All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 861 - Chapter 870

1786 Chapters

บทที่ 861

“นายไม่ได้พูดว่านายป้าของเธออยู่ที่นี่หรอกเหรอ? โซนก่อสร้างนี้ไม่เห็นมีใครอยู่เลย!” เบพูดอยู่ภายในรถที่จอดอยู่สถานที่ตั้งเองก็สัมพันธ์กับครอบครัวของพวกเขา ท้ายที่สุดแล้ว เดิมทีมันเป็นโครงการของลุงของเธอ แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปัญหาเงินกู้ที่ร้ายแรงมากของลุงของเธอ พื้นที่การพัฒนาการก่อสร้างใด ๆ จึงถูกยุบโครงการลงโดยสิ้นเชิงอย่างไรก็ตาม เนื่องจากพิธีส่งมอบได้จัดขึ้นในวันก่อน ก็น่าจะยังคงมีคนอยู่สักสองสามคน ความจริงที่ว่าไม่มีใครอยู่ที่นั่นจึงทำให้เบประหลาดใจอย่างที่สุด “ฮึ่ม! ป้าของเธอกำลังรอเธออยู่ข้างในนั้นไง!” ยูราตะเบ็งเสียงใส่ด้วยโทนเสียงที่เย็นชา โดยตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงกับเสียงที่สิ้นหวังของเขาเมื่อไม่กี่นาทีก่อน “…นายหมายความว่ายังไง ยูรา?” เบกล่าว เมื่อตระหนักได้ในตอนนี้ว่ามีบางอย่างผิดปกติอย่างรุนแรงกับเขา “โอ้ ไม่มีอะไรจริง ๆ! เพราะพวกเราก็อยู่ที่นี่กันแล้ว ทำไมไม่ตามฉันเข้าไปหลังจากพูดคุยกันเล็กน้อยล่ะ!” ยูราตอบกลับด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายก่อนจะล็อกประตูรถ จากนั้นเบก็ขมวดขึ้นแล้วเอ่ยแบบขอไปทีว่า “ฉันไม่มั่นใจว่านายคิดจะทำอะไร แต่ถ้ามันไม่มีอะไรจริง ๆ งั้นฉันก็จะโทร
Read more

บทที่ 862

วินาทีนั้นเองโทรศัพท์ลูกน้องของยูราคนหนึ่งเริ่มดังขึ้นมา “เป็นคุณหลงครับ คุณเยลแมน” ลูกน้องคนนั้นกล่าว “่ถ้าอย่างนั้นในตอนนี้นายอยู่ฝ่ายเดียวกับตระกูลหลง! นายบ้าไปแล้วจริง ๆ! ยูรา! และไม่ใช่แค่นาย คุณป้ากับคุณลุงก็ต้องเสียสติไปแล้วเหมือนกัน!” เบพูดอย่างไม่เชื่อ “พาเธอไปได้แล้ว!” ยูราสั่ง ขณะที่เขาโบกมืออย่างเหลืออดก่อนจะรับโทรศัพท์ “ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น คุณหลง คุณไม่ควรลืมสัญญาที่คุณให้ไว้กับผมนะ” “แน่นอน ผมไม่ลืมอยู่แล้ว! ผมจะไม่มีวันลืมคำสัญญาเช่นนี้ คุณเยลแมน!” ใกล้เวลาพลบค่ำแล้ว ที่บ้านของตระกูลเยลแมนดูเหมือนจะไม่มีใครจะสังเกตเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม สมาชิกในครอบครัวหลายคนก็สังเกตเห็นว่าเบได้หายไปตลอดทั้งวัน โดยเฉพาะป้าสองและครอบครัวของเธอที่กำลังรอที่จะเลี้ยงอาหารเบและแคทเธอรีนอยู่ เนื่องจากเธอไม่อยู่เกือบจะตลอดทั้งวันนี้ พวกเธอจึงเพียงคาดเดาไว้ว่าเบนั้นคงยุ่งอย่างมาก เมื่อพวกเธอซักถามแคทเธอรีนและเชลดอนเกี่ยวกับที่อยู่ของเบ แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน สุดท้ายแล้ว ป้าสองจึงเดินออกไปจากสำนักงานของเบอย่างท้อแท้ ขณะที่เธอส่ายหัวของเธอและถอ
Read more

บทที่ 863

การหายตัวไปของเบได้สร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ท่ามกลางคนเหล่านั้นที่อาศัยอยู่ในยานเคน และนั่นก็รวมถึงผู้มีอิทธิพลหลาย ๆ คนจากแจ็คสันวิลล์ด้วย เนื่องจากพวกเขารู้ว่าคุณคลอฟอร์ดไม่อยู่แถวนี้ พวกเขาจึงส่งลูกน้องของตัวเองออกไปตามหาเบในระหว่างนั้นกัน ในขณะที่พวกเขาสงสัยคนสองสามคนที่เกี่ยวข้อง แต่สุดท้ายก็ไม่มีเบาะแสเพียงพอจะไปต่อได้ เบแค่ดูเหมือนว่าจะหายเข้าตัวเข้าไปในอากาศได้อย่างนั้นแหละ! ถึงแม้แคทเธอรีนเองต้องการจะติดต่อตระกูลคลอฟอร์ดจากนอร์เบย์ แต่ก็มีเพียงเบเท่านั้นที่สามารถติดต่อพวกเขาได้! ไม่มีใครเลยที่จะรู้วิธีติดต่อพวกเขาได้ด้วยซ้ำ! พวกเขาก็ไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าเบยังคงมีขีวิตอยู่หรือไม่ อย่าลืมว่ามันก็เป็นเวลาถึงเจ็ดวันแล้วตั้งแต่ที่ใครก็ตามที่ได้เห็นเธอ ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ตระหนักได้ว่าลูกสาวของเธออาจจะตายไปแล้วก็ได้ แคทเธอรีนมีสีหน้าหดหู่เป็นอย่างมากบนใบหน้าของเธอ วันนี้สมาชิกของตระกูลเยลแมนทุกคนมารวมตัวกันเพื่อหารือถึงความคืบหน้าในการหายตัวไปของเบ แม้ทุกคนที่การประชุมจะเอาจริงเอาจังกัน แต่แคทเธอรีนเองก็ร้องไห้หนักมากอยู่ดี ไม่มีใครพูดแม้แต่คำเดียว และทุกคนเพียงก้มหน้าของพวกเ
Read more

บทที่ 864

แค่คิดเรื่องนี้อย่างเดียวก็น่ากลัวแล้ว โรสจึงใจเย็นไว้ “ไม่ต้องกังวล พวกเราจะทำหน้าที่ตามนั้น แม้ตระกูลหลงไม่ได้มีอำนาจเท่าเจอรัลด์ แต่ครอบครัวของพวกเขาก็ยังคงชนะได้ในด้านขนาดและประวัติศาสตร์ แม่มั่นใจว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้นที่จะเจอรัลด์จะสืบพวกเราเจอ!” ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์จึงออกคำสั่งให้สมาชิกของตระกูลเยลแมนทุกคน อยู่แต่ภายในบ้านตระกูลเยลแมน เว้นแต่ว่าเขาอนุญาตให้พวกเขาออกไปได้ “มีบางอย่างที่ผมไม่มั่นใจว่าผมควรบอกคุณไหม คุณคลอฟอร์ด” ฟิลิปพูดกับเจอรัลด์ในห้องส่วนตัวภายในบ้านตระกูลเยลแมนภายหลังต่อมา “พูดต่อสิครับ!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาพยักหน้า “พูดตามตรง ผมพบว่ายูราและครอบครัวของเขาค่อนข้างน่าสงสัย ท้ายที่สุดแล้วก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีแรงจูงใจให้ทำบางอย่างนี้” ฟิลิปกล่าว เพียงแค่นั้นเจอรัลด์ก็พยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “แน่นอน ผมก็สงสัยว่าพวกเขาเป็นผู้ร้ายเช่นกัน ผมได้สั่งให้คนสองสามคนตรวจสอบพวกเขาเพิ่มเติมแล้ว อย่าลืมว่าครอบครัวของเขากำลังทำตัวเงียบมากเกินไปในคราวนี้ ซึ่งตรงข้ามกับที่พวกเขามักจะปฏิบัติตัวกัน มันแปลกเกินไป แม้นั่นจะเป็นความรู้สึกที่ผมได้รับจากพวกเขา แต
Read more

บทที่ 865

“แม่…พวกเราไม่ได้โหดร้ายมากเกินไปหน่อยเหรอ…? เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่จะเป็นเล่นด้วยได้นะ! ถ้าความจริงนี้ออกไปและเจสสิก้ารู้ว่าพวกเรามีส่วนเกี่ยวข้อง…” ภายในห้องของพวกเขาเอง ตอนนี้ยูรากำลังพูดคุยด้วยท่าทางที่เป็นกังวลอย่างที่สุดกับแม่ของเขา โรสตอบสนองโดยการยิ้มเยาะ “ถ้าเริ่มทำอะไรสักอย่างแล้วก็ควรทำต่อไปให้สำเร็จ! มันก็ไม่ใช่ว่าพวกเราจะช่วยได้หนิ! พวกเราไม่มีทางเลือกอยู่แล้ว ตั้งแต่นาทีที่พวกเราตัดสินใจที่จะแย่งสิทธิ์ในการสืบทอดตระกูลเยลแมนมาจากเบ หากเจอรัลด์ตาย พวกเราก็จะไม่มีศัตรูใด ๆ อีก! ถ้าพวกเราโชคดี ทรัพย์สินทางเหนือที่เจอรัลด์มอบให้เบ ก็อาจจะตกมาอยู่ในมือของเราในท้ายที่สุดก็ได้!” โรสมั่นใจ “สำหรับตอนนี้ พวกเราทำได้เพียงแค่ภาวนาเท่านั้นว่าเชลดอนจะไม่ทำมันพัง อย่าลืมว่าแม่ก็รู้ว่าเจอรัลด์ไว้ใจพ่อบ้านมากแค่ไหน!” แม่ที่ชั่วร้ายกล่าวเสริม “แต่…แต่ถ้าเกิดบางคนรู้เรื่องยาพิษล่ะ?” “ไม่ต้องกังวลไป ยาพิษที่แม่เลือกมานั้นทั้งไม่มีสีและไม่มีกลิ่น นอกจากนี้ แม้ว่าบางคนจะจัดการสืบหายาพิษได้ ในความเป็นจริงนั้น เชลดอนก็เป็นคนฆ่าคุณคลอฟอร์ด! ถ้าช่วงเวลานั้นมาถึง เขาจะไม่สามารถแก้ต่างให้ตั
Read more

บทที่ 866

ลูกน้องพวกนั้นต่างเดินลงบันไดไป เพื่อทำตามคําสั่งของเขา อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากพวกเขาลงไปแล้ว ก็ไม่มีเสียงใดตามมา ทุกอย่างเงียบสงบเช่นเดิม ตอนนั้นเองที่เชนตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติอย่างมาก “นายตรงนั้น อยู่คุ้มกันที่นี่ไว้ พวกนายที่เหลือตามฉันลงไปชั้นล่าง!” เชนสั่งลูกน้องคนเดียวให้ยืนระวังอยู่ในห้อง ในขณะที่พวกเขาที่เหลือลงไปชั้นล่างด้วยกันกับเชน ทันทีที่เชนมาถึงบันไดขั้นสุดท้าย ทันใดนั้นเขาก็หยุดเดิน ห้องนั้นมืดสนิทและไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ก่อนที่เขาจะทันได้เดินต่อไป เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดฉับพลันตรงด้านหลังศีรษะของเขา! เขาจึงทำได้เพียงคาดเดาเอาเท่านั้นว่าใครบางคนได้ทุบหัวของเขาด้วยกระบอง ก่อนที่เขาจะหมดสติไปในท้ายที่สุด คืนนั้นดึกมากแล้ว เจอรัลด์และเบที่เหนื่อยล้า ในที่สุดก็กลับมายังห้องของเบ ขณะที่เธอผล็อยหลับไปแทบจะในทันที เจอรัลด์จึงห่มผ้าให้เธอก่อนจะออกจากห้องไป ที่ยืนอยู่ด้านนอกห้องของเธอ คือกลุ่มบอดี้การ์ดที่แต่งกายด้วยชุดสูทสีดำ “ฮึ! ตระกูลหลงต้องพบว่ามันยากที่จะนอนหลับได้อย่างสงบสุขในคืนนี้อย่างแน่นอน คุณคลอฟอร์ด! ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็สูญเสียคนที่มีศักย
Read more

บทที่ 867

“ช่างหรูหราจริง ๆ!” ผู้หญิงอีกคนกล่าวเสริมด้วยความประหลาดใจ ด้วยความสงสัยว่าผู้อิทธิพลแบบไหนกันที่ขับรถที่ดูราคาแพงขนาดนี้ได้ มาริลินและคนอื่น ๆ จึงเลือกที่จะรออยู่ใกล้ประตูเพื่อดูว่าใครจะลงมา พวกเธอสองสามคนยังนำกระจกกะทัดรัดของพวกเธอออกมาด้วยซ้ำ และเริ่มแต่งหน้ากัน! อย่าลืมว่า ถ้าคนที่ลงมาจากรถคือทายาทหนุ่มที่ร่ำรวย ใครจะบอกได้บ้างว่าพวกเขาจะไม่ลงเอยด้วยการตกหลุมรักกับพวกเธอคนใดคนหนึ่ง? ฮ่าฮ่า! สุดท้ายแล้ว บอดี้การ์ดที่สวมชุดสูทสีดำกลุ่มหนึ่งก็ลงมาจากรถกัน ก่อนที่ในที่สุดจะเปิดประตูรถที่ดูราคาแพงมากที่สุดคันนั้น ที่ก้าวลงมาคือทายาทร่ำรวยที่ดูค่อนข้างคุ้นเคย… “…เฮ้ นั่น…นั่นไม่ใช่เจอรัลด์หรอกหรือ?” มาริลินถาม รู้สึกมึนงงกับสิ่งที่เธอกำลังเห็น “กีย่า นั่นคือ…นั่นคือเจอรัลด์ ไม่ใช่หรือไง?” มาริลินกล่าวซ้ำ ขณะที่เธอเริ่มกระโดดอย่างตื่นเต้นอยู่กับที่ กีย่าตอบรับโดยการพยักหน้า ก่อนที่จะพูด “ใช่!” “ให้ตายเถอะ! เจอรัลด์… เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วเขามีทีมรถ… เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่…?” อาการตกใจของเธอได้รับการยืนยันได้จากก่อนหน้านี้ มาริลินเพิ่งรู้ว่าเจอรัลด์รำ่รวยก็เท่านั้น แต่
Read more

บทที่ 868

ทันทีที่กระสอบถูกเปิดออก คนอื่น ๆ ก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งไม่ได้สติที่ถูกซ้อมอย่างรุนแรง “ช เชน!” นายท่านหลงตะโกนขึ้นมาอย่างประหม่า เมื่อเขาเห็นว่าผู้ชายคนนั้นถูกซ้อมอย่างรุนแรงแค่ไหน “ตอนนี้ก็อย่าใจร้อนไปเลย! ยังคงมีอีกอย่างนะ!” ฟิลิปกล่าว ขณะที่เขาก้าวมาข้างหน้าเหมือนกัน ด้วยกิริยาที่รวดเร็ว หนึ่งในคนของฟิลิปโยนถุงใบหนึ่งให้นายท่านหลง เมื่อมันตกลงแทบเท้าของเขา สิ่งของภายในก็กระเด็นออกมา “…นี่คืออะไร?” “ฉัน… ฉันจำเสื้อผ้าพวกนี้ได้! พวกมันเป็นเสื้อผ้าแบบที่คุณยูนัสมักจะสวมใส่!” ใครบางคนตะโกนขึ้นมาจากภายในฝูงชน “ผมมั่นใจว่าคุณตามหาเขาไปทั่วทุกที่แล้ว ใช่ไหม? ความจริงก็คือ ยูนัสขับรถตกเหว และเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งพวกนี้คือซากเพียงเดียวที่พวกเราเจอ” ฟิลิปอธิบาย “อ อะไรนะ…?” นายท่านหลงถูกความโกรธและเศร้าโศกถาโถมเข้ามามากมาย ขณะที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น “จ เจอรัลด์…นายและพี่สาวของนายช่างโอหังนัก! การรังแกพวกเราแบบนี้… เอาตามตรงนายคิดจริง ๆ เหรอว่าจะไม่มีใครสามารถต่อต้านนายได้ภายในตระกูลหลงของพวกเรานี้?!” นายท่านหลงคำรามใส่ สายตาของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธจัด เพียงแค่นั้น เ
Read more

บทที่ 869

“ขอบคุณในการให้ความร่วมมือ พวกเราจะมารับทรัพย์สินทั้งหลายจากคุณในเจ็ดวันนี้” ฟิลิปกล่าว ด้วยเหตุนี้เจอรัลด์ก็เริ่มจากไป และลูกน้องของเขาก็ติดตามหลังเขาไป แขกคนอื่น ๆ ไม่กล้าที่จะยังคงอยู่ที่นั่นต่อเหมือนกัน หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ร้ายแรงที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตระกูลหลง พวกเขาก็รีบออกไป หลังจากคนของเจอรัลด์จากไปแล้ว “พ่อ…ทำไมล่ะ? ทำไมพ่อถึงเซ็นมันไปล่ะ?! มันจะเป็นปัญหาตรงไหนกัน? พวกเราก็สามารถสู้พวกเขาได้! ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราก็ไม่ได้กลัวตายกันสักหน่อย!” ผู้ชายวัยกลางคน คนหนึ่งร้องออกมา การตบอย่างรุนแรงจากนายท่านหลงคือ การตอบกลับในทันที! “โง่จริง! แกอยากจะให้ทั้งตระกูลของเราถูกทำลายลงจนถึงจุดที่ไม่ได้กลับมาจริง ๆ หรือไง? แกอยากให้ตระกูลหลงไม่มีลูกหลานเหลือไว้ข้างหลังเหรอ?!” นายท่านหลงคำรามใส่ เมื่อจ้องไปที่ชายคนนั้นอย่างดุร้าย ขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงกระตุกต่อไปอย่างเกรี้ยวกราด “พวกเราถูกพี่น้องคลอฟอร์ดเอาชนะโดยสิ้นเชิงคราวนี้! ในขณะที่พวกเราวางแผนต่อต้านพวกเขาอย่างลับ ๆ ในหลายปีที่ผ่านมานี้ แต่ภูมิหลังของพวกเขามีอำนาจมากเกินไป!” นายท่านหลงกล่าวเสริม ขณะที่เขากำหมัดแน่น “แต
Read more

บทที่ 870

ในการตอบสนองนายท่านหลงเพียงแค่ถอนหายใจออกมา“เอาล่ะ นั่นก็ดีเหมือนกัน มันดีกว่าที่ปล่อยให้ชอว์ได้อยู่อย่างมีความสุข…” “อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเราไม่ได้ติดต่อคอร์ดมาหลายปีขนาดนี้แล้ว ตระกูลของเราก็ยังคงรุ่งโรจน์ต่อไปได้!” โจเอลกล่าว “ฮึ่ม! แน่นอน! ฉันสันนิษฐานเอาว่าคอร์ดไม่เคยโจมตีพวกเราอีกตั้งแต่พ่อของเขาตายไปไม่นานหลังจากนั้น เนื่องจากการตายของเขา คอร์ดจึงมีส่วนร่วมในการต่อสู้เพื่อตำแหน่งนายท่านคนที่สองของโมลเดล ตามปกติแล้วนั่นจึงหมายความว่าเขาจะไม่มีเวลาที่จะมายุ่งกับพวกเรานานพอสมควร แม้ฉันไม่มั่นใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา แต่ตามข้อเท็จจริงที่เขาเป็นนักวางแผนการโดยธรรมชาติ มันคงไม่ไกลเกินจริงที่จะคาดเดาได้ว่า เขาลงเอยด้วยการกลายมาเป็นนายท่านคนที่สองของตระกูลโมลเดลอย่างแท้จริง” “เข้าใจแล้วครับ…พ่อวางแผนที่จะได้รับความช่วยเหลือจากคอร์ด เพื่อจัดการกับคลอฟอร์ดใช่ไหม?” โจเอลที่เริ่มเห็นภาพที่ใหญ่ขึ้นถามขึ้นมาในตอนนี้ “อืม การคาดเดาของแกนั้นถูกครึ่งหนึ่ง ฉันจะไม่ขอความช่วยเหลือของเขาโดยตรง ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าฉันทำแบบนั้น ก็อย่างที่ฉันได้พูดไปก่อนหน้านี้ ชื่อเสียงและชื่อของตระกูลหลงจะเ
Read more
PREV
1
...
8586878889
...
179
DMCA.com Protection Status