บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 681 - บทที่ 690

“เป็นเธอเหรอ?”“เป็นเธอเหรอ?”มีล่าและหญิงสาวคนนนั้นพูดขึ้นพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่าพวกเธอทั้งคู่ไม่คาดคิดว่าจะบังเอิญพบกันและกันเลย“อลิซ เธอเป็นใครเหรอ? ทำไมเธอถึงดูคุ้นมากเลยล่ะ?” หนึ่งในหญิงสาวถามขึ้นมาอย่างสงสัยหัวหน้ากลุ่มของสาว ๆ ไม่ใช่ใครอื่นที่ไหนนอกจากอลิซนั่นเอง“โอ้! เธอคือมีล่าไง นักเรียนคนเดียวจากมหาวิทยาลัยของเราที่สามารถได้รับการฝึกงานในสถานนี่โทรทัศน์ฮ่องกง!” อลิซตอบกลับอย่างริษยาเล็กน้อยพวกเธอทั้งหมดมาจากภาควิชาวิทยุกระจายเสียง และโฮสติ้งในมหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ ดังนั้น ตามปกติแล้วอลิซก็มีโอกาสที่จะมาเรียนรู้ที่นี่เหมือนกันแต่อย่างไรก็ตาม ทีมของคนสามสิบคนจะได้รับมอบหมายให้ไปที่สถานีโทรทัศน์ และแผนกหนังสือพิมพ์หลายแห่งตามเปอร์เซ็นต์ที่กำหนด เฉพาะผู้ที่มีคะแนนและผลลัพธ์ที่ดีที่สุดเท่านั้นที่จะได้รับโอกาสการเรียนรู้ที่ดีที่สุด“โอ! ฉันรู้แล้ว อลิซ! เธอคือแฟนคนปัจจุบันของแฟนเก่าของเธอใช่ไหม?” หญิงสาวหลายคนที่ยืนอยู่ด้านข้าง ก็เริ่มมองไปที่มีล่าทันทีด้วยการแสดงออกที่แตกต่างไปในสายตาของพวกเธออย่าลืมว่า เพื่อนที่ดีที่สุดก็จะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดอยู่เสมอ พวกเธอ

กลุ่มคนทั้งหมดต่างก็ประหลาดใจกับเสียงนั้นกัน เมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นมอง พวกเขาก็เห็นเรือสำราญระดับชั้นนำและหรูหราที่สุดประมาณสิบสองลำ ได้กำลังปรากฎอยู่บนผืนน้ำของทะเลในค่ำคืนสลัวนี้ทำไมมันถึงเป็นระดับชั้นนำและหรูหรามากที่สุด?นี่เป็นเพราะเมื่อพวกเธอเห็นเรือสำราญของคุณยาน พวกเธอก็คิดแล้วว่ามันคือเรือสำราญที่หรูหราที่สุดที่พวกเธอเคยเห็นมา แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมองไปที่เรือสำราญสิบสองลำนั้นบนท้องทะเลในตอนนี้ ก็ดูเหมือนราวกับว่าเรือสำราญเหล่านั้นทั้งหมดต่างก็แวววาวและน่าเหลือเชื่อราวกับเรือรบกาแล็กซี่เลย!มันเป็นฉากที่ไม่ธรรมดา“โอ้มายก๊อด! เรือสำราญลำหนึ่งจะมีราคาเท่าไหร่กันเนี่ย?”สาว ๆ อดไม่ได้ที่จะร้องเสียงแหลมกันด้วยความตื่นเต้นแม้แต่มีล่าก็ถึงกับอึ้งไปในเวลานี้คุณยานก็ยิ่งช็อกและตกตะลึงมากขึ้น เขาตกอยู่ในความงุงงงโดยสิ้นเชิง“คุณยาน เรือสำราญทั้งหมดเหล่านั้นก็สำหรับเทศกาลล่องเรือในคืนนี้ใช่ไหมคะ? พวกเราตื่นเต้นกันมากจริง ๆ ตอนนี้!” หญิงสาวถามคุณยานขณะที่เธอจับแขนของเขาอย่างตื่นเต้นใช่สิ ท้ายที่สุดแล้ว ก็มีเพียงนักธุรกิจและคนดังที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลจริง ๆ เท่านั้นที่มัก

พวกเธอเฝ้ามองมีล่าจากไปสาว ๆ หยุดพูดคุยกันไปแล้ว นอกเหนือจากความรู้สึกริษยาอย่างมาก ก็ยังมีร่องรอยของความอิจฉาในสายตาของพวกเธอกันมีเพียงอลิซที่มีอารมณ์ยากที่จะเข้าใจมากในตอนนี้ถ้าเพียงเธอจะแค่ให้ความสนใจกับอุปนิสัยของคน ๆ หนึ่งตั้งแต่แรกเริ่มถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็คงจะเลือกคบกันกับเจอรัลด์ในตอนนั้นแล้วท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ไม่เคยมีความรักมาก่อนในตอนนั้น เธอต้องการคบกับใครสักคน นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงขอให้นาโอมิแนะนำผู้ชายสักคนให้เธอนาโอมิยังโทรหาเธอในคืนก่อนวันเกิดของเธอ เพียงเพื่อจะคุยกับเธอเกี่ยวกับเจอรัลด์ด้วยซ้ำ“อลิซ แค่ไปพบเขานะ เขาก็จะมางานเลี้ยงวันเกิดของฉันในวันพรุ่งนี้เช่นกัน ฉันจะว่าไงดีนะ? เขาเป็นคนที่ทุ่มเทและซื่อสัตย์มาก เขาหล่อมากเหมือนกัน ท้ายที่สุดแล้ว นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอจะตกหลุมรัก ดังนั้น เธอก็ควรมองหาผู้ชายที่ซื่อสัตย์และนิสัยดีเพื่อที่เธอจะได้ควบคุมเขาได้ไง! ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ งั้นเจอรัลด์ก็จะเป็นผู้ท้าชิงที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน! เขาจะดูแลเธอเป็นอย่างดีแน่นอน!”“พัฟ! เอาล่ะถ้างั้น เนื่องจากเธอก็พูดเรื่องดี ๆ เช่นนี้เกี่ยวกับเขาแล้ว งั้นฉันจะไปพบเขาใน

มีล่าเข้าใจถึงสิ่งที่เจสสิก้ากำลังพยายามที่จะบอกเธอตอนนี้อย่างชัดเจนเจสสิก้ายังให้การบอกใบ้ที่ชัดเจนมากกับเธอด้วยเช่นกันมีล่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างมากจริง ๆ ในตอนนี้เดิมทีเธอคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะง่ายมาก และเธอจะลงเอยด้วยการแต่งงานกับเจอรัลด์และพวกเธอก็จะสามารถใช้ชีวิตที่เธอของพวกเธอด้วยกันได้จากนั้นแต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมองมันดู มันดูเหมือนราวกับว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้เลยโดยสิ้นเชิงเจอรัลด์ไม่ได้บอกเธอทุกอย่างในอดีต ดังนั้น มีล่าจึงคิดว่าเขาเป็นแค่คนมั่งคั่งและมีอิทธิพลในเมืองเมย์เบอร์รี่เท่านั้นแต่คนธรรมดาที่ไหนจะรู้อะไรเกี่ยวกับตัวตนและภูมิหลังที่แท้จริงของเขาได้อย่างไรล่ะ?“เช่นนั้น มีล่า ฉันหวังว่าเธอจะพิจารณาเรื่องนี้เมื่อเธอกลับไป เธอควรคิดว่าเธอจะดำเนินความสัมพันธ์ของเธอกับเจอรัลด์ต่อไปอย่างไรและทางไหนที่เธออยากจะใช้ในความสัมพันธ์นี้”เจสสิก้าตบไหล่มีล่าเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้น “เธอสามารถพักอยู่บนเกาะนี้ได้ในคืนนี้ ฉันจะให้บางคนไปส่งเธอกลับบ้านพรุ่งนี้ นอกจากนั้นแล้ว เธอก็สามารถมาที่เกาะทีคอลของฉันได้เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอต้องการในอนาคต แต่อย่างไรก็

อิซาเบลเดินไปหาเจอรัลด์อย่างโกรธเคือง ขณะที่เพื่อนของเธอติดตามไปด้วยเจอรัลด์วางกระเป๋าเป้ของเขาไว้บนโต๊ะในเวลานี้หลังจากนั้น หนึ่งในหญิงสาวก็เดินไปหาเจอรัลด์พร้อมกับเอามือกอดอกไว้ เธอแกล้งทำเป็นราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในขณะที่เธอดึงกระเป๋าเป้ของเจอรัลด์และทิ้งมันลงกับพื้นในเวลาเดียวกันนี้ หนึ่งในพวกผู้หญิงก็จงใจเหยียบลงบนกระเป๋าเป้ของเจอรัลด์อย่างเห็นได้ชัด“โอ้! ฉันขอโทษนะ เจอรัลด์ ฉันบังเอิญเหยียบบนกระเป๋าของนาย มันเปื้อนแล้วตอนนี้ ฉันควรซักมันให้นายหรือเปล่า?” ผู้หญิงคนนั้นถาม ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าขอโทษบนใบหน้าของเธอเจอรัลด์รู้อย่างชัดเจนว่าพวกผู้หญิงกำลังทำแบบนี้อย่างตั้งใจ เขาจึงคิดได้แค่ว่าเขาโชคไม่ดีจริง ๆ ที่ไปทำให้สาว ๆ กลุ่มนี้ต้องขุ่นเคืองใจในวันแรกของเขาที่นี่เจอรัลด์สามารถสู้พวกเธอกลับได้อย่างง่ายดายแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะโอ้อวด ดังนั้น เจอรัลด์จึงไม่อยากสนใจผู้หญิงเหล่านี้เลยจริง ๆเขาเพียงส่ายหัวของเขาพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขาเท่านั้นขณะที่เขาพูดขึ้นมา “ขอบใจ แต่เธอไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก!” หลังจากเขาพูดจบ เจอ