บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 721 - บทที่ 730

“ได้ยินเรื่องนั้นใช่ไหม?” ผู้เฒ่าถามทันทีที่เธอเข้ามาในห้องศึกษาแจสมินพยักหน้าอย่างหนักแน่นถ้าความจริงที่ว่า รุ่นเด็ก ๆ ของตระกูลของพวกเธอถูกลงโทษไม่ให้ออกจากบ้านถาวรก็เพียงพอที่จะทำให้แจสมินเศร้าหมองและหดหู่ใจในทุก ๆ วันแล้ว งั้นเธอก็คงจะเศร้าโศกกับเหตุการณ์ซึ่งเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของเธอตลอดไปแน่อย่างน้อยเมื่อเธอถูกลงโทษไม่ให้ออกจากบ้าน เธอก็ยังสามารถอาละวาดเหมือนเด็ก ๆ หรือร้องทุกข์เกี่ยวกับมันได้ แต่นับตั้งแต่ที่เธอเป็นเด็ก ไม่มีใครเคยบอกเธอเลยเกี่ยวกับเรื่องพ่อแม่ของเธอเอง เธอเพียงจะถูกเฆี่ยนตีเท่านั้นเมื่อเธอถามเกี่ยวกับพวกเขา“หลานเกลียดปู่ไหมที่ปิดบังเรื่องนี้จากหนูมานานหลายปีขนาดนี้?” ผู้เฒ่าถาม“ไม่ค่ะ หนูไม่ได้เกลียดปู่ หนูเข้าใจว่าปู่ปิดบังเรื่องนี้จากหนูก็เพราะผลประโยชน์หนูเอง!” แจสมินกล่าว“แจสมิน ปู่เห็นสมรรถภาพของหนูในช่วงสองสามปีที่ผ่านมานี้ พูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม ปู่ภูมิใจที่มีหลานสาวอย่างหนู พ่อแม่ของหนูบนสวรรค์ก็คงจะภูมิใจในตัวหนูมากเหมือนกัน” ผู้เฒ่าตบไหล่ของแจสมินเบา ๆ อย่าง“งั้นคุณปู่คะ ใครคือศัตรูของตระกูลเฟนเดอร์สันของเราตลอดมานี้ล่ะคะ? แล้วพวกเข

จริง ๆ แล้ว เจอรัลด์ตั้งใจจะพูดคุยกันกับแจสมินนานกว่านี้แต่หลังจากแจสมินกล่าวไปแบบนั้น ก็ดูเหมือนจะมีท่าทางของความขุ่นเคืองบนใบหน้าของเธอตอนที่เธอหันหน้าหนีเขาอย่างชัดเจน เธอไม่มีอารมณ์ที่จะคุยกับเขาจากนั้นเจอรัลด์ก็ไม่ได้ฝืนที่จะพูดคุยกับเธออีก แต่แทนที่ เขากลับวิ่งไปนั่งอยู่ข้างหลังสองสาวพี่น้องจากนั้นมินดี้ก็หันหลังกลับมาและกรอกตาใส่เจอรัลด์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในใจของเธอ เจอรัลด์ก็เป็นเพียงแค่ผู้ชายที่จริงใจคนหนึ่ง แต่ด้วยความประหลาดใจของเธอ เขาไม่เพียงแต่ร่ำรวยโคตร ๆ แล้ว แต่เขายังค่อนข้างเก่งในด้านศิลปะการต่อสู้อีกด้วยแต่แจสมินเองก็เป็นนักสู้ที่ค่อนข้างยอดเยี่ยม เธอจะแพ้ให้กับเขาอย่างง่ายดายขนาดนี้ได้ยังไง?ถ้าแจสมินไม่ได้ขอร้องเธอไม่ให้ยุ่งกับเขา โดยเฉพาะแล้วล่ะก็ เธอก็คงจะขอให้แจสมินท้าแก้มือกับผู้ชายคนนั้นอีกครั้งแล้วตอนแรกพวกเขาแค่กำลังรอให้บทเรียนเริ่ม แต่หลังจากรอมาครู่หนึ่ง พวกเขาก็ไม่เห็นนักเรียนเข้ามาในชั้นเรียนมากนักเลยพวกเขาเห็นเด็กสาวไม่กี่คนจากชั้นเรียนถัดไปเข้ามาในห้องเรียนของพวกเขาเท่านั้นตามปกติชั้นเรียนก็คงจะแออัดไปด้วยผู้คนแล้วในตอนนี้“นักศึกษา

ในขณะนั้น เมื่อทุกคนไม่มีทางเลือก“แจสมิน ทำไมเธอถึงขอให้ฉันออกมาที่นี่ล่ะ?”มินดี้ถามไม่นานเธอก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น “โอ้…ฉันเข้าใจแล้ว อย่าบอกฉันนะว่าเธอต้องการจะ…”มินดี้ส่ายหัวของเธอด้วยการยอมจำนนและพูดขึ้นมา “ฉันจะซื่อตรงกับเธอนะ ฉันก็ไม่ชอบอิซาเบลเหมือนกัน ดูเธอปฏิบัติกับเพื่อนร่วมชั้นของเธอสิ นอกจากนั้น วอร์เรนก็เป็นคนโง่มาโดยตลอด ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกเขาหาเรื่องใส่ตัวเองน่ะ ทำไมเธอต้องก้าวออกมาด้วยล่ะ?” “ฉันเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร แต่พวกเราก็ไม่ได้มีความขุ่นเคืองใด ๆ กับพวกเขาหนิ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พวกเราก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นกันนะ พวกเขาไม่เคยเหยียบหางของฉันมาก่อน นอกจากนี้ ผู้หญิงพวกนั้นก็ยังเชียร์ฉันอย่างกระตือรือร้นในระหว่างการแข่งขันเมื่อวานอีกด้วยซ้ำ รวมถึงอิซาเบลด้วย!” “ฉันทนไม่ได้ที่จะไม่ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย นอกจากนี้ ฉันก็ได้ยินเกี่ยวกับโคลตันมาก่อน เขาเป็นลูกน้องของยาเอล บางทีเหตุการณ์นี้คงเกี่ยวข้องกับยาเอลด้วยเหตุใดเหตุหนึ่งก็ได้!” แจสมินกล่าว“ให้ตาย! แจสมิน เธอสามารถเริ่มเป็นนักเขียนนิยายได้เลยนะเมื่อตัดสินจากการอนุมานของเธอว่าน่าโน้มน้าวมากแค่ไห

แจสมินไม่สามารถช่วยแก้ปัญหานี้ได้จริง ๆ แม้ว่าเธอต้องการก็ตามแม้เธออยากจะช่วยเหลืออิซาเบล แต่เธอก็ไม่สามารถใช้ตัวตนของเธอในฐานะสมาชิกของตระกูลเฟนเดอร์สัน เพื่อช่วยเหลือพวกเขาได้อีกด้านหนึ่ง เจอรัลด์เห็นกลุ่มคนขนาดใหญ่กำลังวิ่งเข้ามาในชั้นเรียนร่วม อิซาเบลกลัวจนแทบจะบ้าตายได้เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นแม้แต่วอร์เรนก็ดูหวาดกลัวไปเล็กน้อยในตอนนี้อย่างชัดเจน เหตุการณ์กำลังวนเวียนอย่างรวดเร็วมากเกินกว่าจะควบคุมได้“พวกเราควรทำยังไงดีตอนนี้? ดูเหมือนผู้อำนวยการคณะจะไม่สามารถรั้งพวกเขาเอาไว้ได้นาน!”อิซาเบลร้องไห้ด้วยความกลัว ขณะที่เธอกล่าวไปแบบนั้นสุดท้ายวอร์เรนมองไปที่เมอา “เมอา เธอไม่ได้แลกข้อมูลติดต่อกับยูนาในวันก่อนเหรอ? ถ้าพวกเราไม่มีทางเลือกกันในตอนนี้จริง ๆ ไปขอความช่วยเหลือจากยูนากัน เธอพูดไว้นี่ว่าพวกเราสามารถโทรหาเธอได้หากพวกเราเผชิญกับปัญหาใด ๆ”เมอากล่าว “แต่ฉันกังวลว่ายูนาแค่ทำดีเราเอง ยังไงซะ เธอมีสถานะและตัวตนแบบไหนกันล่ะ? นายมั่นใจมากแค่ไหนว่าเธอสามารถข่วยพวกเราได้?” ดูเหมือนชัดเจนว่าเมอาก็คิดที่จะขอความช่วยเหลือจากยูนา“อะแฮ่ม อย่าสนใจในเรื่องนั้นก่อนเลย ตอนนี้ พวกเ

“คน ๆ นี้เป็นใครกัน? เขาจะเสียมารยาทได้ยังไงเนี่ย?! เขาไม่สามารถทำตัวเป็นมนุษย์ที่ดีได้เลยหรือไง?” “ถูกต้อง มันคือประตูไปที่วิลล่าของคุณซาไทร์ เขากล้าเดินเข้าไปราวกับว่านี่คือบ้านของเขาได้ยังไง? เขาไม่เห็นเหรอว่าพวกเรากำลังยื่นต่อแถวกันอยู่น่ะ” ชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนมากมายก็เริ่มกระซิบในหมู่กันเองสำหรับเมอาและอิซาเบล พวกเธอกำลังรอที่จะได้เห็นว่าเจอรัลด์จะถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าทุกคนอย่างไรเป็นเพราะแบร์รี่คือ ผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งในจังหวัดซอลฟอร์ด และเขามีอิทธิพลใหญ่โตมาก นอกจากนี้ เขาก็กระตือรือร้นเป็นพิเศษเกี่ยวกับการรักษาขนบธรรมเนียมและการกระทำด้วยความสุขุมรอบคอบ หากใครก็ตามทำตัวบุ่มบ่าม คน ๆ นั้นก็จะถูกประณามอย่างหนักเลยทีเดียวในขณะนั้น เจอรัลด์ก็เคาะประตูประตูไปสู่ห้องนั่งเล่นถูกเปิดโดยพ่อบ้านคนหนึ่ง“ผู้ชายคนนี้กำลังหาเรื่องใส่ตัว เขาตายแน่!”“เขาคิดว่าเขาสามารถไปก่อนพวกเราได้โดยการทำตัวแบบนี้งั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า!” “ฉันรู้จักเด็ก ๆ มากมายอย่างเขา เขาจะเพียงทำให้ตัวเองเป็นตัวตลกเท่านั้น เขาถูกกำหนดไว้ไม่ให้สามารถบรรลุเรื่องที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของเขาได้!” คนอื่น ๆ ก็ร่วมด้วยและ