แค่คิดเรื่องนี้อย่างเดียวก็น่ากลัวแล้ว โรสจึงใจเย็นไว้ “ไม่ต้องกังวล พวกเราจะทำหน้าที่ตามนั้น แม้ตระกูลหลงไม่ได้มีอำนาจเท่าเจอรัลด์ แต่ครอบครัวของพวกเขาก็ยังคงชนะได้ในด้านขนาดและประวัติศาสตร์ แม่มั่นใจว่ามันจะไม่ง่ายขนาดนั้นที่จะเจอรัลด์จะสืบพวกเราเจอ!” ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์จึงออกคำสั่งให้สมาชิกของตระกูลเยลแมนทุกคน อยู่แต่ภายในบ้านตระกูลเยลแมน เว้นแต่ว่าเขาอนุญาตให้พวกเขาออกไปได้ “มีบางอย่างที่ผมไม่มั่นใจว่าผมควรบอกคุณไหม คุณคลอฟอร์ด” ฟิลิปพูดกับเจอรัลด์ในห้องส่วนตัวภายในบ้านตระกูลเยลแมนภายหลังต่อมา “พูดต่อสิครับ!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาพยักหน้า “พูดตามตรง ผมพบว่ายูราและครอบครัวของเขาค่อนข้างน่าสงสัย ท้ายที่สุดแล้วก็เห็นได้ชัดว่าพวกเขามีแรงจูงใจให้ทำบางอย่างนี้” ฟิลิปกล่าว เพียงแค่นั้นเจอรัลด์ก็พยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “แน่นอน ผมก็สงสัยว่าพวกเขาเป็นผู้ร้ายเช่นกัน ผมได้สั่งให้คนสองสามคนตรวจสอบพวกเขาเพิ่มเติมแล้ว อย่าลืมว่าครอบครัวของเขากำลังทำตัวเงียบมากเกินไปในคราวนี้ ซึ่งตรงข้ามกับที่พวกเขามักจะปฏิบัติตัวกัน มันแปลกเกินไป แม้นั่นจะเป็นความรู้สึกที่ผมได้รับจากพวกเขา แต
“แม่…พวกเราไม่ได้โหดร้ายมากเกินไปหน่อยเหรอ…? เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่จะเป็นเล่นด้วยได้นะ! ถ้าความจริงนี้ออกไปและเจสสิก้ารู้ว่าพวกเรามีส่วนเกี่ยวข้อง…” ภายในห้องของพวกเขาเอง ตอนนี้ยูรากำลังพูดคุยด้วยท่าทางที่เป็นกังวลอย่างที่สุดกับแม่ของเขา โรสตอบสนองโดยการยิ้มเยาะ “ถ้าเริ่มทำอะไรสักอย่างแล้วก็ควรทำต่อไปให้สำเร็จ! มันก็ไม่ใช่ว่าพวกเราจะช่วยได้หนิ! พวกเราไม่มีทางเลือกอยู่แล้ว ตั้งแต่นาทีที่พวกเราตัดสินใจที่จะแย่งสิทธิ์ในการสืบทอดตระกูลเยลแมนมาจากเบ หากเจอรัลด์ตาย พวกเราก็จะไม่มีศัตรูใด ๆ อีก! ถ้าพวกเราโชคดี ทรัพย์สินทางเหนือที่เจอรัลด์มอบให้เบ ก็อาจจะตกมาอยู่ในมือของเราในท้ายที่สุดก็ได้!” โรสมั่นใจ “สำหรับตอนนี้ พวกเราทำได้เพียงแค่ภาวนาเท่านั้นว่าเชลดอนจะไม่ทำมันพัง อย่าลืมว่าแม่ก็รู้ว่าเจอรัลด์ไว้ใจพ่อบ้านมากแค่ไหน!” แม่ที่ชั่วร้ายกล่าวเสริม “แต่…แต่ถ้าเกิดบางคนรู้เรื่องยาพิษล่ะ?” “ไม่ต้องกังวลไป ยาพิษที่แม่เลือกมานั้นทั้งไม่มีสีและไม่มีกลิ่น นอกจากนี้ แม้ว่าบางคนจะจัดการสืบหายาพิษได้ ในความเป็นจริงนั้น เชลดอนก็เป็นคนฆ่าคุณคลอฟอร์ด! ถ้าช่วงเวลานั้นมาถึง เขาจะไม่สามารถแก้ต่างให้ตั
ลูกน้องพวกนั้นต่างเดินลงบันไดไป เพื่อทำตามคําสั่งของเขา อย่างไรก็ตาม แม้หลังจากพวกเขาลงไปแล้ว ก็ไม่มีเสียงใดตามมา ทุกอย่างเงียบสงบเช่นเดิม ตอนนั้นเองที่เชนตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติอย่างมาก “นายตรงนั้น อยู่คุ้มกันที่นี่ไว้ พวกนายที่เหลือตามฉันลงไปชั้นล่าง!” เชนสั่งลูกน้องคนเดียวให้ยืนระวังอยู่ในห้อง ในขณะที่พวกเขาที่เหลือลงไปชั้นล่างด้วยกันกับเชน ทันทีที่เชนมาถึงบันไดขั้นสุดท้าย ทันใดนั้นเขาก็หยุดเดิน ห้องนั้นมืดสนิทและไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย ก่อนที่เขาจะทันได้เดินต่อไป เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดฉับพลันตรงด้านหลังศีรษะของเขา! เขาจึงทำได้เพียงคาดเดาเอาเท่านั้นว่าใครบางคนได้ทุบหัวของเขาด้วยกระบอง ก่อนที่เขาจะหมดสติไปในท้ายที่สุด คืนนั้นดึกมากแล้ว เจอรัลด์และเบที่เหนื่อยล้า ในที่สุดก็กลับมายังห้องของเบ ขณะที่เธอผล็อยหลับไปแทบจะในทันที เจอรัลด์จึงห่มผ้าให้เธอก่อนจะออกจากห้องไป ที่ยืนอยู่ด้านนอกห้องของเธอ คือกลุ่มบอดี้การ์ดที่แต่งกายด้วยชุดสูทสีดำ “ฮึ! ตระกูลหลงต้องพบว่ามันยากที่จะนอนหลับได้อย่างสงบสุขในคืนนี้อย่างแน่นอน คุณคลอฟอร์ด! ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็สูญเสียคนที่มีศักย
“ช่างหรูหราจริง ๆ!” ผู้หญิงอีกคนกล่าวเสริมด้วยความประหลาดใจ ด้วยความสงสัยว่าผู้อิทธิพลแบบไหนกันที่ขับรถที่ดูราคาแพงขนาดนี้ได้ มาริลินและคนอื่น ๆ จึงเลือกที่จะรออยู่ใกล้ประตูเพื่อดูว่าใครจะลงมา พวกเธอสองสามคนยังนำกระจกกะทัดรัดของพวกเธอออกมาด้วยซ้ำ และเริ่มแต่งหน้ากัน! อย่าลืมว่า ถ้าคนที่ลงมาจากรถคือทายาทหนุ่มที่ร่ำรวย ใครจะบอกได้บ้างว่าพวกเขาจะไม่ลงเอยด้วยการตกหลุมรักกับพวกเธอคนใดคนหนึ่ง? ฮ่าฮ่า! สุดท้ายแล้ว บอดี้การ์ดที่สวมชุดสูทสีดำกลุ่มหนึ่งก็ลงมาจากรถกัน ก่อนที่ในที่สุดจะเปิดประตูรถที่ดูราคาแพงมากที่สุดคันนั้น ที่ก้าวลงมาคือทายาทร่ำรวยที่ดูค่อนข้างคุ้นเคย… “…เฮ้ นั่น…นั่นไม่ใช่เจอรัลด์หรอกหรือ?” มาริลินถาม รู้สึกมึนงงกับสิ่งที่เธอกำลังเห็น “กีย่า นั่นคือ…นั่นคือเจอรัลด์ ไม่ใช่หรือไง?” มาริลินกล่าวซ้ำ ขณะที่เธอเริ่มกระโดดอย่างตื่นเต้นอยู่กับที่ กีย่าตอบรับโดยการพยักหน้า ก่อนที่จะพูด “ใช่!” “ให้ตายเถอะ! เจอรัลด์… เมื่อคิดว่าจริง ๆ แล้วเขามีทีมรถ… เกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่…?” อาการตกใจของเธอได้รับการยืนยันได้จากก่อนหน้านี้ มาริลินเพิ่งรู้ว่าเจอรัลด์รำ่รวยก็เท่านั้น แต่
ทันทีที่กระสอบถูกเปิดออก คนอื่น ๆ ก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งไม่ได้สติที่ถูกซ้อมอย่างรุนแรง “ช เชน!” นายท่านหลงตะโกนขึ้นมาอย่างประหม่า เมื่อเขาเห็นว่าผู้ชายคนนั้นถูกซ้อมอย่างรุนแรงแค่ไหน “ตอนนี้ก็อย่าใจร้อนไปเลย! ยังคงมีอีกอย่างนะ!” ฟิลิปกล่าว ขณะที่เขาก้าวมาข้างหน้าเหมือนกัน ด้วยกิริยาที่รวดเร็ว หนึ่งในคนของฟิลิปโยนถุงใบหนึ่งให้นายท่านหลง เมื่อมันตกลงแทบเท้าของเขา สิ่งของภายในก็กระเด็นออกมา “…นี่คืออะไร?” “ฉัน… ฉันจำเสื้อผ้าพวกนี้ได้! พวกมันเป็นเสื้อผ้าแบบที่คุณยูนัสมักจะสวมใส่!” ใครบางคนตะโกนขึ้นมาจากภายในฝูงชน “ผมมั่นใจว่าคุณตามหาเขาไปทั่วทุกที่แล้ว ใช่ไหม? ความจริงก็คือ ยูนัสขับรถตกเหว และเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งพวกนี้คือซากเพียงเดียวที่พวกเราเจอ” ฟิลิปอธิบาย “อ อะไรนะ…?” นายท่านหลงถูกความโกรธและเศร้าโศกถาโถมเข้ามามากมาย ขณะที่เขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น “จ เจอรัลด์…นายและพี่สาวของนายช่างโอหังนัก! การรังแกพวกเราแบบนี้… เอาตามตรงนายคิดจริง ๆ เหรอว่าจะไม่มีใครสามารถต่อต้านนายได้ภายในตระกูลหลงของพวกเรานี้?!” นายท่านหลงคำรามใส่ สายตาของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธจัด เพียงแค่นั้น เ
“ขอบคุณในการให้ความร่วมมือ พวกเราจะมารับทรัพย์สินทั้งหลายจากคุณในเจ็ดวันนี้” ฟิลิปกล่าว ด้วยเหตุนี้เจอรัลด์ก็เริ่มจากไป และลูกน้องของเขาก็ติดตามหลังเขาไป แขกคนอื่น ๆ ไม่กล้าที่จะยังคงอยู่ที่นั่นต่อเหมือนกัน หลังจากได้เห็นเหตุการณ์ร้ายแรงที่เพิ่งเกิดขึ้นกับตระกูลหลง พวกเขาก็รีบออกไป หลังจากคนของเจอรัลด์จากไปแล้ว “พ่อ…ทำไมล่ะ? ทำไมพ่อถึงเซ็นมันไปล่ะ?! มันจะเป็นปัญหาตรงไหนกัน? พวกเราก็สามารถสู้พวกเขาได้! ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราก็ไม่ได้กลัวตายกันสักหน่อย!” ผู้ชายวัยกลางคน คนหนึ่งร้องออกมา การตบอย่างรุนแรงจากนายท่านหลงคือ การตอบกลับในทันที! “โง่จริง! แกอยากจะให้ทั้งตระกูลของเราถูกทำลายลงจนถึงจุดที่ไม่ได้กลับมาจริง ๆ หรือไง? แกอยากให้ตระกูลหลงไม่มีลูกหลานเหลือไว้ข้างหลังเหรอ?!” นายท่านหลงคำรามใส่ เมื่อจ้องไปที่ชายคนนั้นอย่างดุร้าย ขณะที่ริมฝีปากของเขายังคงกระตุกต่อไปอย่างเกรี้ยวกราด “พวกเราถูกพี่น้องคลอฟอร์ดเอาชนะโดยสิ้นเชิงคราวนี้! ในขณะที่พวกเราวางแผนต่อต้านพวกเขาอย่างลับ ๆ ในหลายปีที่ผ่านมานี้ แต่ภูมิหลังของพวกเขามีอำนาจมากเกินไป!” นายท่านหลงกล่าวเสริม ขณะที่เขากำหมัดแน่น “แต
ในการตอบสนองนายท่านหลงเพียงแค่ถอนหายใจออกมา“เอาล่ะ นั่นก็ดีเหมือนกัน มันดีกว่าที่ปล่อยให้ชอว์ได้อยู่อย่างมีความสุข…” “อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเราไม่ได้ติดต่อคอร์ดมาหลายปีขนาดนี้แล้ว ตระกูลของเราก็ยังคงรุ่งโรจน์ต่อไปได้!” โจเอลกล่าว “ฮึ่ม! แน่นอน! ฉันสันนิษฐานเอาว่าคอร์ดไม่เคยโจมตีพวกเราอีกตั้งแต่พ่อของเขาตายไปไม่นานหลังจากนั้น เนื่องจากการตายของเขา คอร์ดจึงมีส่วนร่วมในการต่อสู้เพื่อตำแหน่งนายท่านคนที่สองของโมลเดล ตามปกติแล้วนั่นจึงหมายความว่าเขาจะไม่มีเวลาที่จะมายุ่งกับพวกเรานานพอสมควร แม้ฉันไม่มั่นใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา แต่ตามข้อเท็จจริงที่เขาเป็นนักวางแผนการโดยธรรมชาติ มันคงไม่ไกลเกินจริงที่จะคาดเดาได้ว่า เขาลงเอยด้วยการกลายมาเป็นนายท่านคนที่สองของตระกูลโมลเดลอย่างแท้จริง” “เข้าใจแล้วครับ…พ่อวางแผนที่จะได้รับความช่วยเหลือจากคอร์ด เพื่อจัดการกับคลอฟอร์ดใช่ไหม?” โจเอลที่เริ่มเห็นภาพที่ใหญ่ขึ้นถามขึ้นมาในตอนนี้ “อืม การคาดเดาของแกนั้นถูกครึ่งหนึ่ง ฉันจะไม่ขอความช่วยเหลือของเขาโดยตรง ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าฉันทำแบบนั้น ก็อย่างที่ฉันได้พูดไปก่อนหน้านี้ ชื่อเสียงและชื่อของตระกูลหลงจะเ
“เฮ้ น้องสาว ฉันรู้ว่านาร์คเคยทำเธอเจ็บปวดมาครั้งหนึ่ง แต่เธอดูภรรยาของเขาสิ หล่อนช่างเป็นคนบ้าวัตถุนิยมเช่นนั้น!” ยูเซลล์กล่าววินนี่จ้องเธอออย่างโกรธเคือง “เงียบไปเลย! ฉันบอกพี่กี่ครั้งแล้วว่าอย่าทำให้ฉันนึกถึงเขา! อย่าแม้แต่จะมาแหย่ฉันด้วยเรื่องผู้หญิงคนนั้น!” “อ อืม…ฉันรู้ น้องสาว ฉันรู้ว่าเธอเกลียดผู้หญิงร้ายกาจคนนั้น ฉันสาบานว่าฉันจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก!” ดวงตาของยูเซลล์มีน้ำตารื้อขึ้นมา ขณะที่เธอพูดเมื่อตระหนักได้ว่าเธอพูดแรงมากเกินไป วินนี่จึงลูบหัวของยูเซลล์และพูดขึ้นมา “ฉันแค่พยายามที่จะระมัดระวังให้พี่ เจอรัลด์ผู้ชายคนนั้นเต็มไปด้วยเงิน เขาเพียงมีสิ่งที่คนบ้าวัตถุนิยมต้องการเท่านั้น คือเงิน เขาไม่คู่ควรที่จะมีความสัมพันธ์ใด ๆ กับตระกูลของเรา พวกเราเพียงมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือเขาในนามของลูกชายของนายท่านของเรา เพื่อรักษาสัญญากับพวกเรา พวกเราตระกูลโมลเดลแตกต่างจากคนอื่นในโลก เรารักษาสัญญาของเราอย่างจริงจัง!” “เช่นนั้น แม้ว่าพี่จะมีความรู้สึกเล็กน้อยให้เจอรัลด์ แต่ก็ไม่มีทางที่พวกเธอทั้งคู่จะคบกันได้หรอก ฉันจะคัดค้านมันอย่างแน่นอน!” มีความคิดชั่วขณะของการดูถูกเหยียดหยามผ่