แชร์

บทที่ 763

เมื่อได้ยินน้ำเสียงบูดบึ้งของประธานกอร์ดอน ไซลาจึงไม่สามารถหัวเสียงดังอีกต่อไปได้เลยจริง ๆ

…มัน…มันคือเรื่องจริงหรือเปล่า?

ตั้งแต่ตอนนั้น ไซลาก็เกลียดมันอยู่เสมอ เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอเห็นใบหน้าที่สิ้นหวังของเจอรัลด์ เธอไม่อาจจริงจังกับเขาได้

แค่ไม่กี่ปีตั้งแต่พวกเขาพบกันครั้งสุดท้าย…เจอรัลด์เปลี่ยนไปมาขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?

ทำไมบุคคลที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลมากมายขนาดนี้ ถึงทำตัวเคารพและสุภาพต่อเขามากขนาดนี้ล่ะ?

สิ่งเหล่านี้จะเป็นไปได้ยังไง?

คำถามทั้งหมดเหล่านี้ดังก้องอยู่ในใจของไซลา เจอรัลด์เพียงเมินเฉยต่อเธอ โดยเลือกที่จะพูดคุยกับประธานกอร์ดอนและคนอื่น ๆ ต่อไปแทน

จากนั้นงานเลี้ยงก็ดำเนินต่อไปใหม่ประมาณครึ่งชั่วโมง ก่อนเจอรัลด์จะกล่าวลาประธานกอร์ดอนและคนที่เหลือ เอาตามตรงเขาก็อยากจะจากไปตั้งนานแล้ว

ขณะที่ที่เขาออกจากโรงแรมไป คนกลุ่มใหญ่ก็ตามไปส่งเขากัน

ก่อนที่เขาจะจากไป เอเลน่าก็กระซิบบางอย่างข้างหูพ่อของเธอก่อนจะแลบลิ้นออกมา เธออยากจะจากไปพร้อมกับเจอรัลด์ และตามปกติแล้วพ่อของเธอก็ตกลง

ไซลาเองกำลังรู้สึกกระวนกระวายใจอย่างมาก ขณะที่เธอออกจากโรงแรมมาด้วยกันกับวินซี่เพ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Surachai Noijai
กำลังติดตามตอนต่อไป
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status