LOGINShare
บทที่ 884
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 885
“พี่ชาย!” ทันทีทันใดนั้น เด็กสาวคนหนึ่งที่มัดผมหางม้าก็วิ่งออกมาจากครัในขณะที่ยังคงถือผักอยู่เธอเห็นชายหนุ่มคนนั้นเริ่มถูกลูกค้าของพวกเขากลั่นแกล้งเข่นนั้นเธอจึงหยุดสิ่งที่เธอกำลังทำเอาไว้ก่อน ก่อนจะรีบร้อนวิ่งมาช่วยพี่ชายของเธอ“ทำไมคุณถึงตีพี่ชายของฉันล่ะ?” เด็กสาวคนนั้นพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ด้วยสายตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยน้ำตา“ทำไมพวกเราตีเขางั้นเหรอ? ฮึ่ม! ดูนี่สิ! เขาทำเสื้อผ้าฉันสกปรก! ร้านอาหารของพวกเธอเป็นบ้าอะไรกัน? เธอจ้างพนักงานเสริฟ์ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเขาเช่นนี้ได้ไง? เขาแส่หาเรื่องเองในตอนนี้! ให้ตายเถอะ! บอกฉันมา ตอนนี้เธอจะทำยังไง? ถ้าเธอไม่ควักเงินมาจ่ายเป็นค่าชดเชยล่ะก็ เตรียมตัวเห็นร้านอาหารของเธอพังยับเยินได้เลย!” ผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างเย็นชา“อย่าทุบร้านนี้เลยครับ! ได้โปรด! ผมขอร้องคุณ!” เด็กหนุ่มคนนั้นร้องไห้ออกมา ขณะที่เขาหมอบคานอยู่แทบเท้าของพวกเขา“พี่ชาย อย่าทำแบบนั้น!” เด็กสาวคนนั้นกล่าวอย่างวิตกกังวลเด็กสาวคนนั้นดูเหมือนว่าเธอจะอยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ เองเธอเป็นเด็กสาวที่ขยันและมีเหตุมีผลนั่นจึงทำให้ทั้งหมดมันง่ายขึ้นที่จะรังแก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 886
ชายหนุ่มถอดหมวกทรงหม้อตาลของเขาออกก่อนจะวางมันไว้ข้าง ๆ หลังจากนั้น เขาก็สะบัดก้นบุหรี่ออกจากร้านอาหารทันทีที่เขาถอดหมวกของเขาออก ทุกคนภายในร้านอาหารก็เห็นได้อย่างชัดเจน แม้ว่ารูปร่างของเขาจะผอมบาง แต่เขาก็ให้ออร่าที่น่าเกรงขามแก่ผู้คน อีกทั้งใบหน้าที่หล่อเหลานั้นประณีตเพียงใดเมื่อผู้หญิงคนนั้นได้ยินแบบนี้ เธอก็เริ่มทำตัวกระวนกระวายใจมากขึ้น“นายต้องตาบอดแน่! นี่เป็นสินค้าของแท้! ไม่มีทางหรอกที่คนอย่างนายจะสามารถแยกแยะระหว่างของจริงกับของปลอมได้น่ะ! ทำไมนายไม่ยอมรับว่าพวกนายจะไม่ชดเชยให้ฉันกันล่ะ! ดูเหมือนว่าฉันต้องสั่งสอนบทเรียนให้นายวันนี้ซะแล้ว เพื่อไม่ให้นายลืมว่าฉันมีอำนาจแค่ไหน!”ผู้หญิงคนนั้นเหลือบมองแบร์ธโฮลด์ ขณะที่เธอทำท่าทางให้เขาลงมือได้แบร์ธโฮลด์และคนของเขาจึงเริ่มมุ่งหน้าไปหาชายหนุ่มคนนั้น“เอาล่ะ พอกันที ผมรู้ว่าพวกคุณทุกคนเป็นคนที่ยอดเยี่ยมกัน แต่อย่างไรก็ตาม มันก็เป็นของปลอมจริง ๆ! ทำไมผมถึงจะต้องโกหกคุณด้วยล่ะ?”ขณะที่เขาพูด ชายหนุ่มคนนั้นก็คว้าชุดเดรสของผู้หญิงคนนั้นไว้และฉีกมันออก“อ๋าา!”ผู้หญิงคนนั้นเริ่มกรีดร้องออกมาเสียงดังอีกครั้ง“ดูว่าคุณเชื่อผมห
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 887
แบร์ธโฮลด์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ด้วยความกลัวผู้หญิงคนนั้นก็เริ่มรู้สึกขลาดกลัวขึ้นมาเช่นกันเธอกลัวว่าชายหนุ่มคนนี้จะหักแขนเธอเช่นกัน เหมือนกับวิธีที่เขาทำกับแขนแบร์ธโฮลด์เธอตามหลังชายหนุ่มไป ขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปในสวนหลังบ้านในที่สุดพวกเขาก็มาถึงในกระท่อมในสวนหลังบ้านตุ้บ!ชายหนุ่มปิดประตูด้านหลังของพวกเขาอย่างเสียงดังพวกเขาทั้งคู่ตัวสั่นด้วยความตกใจกลัวแต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ท้ายที่สุดแล้ว แบร์ธโฮลด์ก็ไม่อาจปล่อยให้แขนของเขาคงสภาพแบบที่มันเป็นต่อไปได้“นายควรรักษาแขนให้ฉันนะ ไม่อย่างงั้นฉันจะไม่ปล่อยนายไป ทำไมนายไม่ไปถามคนอื่นดูล่ะว่า…”แบร์ธโฮลด์จะไม่เสียศักดิ์ศรีง่าย ๆ ขนาดนั้นหรอก ดังนั้นเขาจึงพูดด้วยท่าทางที่เป็นปรปักษ์ต่อไปในสายตาของเขา“โอเค พอได้แล้ว ฉันบอกนายแล้วว่าฉันรู้ว่าพวกนายทั้งคู่มีอำนาจยังไง ดังนั้นมาพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ที่ไม่เข้าใจกันเถอะ!” ชายหนุ่มขัดจังหวะเขาก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบ“ฮี่ฮี่ ตราบใดที่ทำให้แขนของผู้ชายของฉันกลับมาเป็นเหมือนเดิม พวกเราจะไม่ขอค่าชดเชยใด ๆ หรอก!” ผู้หญิงคนนั้นกล่าวแปะ!ชายหนุ่มตบหน้าผู้หญิงคนนั้นผู้หญิงคนนั้นล้ม
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 888
แบร์ธโฮลด์คว้าจับเข้าที่แขนของผู้หญิงคนนั้นและทำให้เธอหุบปากไปหลังจากนั้น เขาก็คิดกับตัวเอง‘ฉันจะจากไปง่าย ๆ แบบนี้เหรอ? ฮ่าฮ่าฮ่า! เขาควรถามคนอื่น ๆ ดูว่าฉันเป็นคนแบบไหนกัน ฉันอาจจะจากไปวันนี้ แต่เมื่อพรุ่งนี้มาถึง ฉันจะมาที่นี่พร้อมกับคนของฉันมากกว่านี้! เมื่อตกกลางคืน ฉันจะรื้อถอนสถานที่แห่งนี้ให้ราบคาบ หลังจากนั้นฉันจะจับไอ้เด็กเลวคนนั้นและฉันจะตัดเส้นเอ็นแขนและขาของเขาซะ! ไม่มีทางซะหรอก! ที่ฉันจะจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ ขนาดนั้น! การทำตัวบุ่มบ่ามจะไม่ทำให้เราไปไหนได้เลย ฉันไม่สามารถต่อสู้เด็กคนนั้นซึ่งหน้าได้ อย่างน้อยก็ไม่ใช่ตอนนี้ ท้ายที่สุดแล้ว ฉันก็ไม่มีคนมากพออยู่กับฉัน!’“แบร์ธโฮลด์ รอเดี๋ยว!” ในตอนนี้ ชายหนุ่มก็เดินออกมาจากห้องที่พวกเขาถูกทรมานเขาโบกมือให้แบร์ธโฮลด์“อ่า? พี่ใหญ่ มีอะไรเหรอครับ?” แบร์ธโฮลด์กล่าว“กลับมานี่ ฉันลืมบางอย่างไป!” ชายหนุ่มกล่วแบร์ธโฮลด์เดินกลับไปหาเขา“ฉันลืมบางอย่างไปเมื่อกี้นี้ ฉันไม่คิดว่าฉันจะโล่งอกถ้าฉันปล่อยนายไปง่าย ๆ แบบนั้น ใช่ไหม?” “พี่ใหญ่ นายกังวลเกี่ยวกับอะไรกันล่ะ? ฉันก็ได้สัมผัสแล้วว่านายมีสมรรถภาพสูงแค่อย่างไร ฉันจ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 889
เด็กสาวมีสายตาที่แตกต่างไปจากเดิมเมื่อเธอมองไปที่หลังของเจอรัลด์ขณะที่เขาจากไป“ไอวี่ ลูกกำลังมองอะไรอยู่?” มาเรียอดไม่ได้ที่จะถามออกมา เมื่อเธอสังเกตุเห็นว่าลูกสาวของเธอวอกแวกแค่ไหน“อ่าา? หนูไม่ได้มองอะไรหนิค่ะ!” ไอวี่มุ้ยปากขณะที่เธอจอบกลับพร้อมกับส่ายหัวของเธอมาเรียเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความรัก และความสัมพันธ์เมื่อเธอยังเยาว์วัย ดังนั้นเธอจะไม่รู้ว่าลูกสาวของเธอกำลังคิดอะไรอยู่ได้ยังไงกัน?ถูกต้อง เจอรัลด์เป็นชายหนุ่มที่มีเสน่ห์เขามีทักษะที่น่าเหลือเชื่อมากมาย และเขาก็ปฏิบัติกับทุกคนด้วยจิตใจที่ดีเหมือนกันแน่นอน มีผู้หญิงไม่มากนักที่สามารถต้านทานผู้ชายแบบเขาได้ดังนั้นมันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ลูกสาวของเธอจะเริ่มมีความรู้สึกให้เขาแต่อย่างไรก็ตาม มาเรียถอนหายใจขณะที่เธอกล่าวขึ้นมา “ไอวี่ แม่แนะนำนิดหนึ่งนะ ลูกจะไม่มีวันสามารถคบกับเจอรัลด์ได้หรอก” เดิมทีไอวี่วางแผนที่จะปฏิเสธและโต้แย้งคำพูดของแม่ของเธอแต่เมื่อเธอเห็นทัศนคติที่แน่วแน่ของแม่ของเธอ เธอจึงตอบกลับทันที “ทำไมล่ะคะ? เจอรัลด์ไม่มีแฟนอยู่ดีหนิ!” “ใครพูดแบบนั้นล่ะ? ก็แค่มีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นกับแฟนของเขา แ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 890
พวกเขาทั้งคู่เข้าไปในร้านขายของเก่าโบราณมีหญิงสาวตัวสูงผมยาวคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ตรงเคาน์เตอร์“ดูนี่สิ กำไลหยกอันนี้มีมูลค่าเท่าไหร่คะ?” หญิงสาวคนนั้นถามเจอรัลด์เลิกคิ้วของเขาขึ้นเล็กน้อย เมื่อเขาได้ยินเสียงของหญิงสาวคนนั้นไม่มีทางที่เธอจะอยู่ที่นี่หรอก ใช่ไหม?อีกอย่างด้านหลังของของหญิงสาวคนนั้นก็หันหลังออกไปทางพวกเขาทั้งคู่ดังนั้นเจอรัลด์จึงยังคงนิ่งเงียบ แทนที่กัน เขาเพียงนั่งลงตรงบริเวณที่ให้รอข้างกำแพงเจ้าของร้านเป็นชายร่างอ้วนที่อยู่ในช่วงวัยห้าสิบปีของเขา เขามีหนวดเคราเล็กน้อย และท่าทางชั่วร้ายที่สลักอยู่บนหน้าของเขาเขาถือกำไลหยกไว้ในมือ ขณะที่เขามองมันอยู่ครู่หนึ่งหลังจากนั้น เขาก็ส่ายหัวของเขาและพูดขึ้นมา “จริง ๆ แล้วหยกนี้ก็ค่อนข้างดีเลยนะ แต่อย่างไรก็ตาม หยกประเภทนี้มันธรรมดามากและอัตราการจำหน่ายของมันในตลาดก็ต่ำมาก ถ้าคุณต้องการขายมันจริง ๆ ล่ะก็ งั้นผมสามารถเสนอให้คุณห้าร้อยดอลลาร์แล้วกัน” เจ้าของตอบกลับ“อะไรนะ? แค่ห้าร้อยดอลลาร์เท่านั้นเหรอ? แต่…แต่ฉันค้นหามันในอินเตอร์เน็ตและฉันก็เห็นว่าหยกประเภทนี้จริง ๆ แล้วมีราคามากกว่า 50,000 ดอลลาร์เลยนะ! นี่เป็นมรด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 891
“…อะไรนะ? ฟาซิลิตี้เป็นอะไรไป? เกิดอะไรขึ้น?” เจอรัลด์ถามอย่างรีบร้อนทันทีที่เขาเห็นสีหน้าของนาโอมิ น้ำตาไหลอาบแก้มของเธออีกครั้ง นาโอมิเอามือป้องปาก ขณะที่เธอค่อย ๆ เริ่มอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณครึ่งปีก่อน หลังจากการหายตัวไปของเจอรัลด์แม้คลอฟอร์ดจะยับยั้งกระแสข่าวแรกได้ง่ายดายเกี่ยวกับการหายตัวไปของเจอรัลด์ จากการรั่วไหลออกสู่สาธารณะก็ตาม แต่สุดท้ายแล้วผู้คนก็ยังคงจัดการตามข่าวทันอยู่ดี จากนั้นเป็นต้นมา ข่าวลือแล้วข่าวลือเล่าก็ผุดขึ้นมาและแพร่กระจายไปทั่วเหมือนกับไฟป่า บางข่าวลือก็อ้างว่าเจอรัลด์ถูกลักพาตัวไป ข่าวลือที่ใหญ่กว่ายังพูดไว้ว่าเขาถูกฆ่าตายไปแล้วด้วยซ้ำ! ด้วยข่าวลือที่แผ่กระจายไปอย่างรวดเร็วนี้ มันก็ไม่ช้าก็เร็วก่อนที่ฟาซิลิตี้และคนรู้จักอื่น ๆ ของเจอรัลด์ไม่กี่คนจะได้ยินข่าวลือมา ฟาซิลิตี้และนาโอมิเองรู้สึกวิตกกังวลเป็นพิเศษเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ เพราะเช่นนั้นฟาซิลิตี้จึงไม่เสียเวลาที่จะประกาศว่าเธอจะต้องได้รับคำอธิบายเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้อย่างละเอียด เนื่องจากครั้งหนึ่งเธอตกหลุมรักเขา มันจึงไม่แปลกอะไรจริง ๆ ที่ทำไมเธอถึงเด็ดเดี่ยวเช่นนี้ที่จะตามหาเขา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 892
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่านาโอมิดูเศร้าและโดดเดี่ยวเพียงใด เขาจึงรู้สึกสงสารเธอทันที เป็นผลให้เขาสามารถระงับความแค้นใจของเขาไว้ “…อืม…แล้วเธอล่ะ นาโอมิ? แม่เธอประสบกับอาการป่วยเป็นไหนกัน?” เจอรัลด์ถาม “อืม หลังจากกลับมาที่เมย์เบอร์รี่ภายใต้การคุ้มครองของประธานไลล์ มันไม่นานที่ฉันตระหนักได้ว่าแม่ของฉันติดเชื้ออาการป่วยแปลกประหลาดบางอย่าง แม้หลังจากการพบหมอนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่มีใครสามารถรักษาเธอได้เลย นายสามารถจินตนาการได้ อย่างไรก็ตาม การจ้างหมอนั้นไม่ได้ถูก ๆ เลย…อย่างที่เห็น ฉันลงเอยด้วยการต้องขายทรัพย์สินทั้งหมดของครอบครัวของฉัน! ฉันมาที่จังหวัดซอลฟอร์ดเพื่อขอความช่วยเหลือจากลุงคนหนึ่ง ในระหว่างที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันก็พบว่ามีหมอที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งอาศัยอยู่ใกล้ ๆ นี้! เขามีชื่อว่าเจนคินสัน! ถึงอย่างนั้นฉันก็แทบจะไม่มีเงินพอที่จะอยู่รอดในตอนนี้ ฉันจึงไม่สามารถไปพบเขาได้จริง ๆ…” นาโอมิอธิบายด้วยน้ำเสียงที่เก้อเขิน เขาถอนหายใจ จากนั้นเจอรัลด์จึงตอบกลับ “เมื่อคิดว่าเหตุการณ์เดียวจะก่อให้เกิดผลกระทบระรอกคลื่นที่ใหญ่หลวงขนาดนี้ล่ะก็… ตอนนี้แม้แต่คนที่รู้จักกับฉันก็ต้องมาแบ่งภาระของ
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
