เป็นตอนนั้นเองเช่นกัน ที่วอร์เรนสังเกตุเห็นการมีอยู่ของฟาเบียนเหมือนกัน เขาก็สะดุ้งตกใจพอ ๆ กันกับฟาเบียน ขณะที่สองคนเดินไปหากันและกันในท้ายที่สุด “นายคือ…แชมป์ของทีมเทควันโด้เยาวชนของซันนี่เดล ใช่ไหม? ฉันดูการแข่งขันระดับชาติของนายปีที่แล้วอยู่!” ฟาเบียนกล่าว ความเคารพสะท้อนอยู่ในสายตาของเขา “นั่นฉันเอง และนายก็ได้อันดับสองในการแข่งขันเทควันโด้เยาวชนซอลฟอร์ดปีนี้ ไม่ใช่เหรอ? ฉันได้ยินมาว่ามันเป็นการชกที่สูสีกัน และนายก็อาจจะลงเอยด้วยการเป็นแชมป์ได้ง่าย ๆ เช่นเดียวกันหนิ!” วอร์เรนตอบกลับ ยังคงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่เห็นเขาที่นั่น เมื่อคิดว่าพวกเขาทั้งคู่ได้รับเชิญจากโรงเรียน เพื่อให้มาแสดงนั้น ไม่นานที่คู่แข่งคนอื่น ๆ และผู้ชมจะเริ่มมองไปยังทิศทางของพวกเขาหลังจากตระหนักได้ว่าผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่ “อืม…ฉันจำได้ว่านายอยู่ในลำดับที่ค่อนข้างสูงในชาติด้วยเหมือนกัน เอาตามตรงนะ ฉันอยากจะต่อยแลกหมัดกับนายมาเสมอ ดูเหมือนว่านี่จะเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่ที่จะทำเช่นนั้นแล้ว!” ฟาเบียนกล่าว ขณะที่เขาจ้องไปที่วอร์เรน บอกใบ้ถึงความสามารถที่จะแข่งขันได้ในน้ำเสียงข
แม้ว่างานกำลังจะจบลง แค่ฝูงชนก็ดูเหมือนจะเริ่มมากขึ้นเท่านั้น ทุกคนต่างก็อยากจะเห็นการแข่งขันระหว่างวอร์เรนและฟาเบียน ทั้งสนามกีฬาตอนนี้อัดแน่นไปด้วยผู้คน จนมันดูคล้ายกับรังผึ้งที่ยุ่งเหยิง วอร์เรนและฟาเบียนเองตอนนี้ก็กำลังเตรียมอบอุ่นร่างกายก่อนแข่งขันกันอยู่ “พวกเขาทั้งคู่น่าทึ่งไม่แพ้กันเลยนะ! รู้ไหม ฟาเบียนคือรองอันดับหนึ่งคนแรกในเขตปกครองของเรา ในขณะที่วอร์เรนคือแชมป์ของซันนี่เดล! ชื่อเสียงของพวกเขานั้นดังมากเลยแหละ!” “โอ้? งั้นนี่ก็จะเป็นสิ่งที่น่าสนใจอย่างแน่นอนล่ะสิ! ฉันยังคงสนับสนุนฟาเบียนอยู่นะ! มาหวังให้เขานำเกียรติยศมาสู่จังหวัดซอลฟอร์ดกันเถอะ!” “โดยส่วนตัวฉันสนับสนุนวอร์เรนนะ! เขาดูมีประสบการณ์มาก!” ผู้ชมเกือบจะทั้งหมดต่างก็กำลังถกกันเกี่ยวกับงานที่มีชีวิตชีวานี้ในหมู่กันเอง และนั่นก็รวมถึงเพื่อนร่วมชั้นของเจอรัลด์ด้วย “บอกมาสิเจอรัลด์ นายคิดว่าใครจะชนะ?” สาว ๆ สองสามคนถามขึ้นมาอย่างสงสัย ขณะที่พวกเธอมารุมล้อมเขา “ฉันคิดว่าพวกเขาทั้งคู่เก่งพอ ๆ กัน! ฉันบอกไม่ได้จริง ๆ!” “อ่อ เอาน่า! นายรู้จักวอร์เรนเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?” หนึ่งในสาว ๆ กล่าวเสริม ขณะที่เธ
“เธอมีปัญหาอะไรกันแน่ล่ะ?” เจอรัลด์พูดอย่างขุ่นเคือง “ฮึ่ม! งั้นฟาเบียนแพ้ ใครสนล่ะ! ถ้านายคิดว่านายเก่งขนาดนั้น งั้นทำไมนายไม่ขึ้นไปบนเวทีนั้นและสู้แทนล่ะ?!” อิซาเบลตะคอกใส่ มันชัดเจนมากว่าเธอเพียงกำลังระบายความโกรธและความไม่พอใจทั้งหมดของเธอใส่เจอรัลด์ เธอยังหยิบขวดน้ำของเธอขึ้นมา และพยายามจะสาดน้ำใส่เจอรัลด์อีกด้วยซ้ำ! ขอบคุณ เขาสามารถหลบหลีกจากการทำให้เปียกโชกได้ทันเวลาพอดี แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาอยากจะตบหน้าเธออย่างแรงที่ทำแบบนั้นจริง ๆ โชคดี เพื่อนร่วมชั้นของพวกเขาก้าวเข้ามาและดึงอิซาเบลไปด้านข้าง เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์รุนแรงไปมากกว่านี้ เมอาเองก็เหลือบมองเจอรัลด์ชั่วครู่สั้น ๆ ก่อนจะหันสายตาของเธอไปที่วอร์เรนที่ดูเหมือนจะปล่อยออร่าเปล่งปลั่งออกมา เธอรู้ว่าเขาจะไม่ทำให้ใครผิดหวัง ขณะนั้น ผู้ตัดสินก็เดินขึ้นมาบนเวทีและเข้าหาวอร์เรนก่อนจะพูดขึ้นมา “เอาตามตรงฉันยังไม่เคยพบใครในวัยเดียวกับนายที่มีทักษะและความสง่างามมากขนาดนี้เลย! นายคือแชมป์ของซันนี่เดลอย่างแท้จริง!” ผู้ตัดสินเองดูเหมือนจะอยู่ในช่วงอายุสี่สิบต้น ๆ และเขาก็น่าจะเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในแวดวงนี้
ครู่สั้น ๆ ต่อมา แจสมินก็กลับมา แม้คราวนี้เธอสวมชุดเครื่องแบบอยู่ก็ตาม ผมของเธอถูกมัดไว้เป็นหางม้าและลุคทั้งหมดก็เสริมความงามของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบเลยทีเดียว ในขณะที่ผู้ชายส่วนใหญ่กำลังพูดพล่ามเรื่องเธอ แต่ผู้หญิงมากมายกลับรู้สึกอิจฉาตาร้อนขึ้นมา แม้แต่เจอรัลด์ก็มีสายตาจับจ้องไปที่แจสมิน เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะรู้วิธีต่อสู้จริง ๆ เมื่อเห็นเธอ วอร์เรนก็เริ่มปิดตาตัวเองด้วยผ้าแถบสีดำ การกระทำของเขาทำให้ผู้ชมถึงกับเคลิบเคลิ้มกันทันที ช่างเท่และแมนจริง ๆ! หลังจากทำให้แน่ใจว่าผูกปมแน่นพอแลเว จากนั้นวอร์เรนก็กล่าวเหน็บแนม “มาเล่นงานฉัน เดี๋ยวนี้ได้เลย!” แม้การกระทำของเขาดูอวดดี แต่แจสมินก็ไม่ได้พูดอะไร แต่แทนที่ เธอกลับพุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วปานสายฟ้าแลบ! ด้วยเสียงดังตุ้บ วอร์เรนถูกเตะเข้าที่ใบหน้าอย่างจัง! เขาไม่สามารถบล็อกหรือหลบการโจมตีของเธอได้เลย เขาเพียงตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็หลังจากถูกส่งบินออกไปนอกสนามวงล้อมและกระแทกลงกับพื้นอย่างแรงแล้วเท่านั้น ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเกินไปสำหรับเขาที่จะทันได้ประมวลผลด้วยซ้ำ! ผู้ชมถึงกับช็อกไปตาม ๆ กัน หลายคนถึงกับอ้าปากค้
ไวแอทยังคงยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือวอร์เรนให้ลุกขึ้นตอนที่เขาได้ยินน้องสาวของเขากำลังเรียกหาเขา เมื่อตระหนักได้ว่าใครบางคนกำลังพยายามหาเรื่องเธอ เขาจึงรู้สึกโกรธจนลุกเป็นไฟอยู่ในอกขึ้นมาทันที ขณะที่เขารีบไปหาพวกเขา เขาถูกทำให้อับอายอยู่แล้วกับความจริงที่ว่าเขาไม่แม้แต่จะกล้าที่จะท้าดวลกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สามารถเอาชนะวอร์เรนได้ด้วยซ้ำ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาก็คือหนึ่งในนักสู้ที่ดีที่สุดในโรงเรียน ตอนนี้ที่น้องสาวของเขากำลังถูกรังแก เขาจึงไม่สามารถปล่อยให้อีโก้ของเขาถูกทำลายได้อีกต่อไป ถ้าเขาไม่ปกป้องเธอในตอนนี้ เขาก็จะเป็นความผิดหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของครอบครัวของเขาอย่างแน่นอน! “นายกล้าดียังไง! นายอยากตายหรืออะไรสักอย่างหรือไง ห๊ะ?!” ไวแอทคำราม ขณะที่เขาพุ่งตัวเองไปข้างหน้า โดยเล็งการเตะไปที่หน้าอกของเจอรัลด์ “ตายแล้ว ไวแอทโกรธแล้ว!” “แน่นอนล่ะสิ! ผู้ชายคนนั้นไม่เพียงแต่จะตีน้องสาวของเขา แต่เขาก็อาจจะโกรธตัวเองพอ ๆ กันที่ไม่อาจยอมรับคำท้าดวลของเธอได้!” “ใช่ไหมล่ะ? ไวแอทจะเอาทั้งหมดไปลงที่ผู้ชายคนนั้นอย่างแน่นอน!” ทุกคนรู้สึกได้ว่าตังเองกำลังกลั้นหายใจอยู่ ในขณะที่
“มาสู้กับเธอเหมือนลูกผู้ชายสิ นายมันไอ้ขี้ขลาด!” มินดี้ตะโกนขึ้นมา ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ เอาตามตรงเธออยากจะเห็นพวกเขาทั้งคู่ต่อสู้กัน “ใช่! สู้เหมือนลูกผู้ชาย!” ผู้หญิงคนอื่นหลาย ๆ คนในสนามกีฬาก็ร้องออกมาเช่นกัน เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่ส่ายหัวของเขาด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขาเท่านั้น ไม่มีทางที่เขาจะสามารถหลบหนีออกจากสถานการณ์นี้ได้เลย เมื่อรู้แบบนั้น เขาจึงทำได้เพียงแค่ตกลงรับคำท้าและค่อย ๆ ขึ้นไปบนเวทีหลัก ตลอดการฝึกในระยะสั้น ๆ ของเขากับฟินน์เลย์ เขาได้รับการสอนท่าป้องกันตัวทั้งหมดห้าท่า แต่ละท่านั้นแตกต่างกันไป โดยให้ความสำคัญกับการปกป้องผู้ใช้จากการต่อย เตะ หรืออาวุธทั้งยาวและสั้น เทคนิคทั้งห้านี้ ในทางกลับกัน ก็สามารถใช้ประโยชน์ภายใต้สถานการณ์ที่คน ๆ หนึ่งกำลังถูกควบคุมจากด้านหลังได้ แม้ทั้งหมดเหล่านี้จะช่วยให้เจอรัลด์ป้องกันตัวเองได้อย่างแน่นอนหากเขาเผชิญหน้ากับอันตราย แต่โดยพื้นฐานแล้วพวกมันก็ยังคงเป็นท่าป้องกันตัวอยู่ดี พวกมันจะไร้ประโยชน์ไปโดยสิ้นเชิงในการต่อสู้แบบนี้ เมื่อเข้ามาในสนามแล้ว เจอรัลด์ก็เพิ่งกำลังพยายามที่จะคิดว่าท่าไหนที่จะใช้กับแจสมินเมื่อเ
เมื่อได้ยินแบบนั้น มินดี้ก็ออกไปจากห้องทันทีเพื่อบอกให้ครูของเธอทราบ แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็กลับมาไม่นานนักหลังจากนั้น “ไม่มีครูคนไหนอยู่แถวนี้เลย แจสมิน ผู้ใหญ่ที่เหลือในคฤหาสน์ก็ไม่อยู่เหมือนกัน พวกเขากำลังมีการประชุมในห้องประชุมกันอยู่! เธอลืมไปแล้วเหรอ? วันนี้เป็นวันที่พวกเขาจัดการประชุมใหญ่ประจำปีกัน!” มินดี้อธิบาย “อ่า ฉันเพิ่งจำได้ ไม่เป็นไรถ้างั้น ฉันจะคุยกับพวกเขาวันพรุ่งนี้แล้วกัน” แจสมินตอบกลับด้วยการพยักหน้า ขณะที่เธอนั่งอยู่บนเตียงของเธอ ไม่นานก่อนที่แจสมินจะตระหนักได้ว่ามินดี้ดูราวกับว่าเธอยังคงมีเรื่องที่จะพูดอีกมาก “เป็นอะไรไป?” แจสมินซักถาม เมื่อได้ยินแบบนั้น จากนั้นมินดี้ก็กระโดดข้ามมาข้าง ๆ เธอก่อนจะถามอย่างทะเล้น “พูดมาสิ แจสมิน เธอคิดว่าพวกเขากำลังพูกถึงเรื่องอะไรในการประชุมประจำปีของตระกูลที่แสนลึกลับนั้นที่มีเพียงผู้ชายในครอบครัวเราเข้าร่วมได้เท่านั้น?” “ฉันจะไปรู้ได้ยังไง?” แจสมินตอบกลับ ขณะที่เธอส่ายหัวของเธอก่อนจะตระหนักถึงบางอย่างขึ้นมาได้ “…เธอกำลังวางแผนอะไร มินดี้?” แจสมินถาม ขณะที่เธอมองเข้าไปในดวงตาของมินดี้ “ฮี่ฮี่…เธอรู้เป็นอย่างดีว่าฉัน
“แน่นอน…หลังจากนายน้อยตายจากไป ก็ไม่มีเฟนเดอร์สันคนอื่นที่จะสามารถท้าทายครอบครัวที่เป็นคู่แข่งพวกเราได้เลย ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม นายก็อยู่ในวัยชราแล้วเมื่อเรื่องนั้นเกิดขึ้น พี่ใหญ่ มันช่างน่าเสียดายอย่างแท้จริง…ขอบคุณพระเจ้าที่แจสมินของเรามีความสามารถอย่างยิ่ง ทักษะของเธอนั้นเท่าเทียมกับนายน้อยได้อย่างง่ายดาย! ด้วยการฝึกฝนที่เพียงพอจากพวกเรา เธอก็จะยิ่งน่าทึ่งกว่านี้อีก!” ชายชราอีกคนกล่าว “แม้ฉันคิดที่จะให้เธอเข้าร่วมในเรื่องนี้ แต่เธอก็เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของอีธาน เธอเป็นสายเลือดคนสุดท้ายของเธอ! ฉันปกป้องเธอจากโลกภายนอกมานานมากแล้ว…ฉันแค่ไม่ใจที่จะปล่อยให้เธอเข้ามาทำเรื่องทั้งหมดนี้!” ผู้เฒ่าเฟนเดอร์สันร้องอุทาน “เธอยังคงเด็กอยู่และท้ายที่สุดเธอจะแต่งงานออกไปเช่นกัน ผมควรจะพูดถึงด้วยว่าแม้แต่นายน้อยอีธานก็ยังไม่สามารถจัดการเรื่องครอบครัวได้ แล้วเธอจะทำอะไรได้ล่ะ? พ่อแม่ของเธอทั้งคู่ถูกฆ่าในเหตุการณ์นั้น คิดว่าพวกเขาจะลังเลใจขึ้นมาที่จะโค่นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งลงงั้นเหรอ?” ชายวัยกลางคนอีกคนที่มีใบหน้ามันกล่าว เมื่อได้ยินแบบนั้น นายน้อยสอง ที่มีขื่อว่าโจเซฟ เฟนเดอร์สัน ก็