LOGINShare
บทที่ 684
Related chapters
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 685
พวกเธอเฝ้ามองมีล่าจากไปสาว ๆ หยุดพูดคุยกันไปแล้ว นอกเหนือจากความรู้สึกริษยาอย่างมาก ก็ยังมีร่องรอยของความอิจฉาในสายตาของพวกเธอกันมีเพียงอลิซที่มีอารมณ์ยากที่จะเข้าใจมากในตอนนี้ถ้าเพียงเธอจะแค่ให้ความสนใจกับอุปนิสัยของคน ๆ หนึ่งตั้งแต่แรกเริ่มถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็คงจะเลือกคบกันกับเจอรัลด์ในตอนนั้นแล้วท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ไม่เคยมีความรักมาก่อนในตอนนั้น เธอต้องการคบกับใครสักคน นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงขอให้นาโอมิแนะนำผู้ชายสักคนให้เธอนาโอมิยังโทรหาเธอในคืนก่อนวันเกิดของเธอ เพียงเพื่อจะคุยกับเธอเกี่ยวกับเจอรัลด์ด้วยซ้ำ“อลิซ แค่ไปพบเขานะ เขาก็จะมางานเลี้ยงวันเกิดของฉันในวันพรุ่งนี้เช่นกัน ฉันจะว่าไงดีนะ? เขาเป็นคนที่ทุ่มเทและซื่อสัตย์มาก เขาหล่อมากเหมือนกัน ท้ายที่สุดแล้ว นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอจะตกหลุมรัก ดังนั้น เธอก็ควรมองหาผู้ชายที่ซื่อสัตย์และนิสัยดีเพื่อที่เธอจะได้ควบคุมเขาได้ไง! ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ งั้นเจอรัลด์ก็จะเป็นผู้ท้าชิงที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน! เขาจะดูแลเธอเป็นอย่างดีแน่นอน!”“พัฟ! เอาล่ะถ้างั้น เนื่องจากเธอก็พูดเรื่องดี ๆ เช่นนี้เกี่ยวกับเขาแล้ว งั้นฉันจะไปพบเขาใน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 686
มีล่ารีบพยักหน้าให้“อ่า? เธอคือมีล่าใช่ไหม? แฟนของพี่ชายอุปถัมภ์ฉัน?”หญิงสาวคนนั้นก็วิ่งมาหามีล่าทันทีเช่นกันเธอกัดริมฝีปากล่างด้วยความอยากรู้อยากเห็น ขณะที่เธอมองสำรวจมีล่าอย่างละเอียดเธอดูเหมือนว่าเธออายุประมาณสิบแปดปี เธอน่ารักมากและก็ค่อนข้างสวยเช่นกัน“ฉันชื่อเมลินดาค่ะ สวัสดี มีล่า!”เมลินดากล่าวขณะที่เธอจับมือกับมีล่าดูเหมือนราวกับว่าพวกเธอทั้งคู่มีความประทับใจที่ค่อนข้างดีต่อกันและกันเห็นได้ชัดว่าเจสสิก้ามองหามีล่าด้วยเหตุผลบางอย่าง เช่นนั้น เมลินดาและโยเอลจึงไม่ได้พูดอะไรมากนักและมีล่าก็เข้าไปข้างในทันที“คุณหนูใหญ่รับเมลินดาและโยเอลไว้เป็นน้องสาวและน้องชายอุปถัมภ์ของเธอ โยเอลอยู่ในสถานการณ์ที่ดีกว่ามากเมื่อเทียบกับเมลินดา ที่น่าเวทนากว่าเล็กน้อย เธอถูกทิ้งเมื่อเธออายุได้สามขวบและคุณหนูคลอฟอร์ดจึงรับเลี้ยงเธอไว้และพาเธอกลับมากับเธอ เธอรักเธอและโอ๋เธอมาก ปกติเมลินดาจึงซุกซนมากแต่จริง ๆ แล้วเธอก็มีจิตใจที่ดีมาก!”พ่อบ้านอธิบายอย่างเร่งรีบขณะที่เขานำทางมีล่าเข้าไปหลังจากนั้น พวกเขาก็มาถึงห้องศึกษาสุดหรูพ่อบ้านเคาะประตู“เข้ามา!”มีล่าเดินเข้าไปในห้องคนเดียว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 687
มีล่าเข้าใจถึงสิ่งที่เจสสิก้ากำลังพยายามที่จะบอกเธอตอนนี้อย่างชัดเจนเจสสิก้ายังให้การบอกใบ้ที่ชัดเจนมากกับเธอด้วยเช่นกันมีล่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างมากจริง ๆ ในตอนนี้เดิมทีเธอคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะง่ายมาก และเธอจะลงเอยด้วยการแต่งงานกับเจอรัลด์และพวกเธอก็จะสามารถใช้ชีวิตที่เธอของพวกเธอด้วยกันได้จากนั้นแต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมองมันดู มันดูเหมือนราวกับว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้เลยโดยสิ้นเชิงเจอรัลด์ไม่ได้บอกเธอทุกอย่างในอดีต ดังนั้น มีล่าจึงคิดว่าเขาเป็นแค่คนมั่งคั่งและมีอิทธิพลในเมืองเมย์เบอร์รี่เท่านั้นแต่คนธรรมดาที่ไหนจะรู้อะไรเกี่ยวกับตัวตนและภูมิหลังที่แท้จริงของเขาได้อย่างไรล่ะ?“เช่นนั้น มีล่า ฉันหวังว่าเธอจะพิจารณาเรื่องนี้เมื่อเธอกลับไป เธอควรคิดว่าเธอจะดำเนินความสัมพันธ์ของเธอกับเจอรัลด์ต่อไปอย่างไรและทางไหนที่เธออยากจะใช้ในความสัมพันธ์นี้”เจสสิก้าตบไหล่มีล่าเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้น “เธอสามารถพักอยู่บนเกาะนี้ได้ในคืนนี้ ฉันจะให้บางคนไปส่งเธอกลับบ้านพรุ่งนี้ นอกจากนั้นแล้ว เธอก็สามารถมาที่เกาะทีคอลของฉันได้เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอต้องการในอนาคต แต่อย่างไรก็
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 688
ความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ได้พูดไปแล้วว่าเขาไม่ต้องการการดูแลหรือการใส่ใจใด ๆ เป็นพิเศษจากมหาวิทยาลัย ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็มาที่นี่ภายใต้ข้ออ้างของนักศึกษาโอนย้ายไม่กี่วันเองอย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าเจอรัลด์กำลังได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษอยู่เขากำลังนั่งอยู่ในจุดที่เปิดเผยอยู่ด้านหน้าของชั้นเรียน“ครูค่ะ ที่นั่งตรงนั้นไม่ใช่ของเขา! มันเป็นของฟาเบียน ทำไมคุณต้องให้ที่นั่งของฟาเบียนกับเขาด้วยล่ะคะ?!”ในขณะนี้ ทันใดนั้นหญิงสาวคนหนึ่งก็ลุกขึ้นและถามอย่างไม่พอใจ ขณะที่เธอชี้ไปที่เจอรัลด์“อิซาเบล เจอรัลด์เพิ่งย้ายมาที่นี่ เธอพูดด้วยท่าทางแบบนั้นได้อย่างไรกัน? เจอรัลด์สามารถนั่งตรงนี้ก่อน ฉันจะจัดเตรียมที่นั่งอีกที่ให้ฟาเบียนเอง เมื่อเขากลับมาจากการแข่งขันของเขา” ครูคนนั้นตอบกลับอย่างช่วยไม่ได้ด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเธอ“ทำไมล่ะ?!”อิซาเบลยังคงถามต่อไปอย่างกระวนกระวายใจ ขณะที่เธอต้องไปที่เจอรัลด์ด้วยความโกรธและรังเกียจ“อิซาเบล เธอคือตัวแทนของชั้นเรียน ดังนั้น ทำไมเธอถึงพูดด้วยท่าทางแบบนั้น? เอาล่ะถ้างั้น ตกลงตามนี้แล้วกัน!” หลังจากครูพูดจบ เธอก็ยิ้มให้เจอรัลด์ก่อนจะเดินออกไป
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 689
อิซาเบลเดินไปหาเจอรัลด์อย่างโกรธเคือง ขณะที่เพื่อนของเธอติดตามไปด้วยเจอรัลด์วางกระเป๋าเป้ของเขาไว้บนโต๊ะในเวลานี้หลังจากนั้น หนึ่งในหญิงสาวก็เดินไปหาเจอรัลด์พร้อมกับเอามือกอดอกไว้ เธอแกล้งทำเป็นราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในขณะที่เธอดึงกระเป๋าเป้ของเจอรัลด์และทิ้งมันลงกับพื้นในเวลาเดียวกันนี้ หนึ่งในพวกผู้หญิงก็จงใจเหยียบลงบนกระเป๋าเป้ของเจอรัลด์อย่างเห็นได้ชัด“โอ้! ฉันขอโทษนะ เจอรัลด์ ฉันบังเอิญเหยียบบนกระเป๋าของนาย มันเปื้อนแล้วตอนนี้ ฉันควรซักมันให้นายหรือเปล่า?” ผู้หญิงคนนั้นถาม ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าขอโทษบนใบหน้าของเธอเจอรัลด์รู้อย่างชัดเจนว่าพวกผู้หญิงกำลังทำแบบนี้อย่างตั้งใจ เขาจึงคิดได้แค่ว่าเขาโชคไม่ดีจริง ๆ ที่ไปทำให้สาว ๆ กลุ่มนี้ต้องขุ่นเคืองใจในวันแรกของเขาที่นี่เจอรัลด์สามารถสู้พวกเธอกลับได้อย่างง่ายดายแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะโอ้อวด ดังนั้น เจอรัลด์จึงไม่อยากสนใจผู้หญิงเหล่านี้เลยจริง ๆเขาเพียงส่ายหัวของเขาพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขาเท่านั้นขณะที่เขาพูดขึ้นมา “ขอบใจ แต่เธอไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก!” หลังจากเขาพูดจบ เจอ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 690
เมื่อหญิงสาวคนที่สวยกว่าเงยหน้าขึ้น และเห็นเจอรัลด์ เธอก็หันหน้าไปด้วยท่าทางที่เย็นชาและเมินเฉยหญิงสาวอีกคนประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเจอรัลด์มาร์เวนสะกิดเจอรัลด์ เพื่อบอกใบ้ให้เขาว่าพอแล้วเจอรัลด์จะจำพวกเธอไม่ได้ได้อย่างไรกัน?หญิงสาวสองคนนี้ไม่ใช่แค่คนธรรมดาที่เดินผ่านเขา เหล่านี้คือหญิงสาวที่มีศักยภาพและมีอำนาจที่เขาพบบนภูเขาในวันนั้น นั่นคือหญิงสาวที่ดูเหมือนกับเควต้าเล็กน้อยแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ไม่ได้จ้องมองพวกเธอต่อไปแต่แทนที่ เขากลับทำตัวเมินเฉย ขณะที่รีบถอนสายตาไปทางอื่นเจอรัลด์นั่งหนึ่งแถวอยู่ข้างหลังสองสาวด้วยกันกับมาร์เวนเธอมาจากตระกูลเฟนเดอร์สันจริง ๆ หรือเปล่านะ? ยิ่งเขามองเธอมากขึ้นเท่าไหร่ เจอรัลด์ก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนเควต้ามากขึ้นเท่านั้นจริง ๆ ผู้หญิงที่ชื่อแจสมินนั้นเย็นชาและเย่อหยิ่งมากจริง ๆ เจอรัลด์สังเกตเห็นว่าแม้ว่าเธอจะสวยมาก แต่เธอก็ไม่ได้ดูเหมือนจะแสดงอารมณ์หรือสีหน้ามากนักบนใบหน้าของเธอเลยอย่างไรก็ตาม เพื่อนของเธอดูเหมือนจะยิ่งกระตือรือร้นและคุยด้วยได้ง่ายกว่ามากมาร์เวนสนุกกับการทำเรื่องตลก และเล่นตลกเพื่อดึงความสนใจของ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 691
ไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรอื่นอีก เจอรัลด์จึงติดตามมาร์เวนเข้าไปในคาเฟ่ “แม่ง! พวกเขากำลังตามหลังเรามาจริง ๆ ด้วย!” มินดี้กระซิบเสียงเย็นชาและไม่เป็นมิตร ขณะที่เธอเห็นมาร์เวนและเพื่อนของเขาเข้ามาในคาเฟ่ผ่านหางตาของเธอ “ดูเหมือนว่าฉันจำเป็นต้องสืบสวนภูมิหลังของผู้ชายคนนั้นเหมือนกันนะ!” แจสมิน ที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามโต๊ะ กระซิบกลับ “ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้น ฉันคิดว่านะ เมื่อตัดสินจากท่าทางของเขาอย่างเดียว ดูเหมือนเขาจะเป็นผู้ชาย ประเภทที่จริงใจอยู่นะ รู้ไหม คนประเภทที่จะเปิดเผยความจริงทันทีเมื่อเขาถูกสอบสวนไงหรือเปล่า? ถ้าเธอถามฉันนะ ฉันจะพูดว่าเธอแค่กำลังอ่อนไหวมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้” “เธอจะทำให้เขาตกใจกลัวอย่างแน่นอน ก็เหมือนกับที่เธอทำกับผู้ชายคนอื่นทั้งหมดนั่นไง ฉันหมายความว่าพูดกันตามตรงเถอะนะ มีผู้ชายกี่คนกันที่ไม่วิ่งหนีไปหลังจากพบเธอ? และฉันก็ไม่ได้กำลังพูดถึงคนเหล่านั้นที่พยายามตามจีบเธอด้วยซ้ำ! ฉันหมายถึงคนพวกนั้นที่สนใจในตัวฉันน่ะ!” “และแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงที่ตอนนี้พวกเราสามารถออกมาเรียนและรับปริญญาได้แล้ว แล้วมีความแตกต่างระหว่างพวกเรากับผู้หญิงคนอื่นที่แค่
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 692
เสียงนั้นมาจากชายหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่ประกอบไปด้วยผู้คนที่มีอายุใกล้เคียงกัน พวกเขาทั้งห้าคนมีสายตาที่เย็นชา และอันตรายอย่างยิ่งพอ ๆ กันขณะที่พวกเขายืนอยู่ในฝูงชน “ทำไมพวกนายทั้งหมดถึงยังคงยืนอยู่ที่นั่นกันล่ะ? ตามเขาไปสิ!” หนึ่งในชายหนุ่มที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าของกลุ่มตะคอกใส่แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะทันได้ทำการเคลื่อนไหวถัดไป กลุ่มของคนห้าคนก็ตระหนักได้ว่าพวกเขาถูกล้อมเอาไว้แล้ว! ไม่นานการต่อสู้ก็เริ่มขึ้นและความโกลาหลก็ตามมา เป็นการป้องกันไม่ให้พวกเขาทำภารกิจของพวกเขาต่อไป “ไสไปให้พ้น!” หัวหน้าคำรามด้วยความโกรธ ขณะที่เขาผลักผู้โจมตีที่ไม่รู้จักออกไป พยายามอย่างเต็มที่ที่จะหลบหนีไปจากความยุ่งเหยิงนี้ เมื่อในที่สุดเขาสามารถเป็นอิสระได้ ก็ไม่เห็นว่าเจอรัลด์อยู่ที่ไหนแถวนี้แล้ว ด้วยความโกรธจัด หัวหน้ากลุ่มจึงเร่ิมกระทืบเท้าของเขากับถนนลาดยางเพื่อระบายความหงุดหงิดของเขา ขณะที่เรื่องนั้นเกิดขึ้น ภายในคฤหาสน์ที่ถูกปิดซ่อนไว้อย่างดีจากสายตาของสาธารณชน วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งเข้าไปหาพ่อบ้านก่อนที่หนึ่งในพวกเขาจะถามขึ้นมา “นายหญิงน้อยอยู่ที่ไหน?” “เธออยู่ที่โ
Latest chapter
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
