All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 601 - Chapter 610

เป็นสายเรียกเข้าจากแซค “คุณคลอฟอร์ด พวกเรามีความคืนหน้าบางอย่างเกี่ยวกับจี้หยกครับ!” แซคกล่าวขึ้นมาทันทีที่เจอรัลด์รับสายโทรศัพท์ “โอ้? ตอนนี้คุณอยู่ไหน?” เจอรัลด์ถามกลับ ผู้ประเมินทรัพย์สมบัติที่เชี่ยวชาญจากนอร์ทเบย์มีชื่อว่าเซย์เดน เวย์แฮม เจอรัลด์เคยพบกับเขามาก่อนในช่วงงานเลี้ยงคนดัง และพวกเขายังดื่มให้กันและกันในวันนั้นอีกด้วยซ้ำ เนื่องจากว่าเขามีปัญหาที่ต้องจัดการในตอนนั้น เจอรัลด์จึงบอกแซคให้พาคุณชีเกสมาด้วย เพื่อมาพบกับคุณเวย์แฮม คุณชีเกสเองรู้แต่เพียงว่าจี้หยกถูกผลิตขึ้นทางตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัดซอลฟอร์ดเท่านั้น อย่างไรก็ตาม รายละเอียดเกี่ยวกับต้นกำเนิดของมันก็ยังคงคลุมเครืออยู่จนถึงบัดนี้ สายของแซคเป็นสัญญานว่าในที่สุดพวกเขาก็สามารถค้นพบบางอย่างแล้ว “ผมอยู่ในคฤหาสน์ของคุณเวย์แฮมพร้อมกับคุณชีเกสในตอนนี้ คุณอยากจะมาในตอนนี้ไหมครับ คุณคลอฟอร์ด?” “ผมจะไปที่นั่นเร็ว ๆ นี้!” หลังจากวางสาย เขาก็เล่าแผนการของเขาให้โยเอล และคนอื่น ๆ ฟัง ก่อนจะมุ่งหน้าตรงไปยังคฤหาสน์ของคุณเวย์แฮม คุณเวย์แฮมและครอบครัวของเขามีอิทธิพลอย่างมากเช่นเดียวกับชื่อเสียงที่ดี แม้ว่าพวกเขาจะเป

เจอรัลด์ตระหนักได้ว่า ชายชราคนนี้คือคนเดียวกันกับคนที่แบล็คเมล์เขา เมื่อตอนที่เขายังคงตามหากีย่าในตอนนั้นอยู่ เจอรัลด์ไม่เคยคิดฝันว่าชายชราคนนี้จะมาตามหาเขาอีกเลยจริง ๆ “ทำไมถึงเป็นคุณอีกล่ะ” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “อ่า! หลานชายของฉัน! มันยอดเยี่ยมมากที่เธออยู่ที่นี่ตอนนี้! ฮึ่ม! ยามพวกนี้จะไม่ให้ฉันเข้าไป! บอกพวกเขาให้ฉันเข้าไปหน่อยสิ!” ชายชรากล่าว พร้อมกับเอาเท้าสะเอว “ทำไมถึงอยากจะเข้าไปที่นั่นล่ะ? คราวนี้คุณต้องการอะไร? ผมช่วยเหลือคุณมาก่อนแล้ว และผมยังรักษาขาที่บาดเจ็บของคุณด้วยซ้ำไป! หยุดตามรังควานผมได้แล้ว คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าผมเป็นคนดีโดยไม่มีอารมณ์ใด ๆ น่ะ?” เจอรัลด์ตอบอย่างค่อนข้างเหลืออด เจอรัลด์ไม่ได้อะไรกับการช่วยเหลือผู้คนจริง ๆ ถ้าพวกเขาดูน่าเวทนาเหมือนกับขอทาน แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ได้ช่วยเหลือเขาไปแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าชายชรายังคงใช้ความสงสารของเจอรัลด์ต่อไปในทางที่ผิดละก็ เขาก็จะล้ำเส้นอย่างแน่นอน “ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ หลานชาย? เธอหมายความยังไงที่ฉันกำลังตามรังควานเธออยู่? เธอแค่เหมือนหลานชายที่หายไปของฉันมาก! ถ้ายังเขาไม่ตาย เขาก็น่าจะอายุใกล้เค

ผิวของเธอก็ค่อนข้างขาวเช่นกัน เมื่อเขาเห็นเธอ เจอรัลด์ก็แค่พยักหน้าให้ด้วยรอยยิ้ม เมลิซซ่าหัวเราะเบา ๆ เมื่อเธอเห็นเขาทำแบบนั้น จากนั้นเธอก็พูดขึ้นมา “เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน เจอรัลด์ เธอเป็นคนหน้าตาดีใช่ไหม? เธอมาเพื่อจะสนุกกันกับฉัน” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยการพยักหน้าธรรมดา “แต่แค่อยากให้คุณรู้ไว้ เธอแต่งงานแล้ว! เธอสวยแม้ในช่วงที่เธอเรียนอยู่ในโรงเรียนแล้ว และหลายปีผ่านไปตั้งแต่นั้นมา เธอก็ยังคงสง่างามเหมือนเช่นเคย!” เมลิซซ่ากล่าวด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ ขณะที่เธอหัวเราะ “จากปฏิกิริยาของเธอ ตอนนี้ฉันมั่นใจแล้วว่าคุณคือ คุณคลอฟอร์ด เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบคุณค่ะ! ฉันโรซาลี โอเวนส์ ค่ะ แต่เนื่องจากว่าฉันโตกว่าคุณทั้งสอง คุณสามารถเรียกฉันว่าพี่สาวโอเวนส์ได้นะคะ!” โรซาลีกล่าวพร้อมด้วยรอยยิ้ม “เออ จริงสิคะ คุณคลอฟอร์ด ฉันมั่นใจว่าคุณรู้อยู่แล้วว่าครอบครัวของลูกพี่ลูกน้องของฉันค่อนข้างมีอำนาจในนอร์ทเบย์! เธอยังสอนอยู่ในมหาวิทยาลัยที่นั่นด้วยเหมือนกัน!” เมลิซซ่ากล่าวเพิ่มเติม เจอรัลด์พยักหน้าอีกครั้งขณะที่เขากล่าวทักทาย “เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบคุณเช่นกันครับ พี่สาวโอเวนส์

ยิ่งเขาครุ่นคิดเกี่ยวกับเสียงนั้นมากขึ้นเท่าไหร่ สถานการณ์ก็ยิ่งรู้สึกแปลกมากขึ้นเท่านั้น สุดท้าย เขาจึงตัดสินใจเปิดประตูเพื่อดูว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น สิ่งที่เขาเห็นทำให้เขาดวงตาของเขาเบิกกว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจ ชายแปลกหน้ากำลังพยายามที่จะถอดเสื้อผ้าโรซาลีอยู่ในห้อง! โรซาลีดูเหมือนจะดิ้นรนมาได้สักพัก และน้ำตาก็รื้อขึ้นมาในดวงตาของเธอแล้ว เมื่อผู้ชายคนนั้นเห็นเจอรัลด์ เขาก็แค่ยิ้มอย่างเย็นชาก่อนจะกระโดดลงจากเตียง และกระโดดออกจากหน้าต่างไป แต่นี่มันชั้นเจ็ด เจอรัลด์รีบวิ่งไปที่หน้าต่างและมองลงไปทันที แต่อย่างไรก็ตาม ไม่มีร่องรอยของผู้ชายคนนั้นเลย ‘เขาไปไหนกันแน่?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง รู้สึกตกตะลึง เมื่อหันหลังกลับมาเพื่อจะตรวจดูโรซาลี เจอรัลด์ก็พบว่าตัวเองหน้าแดงมาก ขณะที่เขากำลังจะเอาผ้าห่มมาคลุมเธอไว้ เขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้ากำลังมาจากด้านนอก “ให้ตายเถอะ ทำไมเธอถึงน่ารำคาญขนาดนี้? เจอรัลด์ดูแลลูกพี่ลูกน้องของฉันอยู่แล้ว ไม่มีความจำเป็นที่เธอจะต้องตามมาด้วย! เธอจะไม่ได้อะไรเลยจากการทำแบบนี้!” เสียงของเมลิซซ่าพูดมาตามทางเดินเล็กน้อย ดูเหมือนว่ากลุ่มที่เขาดื่มด้วยก่อนหน้าน

“อะไรนะ? พี่สาวโอเวนส์คือเหยื่องั้นเหรอ?” ยูนัสถาม ตกตะลึงไป “ใช่!” เมลิซซ่าตอบก่อนจะอธิบายทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ โรซาลีก็ค่อย ๆ มีสติขึ้นมาในตอนนั้น แม้จะเวียนหัว เธอก็ยังคงจ้องเขม็งไปที่เจอรัลด์ด้วยความขุ่นเคืองใจ แม้เธอจะเมาหนักมากก่อนหน้านี้ก็ตาม เธอทราบพอที่จะรู้ว่าเป็นเจอรัลด์และลูกพี่ลูกน้องของเธอที่ช่วยพาเธอเข้ามาในห้อง ขณะที่เธอยังคงงุนงงอยู่ มีใครบางคนพยายามบังคับถอดเสื้อผ้าของเธอออก! ใครจะทำแบบนั้นกันถ้าไม่ใช่เจอรัลด์? เมื่อคิดถึงเรื่องนี้จึงทำให้น้ำตารื้อขึ้นมาในตาของโรซาลี “คุณช่างกล้าเสียจริง! ผมหวังว่าคุณจะรู้ไว้ว่าตระกูลหลงมีความสัมพันธ์ที่ดีกับตระกูลโอเวนส์มาหลายรุ่นแล้ว! คุณกล้าทำบางอย่างที่ไม่เหมาะสมขนาดนี้กับพี่สาวโอเวนส์ได้ยังไงกัน? ไม่เกรงกลัวเลยสินะ! ตระกูลหลงแห่งยานเคนจะทำให้คุณชดใช้สำหรับเรื่องนี้อย่างแน่นอน โดยไม่ว่าคุณจะมีอำนาจมากแค่ไหนก็ตาม!” ยูนัสกล่าวอย่างเย็นชา “ห๋า? ตระกูลหลงแห่งยานเคนงั้นเหรอ? บ้าไปแล้ว เป็นคุณหลง! นี่กลายมาเป็นเรื่องใหญ่มากขึ้นกว่าเดิมแล้วตอนนี้! ไม่เพียงแต่ตระกูลโอเวนส์ที่เกี่ยวข้อง แต่ยังมีตระกูลหลงอีกด้วย!”