บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 591 - บทที่ 600

เจอรัลด์ได้ค้นหาเธอมาถึงสองวันเต็ม ๆ แล้ว ในช่วงเวลานั้น เขาคิดอยู่ตลอดเวลาว่าซาเวียจะกลายมาเป็นอย่างไร ขณะที่เจอรัลด์โกรธที่เธอทำสิ่งที่เลวร้าย และเกินควรทั้งหมดนั้นกับเขา แต่เขาก็แค่ไม่สามารถบังคับให้ตัวเองเกลียดเธอได้ลงจริง ๆ ในทางกลับกันนั้น เขาเอาแต่เตือนตัวเองว่าซาเวียคนปัจจุบันไม่ใช่หญิสาวคนเดียวกันกับที่เขาเคยรู้จักในช่วงหนึ่งถึงปีสองของเขาอีกต่อไปแล้ว เธอคือคนที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เขายังบอกกับตัวเองเช่นกันว่าด้วยอำนาจและความมั่งคั่งทั้งหมดที่เขามีในตอนนี้ มันจะเป็นเรื่องง่าย ๆ สำหรับเขาที่จะแก้เผ็ดพี่น้องสองคนนี้ เขารู้ว่าถ้าเขาอยากจะสอนบทเรียนให้นาตาชาก่อนหน้านี้ เขาก็อาจจะแค่สั่งให้คนทำให้เธอพิการคาที่ไปซะก็ได้ เจอรัลด์รู้เป็นอย่างดีว่า เขาไม่จำเป็นต้องระงับอารมณ์ หรือแม้แต่จะทำตัวสุภาพกับซาเวียอีกต่อไป แม้จะเป็นเช่นนั้น แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาพยายามจะโหดร้ายกับเธอ เขาก็แค่ไม่สามารถทำมันได้ จิตใจของเขาจะล่องลอยกลับไปยังช่วงเวลาที่พวกเขาทั้งคู่ยังคงคบกันอยู่ ท้ายที่สุดแล้ว ซาเวียก็ไม่ได้เกลียดเขาเลยในตอนนั้น แม้ว่าเขาจะยากจนมากก็ตาม เมื่อซาเวียเห็นเจอรัลด์ เธ

“อืม นี่ช่างเหมาะสมดี! ฉันมองหาโอกาสที่จะได้พูดคุยกันดี ๆ กับเธออยู่!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขารู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย เจอรัลด์รู้สึกถึงการจู่โจมของอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจในขณะนั้น “โอ้? นายอยากจะพูดถึงเรื่องอะไรกันล่ะ?” ซาเวียถามด้วยท่าทางที่อวดดี และเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเธอ จากนั้นเธอก็เริ่มเดินไปหาเขาก่อนจะพูดขึ้นมา “นายรู้ไหม ฉันสงสัยอะไรบางอย่าง ฉันมั่นใจว่านายตระหนักดีว่าฉันไม่ใช่ซาเวียคนเดิมที่นายเคยรู้จักอีกต่อไปแล้ว ก่อนหน้านี้ ฉันทำได้เพียงแค่ฝันเอาเท่านั้นที่จะใช้ชีวิตหรูหราอย่างพวกนายที่เป็นคนมั่งคั่งทำกัน เมื่อคิดว่าความฝันนั้นจะกลายมาเป็นจริงในวันหนึ่งขึ้นมา! ฉันในตอนนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลแล้ว เจอรัลด์ นายอาจจะทำให้ฉันอับอายขายหน้าในอดีต แต่ตอนนี้ฉันก็เท่าเทียมกันกับนายแล้ว บอกฉันมาสิ เจอรัลด์! นายรู้สึกยังไงเกี่ยวกับเรื่องนั้น?” “ฉันไม่ถืออะไรทั้งนั้น ฉันแค่อยากจะทำสิ่งต่าง ๆ ให้ชัดเจนกับเธอ ถ้าเธอคิดว่าฉันทำให้เธอผิดหวัง และเธอถือโทษโกรธแค้นฉัน ก็มาเล่นงานฉัน และฉันคนเดียวเท่านั้น! อย่าแก้แค้นกับคนรอบตัวฉัน!” เจอรัลด์ตอบ “ฮ่า

ไม่นานเจอรัลด์ก็มาถึงยังที่นั่งของเขา แม้ขณะที่เขานั่งลง นักธุรกิจที่มั่งคั่งไม่กี่คนก็ยังดื่มอวยพรให้กับยูนัสกันไม่เสร็จเสียที ในขณะนั้น ซาเวียก็มองไปที่เจอรัลด์ บอกใบ้ให้เขาด้วยสายตาของเธอ เพื่อให้เขาลงมือได้ “แค่ดูที่พวกเขากำลังทำกันสิ! คอยดูตอนที่พี่สาวอุปถัมภ์ของฉันกลับมาเถอะ!” โยเอลกล่าวอย่างไม่พอใจ เจอรัลด์เพียงสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะหยิบแก้วไวน์ของเขาขึ้นมาและเดินไปหาซาเวีย “…น้องชาย? กำลังทำอะไรอยู่น่ะ?” โยเอล “อย่าไปยุ่งเลย คุณคลอฟอร์ดรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่แน่นอน!” แซคกล่าวแม้ว่าเขาก็ค่อนข้างประหลาดใจมากเกินไป เมื่อเห็นเจอรัลด์มุ่งหน้าไปหาเธอ อย่างไรก็ตาม เขารู้จักเจอรัลด์ดีพอที่จะรู้ว่าเขาจะไม่ทำอะไรแบบนี้ โดยไม่มีจุดประสงค์แน่ “อ่า คุณคลอฟอร์ด คุณมาที่นี่เพื่อจะขอดื่มอวยพรเช่นกันงั้นเหรอครับ?” ทันทีที่นักธุรกิจที่นั่นเห็นเขา พวกเขาก็หลีกทางให้เขากันทันที พวกเขาต่างก็เหมือนกันกับวอลเลซ โดยไม่คำนึงถึงว่าพวกเขามีตระกูลหลงหนุนหลังพวกเขาอยู่หรือไม่ พวกเขาก็ไม่สามารถทำให้เจอรัลด์ขุ่นเคืองใจได้อยู่ดี หลังจากที่พวกเขารีบไปยืนอยู่ด้านข้างกัน เจอรัลด์ก็ยืนอยู่ต่อห

การกระทำของเอเดนค่อนข้างสร้างเสียงเอะอะโวยวาย และคนที่อยู่ที่นั่นหลาย ๆ คนก็หันมามองที่โต๊ะของเจอรัลด์กัน นี่รวมถึงชายวัยกลางคนจากก่อนหน้านี้ด้วย แม้เขาไม่ได้พูดอะไรก็ตาม เหล่าเจ้านายที่ก่อตั้งบาร์ปกติหรือคาราโอเกะกันที่นี่ ปกติจะมีภูมิหลังหรืออิทธิพลที่ยิ่งใหญ่บางอย่างหนุนหลังพวกเขาอยู่ มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ผู้คนจะพยายามสร้างความยุ่งเหยิงในสถานที่เหล่านี้ ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมชายวัยกลางคนคนนั้นถึงไม่ได้สนใจทั้งสามคนมากเกินไปนัก ในขณะที่สิ่งนี้เกิดขึ้น หญิงสาวที่นั่งอยู่โต๊ะในอีกฝั่งหนึ่งของบาร์ก็ถามขึ้นมา “เอ๋ นั่นไม่ใช่ผู้ชายก่อนหน้านี้หรอกเหรอ?” เมื่อได้ยินความโกลาหลที่เพิ่งเกิดขึ้น หญิงสาวคนนั้นจึงแอบมองดูว่าเกิดอะไรขึ้น และเธอก็ถึงกับช็อกไปเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์ “ห๋า? เธอรู้จักหนึ่งในคนเหล่านั้นเหรอ ทีน่า?” หญิงสาวอีกคนที่นั่งโต๊ะด้วยกันถามขึ้นมา มีชายหญิงคนอื่นเก้าคนที่นั่งอยู่ในโต๊ะเดียวกันนี้ และกลุ่มนี้ก็มาที่บาร์เพื่อสนุกกัน “ฉันรู้!” ทีน่าตอบขณะที่เธอพยักหน้า หนึ่งในผู้ชายของกลุ่มกระแอมไอขึ้นมาก่อนจะพูดขึ้นมาอย่างค่อนข้างอิจฉา “เนื่องจากทีน่ากำลังทำงานในกองก

“…เดี๋ยวนะ บางคนกำลังเดินอยู่หน้าเทียโกมา…บ้าจริง! นั่นคือ ผู้ชายที่ออกไปก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ?” “ใช่แล้ว! เขาไปข้างนอกเพื่อเรียกใครบางคนมา แต่เมื่อคิดว่าคนที่เขามีอยู่ในใจคือ เทียโกแล้วล่ะก็ จริง ๆ แล้ว มันเป็นอย่างงั้นจริง ๆ เหรอเนี่ย?” คนบางคนที่อยู่ในบาร์เริ่มพูดคุยถึงสถานการณ์โดยการกระซิบกระซาบกัน คนอื่น ๆ เพียงแค่จ้องไปที่ฉากนั้นด้วยสายตาที่เบิกกว้างขึ้น สิ่งเดียวที่คงที่คือ ตอนนี้ทุกคนรู้สึกเต็มไปด้วยความไม่เชื่อกัน ไม่นานหลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงดังก้องขึ้นมา และฝีเท้าเสียงดังหลายก้าวก็ตามมาในไม่ช้า กลุ่มบอดี้การ์ดขนาดใหญ่ที่แต่งกายด้วยชุดสูทสีดำเดินเข้ามาในบาร์กัน ในหมู่พวกเขา ก็มีชายหนุ่มหลายคนที่แต่งกายเหมือนกับทายาทที่ร่ำรวยเช่นกัน มันเป็นฉากที่น่าประทับใจอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว ฮิวเองก็รู้สึกตกตะลึงไป ผู้ชายในชุดดำมีอารมณ์ที่แตกต่างกัน เมื่อเทียบกับคนที่เขาเคยเห็นมา แม้แต่กลุ่มของคนหนุ่มที่ร่ำรวยก็ดูเหมือนจะเป็นคนที่เขาจะไม่กล้าไปทำให้ขุ่นเคืองใจได้ “คุณคลอฟอร์ด ผู้ชายที่ผมพามาที่นี่มีชื่อว่าเทียโก เขาเป็นผู้หนุนหลังของฮิว!” เอเดนกล่าว ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้าก่อน