Semua Bab ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: Bab 1151 - Bab 1160

เชอร์ลีย์ยิ้มอย่างแจ่มใส “แอปเปิลดีเลยค่ะ แองเจลีนน้อยบอกว่าแอปเปิลหมายถึงความปลอดภัยตลอดปีเชียวนะ!”เซย์นพึมพำขณะที่ปอกแอปเปิล “อย่าเชื่อที่แองเจลีนพูดซะหมดเลย แม่นั่นก็คิดแต่เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ แค่นั้นแหละ ผมไม่คิดว่าเธอจะฉลาดกว่าคุณหรอกนะ”เขาพูดต่อ “อีกอย่างนะ คุณก็เป็นพี่สาวส่วนเธอเป็นน้อง ผมควบคุมอะไรเธอไม่ได้เพราะงั้นคุณก็ต้องช่วยผม ใช้ความเป็นพี่สาวของคุณสั่งสอนเธอหน่อยเวลาที่เธอทำอะไรไม่ถูก เธอน่ะจะฟังคุณแต่ไม่ยอมฟังอะไรผมเลย”เชอร์ลีย์ตอบ “ทำไมแองเจลีนน้อยถึงทำผิดได้ล่ะคะ? เธอน่ะทั้งใจดี ขนาดคนไม่ดีเธอก็ยังมีไมตรีให้ แถมเธอยังอุทิศทุกอย่างให้คนรอบตัว ฉันจะไปดุเธอได้ยังไงกัน?”เซย์นประหลาดใจมาก เขาถ่มแอปเปิลออกจากปากและครวญ “นี่คุณแต่งงานกับผมหรือแต่งกับเธอกันแน่? ผมอยู่กับคุณมาตั้งนานแต่ไม่เห็นคุณจะเคยเยินยอผมขนาดนี้เลย”เชอร์ลีย์ยิ้ม “เซย์น แองเจลีนน้อยอยากให้เราหย่ากัน เธอได้บอกเรื่องนี้กับคุณไหมคะ?”เซย์นผุดลุกขึ้นยืนอย่างตกใจ พอเขาได้เห็นเชอร์ลีย์ยิ้มกว้างมาให้เขาก็ถึงรู้ตัวว่าตื่นตระหนกมากไปแต่เขาก็ได้ยินไม่ผิด แองเจลีนอยากบังคับให้เขาหย่ากับเชอร์ลีย์ดังนั้นนี่น่า

แองเจลีนนอนอยู่บนเตียงผุ้ป่วย ใบหน้างดงามของเธอดูแก่ลงและอ่อนแรงเพราะความเจ็บป่วยเกรย์สันเดินเข้าไปหาแองเจลีนและบอกว่า “ท่านประธานครับ ผมได้แจ้งข่าวเรื่องที่คุณป่วยแล้วและผมก็เลื่อนการประชุมผู้ถือหุ้นออกไปเป็นอีกห้าวันข้างหน้า”แองเจลีนหยุดคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะตอบเสียงระโหยว่า “คุณทำดีแล้ว แบบนั้นแปลว่ายังเหลือทางรอดทั้งสำหรับเราและก็ศัตรูของเรา”สีหน้าเกรย์สันเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียด “เรามีเวลาแค่ห้าวันเท่านั้น แต่ตอนนี้คุณป่วยมาก ผมเกรงว่า…”แองเจลีนยกมือขึ้นอย่างอ่อนแรงและพูดว่า “แม้ว่าร่างกายของฉันจะใช้การไม่ได้ แต่ว่าตาและสมองก็ยังแจ่มชัดดี ฉันยังไม่ถึงขั้นหมดหวังหรอกนะ หาทางบอกประธานอาเรสเกี่ยวกับความจริงทั้งหมดแล้วก็บังคับให้เขากลับมารับตำแหน่ง”เกรย์สันพูดอย่างจริงจัง “ผมมีข่าวอีกเรื่องหนึ่ง ผมไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นข่าวดีหรือว่าข่าวร้าย”“ว่ามาเถอะ”เกรย์สันลังเลก่อนที่จะพูด “ตอนนี้ระบบภายในของแกรนด์ เอเซียถูกล็อกไว้โดยแฮกเกอร์นิรนาม”แองเจลีนเลิกคิ้ว “โอ้? อย่างนั้นเหรอ?”เกรย์สันตอบ “แฮกเกอร์คนนี้ทำให้เราไม่สามารถใช้เซิร์ฟเวอร์ภายในได้อาจจะเพราะต้องการป่วนธุรกิจ

เมื่อหัวหน้ามองเห็นเจย์ ดวงตาเขาก็เป็นประกายระยับ “เป็นแขกที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ รัชทายาทแห่งเมืองอิมพีเรียลนี่เป็นคนพิเศษเชียวนะ แต่ก็ยังอุตส่าห์ลดตัวมาบริษัทเล็ก ๆ ของเรา ผมรู้สึกเป็นเกียรติมาก”“เข้าเรื่องได้แล้ว” เจย์ดึงเก้าอี้ตรงหน้าของหัวหน้ามาแล้วนั่งลงด้วยท่วงท่าสง่างาม“ผมได้ยินมาว่าเปปเปอร์รัซซี่นั้นถนัดเรื่องการถ่ายภาพประจำวันของพวกคนในแวดวงสังคมชั้นสูง ผมเลยมานี่พร้อมข้อเสนอ”“เชิญบอกมาได้เลยครับ นายท่านอาเรส” หัวหน้าพยักหน้าพร้อมโค้งคำนับ“ผมอยากรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับอดีตของผม บอกทุกอย่างที่คุณรู้มาให้หมด”หัวหน้ารู้สึกไม่สบายใจ “นายท่านอาเรส คุณคงรู้ว่าในสายงานของเรา การที่จะได้ข้อมูลมาสักเรื่องมันก็มีค่าใช้จ่ายไม่น้อย ถ้าคุณต้องการข้อมูลมากขนาดนั้นแล้วผมจะไปเก็บเงินที่ใครล่ะครับ?”เจย์ตะคอก “ก็ไปเก็บที่แกรนด์ เอเซียสิ”ทันทีที่พูดออกไปแบบนั้นเจย์ก็รู้สึกเสียอารมณ์ ทั้ง ๆ ที่เขาต้องการจะเว้นระยะห่างจากแองเจลีนแต่ทำไมเขาถึงได้คิดถึงเธอตลอดเวลากันนะ?หัวหน้ารู้สึกยินดีมาก “งั้นเชิญถามมาเลยครับนายท่านอาเรส ผมจะบอกทุกเรื่องที่ผมรู้”“เรื่องประวัติการสมรส” เจย์พูดหัวหน

หัวหน้ายังคงพูดจาดูถูกใส่ไฟเรื่องโกหกต่าง ๆ เกี่ยวกับแองเจลีนไม่หยุด “นายท่านอาเรส เราเพิ่งรู้มาเรื่องแองเจลีนไปร่วมมือกับโคล ยอร์กแล้วก็หักหลังคุณ อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนที่เป็นของตระกูลอาเรสก็ถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของโคล ที่คุณและเทมเพสผู้ช่วยของคุณก็เกิดอุบัติเหตุก็เป็นฝีมือของโคลเช่นกัน”หัวหน้าหยุดและถอนใจ “แต่มีเรื่องหนึ่งที่เราไม่เข้าใจ นั่นคือทำไมคุณกับแองเจลีนถึงได้เกลียดกันขึ้นมาทั้งที่รักกันมานานขนาดนี้? มันน่าเสียดายนะครับ”แววตาเจย์เปลี่ยนจากท้อแท้เป็นสิ้นหวังและสุดท้ายก็กลายเป็นเกรี้ยวกราด“คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไร”ประตูห้องทำงานถูกเตะเปิดออกทันทีเจย์มองเกรย์สันที่ทำกำลังโมโหอย่างมีโทสะและตะคอกใส่ว่า “คุณมาทำอะไรที่นี่?”สีหน้าเกรย์สันเปลี่ยนจากเกรี้ยวกราดเป็นนอบน้อมเมื่อเขาเห็นเจย์ “นายท่านอาเรส อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระพวกนี้นะครับ เขาแค่ต้องการจะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับคุณเซเวียร์”เจย์แค่นเสียง “มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”เกรย์สันถอนใจเบา ๆ ก่อนที่เขาจะเบี่ยงตัวหลบ ตอนนั้นเองเซย์นก็เข็นแองเจลีนเข้ามาเจย์เห็นว่าแองเจลีนนั่งอยู่ในรถเข็นแววตาของเขามีความประ

หลังจากที่คุณท่านเซเวียร์หายจากความตกใจ เขาก็รู้สึกขุ่นเคืองเมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่ทะเยอทะยานของคุณนายเซเวียร์ “ฉันรู้ว่าพวกแกรักแองเจลีน และก็ไม่อยากให้เธอป่วย แต่แกต้องเข้าใจว่าวิถีชีวิตที่แกอยากเลือกให้แองเจลีนนั้นอาจจะไม่ใช่ทางที่เธอชอบ คนเราจะมีชีวิตเพื่ออยู่ไปวัน ๆ แค่นั้นเหรอ?“แองเจลีนไม่ใช่คนที่ยอมพ่ายแพ้ต่ออะไรง่าย ๆ เชื่อฉันเถอะ เธอจะต้องกลับมายืนได้อีกครั้ง ฉันเองก็กลับมายืนได้เหมือนกันใช่ไหมล่ะ?” คุณท่านเซเวียร์กล่าวคุณนายเซเวียร์กล่าวแย้งคุณท่านเซเวียร์เป็นครั้งแรก “คุณพ่อคะ คุณพ่อไม่ใช่แองเจลีน เพราะอย่างนั้นคุณพ่อคงไม่รู้ถึงความเจ็บปวดของเธอหรอกค่ะ แองเจลีนเป็นเด็กสาวแสนวิเศษ เธอมีคุณค่าและความงาม การที่ต้องมาป่วยตอนที่อายุเพียงเท่านี้ต้องเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุดที่เกิดขึ้นกับเธอ คุณพ่อกลับมายืนได้เพราะว่าแองเจลีนสร้างเซเวียร์ กรุ๊ปขึ้นมา ทำให้คุณพ่อเห็นว่ายังมีความหวัง แต่ตอนนี้แองเจลีนยังมีความหวังอะไรอีกคะ?”คุณท่านเซเวียร์เงียบงันเซย์นพูดด้วยเสียงสะอื้น “ตอนนี้แกรนด์ เอเซียเจอปัญหาสาหัส นายท่านอาเรสก็ไม่เข้าใจน้องสาว ภาระความกดดันทั้งหลายที่น้องต้องแบกไว้บนบ่าขน