดือนเท่านั้น การเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์สำหรับใบหน้าของเธอนี้จะใช้เวลาอย่างน้อยสามปีนะ”สามปี... โรสหลับตาลง นั่นเป็นเวลานานมาก!อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอนึกถึงความจริงที่ว่าเธอสามารถกลับไปหาเจย์ด้วยใบหน้าที่เขาชอบที่สุดได้ เธอจึงอดทนแล้วคิดว่าเธอสามารถยอมได้ทั้งหมดนั้น“ปีเตอร์ ฉันอยากอ่านหนังสือ!”เธอต้องการที่จะเสริมสร้างตัวเองและเติมเต็มตัวเองด้วยการมีความรู้และประสบการณ์เพื่อที่เธอจะได้เป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมและมีค่าพอที่จะยืนเคียงข้างเขาปีเตอร์ตอบว่า “ตราบใดที่เธอพักสายตาเพียงพอ แน่นอนฉันจะให้”“ปีเตอร์ ฉันอยากฝึกเทควันโดด้วย” เธอต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อที่เธอจะได้ปกป้องเขา แม้ในวันที่บรรพบุรุษของเขาถูกเปิดเผยและเขาตกลงมาจากฟากฟ้า เธอก็ยังมีพละกำลังและความสามารถเพียงพอที่จะปกป้องศักดิ์ศรีของเขาปีเตอร์กลอกตา “ไปเล่นโยคะดีกว่าเถอะ!”“ปีเตอร์ ฉันขอแล็ปท็อปหน่อย ฉันต้องการทำงาน”ปีเตอร์ลุกขึ้นจากที่นั่งทันที
Read more

บทที่ 532

ร็อบบี้น้อยกำหมัดของเขา “คุณแม่บอกว่าเด็กผู้ชายไม่ควรจีบผู้หญิง แต่เมื่อผู้หญิงน่ารังเกียจแบบนั้น พวกเธอสมควรถูกทำร้ายเสียจริง ๆ”เซ็ตตี้น้อยจ้องเขม็งไปที่กลุ่มผู้หญิงที่แต่งหน้าอย่างเวอร์วัง “แต่ผู้ชายห้ามทำร้ายผู้หญิงนะ ทว่าผู้หญิงทำร้ายผู้หญิงคนอื่นได้นะ ฉันคิดว่างั้น”ขณะที่เธอพูดออกไปอย่างนั้น ไม่นานเธอก็กระโจนไปทางพวกเธอร็อบบี้น้อยรีบตะโกนออกมาจากข้างหลังเธอ “เธอดูไม่ใช่ผู้หญิงเลย เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงอยู่ เธอรู้ตัวไหมเนี่ย?”เมื่อเห็นสิ่งนี้ ร็อบบี้น้อยเหงื่อออกอย่างกังวลและหันไปหาเจนสันเพื่อขอความช่วยเหลือ “เด็กผู้หญิงคนนั้นบอบบางมาก เมื่อถูกอะไรที่ทำให้เจ็บเพียงเล็กน้อยเธอก็ร้องไห้แล้ว แล้วตอนนี้เธอเลือกที่จะสู้เหรอ?”เจนสันตอบว่า “ไปช่วยเธอสิ”ร็อบบี้น้อยมองไปที่เจนส์ที่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างไม่ขยับเขยื้อน “แล้วนายล่ะ?”เจนสันตอบว่า “ฉันก็แค่รู้สึกขยะแขยงเมื่อสัมผัสร่างของคนแปลกหน้า”“ความบ้าอย่างกล้าหาญของนายนี้คืออะไร?” ร็อบบี้น้อยถามด้วยความชื่นชมความทุกข์เต็มใบหน้าของเจนสันแสดงออกมาว่า “เป็นอาการผิดปกติของเขาที่จะรู้สึกหงุดหงิดเมื่อเห็นความผิดพลาดของสิ่งต่าง ๆ รอบ
Read more

บทที่ 533

คนงานได้ทุบผนังเป็นรูขนาดใหญ่ด้านนอกของชั้นสองที่หอท่าเรือหอมหวนด้วยเสียงอึกทึกคนงานสองสามคนเริ่มทะเลาะวิวาทกันเอง “จิโอวานนี่ได้บอกว่าพื้นที่บนห้องใต้หลังคานี้ต้องการแค่ปรับปรุงเพิ่มเติม ไม่ใช่การรื้อถอน ตอนนี้นายรื้อมันออกแล้ว นายกำลังหาเรื่องถูกไล่ออก รู้ไหม?”จู่ ๆ เทมเพสก็ยื่นบุหรี่ให้ชายคนนั้นและพยักหน้าขอโทษ “ใจเย็น ๆ พี่ชายดอนนี่ เราแค่ไม่ได้ยินคำสั่งของจิโอวานนี่อย่างชัดเจนมากนักว่าต้องให้ทำอะไรบ้าง เดี่ยวเราจะสร้างให้มันกลับคืนไปด้วยกันเอง”“นายก็พูดง่ายไปนะ นี่คือกำแพงที่ทำจากไม้ฟีบี้เจิ้นหนานเป็นไม้สีทองโบราณ นายคิดว่าทุกคนสามารถซื้อไม้คุณภาพประเภทนี้มาได้ง่าย ๆ งั้นเหรอ? ฮึ่ม รอจนกว่าคุณท่านมาถึงที่นี่เสียก่อนเถอะ พวกนายทำเกินตัวไปแล้ว” ชายคนนั้นโต้กลับขณะที่เขาปัดบุหรี่ของเทมเพสลงบนพื้นและเขาก็รีบวิ่งออกไปฟ้องทันทีไม่นานนัก แจ็ค อาเรส พ่อของเจย์ก็มาถึงเมื่อเจย์สังเกตเห็นท่าทีของพวกเขา เขาจึงลุกจากเก้าอี้ที่กลางลานสนามอย่างช้า ๆ และเดินตามไป“พ่อ! คุณมาทำอะไรที่นี่?” เจย์ถามแจ็คมองไปที่รูผนังขนาดใหญ่บนห้องใต้หลังคา ตัวของเขาสั่นด้วยความโกรธ “คนงานที่ทำงานอยู่ชั้
Read more

บทที่ 534

“เธอ… ต้องการให้ลูกไม่เกลียดพ่อ”เจย์หยุดนิ่ง “แล้วคุณทำอะไรลงไป?”รอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏบนใบหน้าของแจ็คเขาทำผิดกับเธอตั้งแต่เมื่อไหร่? อย่างไรก็ตาม เขายังต้องแบกรับความผิดนั้นอีก“เธอคิดว่าพ่อรักคนอื่น เธอคิดว่าพ่อรักแม่เลี้ยงของนายมากกว่า”เจย์พูดอย่างเย็นชาว่า “แล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ?”แต่เจย์ก็เป็นลูกชายที่ถูกต้องตามกฎหมายของแจ็คทว่า เจย์ไม่ใช่ลูกชายของภรรยาของแจ็คในตอนนี้ แต่เขาเป็นลูกชายของแจ็คกับผู้หญิงคนอื่น ดังนั้น เจย์จึงคิดทันทีว่าเขาทำผิดพลาดในขั้นพื้นฐานของชีวิตครอบครัวแจ็คหน้าซีดขณะที่เขาอธิบาย “เจย์ พ่อรักแม่ของลูกนะ แต่พ่อไม่สามารถที่จะแต่งงานกับเธอได้ ไม่อย่างนั้นพ่อจะไม่ปล่อยให้เธอต้องทนทุกข์… ไม่เลยแม้แต่น้อย”“พ่อปฏิบัติกับแม่แบบนั้น แต่ปู่ย่าและครอบครัวของผมก็แค่นั่งดูเฉย ๆ งั้นเหรอ?”แจ็คคิดกับตัวเองว่าลูกชายคนนี้จะไม่เชื่อง่าย ๆ ขนาดนั้น เป็นเพราะตอนนี้ไม่มีเวลาให้คิดเพียงพอเขาเลยต้องโกหกแบบนี้ ไม่อย่างนั้นเขาต้องพังทลายลงภายใต้การสอบสวนของเจย์อย่างแน่นอน“ถ้าตากับยายของลูกมีฐานะและอำนาจ แม่ของนายจะไม่สามารถเข้ามาในตระกูลอาเรสได้อย่างไรล่ะ?”เจย
Read more

บทที่ 535

“นายไปเจออะไรมาบ้าง?”“ผนังด้านนอกประกอบด้วยสองชั้น ระหว่างชั้นเป็นเส้นทางแคบ ๆ สามารถรองรับเด็กหรือผู้ที่มีความยืดหยุ่นตัวดีสามารถเข้าไปได้ นอกจากนี้ ผมพบเส้นผมสีน้ำตาลเกาลัดสองสามเส้นบนทางเดิน ดูเหมือนว่าสีผมนั่นจะเป็นสีธรรมชาติ!”เทมเพสยื่นเส้นผมที่กำไว้ให้กับเจย์ เมื่อเจย์เห็นเส้นผมสีน้ำตาลเกาลัดที่คุ้นเคย เขาก็หยุดชะงักอยู่กับที่นิ้วเรียวของเขาสั่นสะท้านขณะที่เขาเอาเส้นผมนั้นมาดูสีผมเหมือนผู้หญิงในภาพถ้าผู้หญิงในภาพคือแม่แท้ ๆ ของเขา แสดงว่าแม่ของเขายังมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อันที่จริง เธออยู่ใกล้แค่เอื้อมจากเขา!“ค้นหาเส้นทางที่นำไปสู่ที่แห่งนั้น!”“ครับ ท่านประธาน”“สตอร์มและคนอื่น ๆ อยู่ที่ไหน?”“อีกไม่นานพวกเขาก็จะมาแล้วครับ”“บอกสตอร์มให้ปกป้องนายน้อยและคุณหนูด้วยล่ะ”“ครับ ท่านอาเรส”แจ็คสังเกตมองท่าทีพวกเขาอยู่นานก่อนจะเดินจากไป จากนั้นเจย์ก็ลุกขึ้นนั่งขมวดคิ้วเทมเพสรีบลุกขึ้นออกห่างจากเจย์อย่างรวดเร็ว เขากลัวที่จะถูกรังเกียจจากคนสะอาดอย่างท่านประธานเจนสันและร็อบบี้น้อยเดินมาถึงคฤหาสน์ของคุณน้าเจนสันเอามือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋ากางเกงขณะจ้องมองไปที่ประตู
Read more

บทที่ 536

จากนั้นเจนสันก็เคาะประตู เมื่อโจเซฟินเดินออกมาเปิดประตูแล้วเห็นเจนสันและร็อบบี้น้อย เธอก็ตกตะลึง“อะไรทำให้พวกนายสองคนมาที่นี่เอ่ย?” โจเซฟินถามด้วยคำพูดหวาน ๆ กับเด็กตัวน้อยสองคนนี้ จากนั้นเธอก็หยิบของเล่นที่เธอมีออกมาทั้งหมดให้พวกเขาเจนสันมองดูของเล่นอัจฉริยะสำหรับเด็กเล็กและไม่สนใจของเล่นพวกนั้น“คุณน้าครับ อย่ามองเราเป็นเด็กน้อยโง่ ๆ ได้ไหม? เราเลิกเล่นของเล่นพวกนี้ไปนานแล้ว”โจเซฟินรู้สึกโกรธกับความคิดที่ไม่ดีของเจนสัน “แล้วจะบอกว่าฉันโง่เหรอที่มีของเล่นพวกนี้?”เจนสันยักไหล่ “ผมแค่พูดตามความจริง”โจเซฟินหน้าซีด “พวกนายทั้งคู่อยู่ห่างจากฉันไปเลยนะ ฉันจะไม่ต้อนรับเด็กน้อยอย่างพวกนายอีกแล้ว”เมื่อร็อบบี้น้อยเห็นว่าเจนส์ทำให้คุณน้าโกรธอยู่นั้น เขาก็รีบขอโทษอย่างรวดเร็ว “อย่าโกรธเลยนะครับ คุณน้าโจเซฟิน คุณจะแก่เร็วขึ้นถ้าคุณโกรธมาก ๆ ถ้าเป็นแบบนี้คุณก็จะไม่สามารถแต่งงานได้ แล้วถ้าคุณไม่ได้แต่งงาน คุณพ่อของผมจะต้องดูแลคุณตลอดชีวิต แต่ถ้าต่อไปคุณพ่อของเราแก่เกินไป ถ้าเป็นอย่างนั้นความรับผิดชอบจะตกอยู่กับพวกเราเมื่อถึงเวลานั้น ฮ่า ๆ น้าโจเซฟิน คิดว่ายังไงครับ? ยังต้องการไล่พวกเราอ
Read more

บทที่ 537

ร็อบบี้น้อยเลียนแบบท่าทางการเดินของผู้ใหญ่ขณะที่เขาเดินเข้าไปหาเจย์ เขาแสดงสีหน้าที่เขียนว่า ‘ฉันไม่มีความสุข’“คุณพ่อครับ!” เขาพูดอย่างเชื่องช้า ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงขณะที่น้ำตาไหลออกมาเจนสันมองผ่านช่องว่างของประตู เมื่อเขาเห็นว่าการแสดงออกของร็อบบี้น้อยเปลี่ยนไปเป็นร้องไห้ได้ในชั่วพริบตา เขาก็อ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจเขาใช้กลไกการแสดงอารมณ์เพื่อแทนที่ไอคิวของเขางั้นเหรอ?เมื่อเจย์เห็นว่าร็อบบี้น้อยดูอารมณ์ไม่ดีนัก เขาจึงอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาแล้ววางลงบนตัก เขาถามด้วยความเป็นห่วง “ร็อบบี้น้อยของพ่อ เป็นอะไรไป?”“เจนส์ชอบเรียกผมว่าเด็กโง่ แล้วเขาก็ตัดสินใจไม่มากับผมด้วย!” ร็อบบี้น้อยขยี้จมูกของเขา ในขณะที่เขามีสีหน้าเสียใจการแสดงออกในดวงตาของเจนสันกลายเป็นเย็นชา เด็กผู้ชายคนนี้กำลังทำอะไรอยู่กันแน่ กำลังลากเขาเข้ามาวุ่นวายกับเรื่องนี้ไปไหม?เจย์ขมวดคิ้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา พี่น้องสองคนนี้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ไม่ใช่เหรอ? พวกเขามีการพูดคุยสนิทสนมกันมาตลอด ไม่เคยทะเลาะกัน ไม่เคยโต้แย้งกันมาก่อนเลย เจนสันมักจะนิ่งเงียบต่อหน้าคนอื่น แต่เขากลับกลายเป็นคนพูดมากทุกครั้งที่อยู่กับ
Read more

บทที่ 538

มันเป็นแผ่นผนังที่แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัดเจนเจย์เดินตรงไปบริเวณนั้นแล้วเขาก็เอื้อมมือไปเคาะแผ่นไม้ยิปซั่มแบบบาง เสียงเคาะดังก้องจากภายในแผ่นกลวง ๆ ของมัน เจย์ผลักมันออกอย่างแรงและแล้วไม้ยิปซั่มแบบบางก็เลื่อนไปด้านข้างมีกำแพงอีกชั้นหนึ่ง แต่มันถูกผนึกไว้ด้วยไม้ฟีบี้เจิ้นหนานที่เป็นไม้สีทอง เมื่อเห็นไม้อีกชั้นผนังนั้นมันดูแข็งแรงมากระหว่างชั้นในและชั้นนอกของกำแพงจะมีทางเดิน ซึ่งเมื่อมองเข้าไปข้างในมันดูมืดสนิทเจย์เปิดไฟฉายของโทรศัพท์แล้วเดินเข้าไปข้างในตามทางเดิน เขาเห็นว่าทางเดินเป็นขั้นเหมือนขั้นบันได แต่ละขั้นกว้างไม่เกินสามสิบเซ็นติเมตร รู้สึกได้เลยว่าคนธรรมดาไม่สามารถผ่านมันไปได้ง่าย ๆ ใบหน้าของเจย์ซีดเล็กน้อย เขารู้สึกว่าเส้นผมในมือของเขาไหม้ราวกับจะเผาเขาด้วยเปลวเพลิงเทมเพสเป็นคนพบเส้นผมสีน้ำตาลเกาลัดในที่แห่งนั้น เป็นไปได้ไหมที่เธออาศัยอยู่ที่นั่น?หากมีคนอยู่ในนี้จริง ๆ แล้วเธอจะถูกมองว่าเป็นคนปกติ ได้ไหม?“ท่านประธาน” เสียงของเทมเพสดังขึ้นจากที่ไหนสักแห่งเจย์ค่อย ๆ หันกลับไปตามต้นเสียงเทมเพสมองดูท่านประธานด้วยท่าทางสั่นสะท้าน ริมฝีปากของเขาซีด เขากำลังมองด้ว
Read more

บทที่ 539

เจย์เหมือนตกอยู่ในความฝันเขาฝันถึงวันที่แองเจลีนอายุครบ 18 ปี เธอสวมชุดสีขาว เธอเป็นเด็กสาวคนหนึ่ง แต่เธอต้องการให้ตัวเองดูเหมือนผู้ใหญ่ เธอยังสวมต่างหูเพชรขนาดใหญ่ มีกิ๊บติดผมบนศีรษะของเธอด้วย แม้ว่ารูปลักษณ์ของเธอจะดูล้าสมัย แต่ตัวเขาในวัย 26 ปีก็ไม่สามารถต้านทานเธอได้เธอดูงามสง่า มีเสน่ห์ งดงามยิ่งนักช่วงเวลากลางคืน เธอได้วิ่งเข้าไปในห้องของเขา แล้วถอดต่างหู ถอดกิ๊บติดผมและแม้กระทั่งปลดกระดุมเสื้อผ้าของเธอออกเจย์เข้าไปจูงมือเธอและกล่าวตักเตือนเธอ “เธอคิดจะทำอะไร?”“ตอนนี้ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันจะทำอะไรกับนายก็ได้…”“ไร้ยางอาย” ปากของเขาพูดปฏิเสธ แต่ร่างกายของเขาก็รู้สึกร้อนแรงขึ้นอย่างช้า ๆแองเจลีนมีนิสัยดื้อรั้นตั้งแต่ยังเด็ก ยิ่งเขาผลักไสเธอออกไปมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งมีความมุ่งมั่นมากขึ้น เสียงหัวเราะของเธอช่างซ่อนความซุกซนแต่ก็ช่างมีเสน่ห์ “ที่รัก นายโกหก นายก็ต้องการมันเหมือนกัน!”เธอเข้ามาใกล้ ๆ เขาทีละก้าวจนตัวเธอเข้าไปแนบประชิดตัวกับร่างกายของเขาสายตาของเขาเปลี่ยนทันที เขามองใบหน้าที่แสนบริสุทธิ์ของเธอ เดินเข้าหาด้วยเปลือยเปล่าเขาตะลึงในความงามของเธอหน้าอกของ
Read more

บทที่ 540

“ฉันขอร้องล่ะ เธอกลับมา ได้ไหม?”สายตาที่ประหลาดใจปรากฏขึ้นภายใต้ดวงตาของเซร่าโรส ลอยล์ คือ แองเจลีน เซเวียร์ งั้นเหรอ?“ที่รัก เธอไม่ต้องการฉันแล้วเหรอ? เธอไม่ต้องการที่จะกลับมาอีกแล้วงั้นเหรอ?“อย่าทิ้งฉันไว้ข้างหลังเลยนะ”เสียงของเขาอ่อนลง และจู่ ๆ ก็มีน้ำตาของเขาไหลหยดออกมาโดนใบหน้าของเซร่าที่แนบชิดเขาอยู่ดวงตาของเซร่าเริ่มแสดงแววตาชั่วร้ายแองเจลีนยังไม่ตายเหรอ?นี่หมายความว่าเธอยังมีโอกาสที่จะได้มีความสุขกับเจย์อีกงั้นเหรอ?เซร่ามองไปที่ชายผู้นั้นอย่างนิ่งเฉย เมื่อเธอเห็นใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาของเขา เธอรู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันทีแท้จริงแล้ว เจย์ อาเรสจะไม่แสดงด้านที่อ่อนโยนของเขาให้คนทั้งโลกเห็นตั้งแต่เธอจำได้ เขาก็เย็นชาและเยือกเย็นอยู่เสมอ เขาเป็นเหมือนพญายมในโลกธุรกิจที่ไม่ชอบการใกล้ชิดกับผู้คนด้วยซ้ำสิ่งที่เธอจำได้ก็คือมือของเขาเปื้อนเลือดมาตลอดทำไมเขาถึงอ่อนโยนต่อแองเจลีนและต้องเป็นแค่แองเจลีนเท่านั้นล่ะ?มือของเธอเอื้อมไปปลดกระดุมบนเสื้อเชิ้ตสีขาวของเจย์ชั้นล่างของบ้าน เจนสันและร็อบบี้น้อยกำลังวิ่งเข้ามาในบ้านเจนสันขมวดคิ้วเมื่อได้กลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกกุหลาบ
Read more
PREV
1
...
5253545556
...
130
DMCA.com Protection Status