แชร์

บทที่ 1160

ผู้เขียน: หยาน อัน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2023-04-01 19:00:01
หลังจากที่คุณท่านเซเวียร์หายจากความตกใจ เขาก็รู้สึกขุ่นเคืองเมื่อได้ยินคำพูดที่ไม่ทะเยอทะยานของคุณนายเซเวียร์ “ฉันรู้ว่าพวกแกรักแองเจลีน และก็ไม่อยากให้เธอป่วย แต่แกต้องเข้าใจว่าวิถีชีวิตที่แกอยากเลือกให้แองเจลีนนั้นอาจจะไม่ใช่ทางที่เธอชอบ คนเราจะมีชีวิตเพื่ออยู่ไปวัน ๆ แค่นั้นเหรอ?

“แองเจลีนไม่ใช่คนที่ยอมพ่ายแพ้ต่ออะไรง่าย ๆ เชื่อฉันเถอะ เธอจะต้องกลับมายืนได้อีกครั้ง ฉันเองก็กลับมายืนได้เหมือนกันใช่ไหมล่ะ?” คุณท่านเซเวียร์กล่าว

คุณนายเซเวียร์กล่าวแย้งคุณท่านเซเวียร์เป็นครั้งแรก “คุณพ่อคะ คุณพ่อไม่ใช่แองเจลีน เพราะอย่างนั้นคุณพ่อคงไม่รู้ถึงความเจ็บปวดของเธอหรอกค่ะ แองเจลีนเป็นเด็กสาวแสนวิเศษ เธอมีคุณค่าและความงาม การที่ต้องมาป่วยตอนที่อายุเพียงเท่านี้ต้องเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุดที่เกิดขึ้นกับเธอ คุณพ่อกลับมายืนได้เพราะว่าแองเจลีนสร้างเซเวียร์ กรุ๊ปขึ้นมา ทำให้คุณพ่อเห็นว่ายังมีความหวัง แต่ตอนนี้แองเจลีนยังมีความหวังอะไรอีกคะ?”

คุณท่านเซเวียร์เงียบงัน

เซย์นพูดด้วยเสียงสะอื้น “ตอนนี้แกรนด์ เอเซียเจอปัญหาสาหัส นายท่านอาเรสก็ไม่เข้าใจน้องสาว ภาระความกดดันทั้งหลายที่น้องต้องแบกไว้บนบ่าขน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1161

    ที่สนามฝึกร่างสมบูรณ์แบบของเจนสันยืนตรงตระหง่านขณะที่เขารออยู่อย่างเงียบ ๆ ให้บรรดาครูและนักเรียนมาถึงแดน คัลเลนแหวกฝ่ากลุ่มนักเรียนเข้ามาในสนามฝึกซ้อม เมื่อเขาเห็นเจนสันยืนอยู่บนเวทีประลองเขาก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น“ลูกพี่อยากจะยื่นขอจบสำหรับเดือนนี้ ไหน ๆ เราก็ยกให้เขาเป็นลูกพี่แล้ว พวกเราก็ควรจะช่วยเขา”“แล้วเราจะทำยังไง?” นักเรียนคนอื่นถาม“ไม่เห็นต้องถาม เราก็จะยอมไม่สอบรอบนี้ลูกพี่จะได้ไม่ต้องเจอปัญหามาก แบบนั้นเขาจะได้เหลือแรงไว้สู้กับพวกครู” แดนตอบไม่นานครูคอร์นีเลียสก็เข้ามาในสนามฝึกด้วยย่างก้าวที่หนักแน่นพร้อมไขว้มือไว้ด้านหลังจังหวะนั้นเอง สนามฝึกก็พลันเงียบสงบครูคอร์นีเลียสมองบรรดาเด็กนักเรียนที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งผู้ชมและถามอย่างสงสัย “ทำไมไม่ไปสู้กันล่ะ?”พวกนักเรียนนั้นกระตือรือร้นเพราะฉะนั้นพวกเขาน่าจะอยากฉวยโอกาสนี้ไปประลองกับนักเรียนที่แข็งแกร่งที่สุดเพื่อที่จะพัฒนาทักษะการต่อสู้ของตนบรรดานักเรียนต่างหัวเราะแหะ ๆ พร้อมส่ายหน้า พวกเขาโกหกและบอกว่า "ครูครับ เจนสันน่ะปีศาจชัด ๆ เทคนิคของเขาแข็งแกร่งเกินไป พวกเราจะไปชนะเขาได้ยังไง? เราเลยไม่ขึ้นไปให้ขายหน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-02
  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1162

    ”นายแพ้แน่เลย”“เราควรจะไปจากที่นี่ไหม? ถ้านายแพ้คงน่าอายมากเลยลูกพี่ ยอมให้ครูชนะรอบนี้ไปแล้วเราก็ถอยเถอะ ดีไหม?”แต่ตอนนั้นเองครูคอร์นีเลียสก็เตะเจนสันกระเด็นจากเวที ถ้าไม่เพราะว่ามีเชือกคอยรับอยู่เจนสันก็คงจะตกลงกระแทกพื้นไปแล้วซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นเขาก็จะแพ้เพื่อนร่วมห้องต่างก็มองเจนสันที่ตกลงมาต่อหน้าอย่างกระอักกระอ่วนและปลอบเขา “เจนส์ ถ้านายแพ้ก็ไม่เป็นไรหรอก ยังไงนายก็ยังเป็นลูกพี่ของเรา”“ใช่ นายจะเป็นหัวหน้าของเราไปตลอดชีวิต”ใบหน้าหล่อเหลาของเจนสันฉายแววมุ่งมั่น จากนั้นเขาก็บอกว่า “ใครบอกว่าฉันจะแพ้?”ตอนนั้นเอง เขาก็ดึงเชือกอย่างแรงแล้วปาฏิหาริย์ก็เผยให้เห็นเชือกทุกเส้นบนเวทีประลองสั่นไหว ก่อให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ ชั่วพริบตาครูคอร์นีเลียสก็ถูกเชือกมัดแน่นเหมือนไก่ย่างแถมลอยค้างอยู่กลางอากาศเจนสันเด้งตัวกลับเข้าสังเวียนอย่างรวดเร็วด้วยเชือกที่เคลื่อนที่พวกนั้นบรรดาผู้ชมต่างก็ตะลึงอ้าปากค้างไม่กี่วินาทีต่อมาเสียงปรบมือก็ดังกึกก้อง“ลูกพี่ชนะแล้ว”“ลูกพี่วางแผนขุดกับดักจับครูคอร์นีเลียส ขนาดคนที่เคยผ่านสังเวียนมาก่อนยังคิดไม่ถึงว่าลูกพี่จะใช้เชือกของเวทีมาใช้ให้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-02
  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1163

    ”ผมจะเอาตำรากลับไปคืนให้เธอสภาพเดิม…”ก่อนที่เขาจะทันพูดจบ ครูคอร์นีเลียสก็ปฏิเสธและบอกว่า “ตำราลับที่รั่วไหลไปแล้วก็ไม่ถือว่าเป็นตำราลับของตระกูลคอร์นีเลียสอีกต่อไป เอาไปเถอะ แบบนั้นอย่างน้อยการโดนโบยร้อยครั้งที่วิทนีย์ต้องรับก็ไม่ต้องเสียเปล่า”เจนสันรู้สึกผิดเขาพูดพึมพำ “ผมเองที่เป็นคนผิด”ครูคอร์นีเลียสพูดต่อ “เธอขอให้ฉันบอกด้วยว่าถ้าอนาคตวิทนีย์ไปอยู่ข้างกายเธอไม่ได้ เธอก็ต้องดูแลตัวเองให้ดีด้วย”เจนสันพยักหน้าตอบเงียบ ๆ “ตกลงครับ”เจนสันได้รับใบประกาศนียบัตรจบการศึกษาจากสถาบันเยาวชนแห่งตำนานและเร่งไปที่สนามบินบรรดานักเรียนพากันมายืนตั้งแถวอยู่ริมถนนหน้าทางเข้าสนามบิน เจนสันขึ้นเครื่องซึ่งเป็นการเดินทางชนิดเดียวระหว่างสถาบันเยาวชนแห่งตำนานและโลกภายนอกด้วยการที่มีเพื่อนร่วมชั้นมาคอยส่ง“ลาก่อนลูกพี่” แดนและเพื่อนร่วมชั้นต่างก็โบกมือลาเขาเจนสันยืนที่หน้าต่างของเครื่องบินและมองกลับไปที่สถาบันเขามองเห็นที่นี่เป็นเพียงที่หลบภัยชั่วคราวมาตลอด แต่ตอนนี้มันกลับมีความรู้สึกโหยหาอย่างที่อธิบายไม่ได้บางทีนี่อาจจะเป็นอย่างที่คนพูดกันว่า มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีอารมณ์ความรู้ส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-03
  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1164

    นายท่านเซเวียร์แค่นเสียงเยาะอย่างเย็นชาก่อนที่จะหันหลังเดินหนีไปแอนลากกระเป๋าเดินทางและจากไปอย่างแน่วแน่ที่เบล เอนเตอร์ไพรส์ ในเมืองอิมพีเรียลเมื่อแอนมาที่คฤหาสน์ของตระกูลเบลและได้เห็นบรรยากาศของที่นี่ เธอก็คิดถึงเรื่องที่ว่าเซร่านั้นเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลเบล และทำให้เธอภูมิใจขึ้นมาเล็กน้อยในฐานะที่เป็นแม่บุญธรรมของเซร่าคนรับใช้ตระกูลเบลพาเธอตรงเข้าไปหาเซร่าที่มองแอนอย่างขุ่นเคือง“ทำไมแม่ถึงมาตามหาหนูคะ?” เซร่าถามแม้ว่าเธอจะรู้เหตุผลเป็นอย่างดีใบหน้าที่แม้จะมีอายุแต่ก็ยังทรงเสน่ห์ของแอนฝืนแค่นรอยยิ้มกระอักกระอ่วน แต่ก็เพียงแค่ชั่วขณะ ต่อมาแอนพยายามที่จะประจบเซร่าด้วยการบอกว่า “เซร่า แม่มาหาวันนี้เพราะว่ามีข่าวดีมาบอกลูกไงล่ะ”เซร่ามองเธออย่างไม่วางใจ “บอกมาสิคะ”“แองเจลีนอยู่ในภาวะวิกฤติแล้ว” แอนพูดต่อ “เธอดูแลตัวเองยังไม่ได้ด้วยซ้ำ ตอนนี่เธอได้แต่ขดตัวอยู่บนเตียงทั้งวัน ไม่คุยกับใครแล้วก็เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟาย ในความเห็นแม่ ตอนนี้แองเจลีนน่าจะเป็นอัมพาตอย่างสมบูรณ์และเสียการรับรู้อื่น ๆ ไปแล้วด้วย”เซร่ายินดีอย่างมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ “จริงเหรอคะ?”แอนพูดสวน “แล

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-03
  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1165

    หลังจากที่มาริลินจากเจย์มา เธอก็ย้ายมาอาศัยอยู่ในคอนโดมิเนียมหรูขนาดกะทัดรัดที่แองเจลีนมอบให้ ชื่อว่าเซาเทิร์น เมมมัวร์จู่ ๆ เจย์ก็โผล่มาเยี่ยมโดยไม่บอกกล่าว ทำให้มาริลินอึ้งไปเมื่อเธอได้เห็นเขา“เบน…” เมื่อเธอเอ่ยชื่อนั้นออกมาก็จำได้ทันทีว่าเขาได้ความทรงจำกลับคืนมาแล้ว เธอจึงเปลี่ยนเป็นเรียกเขาอย่างนอบน้อม “นายท่านอาเรส ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้คะ?”เจย์ยังคงมีสีหน้าไร้อารมณ์แต่เมื่อเขาพูดกับเธอน้ำเสียงก็ดูกล้ำกลืน “มาริลิน พาผมไปตรงจุดที่เกิดอุบัติเหตุหน่อย”มาริลินงงงันแต่เธอก็พยักหน้า “ได้ค่ะ”เธออุ้มไทเกอร์และเดินลงมาด้านล่างกับเจย์หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง เจย์และมาริลินก็มาถึงที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนอสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนที่ครั้งหนึ่งเคยยิ่งใหญ่ตอนนี้กลับเหลือเพียงเถ้าธุลี ตัวอาคารที่สร้างใหม่นั้นคืบหน้าช้ายิ่งกว่าเต่าคลาน แม้จะผ่านไปสามปีแล้วแต่รากฐานอาคารของทัวร์มาลีนก็ยังเผยให้เห็นเจย์มองมาริลินอย่างไม่ไว้ใจ “คุณเจอผมบาดเจ็บอยู่ที่นี่เหรอ?”มาริลินส่ายหน้า “วันนั้นฉันผ่านไปที่อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนของตระกูลอาเรสแล้วจำได้ว่ากำลังขับรถกระบะไปทางด้านใต้ผ่าน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-04
  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1166

    ตอนนั้นเองจู่ ๆ ไทเกอร์ก็ร้องไห้ขึ้นมา “แม่จ๋า ผมอยากลงรถแล้ว ปล่อยผมลงนะ”มาริลินมักจะไม่ค่อยมีความอดทนที่จะรับมือกับลูกของตัวเองอยู่แล้ว ยิ่งในสถานการณ์เช่นนี้ด้วยแล้ว เธอฟาดหัวเขาแล้วก็ด่า “แกจะร้องไห้ทำไมเนี่ย? แกห้ามร้องไห้นะ”ไทเกอร์กลิ้งตัวออกจากอ้อมแขนเธอแล้วเข้าไปหาเจย์ “พ่อจ๋า”มาริลินหน้าซีดเผือดด้วยความหวาดกลัว เจย์นั้นไม่ใช่เบนผู้ที่อ่อนโยนใจดีที่พวกเขาเคยรู้จักอีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นเขายังรู้ด้วยว่าไทเกอร์ไม่ใช่ลูกของตน จึงไม่มีเหตุผลอะไรที่เขาจะต้องใจดีกับเด็กชายซึ่งก็เป็นอย่างที่คาด เจย์ตอบเขาด้วยสีหน้านิ่งเฉยว่า “กลับไปหาแม่ซะไป”ไทเกอร์หวาดกลัวเมื่อได้เย็นเสียงเย็นชาของเขา แล้วยิ่งร้องไห้หนักขึ้นเสียงร้องไห้จ้าของไทเกอร์ดังก้องไปทั่วรถ แล้วก็ทำให้ทุกคนที่โดยสารมาหงุดหงิดจู่ ๆ เด็กหนุ่มคนนั้นก็ดึงไทเกอร์ไปหา “มานี่เถอะ พี่ชายจะเล่นกับนายเอง”จากนั้นเขาก็ดึงนาฬิกาพกออกมาจากหน้าอกแล้วก็แกว่งไปมาหน้าไทเกอร์ ไม่นานไทเกอร์ก็เคลิ้มหลับไปเพราะการสะกดจิตของเด็กหนุ่มกลวิธีของเด็กหนุ่มคนนั้นทำให้เซร่าถึงกับตกใจจนพูดไม่ออกเซร่าถามออกมาทันที “นายเป็นใครกันแน่?”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-04
  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1167

    เจย์อึ้งมองเด็กหนุ่มด้วยสายตางงงันเด็กหนุ่มตอบว่า “เรื่องมันสะเทือนใจน่ะครับ”เจย์หลุบตาลง ‘เขาก็แค่หวั่นไหวกับเรื่องนี่เอง’เหตุการณ์อุบัติเหตุของเขาก็เกิดขึ้นผ่านไปกว่าสามปีแล้ว ดังนั้นตอนนี้จึงแทบไม่มีร่องรอยอะไรหลงเหลืออยู่แต่เจย์ก็ยังมุ่งมั่นที่จะค้นหาบริเวณที่มาริลินชี้บอก เพราะหวังว่าอาจจะยังได้เจออะไรที่ไม่คาดฝันบริเวณนั้นเป็นเขาแห้งแล้วและมีโขดหินอยู่ทั่วยกเว้นถนนที่ตัดผ่าน ตรงจุดนั้นก็มีทั้งพุ่มไม้ กอหนาม ต้นไม้แล้วกอไม้น้อยใหญ่ปกคลุมไปทั่วพื้นที่ การที่หาเศษซากที่ยังหลงเหลือจากเรื่องเมื่อสามปีก่อนก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ๆและท้ายที่สุดความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จก็อยู่ที่นั่นเด็กหนุ่มเป็นคนเดินไปเหยียบเจอสร้อยคอในพงหญ้า… สร้อยคอรูปกะโหลกเขาชูสร้อยคอขึ้นขณะที่เซร่าแค่นเสียงเยาะ “เจ้านั่นดูเหมือนของที่ขายอยู่ตามถนนเลย คนอย่างนายท่านอาเรสไม่มีทางใส่ของที่ดูเด็ก ๆ แล้วก็ราคาถูกแบบนั้นหรอก”เด็กหนุ่มกำสร้อยไว้ในมือแน่น “ผมชอบมันนะ”เจย์อึ้งไป แต่เขาก็ไม่เห็นว่าสร้อยคอรูปกะโหลกนี้จะเกี่ยวข้องอะไรกับเขา ดังนั้นคำตอบที่เขามีทันใดก็คือการยกให้เด็กหนุ่ม “ถ้าเธอชอบก็เอาไปเ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-05
  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1168

    เจย์และเซร่าต่างก็มองเด็กหนุ่ม เซร่าแค่นเสียงบอกว่า “ก็แค่สร้อยคอหินเพทายไม่ใช่เหรอ? ถ้านายชอบมากนัก เดี๋ยวฉันเอาให้สักกอง”เด็กหนุ่มยังคงเมินเธอและตั้งหน้าตั้งตาขัดสร้อยคอจนดูเงาเหมือนใหม่เซร่ามองสร้อยคอแวววาวนั้นแล้วรู้สึกตะลึงไป สร้อยเส้นนั้นถูกฝังอยู่ในดินมานานสามปีแต่ยังส่องประกายให้เห็นสีสันสดใส ซึ่งแสดงให้เห็นว่าที่จริงมันเป็นของที่มีราคาเด็กหนุ่มถือสร้อยคือไว้ในมือแล้วจู่ ๆ ก็ดึงมือเจย์ไปก่อนวางสร้อยลงในมือเจย์และกล่าวว่า “เก็บไว้ให้ผมหน่อย”เจย์งงงันไปเล็กน้อยเซร่ามองเด็กหนุ่มแสนประหลาดนี้อย่างระแวงสงสัย “นี่ นายมาจากที่ไหนกัน? แล้วนายชื่ออะไร?”เขายังคงไม่สนใจเธอเอนตัวลงพิงเบาะเช่นเดิม พร้อมหลับตาพักผ่อนเจย์มองสร้อยคอรูปกะโหลกในมือ แววตางุนงงสงสัยของเขาเปลี่ยนเป็นแปลกใจเมื่อเขาได้ยินเสียงประหลาดดังขึ้นมาในหัวว่า “แองเจลีน เธอห้ามตายนะ ฉันไม่ยอมให้เธอตาย เธอบอกว่าจะอยู่กับฉันตลอดไปไง…”รูม่านตาของเจย์เบิกกว้างนั่นมันเสียงของเขาเองชัด ๆเสียงที่โศกเศร้าและพร่าอย่างสิ้นหวัง รวมกับการข่มขู่ที่ฟังราวจวนเจียนจะขาดใจนี้เป็นของเขาแน่ ๆ ฉากนั้นปรากฏขึ้นมาอย่างแจ่มชัดร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2023-04-05

บทล่าสุด

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1292

    คุณท่านยอร์กหัวเราะดังลั่น “เจ้าหนูอย่าได้เอาเรื่องวันนี้ไปพูดกับใครเชียวล่ะ”“ทำไมถึงได้โหดร้ายขนาดนี้ คุณท่านยอร์ก…”คุณท่านยอร์กเอามือไขว้หลังและเดินอย่างสบาย ๆ ไปยังห้องสมุดในห้องสมุดตรงส่วน 48 นั้นดูเละเทะมาก บรรณารักษ์พยายามเก็บกวาดมานานมากและตอนนี้ก็กำลังหอบเพราะความเหนื่อยคุณท่านยอร์กพูดด้วยสีหน้าอึมครึมว่า “แค่มาขโมยหนังสือต้องทำให้ที่นี่เละเทะขนาดนี้เลยเหรอ? ดูสิว่าหมอนั่นทำให้ลูกศิษย์ของฉันต้องเหนื่อยแค่ไหน…”หลังจากแสร้งทำท่าเป็นห่วงเป็นใยเสร็จแล้ว คุณท่านยอร์กก็ถาม “มีอะไรหายไปบ้าง?”บรรณารักษ์ตอบอย่างสงบเสงี่ยม “สมุดบันทึกรายชื่อผู้อาศัยหายไปครับคุณท่าน”สีหน้าคุณท่านยอร์กเคร่งเครียดทันที “ดูเหมือนว่าเขาจะมาที่นี่เพราะองค์กรโลกาวินาศ”จากนั้นเขาก็เดินจากไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขณะเดียวกันเจย์ก็ตามมาอยู่กับเซย์นขณะที่เขากำลังขุดเม็ดต้นชุมเห็ดและรวบรวมดอกสายน้ำผึ้งก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับทันทีที่พวกเขามาถึงสวนสายลมสดชื่น เจย์กับเซย์นก็โดนพวกคอร์เวตต์ของป้อม 48 ล้อมไว้“โคลเป็นคนสั่งเหรอ?” เจย์ถามนิ่ง ๆคาร์สันเดินออกมาจากกลุ่มคอร์เวตต์โดยที่มีมือหนึ่งกุมท้องไว้

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1291

    คาร์สันกลืนน้ำลาย เขารู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในถ้ำสิงโต เขาตอบไปด้วยเสียงสั่นเทา “พูดตามตรงนะครับคุณเซเวียร์ เรื่องโชคร้ายและการล่มสลายของตระกูลอาเรสเมื่อสามปีก่อน คุณเองก็อยู่ในรายชื่อที่ต้องโดนจัดการด้วยเพราะว่าคุณเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขา แต่ว่านายน้อยนั้นหลงรักคุณหัวปักหัวปำจนเขายอมสละนิ้วก้อยของตัวเองเพื่อช่วยคุณไว้”“ส่วนลูก ๆ ของคุณนั้น นายน้อยก็ตั้งใจว่าจะหักนิ้วตัวเองสามนิ้วเพื่อช่วยพวกเขาไว้ แต่ต้องขอบคุณที่คุณบอกความจริงมาในตอนท้าย เพราะว่าในตัวของนายน้อยและคุณหนูพวกนั้นมีสายเลือดของยอร์กไหลเวียนอยู่ ทำให้พวกเขาได้รับการถอดชื่อออกจากรายการสังหาร”“ตอนที่นายน้อยจากมา เขาไม่ได้พาใครกลับมากับเขาด้วย”แองเจลีนสั่นสะท้านเมื่อได้ยินเรื่องที่เขาบอก“ถ้าเป็นแบบนั้น มีคนชื่อปีศาจอยู่ในป้อมตระกูลยอร์กไหม?” แองเจลีนถามอีกครั้งคาร์สันพึมพำ “ปีศาจ” เขาส่ายหน้าอย่างแรง “ไม่มีคนแบบนั้นในป้อมตระกูลยอร์กนะครับ คุณเซเวียร์”มือแองเจลีนที่ซุกอยู่ใต้แขนเสื้อสั่นเทา “ฉันเชื่อนายได้ใช่ไหมคาร์สัน?”คาร์สันสาบาน “ผมไม่มีความกล้าพอที่จะโกหกคุณหรอกครับคุณเซเวียร์ ใครจะรู้ว่าสักวันคุณอาจจะกลายเป็นนาย

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1290

    หากมีใครต้องการหาหนังสือสักเล่มแบบเฉพาะเจาะจงในนี้ก็คงไม่ต่างอะไรกับงมเข็มในมหาสมุทร โชคดีที่เจย์มีแผนที่ในหัวคอยนำทาง เขารู้ว่าสมุดบันทึกรายชื่อประชากรอยู่ในชั้นหนังสือส่วนของป้อม 48ตอนนั้นมีคนเหมือนตุ๊กแกตัวใหญ่เกาะอยู่ที่ชั้นหนังสือตู้ที่ 48 ขาของเขาเลือดไหลไม่หยุด เขาหยิบชุดปฐมพยาบาลที่พกติดตัวออกมาจากนั้นก็ทายาและพันผ้าพันแผลเพื่อหยุดเลือดเจย์เดินผ่านยามห้องสมุดและแอบเข้ามาด้านในเมื่อเข้ามาถึงตู้หนังสือส่วนของป้อม 48 เจย์ก็เริ่มมองหาสมุดบันทึกรายชื่อประชากรบนชั้นหนังสือ ทันใดนั้นก็มีร่องรอยสีแดงเลือดบนหน้าหนังสือที่สะดุดตาเจย์ เขาแตะรอยสีแดงบนหน้าหนังสือนั้นด้วยนิ้วมือและรู้สึกได้ถึงความชื้น เจย์ตื่นตัวระวังภัยทันใดนักฆ่าที่บาดเจ็บต้องซ่อนอยู่ข้างบนแน่เขาคาดเดาเช่นนั้นทันใดนั้นเจย์ก็มีความคิดดี ๆ แวบเข้ามาในหัว เขารวบรวมกำลังและฟาดมือใส่ชั้นหนังสือทันทีทันใด รังสีสังหารอย่างรุนแรงก็พุ่งตรงเข้ามาใส่เขาเจย์หมุนตัวด้วยความเร็วแสงและหลบพ้นคมมีดของนักฆ่าไปได้เจย์มองนักฆ่าที่ใส่ชุดพรางตัวสีดำพร้อมดึงหมวดฮู้ดขึ้นคลุมศีรษะ ทั้งปาก จมูก และตาต่างก็ปกปิดไว้มิดชิด ความคิดที่ว

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1289

    จู่ ๆ เซย์นก็ยกมือกุมหน้าผากและบอกว่า “ผมมึนหัว”จากนั้นเขาก็ทรุดลงตรงหน้าเจย์ดังตึงเจย์แหย่ว่า “ชาดีจริง ๆ ตาเฒ่า มันทำคนสลบได้เร็วมากจนผมแปลกใจเลย”ชายชรามองเจย์อย่างพิจารณา ชายหนุ่มคนนี้รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำชาแต่ว่ายังคงคุยกับตาเฒ่าต่อเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอที่คนกล้าเยาะเย้ยเขาอย่างไม่ร้อนรนในอาณาเขตของตระกูลยอร์กเช่นนี้ชายชราชื่นชมความใจเด็ดและกล้าหาญของเจย์“บุคลิกท่าทางของแกถูกใจฉันมากเจ้าหนุ่ม ฉันชื่นชม แกชื่ออะไร?”เจย์ยิ้มออกมาเล็กน้อย “เบ็น”ชายชราถามอย่างงงงวย “ไม่มีนามสกุลเหรอ?”เจย์พยักหน้าและตอบอย่างไม่แยแส “มี”เขาพูดต่อ “ผมนามสกุลยอร์ก”ชายชรามองเจย์อย่างไม่พอใจ “หากว่าแกอยากจะหลอกฉัน อย่างน้อยก็ต้องทำให้มันถูกหน่อย”เจย์เทน้ำชาเย็นชืดทั้งหมดในกาออก จากนั้นก็เติมเองจากนั้นเขาก็ทำท่าเอาอกเอาใจชายชรา “ชาที่ผมชงนี้สดชื่นกว่าของคุณ อยากจะลองชิมสักถ้วยไหม?”ชายชราคว้าใบชามาเต็มกำ ก่อนหยิบส่วนหนึ่งใส่ในกาน้ำชาและบอกว่า “นี่ไง สมบูรณ์แบบแล้ว”เจย์ยกถ้วยชาขึ้นมา “โชคชะตานำพาเรามาพบกันตาเฒ่า ขอชนแก้วให้กับโชคชะตาอันน่าทึ่ง

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1288

    เพื่อให้แน่ใจว่าโคลจะไม่เข้ามาขวางทาง แองเจลีนก็บอกกับคาร์สันอีกครั้ง “เข้ามาสิคาร์สัน เข้ามาคุยกันหน่อย”คาร์สันมองเจย์และเซย์นที่ตอนนี้เดินจากไปไกล หลังจากใจลอยไปชั่วครู่ เขาก็เดินตามแองเจลีนเข้าไปในบ้าน“โจเซฟิน ช่วยเอาชามาให้คาร์สันหน่อย”โจเซฟินใช้เวลาพักหนึ่งในการรินชาและส่งถ้วยให้คาร์สัน คาร์สันวางถ้วยชาลงบนโต๊ะและบอกว่า “คุณเก่งเรื่องหันเหความสนใจใช่ไหมครับ คุณเซเวียร์?”แองเจลีนไม่ได้รู้สึกร้อนรนอะไรแม้ว่าคาร์สันจะมองแผนเธอออก เธอบอกว่า “ฉันก็แค่อยากจะคุยกับเพื่อนเก่าเท่านั้นคาร์สัน นายวัดหัวใจของคนที่ยอดเยี่ยมด้วยหัวใจแสนทรามได้ยังไงกัน? ฉันเองก็คงไม่ได้คาดหวังกับคนกระจอกอย่างนายไว้สูงหรอก”คาร์สันทำปากง้ำ เขาคงลืมไหว้ขอความโชคดีก่อนออกจากบ้านมาเมื่อเช้าแน่ เพราะพอตื่นขึ้นมา เขาก็เจอแต่เรื่องแย่ ๆ และคำพูดทิ่มแทงของทั้งเบ็นและแองเจลีน“คุณเซเวียร์ ให้ผมบอกความจริงก็คือว่าในป่านั้นมีสัตว์ป่ามากมาย หากว่าไม่มีคนของผมนำทางไป บอดี้การ์ดของคุณก็อาจจะหาทางออกจากป่าไม่ได้เมื่อเข้าไปแล้ว”ในใจของแองเจลีนนั้นตื่นตระหนกไปวูบหนึ่ง แต่เมื่อเธอจำได้ว่าเจย์บี้มีแผนที่ของโคลอี้เป็นตั

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1287

    เจ้าชั่วโคลนั่นส่งคนมาคอยเฝ้าที่นี่ไว้โดยทำทีว่ามาคอยเฝ้ายามที่สวนสายลมสดชื่นเจย์เริ่มคิดหาหนทางจะหนีออกไปจากสวนสายลมสดชื่นเพื่อที่ว่าเขาจะได้ไปหาทะเบียนรายชื่อของผู้อาศัยในป้อมยอร์กแองเจลีนเรียกเขาเบา ๆ “เบ็น” เสียงเธอนั้นอ่อนโยนและแฝงความรักใคร่เจย์หันหลังมาและเดินเข้าไปหา“แองเจลีน”แองเจลีนจับสังเกตทิศทางจากเสียงและเดินเข้าไปหาเขาเจย์รีบเร่งฝีเท้าและคว้ามือเธอไว้พร้อมกระซิบว่า “จากที่ฉันเห็นตอนนี้ นายท่านยอร์กคงสงสัยว่าเรามีส่วนเกี่ยวข้องกับนักฆ่าเมื่อคืนนี้ เขาส่งคนมาคอยเฝ้าล้อมสวนสายลมสดชื่นไว้แล้วเช้านี้”แองเจลีนวิเคราะห์สถานการณ์และบอกว่า “นายท่านยอร์กนั้นรับผิดชอบส่วนหน้าของป้อมตระกูลยอร์กแล้วเขาก็ไม่มีเวลามาเฝ้าป้อม 48 หรอก ดังนั้นโคลยังเป็นคนรับผิดชอบที่นี่ ทำไมเราไม่ล่อเขาไปที่อื่นล่ะ? ฉันจะหาวิธีดึงไว้ให้โคลไม่ว่างมาสนใจตอนที่คุณออกไปทำทีเป็นว่าหาสมุนไพรมาให้ฉัน…”เจย์บีบแก้มแดงปลั่งของแองเจลีนเบา ๆ “เธอนี่มันฉลาดขึ้นทุกวันเลยใช่ไหมเนี่ย?”แม้ในใจเขาจะเห็นว่าเธอเป็นเพียงแกะน้อยไม่รู้เรื่องราวใด ๆ ในโลกนี้แองเจลีนยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณสอนฉันมาดีนี่คะ”

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1286

    โคลรู้สึกใจคอปั่นป่วนขึ้นมาเมื่อเห็นแววตากระหายเลือดของสเปนเซอร์ “พ่อ แองเจลีนเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอ พ่อก็เห็นว่าตอนนี้สายตาเธอมองไม่เห็นด้วยซ้ำ”ตอนที่เขาพูดเรื่อง ‘สายตามองไม่เห็น’ โคลก็อารมณ์ท่วมท้นจนสะอึก “มันเป็นความผิดของผมเอง ผมฆ่าสามีของเธอ แล้วเธอก็ร้องไห้จนตาบอด ผมติดค้างเธอมากเหลือเกิน”สเปนเซอร์พูดอย่างโกรธเกรี้ยว “แกมันใจอ่อนไป แกเองก็เห็นว่าบอดี้การ์ดของเธอไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน ดูจากทักษะของผู้ชายที่ชื่อเบ็นนั่น เขาสามารถก่อยิ่งกว่าหายนะให้กับป้อมตระกูลยอร์กแน่”โคลอธิบาย “เธอตาบอด เธอก็ต้องมีคนแบบนั้นไว้คอยปกป้องสิ”สเปนเซอร์บอกว่า “ฉันคิดว่าความรักทำให้แกตาบอดแล้ว ลองคิดดูสิ ผู้ชายชื่อเบ็นนั่นด้วยความสามารถของเขาสามารถไปได้ไกลมากแน่ แต่ทำไมเขาถึงเลือกที่จะอยู่ข้างกายผู้หญิงเหมือนพวกขี้ขลาดไร้ประโยชน์ด้วย?”โคลบอกว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด เบ็นอาจจะเป็นบอดี้การ์ดที่หลานชายคนโตของตระกูลอาเรส เจย์ อาเรส มอบไว้ให้แองเจลีน เจย์นั้นเป็นคนก่อตั้งหน่วยภูติผี หลังจากที่เขาตายพวกสมาชิกหน่วยภูตผีก็สาบานว่าจะภักดีและทุ่มเทให้แองเจลีน”สเปนเซอร์นั้นโมโหมากจนเขาคว้ากาน้ำชาปาใส่โคล “แก ไอ

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1285

    พวกคอร์เวตต์หากันทั้งคืนแต่ว่าก็หานักฆ่าไม่เจอ ราวกับว่าเขาระเหยหายตัวไปในอากาศวันต่อมาสเปนเซอร์ก็มาที่ป้อม 48เขาเรียกโคลไปที่ห้องลับและถามด้วยสีหน้าจริงจังว่า “โคล นักฆ่าเมื่อคืนมันผ่านกับดักหลายชั้นที่เราติดตั้งไว้ในเขามุกเข้ามาได้ เห็นได้ชัดว่าเป็นนักสู้ที่ฝึกมาเป็นอย่างดี พอมาคิดเรื่องนี้แล้ว นักฆ่าโผล่มาทันทีหลังจากที่แองเจลีนมา เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันประสานจากด้านใน?”โคลยังคงนิ่งเงียบ…สเปนเซอร์ดูงงงวย “แองเจลีนก็เป็นแค่นักธุรกิจหญิงเก่งฉกาจจากเมืองอิมพีเรียล แต่ว่าบอดี้การ์ดของเธอก็เก่งพอที่จะคว้ามีดสั้นของฉันได้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเธอถึงต้องมีคนเก่งกาจขนาดนั้นอยู่ข้างกายด้วย?”โคลก็ยังคงนิ่งเงียบ…เมื่อสเปนเซอร์เห็นว่าโคลไม่ยอมพูดอะไรสักคำ ดวงตาเขาก็ยิ่งฉายแววสงสัย “นี่แกกำลังปิดบังอะไรฉันอยู่หรือเปล่าโคล?”มีแววอ่อนล้าในน้ำเสียงของโคล “ผมบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว”สเปนเซอร์มองโคลอย่างไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงที่ว่าบอกเรื่องที่ควรบอกไปหมดแล้ว? แกอยู่ที่เมืองอิมพีเรียลตั้งครึ่งปี แล้วพอแกกลับมาบ้านแกก็พูดแค่สามเรื่อง แกบอกว่าทำลายตระกูลอาเรสกับอสังหาริมทร

  • ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!   บทที่ 1284

    เด็กหนุ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเธอร็อบบี้น้อยก็ทำแบบเดียวกันเวลาที่เขาทำอะไรผิดมา เขามักจะกอดเอวเธอแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้และทำท่าเป็นเด็กขี้อ้อนเอาแต่ใจ ‘ผมผิดไปแล้วแม่จ๋า อย่าโกรธผมเลยนะ’ เขาจะพูดแบบนี้จากนั้นเธอก็ตัดสินใจอย่างบุ่มบ่ามโดยการฉีกเสื้อเธอออกเผยให้เห็นหน้าอกเปลือยเปล่า เธอยื่นแขนออกมานอกผ้าห่มแล้วเธอก็แสร้งทำเป็นร้องถามเสียงงัวเงีย “เกิดอะไรขึ้นเหรอเบ็น?”พอเจย์ได้ยินเสียงแองเจลีน เขาก็เปิดประตูเข้ามาเมื่อได้เห็นหน้าอกและแขนของเธอยื่นออกมานอกผ้าห่อม เจย์ก็ปิดประตูอย่างรวดเร็วแต่ถึงอย่างนั้นโคลก็ยังแอบเห็นภาพน่าตื่นตาภายในห้องอยู่ดีเจย์จ้องโคลราวกับจะกินเลือดกินเนื้อโคลครุ่นคิดว่าหากแองเจลีนไม่ได้ตาบอด เมื่อกี้เธอจะต้องกรีดร้องออกมาเพราะความอับอายเป็นแน่โคลถามอย่างสงสัย “เกิดอะไรขึ้นกับดวงตาเธอกันแน่?”“เธอร้องไห้มากจนตาบอด” เจย์ตอบห้วน ๆน้ำเสียงเขาแฝงโทสะและความรู้สึกโทษตัวเองโคลอี้งไปเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าเขาก็ฉายความรู้สึกผิดจังหวะนั้นพวกคอร์เวตต์ที่ค้นหาบริเวณบ้านก็เดินส่ายหน้าออกมา “เราไม่เจออะไรผิดปกติ”โคลสั่ง “ไปหาที่อื่นต่อ”เมื่อพวกคอร์เ

DMCA.com Protection Status