บทที่ 596

“สำหรับคำขอสุดท้ายของฉัน มันก็ค่อนข้างง่ายมากเหมือนกัน ทั้งหมดที่นายต้องทำก็คือ สอนบทเรียนให้คน ๆ หนึ่งโดยการบังคับให้เขาปิดร้านของเขาไปอย่างถาวรซะ นอกจากนี้ เขาก็ค่อนข้างเป็นคนที่แย่มากอยู่แล้ว ดังนั้นนายก็ไม่ได้ถูกทำให้อยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากเหมือนกัน!” ซาเวียกล่าว

“แล้วคน ๆ นี้เป็นใครกันแน่ล่ะ?” เจอรัลด์ถาม

“เขามีชื่อว่า ฮิว ลินช์ เขามาจากหมู่บ้านเดียวกันกับพ่อแม่ของฉัน และเขาก็เคยเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพ่อของฉันในอดีต แต่อย่างไรก็ตาม เพื่อเริ่มต้นธุรกิจในเมย์เบอร์รี่ เขายืมเงินไปจากครอบครัวของฉัน 10,000 ดอลลาร์ หลังจากกลายมาประสบความสำเร็จในสุด ฮิวก็ไม่เคยคิดที่จะจ่ายหนี้ที่เขาเป็นหนี้พวกเราเลย และนั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดเกี่ยวกับเขาเหมือนกัน! นายจำตอนที่ฉันเล่าให้นายฟังว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากฉันขอลากลับบ้านไปในช่วงปีสองได้ไหม? กลับกลายเป็นว่าฮิวคือ คนที่จ้างคนให้มาทุบตีพ่อของฉันน่ะสิ!” ซาเวียตอบขณะที่เธอค่อย ๆ เงียบลงหลังจากอธิบายสถานการณ์

เธอกำลังพูดถึงอดีตของพวกเขาไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ตามปกติแล้วก็นั่นคงจะทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดอยู่

“ฉันจำได้ แต่ทำไมเธอถึงขอให้