บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 611 - บทที่ 620

น้ำเสียงของนายลีชเฉยชา ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น “ยุติธรรม ถูกต้อง และเหมาะสมงั้นเหรอ? ราวกับว่า! จากสิ่งที่ผมพบ ลูกน้องขอบคุณก็นอนรออยู่ในรถของพวกเขามาอย่างน้อยถึงสองชั่วโมงก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นด้วยซ้ำ! คุณกำลังบอกว่าพวกเขาสามารถรู้เหตุการณ์ของคืนนี้ล่วงหน้าตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วหรือเปล่า? “ในขณะที่ระบบกล้องวงจรปิดในโรงแรมก็มาเสียพอดีในวันนี้ แต่พวกมันก็ยังคงทำงานได้เป็นปกติดีในที่อื่น ๆ! มาตัดไปที่ประเด็นกันเถอะ คุณลีช ผมมั่นใจว่าคุณรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ในวันนี้มากกว่าผม ผมพูดถูกไหม?” เจอรัลด์ถามซักไซ้ นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์เคยถูกใส่ร้าย ก่อนหน้านี้พี่สาวของเขาบอกเขาว่าการทำธุรกิจจะเป็นทั้งบททดสอบ และโอกาสให้เขาได้รับประสบการณ์ เจอรัลด์ไม่ได้อยากจะไตร่ตรองคำพูดของเธอมาก่อนเลย แต่เขาก็ตระหนักได้เมื่อครู่นี้ว่า คำกล่าวของเธอนั้นเป็นจริงมากแค่ไหนในตอนนี้ ทั้ง ๆ ที่ได้ยินคำพูดของเจอรัลด์ นายลีชก็ปฏิเสธที่จะพูดอยู่ดี และเพียงแค่เบี่ยงหน้าหนี สำหรับเขา ไม่ว่าเจอรัลด์จะมีอำนาจมากแค่ไหน มันก็เป็นเพียงแค่เรื่องของชื่อเสียงเท่านั้นเอง แน่นอน เจอรัลด์และพี่สาวของเขามีชื่อเสียง

เจอรัลด์ถอนหายใจกับตัวเอง ‘ฉันจะแค่ไปและอธิบายมันกับเธอแล้วกัน…ฉันจะเปิดเผยให้เธอได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วยูนัสเป็นคนแบบไหน!’ “ได้ ฉันจะมุ่งหน้าไปที่นั่นเดี๋ยวนี้แหละ!” เจอรัลด์กล่าว ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็นและคราวนี้ เจอรัลด์ไม่ได้ไปคนเดียว คู่หูเดรกและไทสันติดตามเขาไปจนถึงที่บ้านของกีย่าด้วย เมื่อพวกเขามาถึงที่ประตูหน้า ทั้งสองก็รออยู่ข้างนอกขณะที่เจอรัลด์เข้าไป “โอ๋ โอ๋ กีย่า…ขอร้องอย่าเศร้าอีกต่อไปเลย…แม้ว่าฉันไม่ค่อยแน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเธอสองคน แต่วันนี้ก็ยังเป็นวันที่เธอได้รับตำแหน่งนักเรียนที่โดดเด่นมากที่สุดในการแนะนำให้เข้ามหาวิทยาลัยนะ…มันเป็นวันแห่งการฉลอง ไม่ใช่หรือไง?” แทมมี่เกลี้ยกล่อม “นอกจากนี้ บางทีวันหนึ่งเจอรัลด์ก็จะตระหนักได้เองว่าเธอแสนดีมากแค่ไหน!” กีย่าเพียงยิ้มเยาะ เมื่อเธอได้ยินแบบนั้น “หยุดพยายามโน้มน้าวฉันเถอะ แทมมี่ สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างฉันและเจอรัลด์ไม่ได้ธรรมดา… จริง ๆ แล้ว ช่างมันเถอะ ฉันไม่อยากจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันคิดถึงเขาในตอนนี้ ฉันแค่รู้สึกขยะแขยง!” กีย่ากล่าวขณะที่เธอสูดหายใจเข้าลึก ในขณะนั้

“คืองี้นะ ผมไม่รู้สึกสบายใจกับเรื่องนี้เลย คุณหลง ผมหวังว่าคุณจะทราบว่าเป็นเพราะคุณ ผมถึงลงเอยไม่เพียงแต่ทำให้คุณคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจ แต่ยังมีตระกูลโอเวนส์อีกด้วย คุณรู้ไหม คนของคุณคลอฟอร์ดตามหาผมไปทั่วทั้งเมืองเมย์เบอร์รี่เมื่อวานนี้ ถ้าคุณโรซาลีตัดสินใจที่จะตรวจหาความจริงของเรื่องราวในอนาคตละก็ งั้นผมก็คงจะจบเห่แน่!” จากนั้นผู้พูดก็กล่าวเพิ่มเติม “ผมยอมทิ้งทุกอย่างไปแล้วเพียงเพื่อช่วยเหลือคุณในครั้งนี้ ดังนั้นก็จ่ายเงินให้โดยเร็วที่สุด ยิ่งผมไปจากสถานที่บ้า ๆ นี้ได้เร็วมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งดีมากขึ้นเท่านั้น มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะพูดว่าในที่สุดตระกูลโอเวนส์ก็จะรู้ว่าใครคือ คนที่แตะต้องคุณโรซาลีจริง ๆ หากนั่นเกิดขึ้น ความวุ่นวายก็จะตามมาแน่ ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลหลงและโอเวนส์ก็มีข้อตกลงทางธุรกิจตั้งมากมายร่วมกัน!” “ให้ตายเถอะ แฮร์รี่! นายกำลังข่มขู่ฉันเหรอ?” ยูนัสตอบกลับ ขณะที่เขาตะคอกใส่อย่างเย็นชา ยูนัสเป็นคนที่จัดฉากใส่ร้ายทั้งโรซาลี และเจอรัลด์ในโรงแรมจริง มันเป็นแผนของเขาส่วนหนึ่งที่จะรวบรวมพันธมิตรที่มีความสามารถเพื่อโค่นล้มเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลโอเวนส์และหลงก็ถ

แทมมี่ดูมั่นใจกับคำพูดของเธอ “ยังไงซะ มันก็ไม่เหมือนกับว่าฉันอยากจะเจอไอ้บ้าคนนั้นอีก!” กีย่าตอบ “เฮ้ เฮ้! เธอสองคนคุยกันเสร็จหรือยัง? ถ้าเธอไม่รู้ตัว เธอกำลังถูกจับเป็นตัวประกันอยู่! เธอกำลังแสร้งทำเป็นว่าฉันไม่มีตัวตนอยู่ในตอนนี้หรือเปล่า? ห๋า?!” แฮร์รี่กล่าวอย่างโกรธเคือง เมื่อได้ยินแบบนั้น แทมมี่ก็ตกใจกลัวมาก จนเธอถึงกับเงียบลงทันที ด้วยการลูบสันจมูก จากนั้นแฮร์รี่ก็หยิบโทรศัพท์ของกีย่าไปจากเธอ “ดูเถอะ ฉันไม่สนว่าทายาทที่ร่ำรวยคนไหนที่เธอกำลังพูดถึงอยู่ ฉันแค่ต้องการเงินของฉันเท่านั้น!” แฮร์รี่บ่นขณะที่เขามองเบอร์ติดต่อของกีย่าคร่าว ๆ เพื่อหายูนัส “กีย่า? ทำไมจู่ ๆ เธอถึงโทรหาฉันล่ะ?” ยูนัสถามด้วยความเสน่หา และน้ำเสียงหลงใหลทันทีที่เขารับสายของแฮร์รี่ “แม่งหยุดพล่ามได้แล้ว! กีย่าอยู่ในเงื้อมมือของฉันตอนนี้ ถ้าแกไม่อยากให้กีย่าที่เลอค่าของแกเผชิญกับ ‘เหตุร้าย’ ใด ๆ ฉันขอเสนอให้แกมอบเงินที่แกติดค้างฉันมาเดี๋ยวนี้! ฉันจะปล่อยพวกเธอไปหลังจากนั้น!” แฮร์รี่สบถด่าผ่านโทรศัพท์ “อะไรนะ? แฮร์รี่เหรอ?! แกช่างกล้านะ ฉันจะให้สิ่งนั้นกับแก! แต่เมื่อคิดว่าแกจะลักพาตัวเธอไปจริง ๆ เ

แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องจริงที่เจอรัลรัลด์รู้สึกว่ากีย่าไม่น่าคลางแคลงใจเขา เพราะเขาก็ได้ช่วยเหลือเธอมามากขนาดนั้นในอดีต แต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกเป็นปรปักษ์ต่อเธอเลยจริง ๆ ความจริงแล้ว เอาตามตรงเขาไม่ต้องการก่อความเสียหายใด ๆ ให้เธออีกต่อไป วิธีที่เขามองมัน เนื่องจากเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธออีกต่อไปแล้ว เธอจึงไม่ต้องทนทุกข์เพราะเขาอีกต่อไป “นั่นคือสิ่งที่ผมอยากจะได้ยิน! คุณรู้ไหม ตอนนี้ผมรู้สึกผิดเล็กน้อยที่จัดฉากใส่ร้ายคุณแบบนั้น…โดยไม่คำนึงถึง ผมอยู่ที่…” หลังจากแฮร์รี่บอกตำแหน่งของเขา และรายละเอียดอีกสองสามอย่าง พวกเขาทั้งคู่ก็วางสาย กีย่าตอนนี้ก็กำลังน้ำตาไหลอาบแก้ม “เขา…เขาไม่ได้เกลียดฉันเลย! เขายังคงเต็มใจเอาตัวเองมาเสี่ยงอันตรายเพราะฉัน!” กีย่าพูดกับตัวเอง ขณะที่เธอรู้สึกใจอ่อนลง ย้ายกลับมาที่เจอรัลด์ เขาแจ้งให้เดรกและไทสันทราบเกี่ยวกับเรื่องบางอย่างก่อนจะขับรถไปที่ยังสถานที่ตั้งที่เขาได้รับมาเป็นการส่วนตัว มันใช้เวลาไม่นานก่อนที่เขาจัมาถึงพร้อมกับถุงเงินในมือ ขณะที่เจอรัลด์ก้าวลงมาจากรถของเขาและยืนอยู่ท่ามกลางบริเวณรกร้างว่างเปล่า แฮร์รี่ก็สังเกตทุกการเคลื่อนไหวของ