บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 751 - บทที่ 760

บางอย่างในตัวเจอรัลด์บอกเขาว่านี่ยังคงไม่ใช่เวลาที่จะเปิดเผยตัวตนของเขาในฐานะนายน้อยของตระกูลคลอฟอร์ด“ถูกต้อง ถ้าเป็นแบบนั้นล่ะก็ งั้นดีแลนก็คงจะไม่รุกรานตระกูลเฟนเดอร์สันด้วยวิธีการที่บ้าคลั่งเช่นนั้นหรอก!” เซร่ากล่าวดีแลนคือชื่อพ่อของเจอรัลด์หัวใจของเจอรัลด์เต้นระส่ำเมื่อเขาได้ยินเธอพูดถึงชื่อของพ่อของเขา เขาไม่ได้พูดอะไรและฟัง เซร่าเงียบ ๆ “เป็นเพราะสิ่งอื่นเกิดขึ้นหลังจากเหตุการณ์นั้น…”“หลังจากนั้น หัวหน้าแห่งตระกูลคลอฟอร์ด ดีแลนจึงกักบริเวณปีเตอร์ไว้ในบ้าน แต่ปีเตอร์เป็นห่วงฉันและลูกสาวของฉันมาก ดังนั้น ในคืนหนึ่งเขาบอกฉันว่าเขาต้องการจะหนีตามไปกับฉัน เควต้าเกิดแล้วในตอนนั้นและพวกเราก็จะกบดานอยู่สักที่ที่ไม่มีใครสามารถตามหาพวกเราเจอ และเป็นที่ที่พวกเราจะได้ใช้ชีวิตอย่างเหมาะสม!”เซร่ากล่าว…มันเป็นคืนที่เซร่าพาเซเนีย สาวใช้ของเธอ ไปหาห้องโรงแรมด้วยความเร่งรีบแม้เธอไม่ได้เกี่ยวข้องกับตระกูลเฟนเดอร์สัน แต่หลังจากที่เธอเนรเทศตัวเองไป แต่ตระกูลเฟนเดอร์สันก็ยังคงจ้างคนมาจับตาดูเธอ เพราะปัญหาที่ซับซ้อนบางอย่างคืนนั้นเป็นวันที่ฝนตกหนักมาก เซร่ายังคงอุ้มลูกสาวของเธอไว

นั่นคือไดอารี่ของเควต้าหลายปีที่ผ่านมานี้ เธอมักจะมีนิสัยชอบจดบันทึกอยู่เสมอเซร่าพลิกไปหน้าแรก และมันก็เป็นตั้งแต่ก่อนเควต้าพบเจอรัลด์“ฉันได้มาเป็นครูอนุบาลแล้วในวันนี้ ฉันค่อนข้างพอใจเพราะฉันจะได้เห็นเด็ก ๆ มีความสุขและร่าเริงในทุก ๆ วัน ฉันไม่เคยมีแม่ตั้งแต่ฉันยังเด็กแล้ว บางทีฉันอาจจะไม่รู้สึกโดดเดี่ยวขนาดนี้ก็ได้เมื่อได้อยู่กับเด็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวาและร่าเริงกลุ่มนี้”“วันนี้ฉันแอบได้ยินเพื่อนร่วมงานพูดลับหลังฉัน ครูคนนั้นพูดว่าฉันเติบโตในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและฉันก็ถูกพ่อแม่ทิ้งเมื่อฉันยังเด็ก ฉันแกล้งทำเป็นราวกับว่าฉันไม่ได้ยิน แต่ฉันก็เศร้าและเสียใจมาก ฉันหวังว่าฉันสามารถพบพ่อแม่ของฉันในวันหนึ่ง ดังนั้นฉันจะได้ถามพวกเขาใ่าทำไมถึงทิ้งฉันไป ทำไมพวกเขาไม่สามารถมอบวัยเด็กที่สวยงามและมีความสุขให้ฉันได้? ทำไมกัน?” “…”“ฉันทำงานในร้านอาหารตอนนี้ ฉันทำบางอย่างผิดพลาดไป ดังนั้นฉันจึงถูกหัวหน้าดุ มีชายหนุ่มร่ำรวยคนหนึ่งมาช่วยฉันไว้ ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉันรู้ว่าเขามีจิตใจที่ดีทันทีที่ฉันเห็นเขา” “ฉันพบเขาอีกครั้ง และเขาช่วยฉันไว้อีกครั้งแล้ว แต่ฉันเริ่มประหม่าทุกครั้งที่ฉ

“ฮ่าฮ่าฮ่า! แม่ง! ดูเขาสิ! กลอเรียตส์โมเม้น วิลล่า เป็นอสังหาริมทรัพย์ที่แพงมากที่สุดในเขตปกครองซอลฟอร์ด สถานที่แบบนั้นมีราคาอยู่ราว ๆ 12,000,000 ดอลลาร์ พระเจ้า เจ้าของของสถานที่นั้นจะยังคิดที่เป็นเจ้าของของรถเบนซ์คนเล็กโง่ ๆ นี้!” “อ่า ฉันเข้าใจแล้วตอนนี้ คุณครับ ผมเดาว่าคนพวกนี้แค่กำลังพยายามที่จะขู่คุณ! ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม คนที่อาศัยอยู่ในกลอเรียตส์โมเม้น วิลล่า ก็ไม่อาจไปต่อกรด้วยได้น่ะครับ!” ผู้สัญจรไปมาสองสามคนถึงกับระเบิดหัวเราะกันออกมาแน่นอน ผู้หญิงคนนั้นได้ยินพวกเขาพูดถึงกลอเรียตส์โมเม้น วิลล่าเช่นกัน เธอด่าว่าพวกเขาแรง ๆ อย่างโกรธเคือง “นายบ้าไปแล้วหรือไง? ให้ฉันบอกนายนะ ยิ่งนายทำให้ฉันเสียเวลามากขึ้นเท่าไหร่ ค่าชดเชยที่นายจะต้องจ่ายให้ฉันสำหรับความทุกข์ทางอารมณ์นั้นก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น นายกล้าคิดที่มาจะขู่ฉันได้ยังไง! แฟนของฉันก็รู้จักคนที่อาศัยอยู่ในกลอเรียตส์โมเม้น วิลล่า เจ้านายของพวกนายเป็นใครกัน? ฉันคิดว่าพวกเราจะได้รู้กันหลังจากโทรถามเกี่ยวกับเรื่องนี้!” มาร์เวนโกรธมากกับคำพูดของเธออย่างไรก็ตาม ครู่ต่อมา เขาลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้น จากนั้นเขาก็ชี้ไปในทิศท

ผู้ประเมินกล่าว“ไร้สาระ! นี่เป็นรถนำเข้า พ่อของแฟนของฉันขอให้เพื่อนของเขาซื้อมันให้พวกเขา แน่นอนสิว่ามันไม่ใช่รถของพวกคุณ!” “ผมคิดว่าคุณเข้าใจสิ่งที่พวกเรากำลังพยายามจะพูดที่นี่ผิดนะครับ สิ่งที่ผมหมายถึงก็คือว่ารถคันนี้ไม่ใช่รุ่นที่สามารถพบได้ในรายการสินค้าของพวกเรา มันไม่ควรที่จะถูกขายที่นี่ในเวสตันด้วยซ้ำ มันเคยถูกผลิตเพียงชุดเดียวเท่านั้น ซึ่งเลิกผลิตไปนานมากแล้ว แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีการปลอมแปลงรุ่นนี้ไปทั่วตลาดในประเทศ ผมมั่นใจว่าคุณรู้ดีว่าวิธีการแบบไหนที่รถคันนี้ถูกจัดหาซื้อมาได้โดยที่ผมไม่ต้องพูดมากนัก” ผู้ประเมินคนนั้นอธิบาย“ให้ตายเถอะ! งั้นคุณกำลังพยายามจะพูดว่าพวกเราลักลอบนำเข้ารถคันนี้งั้นเหรอ? เหลวไหลทั้งเพ!”ไซลาฟังดูตกใจจนทำอะไรไม่ถูกผู้ประเมินถึงกับทำอะไรไม่ถูก เขาจึงทำได้เพียงแค่ให้เธอดูคำแถลงการอย่างเป็นทางการที่พวกเขาได้รับจากสำนักงานใหญ่เกี่ยวกับรถพวกนี้ นอกจากนี้ ยานพาหนะปลอมที่เป็นที่รู้จักทั้งหมดก็มีรายงานของพวกมันเอง และแฟ้มข้อมูลที่เกี่ยวข้องต่าง ๆ “ไปให้พ้น! นี่ช่างเป็นเรื่องไร้สาระอะไรแบบนี้? ฉันแค่ต้องการให้คุณประเมินความเสียหาย ทำไมคุณถึงก่อเรื่อง

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าตะโกนบอกนักธุรกิจที่ยืนอยู่ในลานโรงแรมจากนั้นคนรวยทั้งหลายก็รีบไปต้อนรับแขกคนใหม่ที่เพิ่งมาถึงกันอย่างรีบร้อนและตื่นเต้น“ให้ตายเถอะ! ทำไมถึงมีรถจักรยานสามล้อไฟฟ้าจอดอยู่ตรงทางเข้าล่ะ? นายจะทำอะไรเนี่ย? ไปให้พ้นเจ้าเด็กนี่!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาหา และผลักเจอรัลด์ออกไปอย่างแรง“ให้ตาย ช่างน่าอายเสียจริง!” ด้วยความรู้สึกอับอายขายหน้า ไซลาจึงปิดตาของเธอ“ถ้ามีอะไรที่คุณอยากจะพูด ก็พูดดี ๆ สิครับ ทำไมต้องบังคับผมด้วย? ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ โอเคไหม!?”เจอรัลด์เหยียบคันเร่งและจากไปหลังจากขบวนรถแล่นมาหยุด นักธุรกิจวัยกลางคนสองสามคนก็ลงมาจนกรถกัน มีลูกสาวและลูกชายที่ร่ำรวยของพวกเขาด้วยเหมือนกัน มันจึงกลายเป็นชัดเจนว่าคนเหล่านี้เป็นแขกที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในงานวันนี้ประธานคนอื่น ๆ ก็เรียงแถวต้อนรับพวกเขา มีการโต้ตอบด้วยการหยอกล้อและกล่าวทักทายกัน“สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทั้งหลาย ขอบคุณที่ให้เกียรติผมในการเข้าร่วมงานเลี้ยงในคราวนี้นะครับ แต่โชคไม่ดีเล็กน้อยที่พวกเราไม่สามารถเชิญแขกที่พิเศษมากมาได้ในวันนี้ พวกเราไม่สามารถแ