แชร์

บทที่ 611

ผู้แต่ง: โพธิ์สองหู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ในขณะที่เรื่องนั้นกำลังเกิดขึ้น…

“คุณหลง ผมขออภัยด้วยแต่ผมล้มเหลว!”

“ว่าไงนะ? นายล้มเหลวได้ยังไงกัน สกอร์เปียนส์? นายล้มคนอย่างเจอรัลด์ไม่ได้งั้นเหรอ?” ยูนัสพูดผ่านโทรศัพท์ รู้สึกตะลึงงัน เขาอยู่ในห้องน้ำตอนที่เขารับโทรศัพท์จากสกอร์เปียนส์

“ผมขอโทษครับ แต่ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งช่วยให้เขาหนีไปได้! ถ้าผมหดแขนกลับไม่ทันล่ะก็ ผมก็คงแขนหักไปแล้วตอนนี้!” สกอร์เปียนส์ตอบกลับขณะที่เขาถือโทรศัพท์ด้วยมือข้างที่ปกติของเขา เขากำลังโทรศัพท์จากภายในรถ

แขนของสกอร์เปียนส์ ซึ่งวางอยู่บนพื้นผิวราบ ตอนนี้กำลังสั่นสะเทือนอยู่ เส้นเอ็นของเขาถลนออกมาและแดงไปหมด มันเกือบจะดูเหมือนว่าหนอนตัวเป็น ๆ ปกคลุมทั้งแขนของเขาอยู่ ในตอนนั้น เขาไม่แม้แต่จะขยับมันได้ด้วยซ้ำ

หน้าผากของเขาปกคลุมไปด้วยเหงื่อจากความกลัว และเขาก็รู้สึกค่อนข้างอ่อนแรง

“โธ่เว้ย! ไอ้บ้านั่นแม่งโชคดีจริง ๆ! แต่ยังไงก็ตาม พวกเราก็เริ่มได้ดีแล้ว! เมื่อข่าวพาดหัวออกสู่สาธารณะวันพรุ่งนี้ เขาก็จะกลายเป็นคนเสียชื่อเสียงอย่างที่สุดแน่นอน! พวกโอเวนส์จะไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆ และครอบครัวของฉันก็จะช่วยเหลือพวกเขาจากนั้น! มันเรื่องของเวลาสำหรับพวกเขาก
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 612

    น้ำเสียงของนายลีชเฉยชา ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น “ยุติธรรม ถูกต้อง และเหมาะสมงั้นเหรอ? ราวกับว่า! จากสิ่งที่ผมพบ ลูกน้องขอบคุณก็นอนรออยู่ในรถของพวกเขามาอย่างน้อยถึงสองชั่วโมงก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นด้วยซ้ำ! คุณกำลังบอกว่าพวกเขาสามารถรู้เหตุการณ์ของคืนนี้ล่วงหน้าตั้งแต่เนิ่น ๆ แล้วหรือเปล่า? “ในขณะที่ระบบกล้องวงจรปิดในโรงแรมก็มาเสียพอดีในวันนี้ แต่พวกมันก็ยังคงทำงานได้เป็นปกติดีในที่อื่น ๆ! มาตัดไปที่ประเด็นกันเถอะ คุณลีช ผมมั่นใจว่าคุณรู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ในวันนี้มากกว่าผม ผมพูดถูกไหม?” เจอรัลด์ถามซักไซ้ นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์เคยถูกใส่ร้าย ก่อนหน้านี้พี่สาวของเขาบอกเขาว่าการทำธุรกิจจะเป็นทั้งบททดสอบ และโอกาสให้เขาได้รับประสบการณ์ เจอรัลด์ไม่ได้อยากจะไตร่ตรองคำพูดของเธอมาก่อนเลย แต่เขาก็ตระหนักได้เมื่อครู่นี้ว่า คำกล่าวของเธอนั้นเป็นจริงมากแค่ไหนในตอนนี้ ทั้ง ๆ ที่ได้ยินคำพูดของเจอรัลด์ นายลีชก็ปฏิเสธที่จะพูดอยู่ดี และเพียงแค่เบี่ยงหน้าหนี สำหรับเขา ไม่ว่าเจอรัลด์จะมีอำนาจมากแค่ไหน มันก็เป็นเพียงแค่เรื่องของชื่อเสียงเท่านั้นเอง แน่นอน เจอรัลด์และพี่สาวของเขามีชื่อเสียง

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 613

    “คนเหล่านี้คือ…ลูกน้องของคุณหลงใช่ไหมครับ?” วิดีโอแสดงให้เห็นถึงบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้าน และในนั้น ผู้ชายห้าคนในชุดสูทดำกำลังถูกมัน และถูกทุบตีไปในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของพวกเขาทั้งหมดบวมเป่งกันในตอนที่ลูกน้องของเจอรัลด์หยุด และเริ่มยืนเฝ้าเชลยไว้ ไม่มีความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผู้ชายเหล่านั้นที่ถูกมันไว้ต้องเป็นลูกน้องของคุณหลงเท่านั้น “คุณลีช ยูนัสเป็นผู้ชายที่โหดร้ายอย่างมาก เพราะเขากลัวว่าคุณจะกลับคำพูด เขาถึงสั่งให้ลูกน้องบางคนของเขาไปจับลูกสาวของคุณในบ่ายนี้! คุณโชคดีที่คนของเราไปถึงที่นั่นก่อน!” แซคกล่าวด้วยรอยยิ้ม หลังจากได้ยินคำอธิบายของเขา คุณลีชตอนนี้ก็สามารถปะติดปะต่อเหตุการณ์ทั้งหมดเข้าด้วยกันได้ “ยูนัสคนนั้น! ผู้ชายคนนั้นช่างชั่วร้ายอะไรอย่างงี้! ผมเกือบจะถูกเขาหลอกแล้ว! คุณคลอฟอร์ด ผมทำผิดต่อคุณอย่างร้ายแรงในครั้งนี้!” นายลีชกล่าว ขณะที่เขาโค้งคำนับขอโทษต่อหน้าเจอรัลด์อย่างซ้ำ ๆ การขอโทษของเขาจริงใจ ท้ายที่สุดแล้ว ก็เป็นส่วนเกี่ยวข้องทางอ้อมของเจอรัลด์ที่ช่วยเหลือลูกสาวของเขาเอาไว้ นายลีชตอนนี้รู้แล้วว่ายูนัสเป็นคนประเภทที่จะใช้แผนการและวิธีเล่ห์เหลี่ยมทุกปร

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 614

    เจอรัลด์ถอนหายใจกับตัวเอง ‘ฉันจะแค่ไปและอธิบายมันกับเธอแล้วกัน…ฉันจะเปิดเผยให้เธอได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วยูนัสเป็นคนแบบไหน!’ “ได้ ฉันจะมุ่งหน้าไปที่นั่นเดี๋ยวนี้แหละ!” เจอรัลด์กล่าว ตอนนี้เป็นเวลาหกโมงเย็นและคราวนี้ เจอรัลด์ไม่ได้ไปคนเดียว คู่หูเดรกและไทสันติดตามเขาไปจนถึงที่บ้านของกีย่าด้วย เมื่อพวกเขามาถึงที่ประตูหน้า ทั้งสองก็รออยู่ข้างนอกขณะที่เจอรัลด์เข้าไป “โอ๋ โอ๋ กีย่า…ขอร้องอย่าเศร้าอีกต่อไปเลย…แม้ว่าฉันไม่ค่อยแน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างพวกเธอสองคน แต่วันนี้ก็ยังเป็นวันที่เธอได้รับตำแหน่งนักเรียนที่โดดเด่นมากที่สุดในการแนะนำให้เข้ามหาวิทยาลัยนะ…มันเป็นวันแห่งการฉลอง ไม่ใช่หรือไง?” แทมมี่เกลี้ยกล่อม “นอกจากนี้ บางทีวันหนึ่งเจอรัลด์ก็จะตระหนักได้เองว่าเธอแสนดีมากแค่ไหน!” กีย่าเพียงยิ้มเยาะ เมื่อเธอได้ยินแบบนั้น “หยุดพยายามโน้มน้าวฉันเถอะ แทมมี่ สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างฉันและเจอรัลด์ไม่ได้ธรรมดา… จริง ๆ แล้ว ช่างมันเถอะ ฉันไม่อยากจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว เมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันคิดถึงเขาในตอนนี้ ฉันแค่รู้สึกขยะแขยง!” กีย่ากล่าวขณะที่เธอสูดหายใจเข้าลึก ในขณะนั้

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 615

    สิ่งของที่ว่านั้นก็คือ กำไลหยกที่เจอรัลด์เคยมอบให้เธอมาก่อน “ตั้งแต่นี้ต่อไป พวกเราจะยุติความสัมพันธ์กัน! ฮึ่ม! เมื่อคิดว่าฉันเก็บกำไลหยกนี้ไว้กับตัวจนถึงตอนนี้…ตอนแรก ฉันคิดว่ามันคงจะเป็นความทรงจำที่ดีที่จะเก็บไว้กับฉันเพราะพวกเราก็คงไม่มีวันได้คบกัน! อย่างไรก็ตาม ของที่ระลึกนี้ไม่มีความจำเป็นอีกต่อไปแล้ว! นายเอามันคืนไปซะ!” กีย่ากล่าวอย่างเย็นชา ขณะที่ยื่นกำไลให้เขา “ได้เลย!” “อีกอย่าง เจอรัลด์ ฉันหวังว่านายจะลบเบอร์ติดต่อของฉันไปหลังจากนี้ นายอยู่กับมีล่าของนาย และฉันก็จะอยู่กับยูนัส พวกเราจะไม่มีเหตุผลที่จะต้องเจอ หรือแม้แต่พูดคุยกันและกันอีกหลังจากนั้น!” “จัดไป!” เจอรัลด์ไม่มีอะไรอื่นให้พูดมากอยู่แล้ว หลังจากหยิบกำไลคืนมา เขาก็เพียงทักทายแทมมี่และสาว ๆ คนอื่นด้วยการพยักหน้าเงียบ ๆ ก่อนจะออกจากสถานที่ไปทันที “…อะไรเนี่ย? ทำไม…ทำไมเขาถึงปล่อยเธอไปง่าย ๆ ขนาดนี้เลยล่ะ กีย่า? เกิดอะไรขึ้นระหว่างเธอสองคนกันแน่?” แทมมี่ถาม ความสับสนงุนงงปรากฏอยู่ในน้ำเสียงของเธอ “ไม่มีอะไร หยุดถามเกี่ยวกับเรื่องนี้เถอะ เออ จริงสิ ยูนัสมอบของขวัญที่ค่อนข้างหรูหราให้ฉันในบ่ายนี้ ฉันจะนำมัน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 616

    “คืองี้นะ ผมไม่รู้สึกสบายใจกับเรื่องนี้เลย คุณหลง ผมหวังว่าคุณจะทราบว่าเป็นเพราะคุณ ผมถึงลงเอยไม่เพียงแต่ทำให้คุณคลอฟอร์ดต้องขุ่นเคืองใจ แต่ยังมีตระกูลโอเวนส์อีกด้วย คุณรู้ไหม คนของคุณคลอฟอร์ดตามหาผมไปทั่วทั้งเมืองเมย์เบอร์รี่เมื่อวานนี้ ถ้าคุณโรซาลีตัดสินใจที่จะตรวจหาความจริงของเรื่องราวในอนาคตละก็ งั้นผมก็คงจะจบเห่แน่!” จากนั้นผู้พูดก็กล่าวเพิ่มเติม “ผมยอมทิ้งทุกอย่างไปแล้วเพียงเพื่อช่วยเหลือคุณในครั้งนี้ ดังนั้นก็จ่ายเงินให้โดยเร็วที่สุด ยิ่งผมไปจากสถานที่บ้า ๆ นี้ได้เร็วมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งดีมากขึ้นเท่านั้น มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะพูดว่าในที่สุดตระกูลโอเวนส์ก็จะรู้ว่าใครคือ คนที่แตะต้องคุณโรซาลีจริง ๆ หากนั่นเกิดขึ้น ความวุ่นวายก็จะตามมาแน่ ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลหลงและโอเวนส์ก็มีข้อตกลงทางธุรกิจตั้งมากมายร่วมกัน!” “ให้ตายเถอะ แฮร์รี่! นายกำลังข่มขู่ฉันเหรอ?” ยูนัสตอบกลับ ขณะที่เขาตะคอกใส่อย่างเย็นชา ยูนัสเป็นคนที่จัดฉากใส่ร้ายทั้งโรซาลี และเจอรัลด์ในโรงแรมจริง มันเป็นแผนของเขาส่วนหนึ่งที่จะรวบรวมพันธมิตรที่มีความสามารถเพื่อโค่นล้มเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้ว ตระกูลโอเวนส์และหลงก็ถ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 617

    ในขณะที่เรื่องทั้งหมดนี้เกิดขึ้น เพื่อนของกีย่าก็ยังคงอยู่กับเธอในวิลล่าของครอบครัวควาร์ริงตันกัน สาว ๆ กำลังดื่มและร้องเพลงด้วยกัน ดูเหมือนว่าจะสนุกสนานกันมาก ความจริงแล้ว พวกเธอทุกคนต่างก็กำลังพยายามอย่างหนัก เพื่อทำให้กีย่าร่าเริงขึ้น เพื่อที่เธอจะได้ลืมความเศร้าทั้งหมดที่เกี่ยวกับเจอรัลด์ เนื่องจากว่าพ่อแม่ของกีย่าจากไปที่ยานเคนก่อนหน้านี้ แทมมี่และสาว ๆ คนอื่นจึงตกลงที่อยู่คืางคืนเป็นเพื่อนเธอ“แทมมี่ ฉันอยากไปห้องน้ำ…เธอจะไปเป็นเพื่อนฉันไหม?” กีย่าถาม “แน่นอนสิ!” จากนั้นพวกเธอทั้งคู่ก็มุ่งหน้าไปยังห้องน้ำชั้นบนด้วยกัน อย่างไรก็ตาม ไม่นานหลังจากนั้น ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาจากชั้นบน! ด้วยความช็อก ทุกคนจึงรีบวิ่งไปยังต้นตอของเสียงกันทันที อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเธอไปถึงห้องน้ำ ก็ไม่เห็นแทมมี่และกีย่าแล้ว “แทมมี่? กีย่า?! อ อย่าล้อเล่นไปเรื่อยกับพวกเราสิ! เธอสองคนอยู่ไหน?” สาว ๆ เริ่มตะโกนเรียกหา ขณะที่พวกเธอค้นหารอบ ๆ วิลล่า หลังจากเวลาพักใหญ่ผ่านไป พวกเธอจึงสรุปว่าการหายตัวไปของพวกเธอไม่ใช่การเล่นพิเรนทร์ พวกเธอหายไปอย่างไร้ร่องรอยจริง ๆ! ถึงตอนนี้ พวกเธอส่วนให

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 618

    แทมมี่ดูมั่นใจกับคำพูดของเธอ “ยังไงซะ มันก็ไม่เหมือนกับว่าฉันอยากจะเจอไอ้บ้าคนนั้นอีก!” กีย่าตอบ “เฮ้ เฮ้! เธอสองคนคุยกันเสร็จหรือยัง? ถ้าเธอไม่รู้ตัว เธอกำลังถูกจับเป็นตัวประกันอยู่! เธอกำลังแสร้งทำเป็นว่าฉันไม่มีตัวตนอยู่ในตอนนี้หรือเปล่า? ห๋า?!” แฮร์รี่กล่าวอย่างโกรธเคือง เมื่อได้ยินแบบนั้น แทมมี่ก็ตกใจกลัวมาก จนเธอถึงกับเงียบลงทันที ด้วยการลูบสันจมูก จากนั้นแฮร์รี่ก็หยิบโทรศัพท์ของกีย่าไปจากเธอ “ดูเถอะ ฉันไม่สนว่าทายาทที่ร่ำรวยคนไหนที่เธอกำลังพูดถึงอยู่ ฉันแค่ต้องการเงินของฉันเท่านั้น!” แฮร์รี่บ่นขณะที่เขามองเบอร์ติดต่อของกีย่าคร่าว ๆ เพื่อหายูนัส “กีย่า? ทำไมจู่ ๆ เธอถึงโทรหาฉันล่ะ?” ยูนัสถามด้วยความเสน่หา และน้ำเสียงหลงใหลทันทีที่เขารับสายของแฮร์รี่ “แม่งหยุดพล่ามได้แล้ว! กีย่าอยู่ในเงื้อมมือของฉันตอนนี้ ถ้าแกไม่อยากให้กีย่าที่เลอค่าของแกเผชิญกับ ‘เหตุร้าย’ ใด ๆ ฉันขอเสนอให้แกมอบเงินที่แกติดค้างฉันมาเดี๋ยวนี้! ฉันจะปล่อยพวกเธอไปหลังจากนั้น!” แฮร์รี่สบถด่าผ่านโทรศัพท์ “อะไรนะ? แฮร์รี่เหรอ?! แกช่างกล้านะ ฉันจะให้สิ่งนั้นกับแก! แต่เมื่อคิดว่าแกจะลักพาตัวเธอไปจริง ๆ เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 619

    “เอาล่ะ…ผมเดาว่าการบอกความจริงคุณตอนนี้ก็ไม่ได้เสียหายอะไร ท้ายที่สุดแล้ว มันก็คงจะดีกว่าสำหรับคุณที่จะได้รู้ว่าจริง ๆ แล้วคุณหลงเป็นคนแบบไหน เพราะคุณจะแต่งงานกับเขาเร็ว ๆ นี้ ผมก็ต้องพูดบ้าง คุณคลอฟอร์ดสะเพร่ามากเกินไป เขาแทบจะไม่มีการ์ดคอยคุ้มกันเขาเลยไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนก็ตาม! คุณหลงรู้เรื่องนี้ดังนั้นเขาจึงมาหาผมในวันหนึ่ง บอกว่าเขามีอย่างอย่างที่จะคุยด้วย…” เมื่อถึงตอนที่เรื่องของแฮร์รี่จบลง หัวใจของกีย่าก็เต้นรัวอย่างแรงมาก “เช่นนั้นเขาก็เป็นผู้บริสุทธิ์สินะ! นายทำเรื่องนี้! ทำไมนายต้องจัดฉากใส่ร้ายเขาด้วย?!” กีย่าตะเบ็งเสียงใส่ สายตาของเธอแดงก่ำ เธอกำลังประสบกับอารมณ์ที่แปรปรวนอย่างมากในใจของเธอ เธอจะโง่มากขนาดนี้ได้ยังไงกัน? เธอรู้จักเจอรัลด์มาพักใหญ่แล้วตอนนี้ เขาเคยเป็นคนแบบนั้นที่ยูนัสใส่ความเขาว่าให้เป็นได้อย่างไร? เจอรัลด์ยังพยายามจะกล่าวแย้งให้ตัวเองอีกด้วยซ้ำ บอกว่าเขาไม่ใช่คนที่ลงมือทำ เขาต้องพยายามพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขาต่อเธอ เพราะเขาถือว่าเธอเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น เขายังไปตามหาเธอโดยเฉพาะอีกด้วย แต่เธอทำอะไรไปล่ะ? เธอไม่แม้แต่

บทล่าสุด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

DMCA.com Protection Status