LOGINShare
บทที่ 758
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 759
“อย่าพูดงั้นสิไซลา! อย่างน้อยก็อย่าพูดต่อหน้าเขา!” วินซี่กล่าวแม้เธอก็เหมือนกัน รู้สึกว่ามันคงจะค่อนข้างน่าอายที่ไปถึงด้วยรถจักรยานสามล้อไฟฟ้า ความกลัวของเธอก็หายไปเมื่อเห็นเจอรัลด์ขี่ยานพาหนะนั้นโดยไม่รู้สึกอับอาย ถ้าเขาเองไม่ได้รู้สึกอาย แล้วทำไมเธอต้องอายด้วยล่ะ? ไซลาในทางกลับกันรู้สึกตรงข้ามโดยสิ้นเชิง “บางทีเธออาจจะเมาไปแล้วก็ได้! ถ้าเธออยากจะนั่งสิ่งนั้นแล้วล่ะก็ เชิญให้เต็มที่ไปเลย! บ้าจริง ฉันจะไม่เข้าไปข้างในกับเธออยู่ดี ฉันจะรอเธออยู่ด้านนอกสถานที่จัดงาน และนาย! อย่าลืมสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ล่ะ เจอรัลด์!” หลังจากนั้น ไซลาก็โบกแท็กซี่และจากไปยังสถานที่จัดงานด้วยความเร่งรีบ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เธอจำเป็นต้องไปอยู่ที่ที่แฟนของเธออยู่โดยเร็วที่สุด“ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าเธอไม่ไป ฟังนะ น้องสาวคนเล็กของฉันกำลังทำอาหารอร่อย ๆ ทำไมเธอไม่ไปที่บ้านของฉันและทานอาหารด้วยกันล่ะ? ฉันเลี้ยงเอง!” เจอรัลด์เสนอท้ายที่สุดแล้ว เจอรัลด์และวินซี่ก็ยังคงมีความสัมพันธ์แบบเพื่อนร่วมชั้นเก่า“ไม่ล่ะ ฉันไม่คิดว่าฉันจะทำแบบนั้นได้ ฉันต้องไปเป็นเพื่อนเธอ เจอรัลด์ ฉันกลัวว่าถ้าฉันปล่อยให้เธอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 760
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ที่ยืนอยู่ตรงทางเข้าตะโกนบอกนักธุรกิจที่ยืนอยู่ในลานโรงแรมจากนั้นคนรวยทั้งหลายก็รีบไปต้อนรับแขกคนใหม่ที่เพิ่งมาถึงกันอย่างรีบร้อนและตื่นเต้น“ให้ตายเถอะ! ทำไมถึงมีรถจักรยานสามล้อไฟฟ้าจอดอยู่ตรงทางเข้าล่ะ? นายจะทำอะไรเนี่ย? ไปให้พ้นเจ้าเด็กนี่!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้ามาหา และผลักเจอรัลด์ออกไปอย่างแรง“ให้ตาย ช่างน่าอายเสียจริง!” ด้วยความรู้สึกอับอายขายหน้า ไซลาจึงปิดตาของเธอ“ถ้ามีอะไรที่คุณอยากจะพูด ก็พูดดี ๆ สิครับ ทำไมต้องบังคับผมด้วย? ผมจะไปเดี๋ยวนี้แหละ โอเคไหม!?”เจอรัลด์เหยียบคันเร่งและจากไปหลังจากขบวนรถแล่นมาหยุด นักธุรกิจวัยกลางคนสองสามคนก็ลงมาจนกรถกัน มีลูกสาวและลูกชายที่ร่ำรวยของพวกเขาด้วยเหมือนกัน มันจึงกลายเป็นชัดเจนว่าคนเหล่านี้เป็นแขกที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในงานวันนี้ประธานคนอื่น ๆ ก็เรียงแถวต้อนรับพวกเขา มีการโต้ตอบด้วยการหยอกล้อและกล่าวทักทายกัน“สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทั้งหลาย ขอบคุณที่ให้เกียรติผมในการเข้าร่วมงานเลี้ยงในคราวนี้นะครับ แต่โชคไม่ดีเล็กน้อยที่พวกเราไม่สามารถเชิญแขกที่พิเศษมากมาได้ในวันนี้ พวกเราไม่สามารถแ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 761
เนื่องจากมีผู้คนมากมายอยู่ที่นั่นก่อนหน้านี้ และเธอก็รู้สึกอึดอัดอยู่แล้วในตอนนั้น วินซี่จึงลงจากรถจักรยานสามล้อไฟฟ้าไปด้วยความเร่งรีบ เธอต้องลืมหยิบกระเป๋าของเธอมาด้วยในขณะนั้นแน่! “โอ้ ไม่นะ เธอช่างสะเพร่าเสียจริง! เธอมีเงินในนั้นมากหรือเปล่า?” ไซลาถาม “การถูกขโมยเงินนั้นเป็นเรื่องสุดท้ายที่ฉันกังวลถึง! ฉันแค่หวังว่าเจอรัลด์จะสังเกตุเห็นมันในท้ายที่สุด! ถ้ามันถูกทิ้งไว้ข้างหลัง โทรศัพท์ของฉัน บัตรประจำตัว และบัตรธนาคารทั้งหมดนั้นจะหายไปแน่!” วินซี่ตอบกลับ “เฮ้! ทำไมนายถึงกลับมาที่นี่ล่ะ? นี่ดูเหมือนลานจอดรถสำหรับนายหรือไง?” ขณะนั้นเอง ความโกลาหลก็สามารถได้ยินได้จากทางเข้า เมื่อตรวจการณ์ดูอย่างใกล้ชิด เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูเหมือนจะกำลังพยายามที่จะป้องกันชายหนุ่มคนหนึ่งจากการเข้าไปในพื้นที่อยู่ “เพื่อนของผมลืมกระเป๋าของเธอไว้! ผมแค่ต้องการจะส่งมันคืนให้เธอ!” ชายหนุ่มที่ว่านั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเจอรัลด์! “ดูให้ดีว่านี่คือสถานที่แบบไหน! นายคิดว่าใครก็ได้สามารถเข้าไปในสถานที่นี้อย่างเต็มใจหรือไม่ก็ตามงั้นเหรอ? ออกไปซะ!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะโกน ขณะที่พวกเข
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 762
วินซี่เองก็ก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไรเลย ขณะเดียวกัน ในที่สุดซาเวียนก็ตระหนักได้ว่าเจอรัลด์อยู่ที่นี่และเมื่อเขารู้แล้ว เขาจึงกลายเป็นตื่นเต้นมากจนริมฝีปากของเขาเริ่มสั่นเทาขึ้นมา “ค คุณคลอฟอร์ด! คุณอยู่ที่นี่!” เมื่อสันนิษฐานว่าเจอรัลด์คงไม่ต้องการเข้าร่วมงานเลี้ยง เนื่องจากเขาดูถูกคนรวยธรรมดาทั้งหมดที่เข้าร่วมงาน ซาเวียนจึงไม่ได้ตื้อเขาต่อไปหลังจากการโทรนั้น แต่กระนั้นเขาอยู่ที่นี่แล้ว ยืนอยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้! “สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด!” คุณลาร์ซันและกลุ่มของเขากล่าว โดยการตอบกลับการทักทายของเจอรัลด์ก่อนหน้านี้ ที่พวกเขาก้าวไปข้างหน้าก่อนจะโค้งคำนับเล็กน้อยต่อหน้าเขา ขณะนั้นเอง ความเงียบก็ปกคลุมไปทั้งบริเวณนั้น แขกมากมายต่างก็ประหลาดใจกันมากจนกรามของพวกเขาอ้าค้างจนกว้าง ทำไมบุคคลที่มั่งคั่งและมีอำนาจเหล่านี้ทั้งหมดถึงโค้งคำนับให้ชายหนุ่มคนที่มาถึงด้วยรถจักรยานสามล้อไฟฟ้ากันล่ะ? ยิ่งไปกว่านั้น ประธานกอร์ดอนก็ดูเหมือนกำลังตัวสั่นไปก่อนหน้านี้ ขณะที่เขาพูด! การหายใจของไซล่ากำลังเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ จิตใจของเธอว่างเปล่าไปโดยสิ้นเชิงและปากของเธอก็อ้าค้างกว้างมากจนสามารถยัดไข่ต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 763
เมื่อได้ยินน้ำเสียงบูดบึ้งของประธานกอร์ดอน ไซลาจึงไม่สามารถหัวเสียงดังอีกต่อไปได้เลยจริง ๆ …มัน…มันคือเรื่องจริงหรือเปล่า? ตั้งแต่ตอนนั้น ไซลาก็เกลียดมันอยู่เสมอ เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอเห็นใบหน้าที่สิ้นหวังของเจอรัลด์ เธอไม่อาจจริงจังกับเขาได้ แค่ไม่กี่ปีตั้งแต่พวกเขาพบกันครั้งสุดท้าย…เจอรัลด์เปลี่ยนไปมาขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ? ทำไมบุคคลที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลมากมายขนาดนี้ ถึงทำตัวเคารพและสุภาพต่อเขามากขนาดนี้ล่ะ? สิ่งเหล่านี้จะเป็นไปได้ยังไง? คำถามทั้งหมดเหล่านี้ดังก้องอยู่ในใจของไซลา เจอรัลด์เพียงเมินเฉยต่อเธอ โดยเลือกที่จะพูดคุยกับประธานกอร์ดอนและคนอื่น ๆ ต่อไปแทน จากนั้นงานเลี้ยงก็ดำเนินต่อไปใหม่ประมาณครึ่งชั่วโมง ก่อนเจอรัลด์จะกล่าวลาประธานกอร์ดอนและคนที่เหลือ เอาตามตรงเขาก็อยากจะจากไปตั้งนานแล้ว ขณะที่ที่เขาออกจากโรงแรมไป คนกลุ่มใหญ่ก็ตามไปส่งเขากัน ก่อนที่เขาจะจากไป เอเลน่าก็กระซิบบางอย่างข้างหูพ่อของเธอก่อนจะแลบลิ้นออกมา เธออยากจะจากไปพร้อมกับเจอรัลด์ และตามปกติแล้วพ่อของเธอก็ตกลง ไซลาเองกำลังรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก ขณะที่เธอออกจากโรงแรมมาด้วยกันกับวินซี่เพ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 764
โดยที่ไม่สนใจคำถามของยาเอลไปขั่วขณะ จากนั้นยูนัสจึงถามขึ้นมา “นายแอบถ่ายรูปไว้อยู่ไม่ใช่เหรอ? ให้ฉันดูสิว่าใครอยู่ที่นั่นกันบ้าง!” หลังจากส่งรูปพวกนั้นให้ ยูนัสมองพวกมันทีละรูปก่อนจะกระแทกมือลงบนโต๊ะด้วยความโกรธ เขาพบผู้ก่อการแล้ว! “แม่งเอ้ย! เป็นเจอรัลด์จริง ๆ! เป็นไอ้คลอฟอร์ดนั่นอีกแล้ว!” ไม่เพียงยูนัสจะถูกเจอรัลด์ทำให้ขายหน้าซ้ำ ๆ ในวันเกิดของเขา แต่เขายังถูกกักบริเวณทันทีที่เขากลับไปในวันนั้นด้วย! ชื่อเสียงทั้งหมดที่เขาสะสมมานานหลายปีก็หมดสิ้นไป ง่าย ๆ แบบนั้น ยูนัสเกลียดคน ๆ นั้นสุด ๆ “เขาคือ คุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่ใช่ไหม?” ยาเอลที่เห็นได้ชัดว่าเคยได้ยินเกี่ยวกับเจอรัลด์มาก่อนถามขึ้นมา เมื่อได้ยินคำถามของยาเอล ยูนัสจึงใช้โอกาสนี้เล่ารายละเอียดถึงความขุ่นแค้นและความคับข้องใจทั้งหมดของเขาต่อเจอรัลด์ให้เขาฟัง “ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่แปลกที่ทุกอย่างดูเหมือนจะดำเนินไปอย่างราบรื่นมากสำหรับแจสมิน ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากคนจากตระกูลเฟนเดอร์สันคนไหนเลยด้วยซ้ำ! เธอมีคนที่มีอำนาจเช่นนี้คอยช่วยเหลือเธออยู่ตลอดเวลานั่นเอง! ไม่แปลกที่ทำไมแจสมินถึงไม่ได้จริงจังกับนายเลย แม้หลังจ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 765
เมื่อรถมาหยุดอยู่ข้างเควต้า คนสองสามคนก็เลื่อนเปิดประตูรถตู้ และพยายามลากเธอเข้าไปข้างในทันที! “เควต้า!” คุณอาเฟนเดอร์สันที่กำลังกลับมาจากร้านค้าตะโกนออกมา เมื่อเธอเห็นรถตู้ที่น่าสงสัยกำลังขับไปหาลูกสาวของเธอ จากนั้นเธอก็เริ่มวิ่งไปทางหญิงสาวที่น่าสงสารที่พยายามดิ้นรนอย่างเต็มที่เพื่อหนีจากคนที่จับเธอ คนจับเองก็ยังคงพยายามที่จะลากเธอเข้าไปในรถตู้ให้ได้ ในความกระวนกระวายใจของเธอ เธอจึงกัดแขนของหนึ่งในผู้ชายที่ปิดหน้าอย่างแรง! เขาตะโกนด้วยความเจ็บปวด จากนั้นชายที่แข็งแรงจึงผลักเควต้าออกไปอย่างแรง ทำให้เธอล้มลงกับพื้นอย่างจัง! ผลก็คือ หัวด้านหลังของเควต้ากระแทกกับข้างถนนโดยไม่ตั้งใจและเธอก็เป็นลมไปทันทีจากการประแทกอย่างแรงนั้น เมื่อเซร่ามาถึงผู้ชายกลุ่มนั้น พวกเขาก็อุ้มเควต้าที่หมดสติในตอนนี้เข้าไปในรถตู้แล้ว ด้วยความพยายามที่จะป้องกันไม่ให้พวกเขาพาเธอไป เซร่าจึงเริ่มตีผู้ชายพวกนั้นอย่างบ้าคลั่งทันที อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเธอจะต่อสู้อย่างเต็มที่แค่ไหนก็ตาม เธอก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้สำหรับพวกเขาอยู่ดี ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เธอจะเอาชนะผู้ชายตัวใหญ่กลุ่มหนึ่งด้วยตัวเองได้ยังไง? และในขณะ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 766
แม้รูปภาพเองจะค่อนข้างไม่ชัดเจน แต่เจอรัลด์ก็มั่นใจว่าคนที่อยู่ในนั้นคือ ยูนัส หลง ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาจะไม่สามารถจำคนที่เขาเกือบจะเขาตกเป็นเหยื่อให้แล้วยังไงกัน? “นั่นเป็นเขา หลังจากการลืบสวนเล็กน้อย พวกเราพบว่าเขามาถึงจังหวัดซอลฟอร์ดเป็นครั้งแรกเมื่อไม่กี่วันก่อน แม้ผมเข้าใจได้ว่าเขามีเหตุผลของเขาที่จะแก้แค้นคุณ แต่ผมไม่ค่อยเข้าใจเลยว่าทำไมเขาถึงจะตามคุณมาจนถึงที่นี่เพียงเพื่อจะทำแบบนั้นล่ะครับ!” เดรกตอบกลับ ขณะที่เขาขมวดคิ้ว แต่อย่างไรก็ตาม การตอบสนองฉับพลันของเจอรัลด์คือ การชกผนังข้าง ๆ เขาอย่างแรง “ผมไม่สนเขาหรือแม้แต่เหตุจูงใจของเขา ทั้งหมดที่ผมรู้ก็คือ เควต้าเป็นผู้บริสุทธิ์ในเหตุการณ์นี้ แต่เธอก็เกือบจะเสียชีวิตไปเพราะผม! เดรก, ไทสัน ผมเชื่อว่ายูนัสยังไม่ออกไปจากจังหวัดซอลฟอร์ด ผมต้องการให้พวกคุณสองคนแกะรอยหาเขาและจับเขามาให้ผม! ไม่ว่าคุณจะใช้วิธีอะไรก็ตาม ทำให้มั่นใจว่าเขาจะไม่ออกไปจากจังหวัดซอลฟอร์ดได้อย่างลอยนวล!” เจอรัลด์กล่าวอย่างโกรธเคือง ขณะที่เขามองไปที่เควต้าที่ยังไม่ได้สติผ่านหน้าต่างประตูของห้องคนไข้ “ได้ครับ คุณคลอฟอร์ด!” พวกเขาทั้งคู่กล่าวพร้อมกันขณะท
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
