หลังจากนั้น ชายวัยกลางคนก็เดินผ่านพวกเธอไปทันทีจากนั้น เขาก็มาอยู่ตรงหน้ามีล่าที่ประหลาดใจด้วยท่าทางที่เคารพอย่างมาก“คุณมีล่าครับ คุณหนูใหญ่ส่งผมมาที่นี่เพื่อรับคุณครับ!” ชายวัยกลางคนคนนั้นโค้งให้อย่างนอบน้อมมากและเขาก็สุภาพต่อมีล่ามาก ตามปกติแล้วเขาก็รู้ว่ามีล่ามีหน้าตาเป็นอย่างไรและเธอกำลังรออยู่ที่ไหนในขณะนี้“รับ…รับฉันเหรอคะ?” มีล่ามองไปที่เรือสำราญหลายลำที่กำลังจอดเทียบท่าอยู่และเธอก็รู้สึกตกตะลึงอย่างมากเจสสิก้าพี่สาวของเจอรัลด์ร่ำรวยมากจริง ๆ! “แน่นอนสิครับ คุณมีล่า พวกเรามาที่นี่เพื่อรับคุณโดยเฉพาะในวันนี้ ผมขอโทษจริง ๆ นะครับที่ทำให้คุณรอเป็นเวลานาน!”ทันทีที่เธอได้ยินคำพูดของพ่อบ้านคนนั้น หญิงสาวคนที่เยาะเย้นมีล่าก่อนหน้านี้ก็ถึงกับตะลึงงันไปอย่างมาก จนเธออ้าปากค้างกว้าง!เธอเยาะเย้ยเธอและล้อเลียนเธอไปเมื่อครู่นี้ ผลที่เห็น เธอก็ไม่ได้แคร์เกี่ยวกับเทศกาลล่องเรือเลยทั้งนั้นในที่สุดคุณยานก็เข้าใจแล้วว่าไม่น่าแปลกใจที่ทำไมมีล่าถึงเย็นชา และเฉยเมยต่อเขามากก่อนหน้านี้ เขาเข้าใจช่องว่างระหว่างเขากับคุณคลอฟอร์ดขึ้นมาทันทีในตอนนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโง่เล็กน้อยที
พวกเธอเฝ้ามองมีล่าจากไปสาว ๆ หยุดพูดคุยกันไปแล้ว นอกเหนือจากความรู้สึกริษยาอย่างมาก ก็ยังมีร่องรอยของความอิจฉาในสายตาของพวกเธอกันมีเพียงอลิซที่มีอารมณ์ยากที่จะเข้าใจมากในตอนนี้ถ้าเพียงเธอจะแค่ให้ความสนใจกับอุปนิสัยของคน ๆ หนึ่งตั้งแต่แรกเริ่มถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็คงจะเลือกคบกันกับเจอรัลด์ในตอนนั้นแล้วท้ายที่สุดแล้ว เธอก็ไม่เคยมีความรักมาก่อนในตอนนั้น เธอต้องการคบกับใครสักคน นั่นคือเหตุผลที่ทำไมเธอถึงขอให้นาโอมิแนะนำผู้ชายสักคนให้เธอนาโอมิยังโทรหาเธอในคืนก่อนวันเกิดของเธอ เพียงเพื่อจะคุยกับเธอเกี่ยวกับเจอรัลด์ด้วยซ้ำ“อลิซ แค่ไปพบเขานะ เขาก็จะมางานเลี้ยงวันเกิดของฉันในวันพรุ่งนี้เช่นกัน ฉันจะว่าไงดีนะ? เขาเป็นคนที่ทุ่มเทและซื่อสัตย์มาก เขาหล่อมากเหมือนกัน ท้ายที่สุดแล้ว นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอจะตกหลุมรัก ดังนั้น เธอก็ควรมองหาผู้ชายที่ซื่อสัตย์และนิสัยดีเพื่อที่เธอจะได้ควบคุมเขาได้ไง! ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ งั้นเจอรัลด์ก็จะเป็นผู้ท้าชิงที่ดีที่สุดอย่างแน่นอน! เขาจะดูแลเธอเป็นอย่างดีแน่นอน!”“พัฟ! เอาล่ะถ้างั้น เนื่องจากเธอก็พูดเรื่องดี ๆ เช่นนี้เกี่ยวกับเขาแล้ว งั้นฉันจะไปพบเขาใน
มีล่ารีบพยักหน้าให้“อ่า? เธอคือมีล่าใช่ไหม? แฟนของพี่ชายอุปถัมภ์ฉัน?”หญิงสาวคนนั้นก็วิ่งมาหามีล่าทันทีเช่นกันเธอกัดริมฝีปากล่างด้วยความอยากรู้อยากเห็น ขณะที่เธอมองสำรวจมีล่าอย่างละเอียดเธอดูเหมือนว่าเธออายุประมาณสิบแปดปี เธอน่ารักมากและก็ค่อนข้างสวยเช่นกัน“ฉันชื่อเมลินดาค่ะ สวัสดี มีล่า!”เมลินดากล่าวขณะที่เธอจับมือกับมีล่าดูเหมือนราวกับว่าพวกเธอทั้งคู่มีความประทับใจที่ค่อนข้างดีต่อกันและกันเห็นได้ชัดว่าเจสสิก้ามองหามีล่าด้วยเหตุผลบางอย่าง เช่นนั้น เมลินดาและโยเอลจึงไม่ได้พูดอะไรมากนักและมีล่าก็เข้าไปข้างในทันที“คุณหนูใหญ่รับเมลินดาและโยเอลไว้เป็นน้องสาวและน้องชายอุปถัมภ์ของเธอ โยเอลอยู่ในสถานการณ์ที่ดีกว่ามากเมื่อเทียบกับเมลินดา ที่น่าเวทนากว่าเล็กน้อย เธอถูกทิ้งเมื่อเธออายุได้สามขวบและคุณหนูคลอฟอร์ดจึงรับเลี้ยงเธอไว้และพาเธอกลับมากับเธอ เธอรักเธอและโอ๋เธอมาก ปกติเมลินดาจึงซุกซนมากแต่จริง ๆ แล้วเธอก็มีจิตใจที่ดีมาก!”พ่อบ้านอธิบายอย่างเร่งรีบขณะที่เขานำทางมีล่าเข้าไปหลังจากนั้น พวกเขาก็มาถึงห้องศึกษาสุดหรูพ่อบ้านเคาะประตู“เข้ามา!”มีล่าเดินเข้าไปในห้องคนเดียว
มีล่าเข้าใจถึงสิ่งที่เจสสิก้ากำลังพยายามที่จะบอกเธอตอนนี้อย่างชัดเจนเจสสิก้ายังให้การบอกใบ้ที่ชัดเจนมากกับเธอด้วยเช่นกันมีล่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าหัวใจของเธอเจ็บปวดอย่างมากจริง ๆ ในตอนนี้เดิมทีเธอคิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะง่ายมาก และเธอจะลงเอยด้วยการแต่งงานกับเจอรัลด์และพวกเธอก็จะสามารถใช้ชีวิตที่เธอของพวกเธอด้วยกันได้จากนั้นแต่อย่างไรก็ตาม เมื่อมองมันดู มันดูเหมือนราวกับว่าเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้เลยโดยสิ้นเชิงเจอรัลด์ไม่ได้บอกเธอทุกอย่างในอดีต ดังนั้น มีล่าจึงคิดว่าเขาเป็นแค่คนมั่งคั่งและมีอิทธิพลในเมืองเมย์เบอร์รี่เท่านั้นแต่คนธรรมดาที่ไหนจะรู้อะไรเกี่ยวกับตัวตนและภูมิหลังที่แท้จริงของเขาได้อย่างไรล่ะ?“เช่นนั้น มีล่า ฉันหวังว่าเธอจะพิจารณาเรื่องนี้เมื่อเธอกลับไป เธอควรคิดว่าเธอจะดำเนินความสัมพันธ์ของเธอกับเจอรัลด์ต่อไปอย่างไรและทางไหนที่เธออยากจะใช้ในความสัมพันธ์นี้”เจสสิก้าตบไหล่มีล่าเบา ๆ ก่อนจะพูดขึ้น “เธอสามารถพักอยู่บนเกาะนี้ได้ในคืนนี้ ฉันจะให้บางคนไปส่งเธอกลับบ้านพรุ่งนี้ นอกจากนั้นแล้ว เธอก็สามารถมาที่เกาะทีคอลของฉันได้เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอต้องการในอนาคต แต่อย่างไรก็
ความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ได้พูดไปแล้วว่าเขาไม่ต้องการการดูแลหรือการใส่ใจใด ๆ เป็นพิเศษจากมหาวิทยาลัย ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็มาที่นี่ภายใต้ข้ออ้างของนักศึกษาโอนย้ายไม่กี่วันเองอย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าเจอรัลด์กำลังได้รับการปฏิบัติเป็นพิเศษอยู่เขากำลังนั่งอยู่ในจุดที่เปิดเผยอยู่ด้านหน้าของชั้นเรียน“ครูค่ะ ที่นั่งตรงนั้นไม่ใช่ของเขา! มันเป็นของฟาเบียน ทำไมคุณต้องให้ที่นั่งของฟาเบียนกับเขาด้วยล่ะคะ?!”ในขณะนี้ ทันใดนั้นหญิงสาวคนหนึ่งก็ลุกขึ้นและถามอย่างไม่พอใจ ขณะที่เธอชี้ไปที่เจอรัลด์“อิซาเบล เจอรัลด์เพิ่งย้ายมาที่นี่ เธอพูดด้วยท่าทางแบบนั้นได้อย่างไรกัน? เจอรัลด์สามารถนั่งตรงนี้ก่อน ฉันจะจัดเตรียมที่นั่งอีกที่ให้ฟาเบียนเอง เมื่อเขากลับมาจากการแข่งขันของเขา” ครูคนนั้นตอบกลับอย่างช่วยไม่ได้ด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเธอ“ทำไมล่ะ?!”อิซาเบลยังคงถามต่อไปอย่างกระวนกระวายใจ ขณะที่เธอต้องไปที่เจอรัลด์ด้วยความโกรธและรังเกียจ“อิซาเบล เธอคือตัวแทนของชั้นเรียน ดังนั้น ทำไมเธอถึงพูดด้วยท่าทางแบบนั้น? เอาล่ะถ้างั้น ตกลงตามนี้แล้วกัน!” หลังจากครูพูดจบ เธอก็ยิ้มให้เจอรัลด์ก่อนจะเดินออกไป
อิซาเบลเดินไปหาเจอรัลด์อย่างโกรธเคือง ขณะที่เพื่อนของเธอติดตามไปด้วยเจอรัลด์วางกระเป๋าเป้ของเขาไว้บนโต๊ะในเวลานี้หลังจากนั้น หนึ่งในหญิงสาวก็เดินไปหาเจอรัลด์พร้อมกับเอามือกอดอกไว้ เธอแกล้งทำเป็นราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในขณะที่เธอดึงกระเป๋าเป้ของเจอรัลด์และทิ้งมันลงกับพื้นในเวลาเดียวกันนี้ หนึ่งในพวกผู้หญิงก็จงใจเหยียบลงบนกระเป๋าเป้ของเจอรัลด์อย่างเห็นได้ชัด“โอ้! ฉันขอโทษนะ เจอรัลด์ ฉันบังเอิญเหยียบบนกระเป๋าของนาย มันเปื้อนแล้วตอนนี้ ฉันควรซักมันให้นายหรือเปล่า?” ผู้หญิงคนนั้นถาม ขณะที่เธอมองไปที่เจอรัลด์ด้วยสีหน้าขอโทษบนใบหน้าของเธอเจอรัลด์รู้อย่างชัดเจนว่าพวกผู้หญิงกำลังทำแบบนี้อย่างตั้งใจ เขาจึงคิดได้แค่ว่าเขาโชคไม่ดีจริง ๆ ที่ไปทำให้สาว ๆ กลุ่มนี้ต้องขุ่นเคืองใจในวันแรกของเขาที่นี่เจอรัลด์สามารถสู้พวกเธอกลับได้อย่างง่ายดายแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะโอ้อวด ดังนั้น เจอรัลด์จึงไม่อยากสนใจผู้หญิงเหล่านี้เลยจริง ๆเขาเพียงส่ายหัวของเขาพร้อมกับยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเขาเท่านั้นขณะที่เขาพูดขึ้นมา “ขอบใจ แต่เธอไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก!” หลังจากเขาพูดจบ เจอ
เมื่อหญิงสาวคนที่สวยกว่าเงยหน้าขึ้น และเห็นเจอรัลด์ เธอก็หันหน้าไปด้วยท่าทางที่เย็นชาและเมินเฉยหญิงสาวอีกคนประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นเจอรัลด์มาร์เวนสะกิดเจอรัลด์ เพื่อบอกใบ้ให้เขาว่าพอแล้วเจอรัลด์จะจำพวกเธอไม่ได้ได้อย่างไรกัน?หญิงสาวสองคนนี้ไม่ใช่แค่คนธรรมดาที่เดินผ่านเขา เหล่านี้คือหญิงสาวที่มีศักยภาพและมีอำนาจที่เขาพบบนภูเขาในวันนั้น นั่นคือหญิงสาวที่ดูเหมือนกับเควต้าเล็กน้อยแต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ไม่ได้จ้องมองพวกเธอต่อไปแต่แทนที่ เขากลับทำตัวเมินเฉย ขณะที่รีบถอนสายตาไปทางอื่นเจอรัลด์นั่งหนึ่งแถวอยู่ข้างหลังสองสาวด้วยกันกับมาร์เวนเธอมาจากตระกูลเฟนเดอร์สันจริง ๆ หรือเปล่านะ? ยิ่งเขามองเธอมากขึ้นเท่าไหร่ เจอรัลด์ก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงคนนั้นดูเหมือนเควต้ามากขึ้นเท่านั้นจริง ๆ ผู้หญิงที่ชื่อแจสมินนั้นเย็นชาและเย่อหยิ่งมากจริง ๆ เจอรัลด์สังเกตเห็นว่าแม้ว่าเธอจะสวยมาก แต่เธอก็ไม่ได้ดูเหมือนจะแสดงอารมณ์หรือสีหน้ามากนักบนใบหน้าของเธอเลยอย่างไรก็ตาม เพื่อนของเธอดูเหมือนจะยิ่งกระตือรือร้นและคุยด้วยได้ง่ายกว่ามากมาร์เวนสนุกกับการทำเรื่องตลก และเล่นตลกเพื่อดึงความสนใจของ
ไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรอื่นอีก เจอรัลด์จึงติดตามมาร์เวนเข้าไปในคาเฟ่ “แม่ง! พวกเขากำลังตามหลังเรามาจริง ๆ ด้วย!” มินดี้กระซิบเสียงเย็นชาและไม่เป็นมิตร ขณะที่เธอเห็นมาร์เวนและเพื่อนของเขาเข้ามาในคาเฟ่ผ่านหางตาของเธอ “ดูเหมือนว่าฉันจำเป็นต้องสืบสวนภูมิหลังของผู้ชายคนนั้นเหมือนกันนะ!” แจสมิน ที่นั่งอยู่ตรงกันข้ามโต๊ะ กระซิบกลับ “ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้น ฉันคิดว่านะ เมื่อตัดสินจากท่าทางของเขาอย่างเดียว ดูเหมือนเขาจะเป็นผู้ชาย ประเภทที่จริงใจอยู่นะ รู้ไหม คนประเภทที่จะเปิดเผยความจริงทันทีเมื่อเขาถูกสอบสวนไงหรือเปล่า? ถ้าเธอถามฉันนะ ฉันจะพูดว่าเธอแค่กำลังอ่อนไหวมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้” “เธอจะทำให้เขาตกใจกลัวอย่างแน่นอน ก็เหมือนกับที่เธอทำกับผู้ชายคนอื่นทั้งหมดนั่นไง ฉันหมายความว่าพูดกันตามตรงเถอะนะ มีผู้ชายกี่คนกันที่ไม่วิ่งหนีไปหลังจากพบเธอ? และฉันก็ไม่ได้กำลังพูดถึงคนเหล่านั้นที่พยายามตามจีบเธอด้วยซ้ำ! ฉันหมายถึงคนพวกนั้นที่สนใจในตัวฉันน่ะ!” “และแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงที่ตอนนี้พวกเราสามารถออกมาเรียนและรับปริญญาได้แล้ว แล้วมีความแตกต่างระหว่างพวกเรากับผู้หญิงคนอื่นที่แค่