เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 705
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 706
“เอาล่ะ เอางี้ไหม? ฉันจะอยู่ที่นี่อีกสามวัน และแม้ว่าเธอจะไม่สามารถเรียนรู้การเคลื่อนไหวที่ยาก ๆ ได้ภายในช่วงเวลาอันสั้น ๆ แต่ภายได้การแนะนำของฉัน เธอจะสามารถเรียนรู้ได้อย่างน้อยสองสามอย่างสำหรับการป้องกันตัว วิธีนั้น ศัตรูของเธอจะไม่สามารถเข้ามาใกล้เธอได้มากเกินไปได้อย่างง่ายดายขนาดนั้น! แม้การเคลื่อนไหวเองจะใช้ได้จริงและเรียนรู้ง่ายกว่า โดยทั่วไปแล้ว จำไว้ว่าการเคลื่อนไหวเหล่านี้ไม่ได้ออกแบบมาเพื่อใช้ทำร้ายคน! พวกมันมีไว้เพื่อป้องกันตัวเป็นหลัก ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม!” ฟินน์เลย์กล่าว “…เดี๋ยว คุณไม่ได้ล้อเล่น ใช่ไหม? ผมจะสามารถเรียนรู้การป้องกันตัวพื้นฐานได้ในเวลาแค่สามวันงั้นเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม “ฟังนะ ถ้าฉันบอกว่าเธอสามารถเชี่ยวชาญมันได้ งั้นเธอก็จะทำได้อย่างแน่นอน! ถือซะว่าตัวเองโชคดีที่ฉันยังจะอยู่ต่อเพื่อสอนเธอด้วยซ้ำ เจ้าหลานชายเหลือขอ! และไม่ต้องมองฉันด้วยสายตาที่สงสารนั่นเลย! ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน ก็ลองตีฉันด้วยทั้งหมดที่เธอมีสิ!” ฟินน์เลย์กล่าวขณะที่เขาโบกมือให้เจอรัลด์ให้เข้าหาเขา “ผมไม่ต้องการจะ! อีกครั้งนะ คุณควิก ผมเจ็บแค่นี้เพราะผมไม่ได้สู้กลับ! ผมไม่สู้กับ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 707
เมื่อตระหนักว่าเจอรัลด์กำลังเมินเธอ โดยเจตนานั่นจึงจุดชนวนความโกรธของเธอ ‘นายคิดว่านายเป็นใครที่จะมาเพิกเฉยต่อฉัน?’ เมอาคิดกับตัวเอง “เธอต้องการอะไร?” เมื่อรู้ว่าเขามีความรู้สึกผสมปนเปต่อเมอา เจอรัลด์ก็พบว่าเหตุผลนั้นเพียงพอที่เขาจะเพิกเฉยต่อเธอก่อนหน้านี้ ยิ่งไปกว่านั้น เขาเข้าใจว่าทำไมเธอถึงจะหงุดหงิดที่เห็นเขา ตอนนี้ที่เขาร่ำรวยกว่าเธออย่างชัดเจน เขาก็แค่ไม่อยากจะสนใจเธอ “ตอนนี้นายร่ำรวยขึ้นมาเล็กน้อยแล้วไง? อย่างกับว่านั่นคือเหตุผลที่ดีที่นายจะมาเพิกเฉยต่อฉันได้! ยังไงซะ ฉันก็อยากจะรู้ว่านายได้เงินทั้งหมดนั้นมาจากไหน” เมอาถามคำถาม ขณะที่เธอจ้องเข้าไปในสายตาของเจอรัลด์ “ขอโทษนะ นั่นเรื่องส่วนตัว” เจอรัลด์ตอบกลับอย่างเย็นชา “ส่วนตัวเหรอ? ฮ่า! นายแค่ได้รับเงินสดมากขึ้นมาเล็กน้อย เรื่องไม่เป็นเรื่อง! นั่นก็ยังคงไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่านายเป็นคนยากไร้ในอดีต! ฉันจะพูดตามตรงไม่อ้อมค้อมกับนายนะ เจอรัลด์! นายเป็นไปได้มากที่สุดก็แค่เศรษฐีใหม่ เข้าใจไหม? และเศรษฐีใหม่ที่เป็นที่รู้จักกันดีในชื่อเสียงแย่ ๆ กับการเป็นไอ้โง่ที่เย่อหยิ่งอย่างนาย! ไม่เหมือนกับจาเมียร์และคนอื่น ๆ แน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 708
พวกเขาทั้งคู่ได้ตัดสินใจที่จะเริ่มต้นบริษัทของพวกเขาในอาคารที่ค่อนข้างใกล้กับมหาวิทยาลัย ตัวอาคารนั้นเองใหญ่โตและดูเหมือนเป็นสถานที่ที่สมบูรณ์แบบที่จะเริ่มบริษัทได้ ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ยังล้อมรอบไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่ม แทบจะเหมือนราวกับว่าพลังอำนาจของธรรมชาติได้อวยพรให้กับสถานที่แห่งนั้นโดยตรง บริษัทอื่นมากมายก็ใช้อาคารแห่งนั้นอยู่แล้วเช่นกัน ความนิยมของสถานที่นั้นเกินความคาดหมายของพวกเขาจริง ๆ โดยการเริ่มต้นบริษัทตัวแทนการท่องเที่ยวของพวกเขาที่นั่น บริษัทอื่นก็จะเริ่มจัดทริปประจำปีของพวกเขาด้วยบริษัทตัวแทนของพวกเขาอย่างแน่นอน! พวกเขาหลีกเลี่ยงสถานที่ที่อยู่ในที่ห่างไกลเพราะมีเหตุผล ความแตกต่างของรายได้ก็กล่าวไว้หมดแล้ว ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงที่ศูนย์การลงทุนภายในอาคาร “พวกเราไม่ได้จัดการเรื่องนี้ผ่านโทรศัพท์แล้วหรอกเหรอ? ผู้ชายที่พวกเราควรจะพบด้วยอยู่ไหนล่ะ?” เจอรัลด์ถามขณะที่พวกเขาทั้งคู่เดินผ่านทางเข้าหลัก “ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน ฉันโทรหาเขาก่อนหน้านี้แต่สายไม่ว่าง!” “เข้าใจแล้ว อืม ศูนย์นี้ก็พลุกพล่านอยู่ดี รอกันสักหน่อยเถอะ!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาตรวจดูเวลาในขณะที่ส่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 709
“ก โกหกเหรอ? ฉันไม่รู้ว่านายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร!” ราเคลตอบกลับ ขณะที่เธอเอามือกอดอก ด้วยผู้คนจำนวนค่อนข้างมากกำลังมองมาที่พวกเขาในตอนนี้ ราเคลหวังจริง ๆ ว่าเธอจะสามารถหลบซ่อนจากความอับอายทั้งหมดนี้ได้ “…ทำไม…ทำไมเธอถึงทำตัวแบบนี้กัน…?” มาร์เวนถาม ขณะที่เขาสูดหายใจเข้าลึก ในการตอบสนอง ราเคลเพียงมองไปด้านข้างอย่างเงียบ ๆ “ฮะ งั้นนายคือมาร์เวน ใช่ไหม? เพื่อนวัยเด็กของราเคลหรือบางอย่างใช่ไหม? ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับนายมาบ้างแล้ว! ดูตัวเองสิ! ไปให้พ้นจากสายตาฉันได้แล้ว!” เจฟเฟอร์สันตะคอกใส่ ขณะที่เขาแกว่งกุญแจรถออดี้ A6 ของเขาไปมาตรงหน้าของมาร์เวน “เฮลโล เฮลโล! คุณชื่อเจฟ ใช่ไหม? ผมรอให้คุณมาถึงอยูแล้ว!” พนักงานชุดสูทคนหนึ่งกล่าวขึ้นมาฉับพลันขณะที่เขารีบเข้ามาจับมือกับเจฟเฟอร์สัน ด้วยรอยยิ้มเป็นมิตรบนใบหน้าของเขา “เฮ้ แอรอน! มันก็นานแล้วนะครับตั้งแต่ที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้าย! ขอโทษที่ให้รอนะครับ!” เจฟเฟอร์สันตอบกลับขณะที่เขาจับมือกลับ “ไม่เป็นไรครับ! เอาล่ะ งั้นมาเข้าเรื่องงานกันดีกว่า ผมได้เลือกสถานที่ดี ๆ มาสองสามแห่งให้คุณแล้ว! มาดูพวกมันสิครับ! และอย่าเพิ่งกังวลเกี่ยวกับร
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 710
“ฉันรู้…กระนั้น ฉันก็อยากจะดูพื้นที่รอบ ๆ ก่อน!” ราเคลตอบกลับ แม้เธอไม่สามารถจ่ายค่าเช่าสำหรับยูนิตในสภานที่แห่งนี้ได้ แต่เธอก็ยังคงอยากจะชมดูรอบ ๆ อาคารอยู่ ท้ายที่สุดแล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งก็สามารถฝันได้ ขณะที่กลุ่มยังคงเที่ยวดูรอบ ๆ บริเวณนั้น ทันใดนั้นก็ได้ยินความโกลาหลอย่างดังมาจากปลายทางของห้องโถง ผู้ชายวัยกลางคนในชุดสูทกำลังเดินเข้ามาในอาคาร และลูกค้าหลายคนที่อยู่ที่นั่นก็ทักทายเขาอย่างเคารพเมื่อเขาเดินผ่านพวกเขาไป นี่ไม่ใช่แค่บุคคลธรรมดาทั่วไป แต่เขาคือ ผู้จัดการของเอดิฟิซิโอ! “นั่นคือผู้จัดการที่มีชื่อเสียงแห่งเอดิฟิซิโอ อเล็กแซนเดอร์ บรูคส์!” เจฟเฟอร์สันอธิบายให้สามสาวฟัง ‘นายรู้จักเขาแล้วยังไงล่ะ? เขาไม่แม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่านายมีตัวตนอยู่!’ ราเคลคิดกับตัวเอง ยังคงหัวเสียอย่างชัดเจน แม้ดูเหมือนว่าผู้คนมากมายต้องการจะพูดคุยกับคุณบรูคส์ แต่ทั้งหมดที่เขาทำคือโบกมือให้พวกเขาไป เขาดูเหมือนกำลังค่อนข้างเร่งรีบอยู่ ความจริงก็คือว่าเขาก็กำลังมองไปรอบ ๆ เช่นกัน บอกใบ้ว่าเขากำลังพยายามที่จะตามหาบางอย่างหรือบางคนอยู่ ทันทีทันใดนั้น เขาก็สังเกตเห็นวัยรุ่นสี่คนกำลังจ้องมองเขาอยู่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 711
เวลานั้นมาร์เวนก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาแล้ว และตอนนี้ก็กำลังเข้าไปหาพวกเขา จากนั้นเขาก็จับมือกับอเล็กแซนเดอร์ก่อนจะกล่าวขึ้นมา “สวัสดีครับ คุณบรูคส์! พวกเราคุยกันผ่านโทรศัพท์วันก่อน ผมพยายามโทรหาคุณอีกครั้งก่อนหน้านี้แต่คุณไม่ได้รับ!” “ผมขอโทษจริง ๆ ครับ คุณแวดลีย์! ผมต้องแก้ปัญหาเรื่องโรงเรียนของลูกสาวของผมเมื่อครู่นี้! โปรดอภัยให้ความล่าช้าของผมด้วยครับ!” “เมื่อพูดแล้วก็ คุณแวดลีย์ คุณบอกให้พวกเราเตรียมเอกสารไม่กี่อย่างในวันก่อน นี่คือพื้นที่สำนักงานที่คุณสนใจอยู่ และโมเดลห้องแสดงสินค้าสี่มิติของร้านค้าครับ” คุณบรูคส์กล่าว ขณะที่เขานำเอกสารสองสามอย่างออกมา “ก่อนดำเนินการใด ๆ ต่อ นี่คือรายละเอียดทั่วไปเกี่ยวกับการชำระเงินครับ ร้านค้าและพื้นที่สำนักงานรวมกันจะมีราคาอยู่ที่ประมาณ 35,000,000 ครับ เนื่องจากคุณจะชำระค่าเช่าเต็มจำนวน ผมจึงทำให้มั่นใจได้ว่าจะมอบส่วนลดให้คุณสักเล็กน้อยเช่นกันครับ!” “ไม่มีปัญหาครับ สำหรับตอนนี้ มานั่งกันก่อนเถอะครับก่อนที่จะพูดคุยเรื่องนี้กันต่อ!” มาร์เวนตอบกลับ ขณะที่เขาเดินนำคุณบรูคส์ไปด้านข้าง ในขณะเดียวกัน ราเคลก็ยังคงยืนอยู่ตรงจุดเดิม แม้ต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 712
ทันทีที่พวกเขาทั้งคู่เปิดประตูห้องเรียน พวกเขาก็ได้รับการทักทายโดยเสียงกรี๊ด และการอุทานไปในเวลาเดียวกันทันที! “เจอรัลด์! มาร์เวน! พวกนายทั้งคู่ไปไหนมากัน?” หญิงสาวน่ารักสองสามคนถาม ขณะที่พวกเธอมารุมล้อมคู่หูในขณะที่พยายามอย่างเต็มที่ที่จะเริ่มบทสนทนา พวกเธอทุกคนเฝ้ามองเจอรัลด์ราวกับว่าพวกเธอกำลังพยายามที่จะยั่วยวนเขาอยู่ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ทุกคนคิดว่ามันเป็นเพราะเจอรัลด์ที่ให้ความช่วยเหลือมาร์เวนในเรื่องนี้ แม้มันจะเป็นเรื่องจริงที่มาร์เวนคือผู้อำนวยการของบริษัท แต่เงินทุนหลักของเขาก็คงจะมาจากเจอรัลด์เท่านั้น มันคือเหตุผลที่ทำไมสาว ๆ ทุกคนถึงกำลังพยายามที่จะดูดีต่อหน้าเจอรัลด์ สถานะของมาร์เวนก็สูงขึ้นอย่างมากเช่นกัน และเพื่อนร่วมชั้นของเขาจำนวนค่อนข้างมากก็เข้าหาเขาแล้ว เพื่อเสี่ยงโชคของพวกเขาในการเริ่มพูดคุยกันกับเขา ขณะที่ทุกคนรุมล้อมสองคนกันอย่างตื่นเต้น แต่อิซาเบลและสเตลล่ากลับมีปฏิกิริยาที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง พวกเธอทั้งคู่มีสีหน้าเศร้าหมองบนใบหน้าของพวกเธอ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเธอก็กลั่นแกล้งเจอรัลด์ในตอนนั้น เมื่อพวกเธอไม่รู้ว่าเขาร่ำรวย ตอนนี้ที่เจอรัลด์ได้รับความนิ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 713
เป็นตอนนั้นเองเช่นกัน ที่วอร์เรนสังเกตุเห็นการมีอยู่ของฟาเบียนเหมือนกัน เขาก็สะดุ้งตกใจพอ ๆ กันกับฟาเบียน ขณะที่สองคนเดินไปหากันและกันในท้ายที่สุด “นายคือ…แชมป์ของทีมเทควันโด้เยาวชนของซันนี่เดล ใช่ไหม? ฉันดูการแข่งขันระดับชาติของนายปีที่แล้วอยู่!” ฟาเบียนกล่าว ความเคารพสะท้อนอยู่ในสายตาของเขา “นั่นฉันเอง และนายก็ได้อันดับสองในการแข่งขันเทควันโด้เยาวชนซอลฟอร์ดปีนี้ ไม่ใช่เหรอ? ฉันได้ยินมาว่ามันเป็นการชกที่สูสีกัน และนายก็อาจจะลงเอยด้วยการเป็นแชมป์ได้ง่าย ๆ เช่นเดียวกันหนิ!” วอร์เรนตอบกลับ ยังคงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นเขาที่นั่น เมื่อคิดว่าพวกเขาทั้งคู่ได้รับเชิญจากโรงเรียน เพื่อให้มาแสดงนั้น ไม่นานที่คู่แข่งคนอื่น ๆ และผู้ชมจะเริ่มมองไปยังทิศทางของพวกเขาหลังจากตระหนักได้ว่าผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่ “อืม…ฉันจำได้ว่านายอยู่ในลำดับที่ค่อนข้างสูงในชาติด้วยเหมือนกัน เอาตามตรงนะ ฉันอยากจะต่อยแลกหมัดกับนายมาเสมอ ดูเหมือนว่านี่จะเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่จะทำเช่นนั้นแล้ว!” ฟาเบียนกล่าว ขณะที่เขาจ้องไปที่วอร์เรน บอกใบ้ถึงความสามารถที่จะแข่งขันได้ในน้ำเสียงข
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
