เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 592
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56
บทที่เกี่ยวข้อง
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 593
“อืม นี่ช่างเหมาะสมดี! ฉันมองหาโอกาสที่จะได้พูดคุยกันดี ๆ กับเธออยู่!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขารู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงขึ้นมาเล็กน้อย เจอรัลด์รู้สึกถึงการจู่โจมของอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจในขณะนั้น “โอ้? นายอยากจะพูดถึงเรื่องอะไรกันล่ะ?” ซาเวียถามด้วยท่าทางที่อวดดี และเย่อหยิ่งบนใบหน้าของเธอ จากนั้นเธอก็เริ่มเดินไปหาเขาก่อนจะพูดขึ้นมา “นายรู้ไหม ฉันสงสัยอะไรบางอย่าง ฉันมั่นใจว่านายตระหนักดีว่าฉันไม่ใช่ซาเวียคนเดิมที่นายเคยรู้จักอีกต่อไปแล้ว ก่อนหน้านี้ ฉันทำได้เพียงแค่ฝันเอาเท่านั้นที่จะใช้ชีวิตหรูหราอย่างพวกนายที่เป็นคนมั่งคั่งทำกัน เมื่อคิดว่าความฝันนั้นจะกลายมาเป็นจริงในวันหนึ่งขึ้นมา! ฉันในตอนนี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลที่มั่งคั่งและมีอิทธิพลแล้ว เจอรัลด์ นายอาจจะทำให้ฉันอับอายขายหน้าในอดีต แต่ตอนนี้ฉันก็เท่าเทียมกันกับนายแล้ว บอกฉันมาสิ เจอรัลด์! นายรู้สึกยังไงเกี่ยวกับเรื่องนั้น?” “ฉันไม่ถืออะไรทั้งนั้น ฉันแค่อยากจะทำสิ่งต่าง ๆ ให้ชัดเจนกับเธอ ถ้าเธอคิดว่าฉันทำให้เธอผิดหวัง และเธอถือโทษโกรธแค้นฉัน ก็มาเล่นงานฉัน และฉันคนเดียวเท่านั้น! อย่าแก้แค้นกับคนรอบตัวฉัน!” เจอรัลด์ตอบ “ฮ่า
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 594
เมื่อคิดว่าเขายังรอให้เธอมาหาเขาด้วยซ้ำ แทนที่จะคิดในทางกลับกัน! ในขณะนั้น ซาเวียก็ยกมือของเธอขึ้น และตบหน้าเจอรัลด์อย่างแรง เจอรัลด์ไม่ได้ตอบโต้ แต่แทนที่เขาแค่พูดขึ้นมา “ถ้านี่ช่วยให้เธอระบาย และปลดปล่อยความโกรธที่ยับยั้งไว้ทั้งหมดได้ งั้นก็เชิญและตีฉันต่อได้เลย! เมื่อเธอเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็หวังว่าพวกเราทั้งคู่จะสามารถจบกัน และไม่มีอะไรติดค้างกันและกันอีกต่อไปแล้ว!” “ได้เลย!” ซาเวียตะโกน ขณะที่เธอยกมือของเธอขึ้นอีกครั้ง แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะทันได้ตบเขา เธอก็หยุดชะงักไป จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ วางมือลงอีกครั้ง “นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้นายจบมันได้ง่าย ๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ? อย่าแม้แต่จะฝันเลยด้วยซ้ำ นายคิดจริง ๆ เหรอว่าการตบหน้าไม่กี่ครั้งจะสามารถแก้ไขทุกอย่างได้ ในเมื่อนายทำให้ฉันเจ็บปวดอย่างสาหัสขนาดนั้นในอดีต?” ซาเวียกล่าว ขณะที่เธอสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะกลับมาแสดงท่าทีที่เย็นชาและไม่แยแสของเธอ “งั้นเธอต้องการอะไรล่ะ?” เจอรัลด์ถาม “โอ้ ไม่มีอะไรมาก เมื่อพูดแล้วก็เจอรัลด์ ฉันได้ยินมาว่านายมีเพื่อนผู้หญิงค่อนข้างมากตั้งแต่ที่พวกเราเลิกกัน หนึ่งในพวกเธอชื่อเควต้า ใช่ไหม?”
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 595
ไม่นานเจอรัลด์ก็มาถึงยังที่นั่งของเขา แม้ขณะที่เขานั่งลง นักธุรกิจที่มั่งคั่งไม่กี่คนก็ยังดื่มอวยพรให้กับยูนัสกันไม่เสร็จเสียที ในขณะนั้น ซาเวียก็มองไปที่เจอรัลด์ บอกใบ้ให้เขาด้วยสายตาของเธอ เพื่อให้เขาลงมือได้ “แค่ดูที่พวกเขากำลังทำกันสิ! คอยดูตอนที่พี่สาวอุปถัมภ์ของฉันกลับมาเถอะ!” โยเอลกล่าวอย่างไม่พอใจ เจอรัลด์เพียงสูดหายใจเข้าลึก ก่อนจะหยิบแก้วไวน์ของเขาขึ้นมาและเดินไปหาซาเวีย “…น้องชาย? กำลังทำอะไรอยู่น่ะ?” โยเอล “อย่าไปยุ่งเลย คุณคลอฟอร์ดรู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่แน่นอน!” แซคกล่าวแม้ว่าเขาก็ค่อนข้างประหลาดใจมากเกินไป เมื่อเห็นเจอรัลด์มุ่งหน้าไปหาเธอ อย่างไรก็ตาม เขารู้จักเจอรัลด์ดีพอที่จะรู้ว่าเขาจะไม่ทำอะไรแบบนี้ โดยไม่มีจุดประสงค์แน่ “อ่า คุณคลอฟอร์ด คุณมาที่นี่เพื่อจะขอดื่มอวยพรเช่นกันงั้นเหรอครับ?” ทันทีที่นักธุรกิจที่นั่นเห็นเขา พวกเขาก็หลีกทางให้เขากันทันที พวกเขาต่างก็เหมือนกันกับวอลเลซ โดยไม่คำนึงถึงว่าพวกเขามีตระกูลหลงหนุนหลังพวกเขาอยู่หรือไม่ พวกเขาก็ไม่สามารถทำให้เจอรัลด์ขุ่นเคืองใจได้อยู่ดี หลังจากที่พวกเขารีบไปยืนอยู่ด้านข้างกัน เจอรัลด์ก็ยืนอยู่ต่อห
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 596
“สำหรับคำขอสุดท้ายของฉัน มันก็ค่อนข้างง่ายมากเหมือนกัน ทั้งหมดที่นายต้องทำก็คือ สอนบทเรียนให้คน ๆ หนึ่งโดยการบังคับให้เขาปิดร้านของเขาไปอย่างถาวรซะ นอกจากนี้ เขาก็ค่อนข้างเป็นคนที่แย่มากอยู่แล้ว ดังนั้นนายก็ไม่ได้ถูกทำให้อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเหมือนกัน!” ซาเวียกล่าว “แล้วคน ๆ นี้เป็นใครกันแน่ล่ะ?” เจอรัลด์ถาม “เขามีชื่อว่า ฮิว ลินช์ เขามาจากหมู่บ้านเดียวกันกับพ่อแม่ของฉัน และเขาก็เคยเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพ่อของฉันในอดีต แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อเริ่มต้นธุรกิจในเมย์เบอร์รี่ เขายืมเงินไปจากครอบครัวของฉัน 10,000 ดอลลาร์ หลังจากกลายมาประสบความสำเร็จในสุด ฮิวก็ไม่เคยคิดที่จะจ่ายหนี้ที่เขาเป็นหนี้พวกเราเลย และนั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดเกี่ยวกับเขาเหมือนกัน! นายจำตอนที่ฉันเล่าให้นายฟังว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากฉันขอลากลับบ้านไปในช่วงปีสองได้ไหม? กลับกลายเป็นว่าฮิวคือ คนที่จ้างคนให้มาทุบตีพ่อของฉันน่ะสิ!” ซาเวียตอบขณะที่เธอค่อย ๆ เงียบลงหลังจากอธิบายสถานการณ์ เธอกำลังพูดถึงอดีตของพวกเขาไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ตามปกติแล้วก็นั่นคงจะทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดอยู่ “ฉันจำได้ แต่ทำไมเธอถึงขอให้
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 597
การกระทำของเอเดนค่อนข้างสร้างเสียงเอะอะโวยวาย และคนที่อยู่ที่นั่นหลาย ๆ คนก็หันมามองที่โต๊ะของเจอรัลด์กัน นี่รวมถึงชายวัยกลางคนจากก่อนหน้านี้ด้วย แม้เขาไม่ได้พูดอะไรก็ตาม เหล่าเจ้านายที่ก่อตั้งบาร์ปกติหรือคาราโอเกะกันที่นี่ ปกติจะมีภูมิหลังหรืออิทธิพลที่ยิ่งใหญ่บางอย่างหนุนหลังพวกเขาอยู่ มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรที่ผู้คนจะพยายามสร้างความยุ่งเหยิงในสถานที่เหล่านี้ ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมชายวัยกลางคนคนนั้นถึงไม่ได้สนใจทั้งสามคนมากเกินไปนัก ในขณะที่สิ่งนี้เกิดขึ้น หญิงสาวที่นั่งอยู่โต๊ะในอีกฝั่งหนึ่งของบาร์ก็ถามขึ้นมา “เอ๋ นั่นไม่ใช่ผู้ชายก่อนหน้านี้หรอกเหรอ?” เมื่อได้ยินความโกลาหลที่เพิ่งเกิดขึ้น หญิงสาวคนนั้นจึงแอบมองดูว่าเกิดอะไรขึ้น และเธอก็ถึงกับช็อกไปเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์ “ห๋า? เธอรู้จักหนึ่งในคนเหล่านั้นเหรอ ทีน่า?” หญิงสาวอีกคนที่นั่งโต๊ะด้วยกันถามขึ้นมา มีชายหญิงคนอื่นเก้าคนที่นั่งอยู่ในโต๊ะเดียวกันนี้ และกลุ่มนี้ก็มาที่บาร์เพื่อสนุกกัน “ฉันรู้!” ทีน่าตอบขณะที่เธอพยักหน้า หนึ่งในผู้ชายของกลุ่มกระแอมไอขึ้นมาก่อนจะพูดขึ้นมาอย่างค่อนข้างอิจฉา “เนื่องจากทีน่ากำลังทำงานในกองก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 598
มันชัดเจนว่า พวกเขาเพลิดเพลินกับการเฝ้ามองความเคราะห์ร้ายของคนอื่น ทีน่าเองก็กำลังคิดถึงว่าทั้งฝ่ายที่เกี่ยวข้องไม่ใช่คนดี เธอไม่จำเป็นต้องเอาตัวเองไปเกี่ยวข้องกับพวกเขาโดยตรง เพราะพวกเขาจะต่อสู้ด้วยกันเอง อย่างไรก็ตาม เธอก็พร้อมที่จะโทรเรียกตำรวจมาถ้าสิ่งต่าง ๆ เริ่มวุ่นวายมากเกินไป ในขณะนั้น ก็ได้ยินเสียงดังโครมขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าเจอรัลด์ชนแจกันตกลงไป เสียงแก้วที่แตกเป็นเสี่ยง ๆ ดึงดูดความสนใจของทุกคนในบาร์เอาไว้ต่อไป “สวัสดีค่ะคุณผู้ชาย เห็นได้ชัดว่าคุณทำมันแล้วตอนนี้! ไม่เพียงแต่คุณปฏิเสธที่จะสั่งอะไร คุณยังชนหนึ่งในแจกันที่นี่อีกด้วยซ้ำ!” ผู้หญิงคนนั้นยิ้มเยาะ ขณะที่เธอเอามือกอดอกไว้ เธอรู้ว่าทั้งสามคมตรงหน้าเธอไม่ได้มีเจตนาที่ดี “ให้ตาย! มันก็แค่แจกัน! พวกเราจะชดใช้มันให้!” โยเอลตะโกนใส่เป็นการตอบกลับ “ฉันดีใจที่คุณจะเต็มใจทำแบบนั้น! แต่ฉันขอถามเจ้านายของฉันเกี่ยวกับราคาที่แน่นอนที่คุณจะต้องชดเชยก่อนละกันนะคะ!” ผู้หญิงคนนั้นตอบ ขณะที่เธอมองไปทางที่ฮิวกำลังยืนอยู่ก่อนหน้านี้ แต่อย่างไรก็ตาม ฮิวก็เริ่มเดินมาทางกลุ่มแล้ว “ทั้งหมดนี่หมายความว่ายังไงกัน?” “บอสคะ! สามค
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 599
“…เดี๋ยวนะ บางคนกำลังเดินอยู่หน้าเทียโกมา…บ้าจริง! นั่นคือ ผู้ชายที่ออกไปก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ?” “ใช่แล้ว! เขาไปข้างนอกเพื่อเรียกใครบางคนมา แต่เมื่อคิดว่าคนที่เขามีอยู่ในใจคือ เทียโกแล้วล่ะก็ จริง ๆ แล้ว มันเป็นอย่างงั้นจริง ๆ เหรอเนี่ย?” คนบางคนที่อยู่ในบาร์เริ่มพูดคุยถึงสถานการณ์โดยการกระซิบกระซาบกัน คนอื่น ๆ เพียงแค่จ้องไปที่ฉากนั้นด้วยสายตาที่เบิกกว้างขึ้น สิ่งเดียวที่คงที่คือ ตอนนี้ทุกคนรู้สึกเต็มไปด้วยความไม่เชื่อกัน ไม่นานหลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงดังก้องขึ้นมา และฝีเท้าเสียงดังหลายก้าวก็ตามมาในไม่ช้า กลุ่มบอดี้การ์ดขนาดใหญ่ที่แต่งกายด้วยชุดสูทสีดำเดินเข้ามาในบาร์กัน ในหมู่พวกเขา ก็มีชายหนุ่มหลายคนที่แต่งกายเหมือนกับทายาทที่ร่ำรวยเช่นกัน มันเป็นฉากที่น่าประทับใจอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว ฮิวเองก็รู้สึกตกตะลึงไป ผู้ชายในชุดดำมีอารมณ์ที่แตกต่างกัน เมื่อเทียบกับคนที่เขาเคยเห็นมา แม้แต่กลุ่มของคนหนุ่มที่ร่ำรวยก็ดูเหมือนจะเป็นคนที่เขาจะไม่กล้าไปทำให้ขุ่นเคืองใจได้ “คุณคลอฟอร์ด ผู้ชายที่ผมพามาที่นี่มีชื่อว่าเทียโก เขาเป็นผู้หนุนหลังของฮิว!” เอเดนกล่าว ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้าก่อน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 600
ใบหน้าของทีน่าแดงก่ำขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ เมื่อเธอรู้สึกตัวได้อีกครั้ง เธอก็มองหาเจอรัลด์ที่อยู่ในฝูงชนขนาดใหญ่นั้นทันที รถหรูที่แพงมากที่สุดในฉากนั้นคือแลมบอร์กินี และทีน่าก็เห็นเจอรัลด์กำลังยืนอยู่ข้างมัน หลังจากบอดี้การ์ดเปิดประตูรถให้เขา เจอรัลด์ก็เข้าไปในรถ และออกจากที่เกิดเหตุไป “…ทีน่า เธอโกหกพวกเราหรือเปล่าเนี่ย? พวกเราเพิ่งเห็นบ้าอะไรกัน? เธอไม่ได้พูดว่าเขาเป็นแค่คนไม่เอาไหนที่ยากจนหรอกเหรอ? แต่สิ่งที่พวกเราทุกคนเห็นกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิงเลยนะ!” เพื่อนสองสามคนของเธอกล่าว ขณะที่พวกเธอกล้ำกลืนกัน ยังคงรู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งประสบมา “ฉัน…ฉันไม่ได้โกหกเธอ…เขาเป็นจริง ๆ…” ทีน่าไม่สามารถพูดจบประโยคได้ ในขณะนั้น เธอรู้สึกประหม่าพอ ๆ กันและไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีต่อไปแล้ว จากนั้นเธอก็พยายามนึกถึงความประทับใจแรกพบที่แท้จริงของเธอที่มีต่อเจอรัลด์ ในวันที่เธอพบกับเขาครั้งแรกว่าคืออะไรกันแน่ ‘…ฉัน…คิดว่าตอนแรกฉันคิดว่าเขาค่อนข้างหล่อเหลาและมีระดับในครั้งแรกที่ฉับพบเขา…ฉันยังถามว่าเขามีแฟนหรือยังด้วยซ้ำไป…’ ‘ฉันไม่ได้คิดที่จะรู้จักเขาให้ดีขึ้น เพราะฉันไม่มีแฟนแ
บทล่าสุด
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1786
พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1785
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1784
ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1783
ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1782
“เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1781
“หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1780
ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1779
"สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1778
เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ
