แน่นอน ปู่ของเธอจะก้าวออกมาและเข้าไปแทรกแซงตั้งแต่ที่เธอจะสืบทอดทรัพย์นั้นอย่างทันทีทันใดแจสมินไม่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับตระกูลชุยเลอร์ แม้ตระกูลชุยเลอร์ค่อนข้างมีอำนาจและมีอิทธิพล พวกเขาก็ไม่กล้าที่จะล้ำเส้นโดยไม่เลือกหน้าหรอกแจสมินเดินออกไปจากห้องศึกษาของปู่ของเธอ เธอเก็บซ่อนรูปถ่ายนั้นอย่างเหมาะสม และเธอกำลังจะกลับไปที่ห้องนอนของเธอ“แจสมิน ฉันรอเธอมานานแล้วนะตอนนี้!” ภายใต้ความมือมิดของยามค่ำคืน มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังอยู่นอกลานบ้าน“ยาเอล ชุยเลอร์ ทำไมนายถึงมารอฉัน?” แจสมินกล่าวอย่างเย็นชา“ฉันได้ยินมาจากคนอื่นในบ่ายนี้ว่าเธอได้รับบาดเจ็บ ฉันได้ยินว่าเธอถูกคนอื่นทำร้ายมา ฉันเป็นห่วงเธอ ดังนั้นฉันจึงมาถามเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะทำให้เขาชดใช้มันอย่างหนักแน่!” ยาเอลกล่าว“ไม่ใช่เรื่องของนาย ให้ฉันบอกนายนะ ถ้านายกล้าแตะต้องเพื่อนร่วมชั้นของฉันแม้แต่นิดเดียวล่ะก็ ฉันจะไม่มีวันให้อภัยนายอย่างแน่นอน!”แจสมินโกรธขึ้นมาฉับพลัน“ก็ได้ ฉันจะยกโทษให้ผู้ชายคนนั้น แจสมิน อย่าโกรธไปเลย!” ยาเอลตอบกลับอย่างรวดเร็ว“นายมีอย่างอื่นที่จะต้องพูดกับฉันอีกไหม? ถ้าไม่มีอะ
จริง ๆ แล้ว เจอรัลด์ตั้งใจจะพูดคุยกันกับแจสมินนานกว่านี้แต่หลังจากแจสมินกล่าวไปแบบนั้น ก็ดูเหมือนจะมีท่าทางของความขุ่นเคืองบนใบหน้าของเธอตอนที่เธอหันหน้าหนีเขาอย่างชัดเจน เธอไม่มีอารมณ์ที่จะคุยกับเขาจากนั้นเจอรัลด์ก็ไม่ได้ฝืนที่จะพูดคุยกับเธออีก แต่แทนที่ เขากลับวิ่งไปนั่งอยู่ข้างหลังสองสาวพี่น้องจากนั้นมินดี้ก็หันหลังกลับมาและกรอกตาใส่เจอรัลด์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในใจของเธอ เจอรัลด์ก็เป็นเพียงแค่ผู้ชายที่จริงใจคนหนึ่ง แต่ด้วยความประหลาดใจของเธอ เขาไม่เพียงแต่ร่ำรวยโคตร ๆ แล้ว แต่เขายังค่อนข้างเก่งในด้านศิลปะการต่อสู้อีกด้วยแต่แจสมินเองก็เป็นนักสู้ที่ค่อนข้างยอดเยี่ยม เธอจะแพ้ให้กับเขาอย่างง่ายดายขนาดนี้ได้ยังไง?ถ้าแจสมินไม่ได้ขอร้องเธอไม่ให้ยุ่งกับเขา โดยเฉพาะแล้วล่ะก็ เธอก็คงจะขอให้แจสมินท้าแก้มือกับผู้ชายคนนั้นอีกครั้งแล้วตอนแรกพวกเขาแค่กำลังรอให้บทเรียนเริ่ม แต่หลังจากรอมาครู่หนึ่ง พวกเขาก็ไม่เห็นนักเรียนเข้ามาในชั้นเรียนมากนักเลยพวกเขาเห็นเด็กสาวไม่กี่คนจากชั้นเรียนถัดไปเข้ามาในห้องเรียนของพวกเขาเท่านั้นตามปกติชั้นเรียนก็คงจะแออัดไปด้วยผู้คนแล้วในตอนนี้“นักศึกษา
“พวกเขาจบเห่กันแน่ เจอรัลด์ ฉันได้ยินมาว่าตระกูลมอร์พึ่งพาตระกูลใหญ่และมีอิทธิพลเป็นพิเศษในจังหวัดซอลฟอร์ด ตระกูลชุยเลอร์ พวกเขาสามารถทำอะไรก็ได้อย่างแท้จริง และหลุดออกจากการจับกุมไปได้อย่างลอยนวล!”มาร์เวนดำเนินการอธิบายความสัมพันธ์ของตระกูล และการเมืองที่ซับซ้อนภายในจังหวัดซอลฟอร์ดทั้งแจสมินและมินดี้ที่นั่งอยู่ตรงหน้าพวกเขาก็ได้ยินบทสนทนาของพวกเขาค่อนข้างชัดเจนเลยทีเดียวมันค่อนข้างชัดเจนที่พวกเธอกำลังแอบฟังอยู่ตอนที่มาร์เวนพูดถึงตระกูลชุยเลอร์ แจสมินเอียงหัวของเธอทันทีที่พวกเขามาถึงหัวข้อนี้หลังจากนั้นครู่หนึ่ง พวกเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าข้างนอกชั้นเรียนในที่สุดนักเรียนที่ควรจะอยู่ที่นี่นานแล้วก็เข้ามาในชั้นเรียนกันอิซาเบลคือคนสุดท้ายที่เข้ามาในชั้นเรียนสเตลล่าเป็นคนที่ช่วยพยุงเธอ แก้มทั้งสองข้างของอิซาเบลแดงก่ำจากการตบทั้งหมดที่เธอได้รับมา นอกเหนือจากนั้น เธอก็กำลังร้องไห้อย่างรุนแรงขณะที่เธอกำลังร้องไห้ เธอก็พูดขึ้นมา “ฉันไม่ได้คิดว่าจะเป็นเขาในตอนนั้น ฉันไม่ได้ตั้งใจตอนที่ฉันทำร้ายเขา”“โอ๋ โอ๋ ขอบคุณพระเจ้า ผู้อำนวยการคณะและที่ปรึกษารีบมาหยุดพวกเขาไว้ได้ พวกเขาขอให้
ในขณะนั้น เมื่อทุกคนไม่มีทางเลือก“แจสมิน ทำไมเธอถึงขอให้ฉันออกมาที่นี่ล่ะ?”มินดี้ถามไม่นานเธอก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น “โอ้…ฉันเข้าใจแล้ว อย่าบอกฉันนะว่าเธอต้องการจะ…”มินดี้ส่ายหัวของเธอด้วยการยอมจำนนและพูดขึ้นมา “ฉันจะซื่อตรงกับเธอนะ ฉันก็ไม่ชอบอิซาเบลเหมือนกัน ดูเธอปฏิบัติกับเพื่อนร่วมชั้นของเธอสิ นอกจากนั้น วอร์เรนก็เป็นคนโง่มาโดยตลอด ไม่เป็นไรหรอกถ้าพวกเขาหาเรื่องใส่ตัวเองน่ะ ทำไมเธอต้องก้าวออกมาด้วยล่ะ?” “ฉันเข้าใจว่าเธอหมายถึงอะไร แต่พวกเราก็ไม่ได้มีความขุ่นเคืองใด ๆ กับพวกเขาหนิ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม พวกเราก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นกันนะ พวกเขาไม่เคยเหยียบหางของฉันมาก่อน นอกจากนี้ ผู้หญิงพวกนั้นก็ยังเชียร์ฉันอย่างกระตือรือร้นในระหว่างการแข่งขันเมื่อวานอีกด้วยซ้ำ รวมถึงอิซาเบลด้วย!” “ฉันทนไม่ได้ที่จะไม่ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย นอกจากนี้ ฉันก็ได้ยินเกี่ยวกับโคลตันมาก่อน เขาเป็นลูกน้องของยาเอล บางทีเหตุการณ์นี้คงเกี่ยวข้องกับยาเอลด้วยเหตุใดเหตุหนึ่งก็ได้!” แจสมินกล่าว“ให้ตาย! แจสมิน เธอสามารถเริ่มเป็นนักเขียนนิยายได้เลยนะเมื่อตัดสินจากการอนุมานของเธอว่าน่าโน้มน้าวมากแค่ไห
ยาเอลกล่าวและในขณะที่แจสมินไม่ได้ให้ความสนใจ เขาก็ใช้โอกาสนั้นจับมือเธอไว้“ไปให้พ้น!”แจสมินตอบสนองแทบจะในทันที เธอผลักมือของยาเอลออกไป แรงที่เธอสะบัดมือออกจากเขานั้นแข็งแกร่งมากจนมันชนอย่างจังกับดอกไม้สดที่ยาเอลกำลังถือตกลงบนพื้นยาเอลจ้องไปที่ดอกกุหลาบซึ่งแตกกระจายไปทั่วบนพื้น เขาถึงกับตะลึงในมหาวิทยาลัย มีหญิงสาวมากมายที่เดินผ่านพวกเขา พวกเธอทั้งหมดหยุดชะงักอย่างทันทีทันใด และจ้องมองฉากตรงหน้าพวกเธอ“ว้าว! เขาเพิ่งถูกทำให้ยอมจำนนจริง ๆ ใช่ไหม!?”“ฮ่าฮ่า! ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนแต่งตัวดีมากเลยนะ เขายังคงถูกเทพธิดาปฏิเสธด้วยตัวเองอีกเหรอเนี่ย?”“ถูกต้อง ไม่มีทางที่เทพธิดาจะมอบความรักของเธอ และความชอบของเธอให้ผู้ชายทั่วไปบางคนหรอกน่า”พวกผู้หญิงอดไม่ได้ที่จะปิดปากของพวกเธอ ในขณะที่พวกเธอเยาะเย้ยยาเอลกันไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม รูปลักษณ์ไม่ใช่สิ่งเดียวที่ผู้หญิงมองเมื่อตัดสินผู้ชายสักคน พวกเธอจะยังคงต้องพิจารณาถึงสไตล์ของเขาด้วย เสื้อผ้าของเขาเหมาะกับเขามากแค่ไหน เสื้อผ้าของเขาแพงมากแค่ไหนและสิ่งอื่น ๆ อีกอะไรทำนองนั้น มันไม่สำคัญอะไรมากนักถ้าผู้ชายคนหนึ่งจะต่ำกว่าค่าเฉลี่ยในด้านข
แจสมินไม่สามารถช่วยแก้ปัญหานี้ได้จริง ๆ แม้ว่าเธอต้องการก็ตามแม้เธออยากจะช่วยเหลืออิซาเบล แต่เธอก็ไม่สามารถใช้ตัวตนของเธอในฐานะสมาชิกของตระกูลเฟนเดอร์สัน เพื่อช่วยเหลือพวกเขาได้อีกด้านหนึ่ง เจอรัลด์เห็นกลุ่มคนขนาดใหญ่กำลังวิ่งเข้ามาในชั้นเรียนร่วม อิซาเบลกลัวจนแทบจะบ้าตายได้เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นแม้แต่วอร์เรนก็ดูหวาดกลัวไปเล็กน้อยในตอนนี้อย่างชัดเจน เหตุการณ์กำลังวนเวียนอย่างรวดเร็วมากเกินกว่าจะควบคุมได้“พวกเราควรทำยังไงดีตอนนี้? ดูเหมือนผู้อำนวยการคณะจะไม่สามารถรั้งพวกเขาเอาไว้ได้นาน!”อิซาเบลร้องไห้ด้วยความกลัว ขณะที่เธอกล่าวไปแบบนั้นสุดท้ายวอร์เรนมองไปที่เมอา “เมอา เธอไม่ได้แลกข้อมูลติดต่อกับยูนาในวันก่อนเหรอ? ถ้าพวกเราไม่มีทางเลือกกันในตอนนี้จริง ๆ ไปขอความช่วยเหลือจากยูนากัน เธอพูดไว้นี่ว่าพวกเราสามารถโทรหาเธอได้หากพวกเราเผชิญกับปัญหาใด ๆ”เมอากล่าว “แต่ฉันกังวลว่ายูนาแค่ทำดีเราเอง ยังไงซะ เธอมีสถานะและตัวตนแบบไหนกันล่ะ? นายมั่นใจมากแค่ไหนว่าเธอสามารถข่วยพวกเราได้?” ดูเหมือนชัดเจนว่าเมอาก็คิดที่จะขอความช่วยเหลือจากยูนา“อะแฮ่ม อย่าสนใจในเรื่องนั้นก่อนเลย ตอนนี้ พวกเ
ขณะนั้นเจอรัลด์ขับรถของเขาตรงไปยังวิลล่าของแบร์รี่เมื่อเขาไปถึงสถานที่ เขาพบว่ามีรถหลายคันจอดอยู่ด้านนอกประตูแบร์รี่มีความสัมพันธ์สระหว่างบุคคลที่ซับซ้อนมาก มีผู้คนมากมายที่ต้องการจะพบเขา เมื่อรู้แบบนี้ เจอรัลด์จึงไม่แปลกใจกับการค้นพบนี้เลยด้วยซ้ำมันจึงหมายความได้ว่าเขาต้องจอดรถให้ไกลออกไปจากบ้านเท่านั้นเมื่อเดินเข้าไปในสถานที่ เขาพบว่าแบร์รี่มีงานให้ทำมากมายจริง ๆ มีแถวที่ค่อนข้างยาวไปจนถึงประตูห้องทำงานของเขา มันเหมือนกับที่แซคประสบมาไม่มากก็น้อยเลยทีเดียวมีผู้คนมากมายที่ยืนอยู่ข้างนอกประตู ดูเหมือนว่าแบร์รี่ต้องพบกับพวกเขาทุก ๆ คนเจอรัลด์หัวเราะเบา ๆ กับตัวเองอย่างปวดร้าวหลังจากนั้น เขาก็เข้าไปใกล้วิลล่า“เมอา พวกเราจะรอไปอีกนานแค่ไหนกัน? มีผู้คนมากมายเหลือเกินที่นี่ พ่อของฉันก็ยังไม่ได้กลับบ้าน ฉันเป็นกังวลมากเลย!” ที่กำลังยืนอยู่ด้านข้างอิซาเบล และคนอื่น ๆ ก็รอกันอยู่ขณะนั้น พวกเขากำลังรอกันอย่างกระวนกระวายใจ“ไม่ต้องห่วง ยูนาพูดว่าคุณซาไทร์จะพบพวกเราเพื่อให้ทราบถึงเหตุการณ์นี้ เขาจะพบพวกเราในไม่ช้านี้แหละ ฉันเชื่อแบบนั้น!” เมอากล่าวได้ยินเสียงถอนหายใจขึ้
“คน ๆ นี้เป็นใครกัน? เขาจะเสียมารยาทได้ยังไงเนี่ย?! เขาไม่สามารถทำตัวเป็นมนุษย์ที่ดีได้เลยหรือไง?” “ถูกต้อง มันคือประตูไปที่วิลล่าของคุณซาไทร์ เขากล้าเดินเข้าไปราวกับว่านี่คือบ้านของเขาได้ยังไง? เขาไม่เห็นเหรอว่าพวกเรากำลังยื่นต่อแถวกันอยู่น่ะ” ชั่วขณะหนึ่ง ผู้คนมากมายก็เริ่มกระซิบในหมู่กันเองสำหรับเมอาและอิซาเบล พวกเธอกำลังรอที่จะได้เห็นว่าเจอรัลด์จะถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าทุกคนอย่างไรเป็นเพราะแบร์รี่คือ ผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งในจังหวัดซอลฟอร์ด และเขามีอิทธิพลใหญ่โตมาก นอกจากนี้ เขาก็กระตือรือร้นเป็นพิเศษเกี่ยวกับการรักษาขนบธรรมเนียมและการกระทำด้วยความสุขุมรอบคอบ หากใครก็ตามทำตัวบุ่มบ่าม คน ๆ นั้นก็จะถูกประณามอย่างหนักเลยทีเดียวในขณะนั้น เจอรัลด์ก็เคาะประตูประตูไปสู่ห้องนั่งเล่นถูกเปิดโดยพ่อบ้านคนหนึ่ง“ผู้ชายคนนี้กำลังหาเรื่องใส่ตัว เขาตายแน่!”“เขาคิดว่าเขาสามารถไปก่อนพวกเราได้โดยการทำตัวแบบนี้งั้นเหรอ? ฮ่าฮ่า!” “ฉันรู้จักเด็ก ๆ มากมายอย่างเขา เขาจะเพียงทำให้ตัวเองเป็นตัวตลกเท่านั้น เขาถูกกำหนดไว้ไม่ให้สามารถบรรลุเรื่องที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของเขาได้!” คนอื่น ๆ ก็ร่วมด้วยและ