บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 881 - บทที่ 890

1786

บทที่ 881

เจอรัลด์เคยมาเยี่ยมบ้านของฟินน์เลย์ครั้งหนึ่งในอดีตมันน่าอายที่จะเอ่ยถึงมันแต่ในตอนนั้น เจอรัลด์รู้สึกว่ามันเป็นภาระเล็กน้อยที่มีฟินน์เลยอยู่เคียงข้างเขาเขาต้องการให้ฟินน์เลย์สามารถลงหลักปักฐานอยู่ที่บ้านอย่างไรก็ตามเควต้ารู้สึกว่ามันจะน่าเวทนาสำหรับฟินน์เลย์ที่ต้องถูกทิ้งให้อยู่บ้านคนเดียว ไม่ต้องเอ่ยถึงว่าฟินน์เลย์ชอบเจอรัลด์แค่ไหน ตามที่สะท้อนให้เห็นว่าเขากระตือรือร้นอย่างไรที่จะติดตามเขาไปทั่วอยู่ตลอดเวลาเช่นนั้นเขาจึงพาฟินน์เลย์กลับไปอาศัยอยู่ในวิลล่ากับเขาช่างหักมุมอะไรอย่างงี้ คนเดียวที่เขาสามารถพึ่งพาได้ในตอนนี้ก็คือฟินน์เลย์เจอรัลด์วิ่งเข้าไปในบ้านเขาเห็นโต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารอร่อย ๆ อยู่บนโต๊ะตรงกลางห้อง“ลุงควิก? คุณอยู่ที่นี่หรือเปล่า?” เจอรัลด์ถาม“ใครกัน?”เวลานี้ผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งที่สวมผ้ากันเปื้อนก็เดินออกมาจากห้องข้าง ๆ โดยถืออาหารจานร้อนอยู่ในมือของเธอเจอรัลด์ผงะไป“ผม…ผมกำลังตามหาลุงควิกอยู่ครับ! ฟินน์เลย์ ควิกน่ะ!” ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่เจอรัลด์ ที่เต็มไปด้วยเหงื่อหลังจากตรากตรำมาตลอดทั้งวัน และท่าทางที่น่ารังเกียจก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอขณะที
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 882

ใบหน้าของฟินน์เลย์ดูมีสีสันกว่าตอนที่เควต้าดูแลเขาก่อนหน้านี้เขาถือถุงสมุนไพรถุงหนึ่ง“ผมเพิ่งมาถึงครับ!” เจอรัลด์ตอบกลับ“ทำไมล่ะ หลานชายของฉัน? สิ่งต่าง ๆ ผิดพลาดไปหมด ไม่ใช่หรือไง?” ฟินน์เลย์ถาม ขณะที่เขาหัวเราะเบา ๆ“พูดอีกทีก็ถูก!” เจอรัลด์ตอบกลับ “ตอนนี้ผมไม่มีที่อื่นให้ไป ดังนั้นผมคิดว่าผมจะต้องพึ่งพาคุณแล้วตั้งแต่นี้ไป!” “ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันขอให้มาเรียรอเธอมาสองสามวันแล้วตอนนี้! เมื่อพิจารณาจากรูปลักษณ์ของเธอแล้ว เธอต้องทนทุกข์อย่างมากในสองสามวันที่ผ่านมานี้ มาสิ ไปกันเถอะ มาเรียเตรียมอาหารไว้เต็มโต๊ะแล้ว เธอเตรียมมันไว้ให้เธอ! เข้ามาและดื่มสักเล็กน้อยกับปู่ของเธอ!” ฟินน์เลย์กล่าว ขณะที่เขาตบไหล่เจอรัลด์เบา ๆ “เช่นนั้น กลับกลายเป็นว่าตระกูลโมลเดลบังคับให้เธอมาสู่ทางตันแล้วสินะ แล้วตระกูลคลอฟอร์ดเป็นอะไรไปล่ะ? พวกเขามีเงินมากมายไม่ใช่หรือไง? ความใจกล้าของพวกเขาลดน้อยลงเมื่อเผชิญหน้ากับตระกูลโมลเดลเหรอ?” ผู้ชายสองคนเริ่มพูดคุย ขณะที่ดื่มไวน์และทานอาหารกันฟินน์เลยสูบบุหรี่ ขณะที่เขาพูดคุยด้วยท่าทางเบิกบานใจ“ลุงควิก คุณรู้เกี่ยวกับตระกูลโมลเดลมานานแค่ไหนแล้ว?” ยิ่งเจอ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 883

“ลุงควิก ผมจำเป็นต้องเรียนรู้อะไรครับ?” เจอรัลด์ถาม“เธอต้องเรียนรู้ทุกอย่างที่ฉันรู้ เธอค่อย ๆ ใช้เวลาของเธอ เจอรัลด์ จริง ๆ แล้วร่างกายของเธอก็ไม่แย่เลยนะ สำหรับเจ็ดวันที่ผ่านมา ฉันได้เก็บยาสมุนไพรเฉพาะเพื่อให้เธอได้อาบน้ำ เพื่อที่เธอจะสามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งและกำลังกายของเธอได้ นอกเหนือจากนั้น ฉันก็จะฝังเข็มให้เธอเช่นกัน อย่างกังวลไป! ภายใต้การแนะนำของฉัน มันจะไม่นานหรอกก่อนที่เธอจะกลายมาเป็นผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งได้!” “คุณทำเรื่องนั้นให้ผมมาตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมานี้เหรอครับ?” เจอรัลด์รู้สึกซาบซึ้งใจจริง ๆ เมื่อเขาได้ยินประโยคนี้อย่าลืมว่า ท่าทางของเขาตอนนั้นเมื่อเขาพบกับฟินน์เลย์ครั้งแรกนั้นก็ไม่ได้ดีมากเท่าไหร่ เมื่อคิดว่าชายชราคนนี้เต็มใจที่จะพยายามอย่างมากมายเพียงเพื่อช่วยเหลือเขาล่ะก็ ผู้ชายคนนี้เป็นกังวลเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของเขาจริง ๆ ฟินน์เลย์ไม่ใช่ปู่ที่แท้จริงของเขา แต่เจอรัลด์รู้สึกว่าเขาใกล้ชิดกับเขามากกว่า เมื่อเทียบกับปู่ของตัวเขาเองขณะนี้ไม่มีอะไรที่เจอรัลด์ปรารถนาไปมากกว่าการดำเนินชีวิตไปตามความคาดหวังของฟินน์เลย์ดังนั้นเจอรัลด์จึงอาศัยอยู่ในหมู่บ้านนั้นต่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 884

“ลูกชายคนที่สามของคอร์ดใช่ไหม เจ็ตต์?” ดีแลนกำหมัดของเขาแน่น“ครับคุณผู้ชาย เป็นเขา!” “ฮ่าฮ่าฮ่า! สำหรับหกเดือนที่ผ่านมา มีอะไรบ้างไหมที่เขาไม่ต้องการ? ขายงั้นเหรอ? เขาจะหยาบคายไปมากกว่านี้ได้อีกไหม? บอกเขาไปว่าพวกเราจะไม่ขายมัน!” ดีแลนตบโต๊ะอย่างแรงแม้คอร์ดไม่สามารถหาเหตุผลทางการเพื่อหยุดตระกูลโมลเดลจากการช่วยเหลือตระกูลคลอฟอร์ดในการแกะรอยหาสหพันธ์ดวงอาทิตย์ เมื่อหกเดือนก่อน เขาจึงขอให้ลูกชายคนที่สามของเขา เจ็ตต์มาเข้าร่วมทีมของปาร์คเกอร์ ภายใต้ข้องอ้างที่ว่าเขาควรจะได้รับประสบการณ์มากกว่านี้แม้กระนั้นเมื่อการมาถึงของเจ็ตต์ เขาพยายามที่จะยึดเอาทุกอย่างที่เขาต้องการโดยการบีบบังคับ และดีแลนก็อดกลั้นอย่างมากกับเขามาโดยตลอดเวลานี้แต่นี่คือฟางเส้นสุดท้ายแล้ว“แต่นายท่านครับ คอร์ด โมลเดลจับจ้องตระกูลคลอฟอร์ดมานานแล้วในตอนนี้ ถ้าเจ็ตต์ไม่พอใจและพยายามที่ก่อเรื่องให้พวกเรา มันอาจจะจบลงด้วยความหายนะสำหรับเราก็ได้นะครับ!” พ่อบ้านตอบกลับอย่างหมดหนทางเข่นกัน“โอเค ก็ได้! ให้มันกับพวกเขาไป! เขาสามารถเอามันไปได้ถ้าเขาต้องการมัน!” ดีแลนโบกมือของเขาอย่างเหลืออดบางอย่างที่มีมูลค่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 885

“พี่ชาย!” ทันทีทันใดนั้น เด็กสาวคนหนึ่งที่มัดผมหางม้าก็วิ่งออกมาจากครัในขณะที่ยังคงถือผักอยู่เธอเห็นชายหนุ่มคนนั้นเริ่มถูกลูกค้าของพวกเขากลั่นแกล้งเข่นนั้นเธอจึงหยุดสิ่งที่เธอกำลังทำเอาไว้ก่อน ก่อนจะรีบร้อนวิ่งมาช่วยพี่ชายของเธอ“ทำไมคุณถึงตีพี่ชายของฉันล่ะ?” เด็กสาวคนนั้นพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ด้วยสายตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยน้ำตา“ทำไมพวกเราตีเขางั้นเหรอ? ฮึ่ม! ดูนี่สิ! เขาทำเสื้อผ้าฉันสกปรก! ร้านอาหารของพวกเธอเป็นบ้าอะไรกัน? เธอจ้างพนักงานเสริฟ์ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเขาเช่นนี้ได้ไง? เขาแส่หาเรื่องเองในตอนนี้! ให้ตายเถอะ! บอกฉันมา ตอนนี้เธอจะทำยังไง? ถ้าเธอไม่ควักเงินมาจ่ายเป็นค่าชดเชยล่ะก็ เตรียมตัวเห็นร้านอาหารของเธอพังยับเยินได้เลย!” ผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างเย็นชา“อย่าทุบร้านนี้เลยครับ! ได้โปรด! ผมขอร้องคุณ!” เด็กหนุ่มคนนั้นร้องไห้ออกมา ขณะที่เขาหมอบคานอยู่แทบเท้าของพวกเขา“พี่ชาย อย่าทำแบบนั้น!” เด็กสาวคนนั้นกล่าวอย่างวิตกกังวลเด็กสาวคนนั้นดูเหมือนว่าเธอจะอยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ เองเธอเป็นเด็กสาวที่ขยันและมีเหตุมีผลนั่นจึงทำให้ทั้งหมดมันง่ายขึ้นที่จะรังแก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 886

ชายหนุ่มถอดหมวกทรงหม้อตาลของเขาออกก่อนจะวางมันไว้ข้าง ๆ หลังจากนั้น เขาก็สะบัดก้นบุหรี่ออกจากร้านอาหารทันทีที่เขาถอดหมวกของเขาออก ทุกคนภายในร้านอาหารก็เห็นได้อย่างชัดเจน แม้ว่ารูปร่างของเขาจะผอมบาง แต่เขาก็ให้ออร่าที่น่าเกรงขามแก่ผู้คน อีกทั้งใบหน้าที่หล่อเหลานั้นประณีตเพียงใดเมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินแบบนี้ เธอก็เริ่มทำตัวกระวนกระวายใจมากขึ้น“นายต้องตาบอดแน่! นี่เป็นสินค้าของแท้! ไม่มีทางหรอกที่คนอย่างนายจะสามารถแยกแยะระหว่างของจริงกับของปลอมได้น่ะ! ทำไมนายไม่ยอมรับว่าพวกนายจะไม่ชดเชยให้ฉันกันล่ะ! ดูเหมือนว่าฉันต้องสั่งสอนบทเรียนให้นายวันนี้ซะแล้ว เพื่อไม่ให้นายลืมว่าฉันมีอำนาจแค่ไหน!”ผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองแบร์ธโฮลด์ ขณะที่เธอทำท่าทางให้เขาลงมือได้แบร์ธโฮลด์และคนของเขาจึงเริ่มมุ่งหน้าไปหาชายหนุ่มคนนั้น“เอาล่ะ พอกันที ผมรู้ว่าพวกคุณทุกคนเป็นคนที่ยอดเยี่ยมกัน แต่อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นของปลอมจริง ๆ! ทำไมผมถึงจะต้องโกหกคุณด้วยล่ะ?”ขณะที่เขาพูด ชายหนุ่มคนนั้นก็คว้าชุดเดรสของผู้หญิงคนนั้นไว้และฉีกมันออก“อ๋าา!”ผู้หญิงคนนั้นเริ่มกรีดร้องออกมาเสียงดังอีกครั้ง“ดูว่าคุณเชื่อผมห
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 887

แบร์ธโฮลด์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ด้วยความกลัวผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มรู้สึกขลาดกลัวขึ้นมาเช่นกันเธอกลัวว่าชายหนุ่มคนนี้จะหักแขนเธอเช่นกัน เหมือนกับวิธีที่เขาทำกับแขนแบร์ธโฮลด์เธอตามหลังชายหนุ่มไป ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในสวนหลังบ้านในที่สุดพวกเขาก็มาถึงในกระท่อมในสวนหลังบ้านตุ้บ!ชายหนุ่มปิดประตูด้านหลังของพวกเขาอย่างเสียงดังพวกเขาทั้งคู่ตัวสั่นด้วยความตกใจกลัวแต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ท้ายที่สุดแล้ว แบร์ธโฮลด์ก็ไม่อาจปล่อยให้แขนของเขาคงสภาพแบบที่มันเป็นต่อไปได้“นายควรรักษาแขนให้ฉันนะ ไม่อย่างงั้นฉันจะไม่ปล่อยนายไป ทำไมนายไม่ไปถามคนอื่นดูล่ะว่า…”แบร์ธโฮลด์จะไม่เสียศักดิ์ศรีง่าย ๆ ขนาดนั้นหรอก ดังนั้นเขาจึงพูดด้วยท่าทางที่เป็นปรปักษ์ต่อไปในสายตาของเขา“โอเค พอได้แล้ว ฉันบอกนายแล้วว่าฉันรู้ว่าพวกนายทั้งคู่มีอำนาจยังไง ดังนั้นมาพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ที่ไม่เข้าใจกันเถอะ!” ชายหนุ่มขัดจังหวะเขาก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ“ฮี่ฮี่ ตราบใดที่ทำให้แขนของผู้ชายของฉันกลับมาเป็นเหมือนเดิม พวกเราจะไม่ขอค่าชดเชยใด ๆ หรอก!” ผู้หญิงคนนั้นกล่าวแปะ!ชายหนุ่มตบหน้าผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงคนนั้นล้ม
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 888

แบร์ธโฮลด์คว้าจับเข้าที่แขนของผู้หญิงคนนั้นและทำให้เธอหุบปากไปหลังจากนั้น เขาก็คิดกับตัวเอง‘ฉันจะจากไปง่าย ๆ แบบนี้เหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า! เขาควรถามคนอื่น ๆ ดูว่าฉันเป็นคนแบบไหนกัน ฉันอาจจะจากไปวันนี้ แต่เมื่อพรุ่งนี้มาถึง ฉันจะมาที่นี่พร้อมกับคนของฉันมากกว่านี้! เมื่อตกกลางคืน ฉันจะรื้อถอนสถานที่แห่งนี้ให้ราบคาบ หลังจากนั้นฉันจะจับไอ้เด็กเลวคนนั้นและฉันจะตัดเส้นเอ็นแขนและขาของเขาซะ! ไม่มีทางซะหรอก! ที่ฉันจะจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ ขนาดนั้น! การทำตัวบุ่มบ่ามจะไม่ทำให้เราไปไหนได้เลย ฉันไม่สามารถต่อสู้เด็กคนนั้นซึ่งหน้าได้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ ท้ายที่สุดแล้ว ฉันก็ไม่มีคนมากพออยู่กับฉัน!’“แบร์ธโฮลด์ รอเดี๋ยว!” ในตอนนี้ ชายหนุ่มก็เดินออกมาจากห้องที่พวกเขาถูกทรมานเขาโบกมือให้แบร์ธโฮลด์“อ่า? พี่ใหญ่ มีอะไรเหรอครับ?” แบร์ธโฮลด์กล่าว“กลับมานี่ ฉันลืมบางอย่างไป!” ชายหนุ่มกล่วแบร์ธโฮลด์เดินกลับไปหาเขา“ฉันลืมบางอย่างไปเมื่อกี้นี้ ฉันไม่คิดว่าฉันจะโล่งอกถ้าฉันปล่อยนายไปง่าย ๆ แบบนั้น ใช่ไหม?” “พี่ใหญ่ นายกังวลเกี่ยวกับอะไรกันล่ะ? ฉันก็ได้สัมผัสแล้วว่านายมีสมรรถภาพสูงแค่อย่างไร ฉันจ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 889

เด็กสาวมีสายตาที่แตกต่างไปจากเดิมเมื่อเธอมองไปที่หลังของเจอรัลด์ขณะที่เขาจากไป“ไอวี่ ลูกกำลังมองอะไรอยู่?” มาเรียอดไม่ได้ที่จะถามออกมา เมื่อเธอสังเกตุเห็นว่าลูกสาวของเธอวอกแวกแค่ไหน“อ่าา? หนูไม่ได้มองอะไรหนิค่ะ!” ไอวี่มุ้ยปากขณะที่เธอจอบกลับพร้อมกับส่ายหัวของเธอมาเรียเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความรัก และความสัมพันธ์เมื่อเธอยังเยาว์วัย ดังนั้นเธอจะไม่รู้ว่าลูกสาวของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ได้ยังไงกัน?ถูกต้อง เจอรัลด์เป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์เขามีทักษะที่น่าเหลือเชื่อมากมาย และเขาก็ปฏิบัติกับทุกคนด้วยจิตใจที่ดีเหมือนกันแน่นอน มีผู้หญิงไม่มากนักที่สามารถต้านทานผู้ชายแบบเขาได้ดังนั้นมันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ลูกสาวของเธอจะเริ่มมีความรู้สึกให้เขาแต่อย่างไรก็ตาม มาเรียถอนหายใจขณะที่เธอกล่าวขึ้นมา “ไอวี่ แม่แนะนำนิดหนึ่งนะ ลูกจะไม่มีวันสามารถคบกับเจอรัลด์ได้หรอก” เดิมทีไอวี่วางแผนที่จะปฏิเสธและโต้แย้งคำพูดของแม่ของเธอแต่เมื่อเธอเห็นทัศนคติที่แน่วแน่ของแม่ของเธอ เธอจึงตอบกลับทันที “ทำไมล่ะคะ? เจอรัลด์ไม่มีแฟนอยู่ดีหนิ!” “ใครพูดแบบนั้นล่ะ? ก็แค่มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับแฟนของเขา แ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 890

พวกเขาทั้งคู่เข้าไปในร้านขายของเก่าโบราณมีหญิงสาวตัวสูงผมยาวคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ตรงเคาน์เตอร์“ดูนี่สิ กำไลหยกอันนี้มีมูลค่าเท่าไหร่คะ?” หญิงสาวคนนั้นถามเจอรัลด์เลิกคิ้วของเขาขึ้นเล็กน้อย เมื่อเขาได้ยินเสียงของหญิงสาวคนนั้นไม่มีทางที่เธอจะอยู่ที่นี่หรอก ใช่ไหม?อีกอย่างด้านหลังของของหญิงสาวคนนั้นก็หันหลังออกไปทางพวกเขาทั้งคู่ดังนั้นเจอรัลด์จึงยังคงนิ่งเงียบ แทนที่กัน เขาเพียงนั่งลงตรงบริเวณที่ให้รอข้างกำแพงเจ้าของร้านเป็นชายร่างอ้วนที่อยู่ในช่วงวัยห้าสิบปีของเขา เขามีหนวดเคราเล็กน้อย และท่าทางชั่วร้ายที่สลักอยู่บนหน้าของเขาเขาถือกำไลหยกไว้ในมือ ขณะที่เขามองมันอยู่ครู่หนึ่งหลังจากนั้น เขาก็ส่ายหัวของเขาและพูดขึ้นมา “จริง ๆ แล้วหยกนี้ก็ค่อนข้างดีเลยนะ แต่อย่างไรก็ตาม หยกประเภทนี้มันธรรมดามากและอัตราการจำหน่ายของมันในตลาดก็ต่ำมาก ถ้าคุณต้องการขายมันจริง ๆ ล่ะก็ งั้นผมสามารถเสนอให้คุณห้าร้อยดอลลาร์แล้วกัน” เจ้าของตอบกลับ“อะไรนะ? แค่ห้าร้อยดอลลาร์เท่านั้นเหรอ? แต่…แต่ฉันค้นหามันในอินเตอร์เน็ตและฉันก็เห็นว่าหยกประเภทนี้จริง ๆ แล้วมีราคามากกว่า 50,000 ดอลลาร์เลยนะ! นี่เป็นมรด
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
8788899091
...
179
DMCA.com Protection Status