All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 701 - Chapter 710

แม้เขาจะเคยเห็นเมอาว่าเป็นเทพธิดาคนหนึ่งในสมัยที่เขายังยากจนอยู่ แต่นี่คือฟางเส้นสุดท้ายแล้ว เจอรัลด์จะไม่ทนกับความตรงไปตรงมาและความปากจัดของเธออีกต่อไป! “อืมเพราะฉันกำลัง ‘แกล้งเป็น’ เหมือนผู้ชายที่ร่ำรวยอยู่แล้ว ฉันก็อาจจะ ‘แกล้งทำ’ จนถึงที่สุดสิ! รู้ไหม ฉันจะเพิ่มอีก 150,000 ดอลลาร์ให้กับ 500,000 ดอลลาร์ขั้นต้นนั้น!” เจอรัลด์ประกาศออกมาด้วยรอยยิ้มขมขันแกมเหน็บแนม “ว ว่าไงนะ?” เมื่อได้ยินแบบนั้น ทุกคนจึงตกอยู่ในอาการช็อกอย่างสุด ๆ! ราวกับว่า 500,000 ดอลลาร์นั้นยังไม่พองั้นแหละ! คน ๆ นี้ตอนนี้กำลังบริจาคทั้งหมดเป็นจำนวนถึง 650,000 ดอลลาร์เพื่อการกุศล! ณ จุดนี้ เพื่อนร่วมชั้นที่เหลือของเจอรัลด์ทั้งหมดต่างก็กำลังจ้องไปที่เขาด้วยสายตาที่เบิกกว้างกัน มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะประมวลผลว่าบุคคลที่ดูธรรมดาเช่นนี้จริง ๆ แล้วจะเป็นชายที่ร่ำรวยเช่นนี้ได้! แม้นี่จะเป็นปฏิกิริยาของเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์ แต่ความเงียบก็สิ้นสุดลงเมื่อหนึ่งในนักเรียนจากชั้นปีที่สามอีกคนเริ่มส่งเสียงเชียร์ขึ้นมา! เมื่อได้ยินแบบนั้น การตอบสนองเป็นลูกโซ่ของเสียงเชียร์และการปรบมือไม่นานก็ตาม!

เธอรู้ดีว่ามาร์เวนชอบเธอ แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเธอจะบอกไปชัดเจนที่สุดแล้วว่าเธอไม่ได้ชอบเขา แต่ทำไมเขาถึงยังคงตามรังควานเธออยู่ล่ะ? ผู้หญิงทุกคนก็มีอีโก้ให้รักษาไว้เมื่อเป็นเรื่องของความสัมพันธ์ ถ้าราเคลได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกันจากผู้ชายที่ดูดีกว่า เธอก็คงจะไม่ว่าอะไรหรอก แต่อย่างไรก็ตาม มาร์เวนเป็นคนละเรื่องกันโดยสิ้นเชิงเลย ไม่ว่าจะอย่างไร สำหรับคนส่วนใหญ่ โดยทั่วไปแล้วเขาก็มีภาพลักษณ์ที่ไม่ดีถ้าเธอจะพูดตามตรงเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างครบถ้วนนะ หลังจากถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ เธอก็คงจะเตะเขาออกประตูไปแล้ว ถ้าเธอมีการตระหนักถึงศีลธรรมน้อยกว่านี้! “จ เจอรัลด์!” มาร์เวนตะโกนขึ้นมา ขณะที่เขารีบเข้าไปหาเจอรัลด์เพื่อช่วยให้เขาลุกขึ้น ในขณะที่เจอรัลด์ดูเหมือนว่าเขาต้องการจะโต้เถียงกับราเคลต่อไปอย่างชัดเจน แต่มาร์เวนก็สังเกตเห็นว่าสมาชิกชมรมเทควันโด้สองสามคนได้มาล้อมรอบเขาเอาไว้ แล้ว ด้วยกลัวว่าเจอรัลด์จะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขาอีกครั้ง มาร์เวนจึงลากเขาออกไปจากที่นั่นทันที ทั้งสองคนยังคงเดินต่อไปจนกระทั่งพวกเขามาถึงที่สวนที่ตั้งอยู่ด้านนอกวิทยาเขตของพวกเขา เมื่อพบสถ

“เอาล่ะ เอางี้ไหม? ฉันจะอยู่ที่นี่อีกสามวัน และแม้ว่าเธอจะไม่สามารถเรียนรู้การเคลื่อนไหวที่ยาก ๆ ได้ภายในช่วงเวลาอันสั้น ๆ แต่ภายได้การแนะนำของฉัน เธอจะสามารถเรียนรู้ได้อย่างน้อยสองสามอย่างสำหรับการป้องกันตัว วิธีนั้น ศัตรูของเธอจะไม่สามารถเข้ามาใกล้เธอได้มากเกินไปได้อย่างง่ายดายขนาดนั้น! แม้การเคลื่อนไหวเองจะใช้ได้จริงและเรียนรู้ง่ายกว่า โดยทั่วไปแล้ว จำไว้ว่าการเคลื่อนไหวเหล่านี้ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อใช้ทำร้ายคน! พวกมันมีไว้เพื่อป้องกันตัวเป็นหลัก ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม!” ฟินน์เลย์กล่าว “…เดี๋ยว คุณไม่ได้ล้อเล่น ใช่ไหม? ผมจะสามารถเรียนรู้การป้องกันตัวพื้นฐานได้ในเวลาแค่สามวันงั้นเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “ฟังนะ ถ้าฉันบอกว่าเธอสามารถเชี่ยวชาญมันได้ งั้นเธอก็จะทำได้อย่างแน่นอน! ถือซะว่าตัวเองโชคดีที่ฉันยังจะอยู่ต่อเพื่อสอนเธอด้วยซ้ำ เจ้าหลานชายเหลือขอ! และไม่ต้องมองฉันด้วยสายตาที่สงสารนั่นเลย! ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน ก็ลองตีฉันด้วยทั้งหมดที่เธอมีสิ!” ฟินน์เลย์กล่าวขณะที่เขาโบกมือให้เจอรัลด์ให้เข้าหาเขา “ผมไม่ต้องการจะ! อีกครั้งนะ คุณควิก ผมเจ็บแค่นี้เพราะผมไม่ได้สู้กลับ! ผมไม่สู้กับ

พวกเขาทั้งคู่ได้ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นบริษัทของพวกเขาในอาคารที่ค่อนข้างใกล้กับมหาวิทยาลัย ตัวอาคารนั้นเองใหญ่โตและดูเหมือนเป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบที่จะเริ่มบริษัทได้ ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ยังล้อมรอบไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม แทบจะเหมือนราวกับว่าพลังอำนาจของธรรมชาติได้อวยพรให้กับสถานที่แห่งนั้นโดยตรง บริษัทอื่นมากมายก็ใช้อาคารแห่งนั้นอยู่แล้วเช่นกัน ความนิยมของสถานที่นั้นเกินความคาดหมายของพวกเขาจริง ๆ โดยการเริ่มต้นบริษัทตัวแทนการท่องเที่ยวของพวกเขาที่นั่น บริษัทอื่นก็จะเริ่มจัดทริปประจำปีของพวกเขาด้วยบริษัทตัวแทนของพวกเขาอย่างแน่นอน! พวกเขาหลีกเลี่ยงสถานที่ที่อยู่ในที่ห่างไกลเพราะมีเหตุผล ความแตกต่างของรายได้ก็กล่าวไว้หมดแล้ว ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงที่ศูนย์การลงทุนภายในอาคาร “พวกเราไม่ได้จัดการเรื่องนี้ผ่านโทรศัพท์แล้วหรอกเหรอ? ผู้ชายที่พวกเราควรจะพบด้วยอยู่ไหนล่ะ?” เจอรัลด์ถามขณะที่พวกเขาทั้งคู่เดินผ่านทางเข้าหลัก “ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ฉันโทรหาเขาก่อนหน้านี้แต่สายไม่ว่าง!” “เข้าใจแล้ว อืม ศูนย์นี้ก็พลุกพล่านอยู่ดี รอกันสักหน่อยเถอะ!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาตรวจดูเวลาในขณะที่ส่

“ฉันรู้…กระนั้น ฉันก็อยากจะดูพื้นที่รอบ ๆ ก่อน!” ราเคลตอบกลับ แม้เธอไม่สามารถจ่ายค่าเช่าสำหรับยูนิตในสภานที่แห่งนี้ได้ แต่เธอก็ยังคงอยากจะชมดูรอบ ๆ อาคารอยู่ ท้ายที่สุดแล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งก็สามารถฝันได้ ขณะที่กลุ่มยังคงเที่ยวดูรอบ ๆ บริเวณนั้น ทันใดนั้นก็ได้ยินความโกลาหลอย่างดังมาจากปลายทางของห้องโถง ผู้ชายวัยกลางคนในชุดสูทกำลังเดินเข้ามาในอาคาร และลูกค้าหลายคนที่อยู่ที่นั่นก็ทักทายเขาอย่างเคารพเมื่อเขาเดินผ่านพวกเขาไป นี่ไม่ใช่แค่บุคคลธรรมดาทั่วไป แต่เขาคือ ผู้จัดการของเอดิฟิซิโอ! “นั่นคือผู้จัดการที่มีชื่อเสียงแห่งเอดิฟิซิโอ อเล็กแซนเดอร์ บรูคส์!” เจฟเฟอร์สันอธิบายให้สามสาวฟัง ‘นายรู้จักเขาแล้วยังไงล่ะ? เขาไม่แม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่านายมีตัวตนอยู่!’ ราเคลคิดกับตัวเอง ยังคงหัวเสียอย่างชัดเจน แม้ดูเหมือนว่าผู้คนมากมายต้องการจะพูดคุยกับคุณบรูคส์ แต่ทั้งหมดที่เขาทำคือโบกมือให้พวกเขาไป เขาดูเหมือนกำลังค่อนข้างเร่งรีบอยู่ ความจริงก็คือว่าเขาก็กำลังมองไปรอบ ๆ เช่นกัน บอกใบ้ว่าเขากำลังพยายามที่จะตามหาบางอย่างหรือบางคนอยู่ ทันทีทันใดนั้น เขาก็สังเกตเห็นวัยรุ่นสี่คนกำลังจ้องมองเขาอยู่