บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 481 - บทที่ 490

เจอรัลด์หยิบกระดาษทิชชู่ขึ้นมา ขณะที่เขาปาดเหงื่อออกจากหน้าผาก เขารู้สึกอยากผ่อนคลายอย่างกะทันหันและเริ่มเดินไปห้องน้ำเมื่อเขาเดินผ่านห้องน้ำหญิง เขาได้ยินหญิงวัยกลางคนและลูกสาวคุยกันอย่างกะทันหันขณะที่หล่อนตบหลังลูกสาวของหล่อนซ้ำ ๆ เบา ๆ“เป็นอะไร? ทำไมคลื่นไส้กะทันหัน?”หญิงวัยกลางคนนั้นถามลูกสาวด้วยความเป็นห่วง“ค่ะ… เด็กซนคนนี้เตะหนูอีกแล้ว!”“โอ๊ย! ฉันบอกแกให้ระวังมากกว่านี้! ฉันบอกเสมอใช่ไหมว่าให้แกใส่ใจดูแลตัวเอง! ทำไมแกต้องไปยุ่งกับไอ้ชาวต่างชาติคนนั้นด้วย”หล่อนขมวดคิ้วและดุลูกสาว“แม่ อย่าพูดแบบนั้นกับเจมิสัน! เจมิสันไม่ใช่แค่ผู้ชายธรรมดาทั่วไป เขาเป็นชาวต่างชาติจากประเทศ M! เขาสัญญากับหนูว่าเขาจะกลับมาหาหนูภายในสามปี!”เจอรัลด์ที่ได้ยินเรื่องนี้จากข้างนอกก็โกรธจัดเขารู้แล้วว่าสองแม่ลูกคู่นี้ตั้งใจมาหลอกลวงเขาจริง ๆรู้สึกดีเกินไปที่จะเป็นจริง และทุกอย่างก็เข้าที่อย่างผิดปกติ แต่หญิงสาวดูกังวลมากที่จะแต่งงานเธอแค่ต้องการหาผู้ชายสักคนมาแทนที่ชั่วคราว เพื่อเป็นพ่อของลูกในท้องของเธอเหรอเปล่า?และถ้าเขาแต่งงานกับเธอ จะมีของแถมที่ไม่ต้องการเพิ่มเติม เป็นเด็กลูกคร

เขาแทบไม่ได้กินอะไรเลย และท้องของเขาก็บ่นด้วยความคร่ำครวญนอกจากนี้ยังเป็นการไม่สุภาพที่จะปฏิเสธข้อเสนอของฟรานเซสก้า ดังนั้นเจอรัลด์จึงตกลงที่จะร่วมรับประทานอาหารกลางวันกับพวกเขาตอนนั้นเองเจอรัลด์ได้รับโทรศัพท์จากเซโน่“ไอ้บ้า! เจอรัลด์ ฉันต้องขอโทษจริง ๆ กับแกตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงมีการทะเลาะเกิดขึ้น ปล่อยให้แกอยู่คนเดียวฉันก็รู้สึกแย่เกินพอแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเซียนนา ฉันคงจะไม่ปล่อยให้มันไปกับพวกเขาในตอนนี้ นี่มันมิจฉาชีพชัด ๆ!”ดูเหมือนเซโน่จะรู้ความจริง เขาโกรธและและไม่พอใจอย่างมาก“เซียนนาและเพื่อนร่วมงานของเธอทะเลาะกันครั้งใหญ่ เธออยากให้ฉันขอโทษนาย เธอเชื่อใจเพื่อนร่วมงานของเธอจริง ๆ! ใครจะคาดหวังว่าเธอจะแนะนำขยะชิ้นนี้ให้นาย? ผู้หญิงคนนั้นยังอาเจียนอยู่ในรถของฉัน! ฮึ่ม!”เซโน่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียใจความตั้งใจของเขาคือแนะนำผู้หญิงให้เพื่อนเขา ในทางกลับกันผลลัพธ์ก็แย่มาก และผู้หญิงคนนั้นก็ถูกแนะนำให้รู้จักกับเจอรัลด์แทน คนอื่นก็คงรู้สึกแย่และอับอายเช่นกัน“ไม่เป็นไร เซโน่ แล้วตอนนี้พวกแกทั้งสองอยู่ที่ไหน แกส่งผู้หญิงคนนั้นและแม่ของหล่อนกลับบ้านหรือยัง?”“ล้อก

พนักงานเสริฟ์สาวตะคอกออกมาสุดเสียง“ไสหัวไปให้พ้น!!”ผู้ชายคนหนึ่งสบถออกมาสิ่งถัดมาที่ทุกคนรู้ ประตูห้องถูกเตะเปิดออกกว้างกลุ่มชายกำยำเจ็ดหรือแปดคนที่มีผมเกรียนและใส่สร้อยคอทองคำเร่งรัดเข้ามาในห้องพวกเขาแต่ละคนมีรอยสักเหมือนมังกรสลักอยู่บนตัวพวกเขาแน่นอนว่าพวกเขาให้ความรู้สึกที่น่าเกรงขามด้วยการแต่งกายด้วยเสื้อแขนสั้น พวกเขาค่อย ๆ มองไปรอบ ๆ จ้องมองดุร้ายไปยังคนที่อยู่ภายในห้องขณะนี้หัวหน้าแก๊งสวมเสื้อยืดคอกลมและมีกระเป๋าสะพายข้างเขาสูดหายใจยาวก่อนจะขู่ออกมาด้วยเสัยงแหบ “ใครคือคนที่จองห้องนี้? ฉันต้องการให้มันย้ายไปอีกห้องเดี๋ยวนี้!”“ทำไมเราต้องทำแบบนั้นล่ะ? พวกนายคิดว่าพวกนายเป็นใครกัน?”ซินดี้ถามขึ้นมาอย่างโกรธขณะที่เธอยืนขึ้น เธอไม่กลัวพวกเขาเลย“ฉันคือใครงั้นเหรอ? ฮ่า สาวน้อย ฉันคือวอร์ริค ยาเคล ถ้าเธอไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร ออกไปที่ถนนและถามผู้คนดูสิ!”วอร์ริคหัวเราเบา ๆ ขณะที่เขาทิ้งก้นบุหรี่ลงบนพื้นและเหยียบมันฟรานเซสก้าเลิกคิ้วของเธอขึ้นเมื่อเธอได้ยินเช่นนี้นี่พิสูจน์แล้วว่าเธอเคยได้ยินชื่อของวอร์ริคมาก่อนหน้านี้“คุณยาเคล พวกเรายังทานอาหารกันไม่เสร็จ เช่น

“ใครเป็นคนก่อปัญหา?” ชายหนุ่มตั้งคำถามขึ้นมาเมื่อวอร์ริคเห็นชายหนุ่มคนนี้ เขาก็ช็อกไป “เป็นคุณจริง ๆ เจซันผู้ยิ่งใหญ่! ผมชื่อวอร์ริค และผมแค่มาสังสรรค์แถวนี้ ทั้งหมดนี่คือการเข้าใจผิดกัน!”เจซันถูกเชิญชวนให้มาร้องเพลงที่บาร์คาราโอเกะที่อยู่ข้างจอนห์แบรี่ บิสโต เดิมทีเขาคิดว่ามันคงไม่ถูกต้องถ้าเขาไม่ช่วยเหลือเวย์ลอนใด ๆ เลยหลังจากได้รับความช่วยเหลือมากมายขนาดนั้นจากครอบครัวของเวย์ลอนด้วยความคิดเช่นนั้นในใจ เขาจึงตัดสินใจมาเป็นการส่วนตัวเพื่อดูสักหน่อย“เช่นนั้น ฉันควรทำยังไงล่ะ? เวย์ลอน นายไม่ได้รับบาดเจ็บ ใช่ไหม?”เจซันถามขึ้นมา“ผมไม่ได้บาดเจ็บ พี่ชาย ไม่ต้องห่วง”เวย์ลอนเดินไปหาเจซันและนำบุหรี่ออกมาก่อนจะยื่นมันให้กับเจซัน ขณะที่เขาจุดมันให้เขาและในขณะที่เจซันดูดบุหรี่ไปได้ไม่กี่ครั้ง มันก็ตกลงบนพื้น“พี่ชาย มีอะไรเหรอ?”เวย์ลอนถามอย่างสงสัย“คุณ…คุณอยู่นี่เหรอครับ?”เจซันถามขณะที่เขามองไปที่เจอรัลด์ ที่นั่งอยูที่โต๊ะด้วยความประหลาดใจเขารู้อย่างชัดเจนว่าเจอรัลด์เป็นใคร ในฐานะหนึ่งในคนเหล่านั้นที่มีส่วนร่วมในองค์กร เขามั่นใจถึงตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์ในทางตรงกันข้

หลังจากเจอรัลด์จากไป เซลล่าจึงกลับเข้ามาในอาคารอย่างเงียบ ๆ และยืนใกล้กับฟรานเซสก้าและลูกสาวของเธอ เธอยืนฟังบทสนทนาของสองแม่ลูกตั้งแต่ที่พวกเธอเริ่มพูดคุยกันอีกครั้ง “เกิดอะไรขึ้นที่บาร์คาราโอเกะเหรอ?” เซลล่าถามขึ้นมาอย่างประหม่าก่อนที่ฟรานเซสก้าจะทันได้ตอบอะไร “โอ้! คือ พวกเราไปที่บาร์คาราโอเกะเมื่อไม่นานมานี้เพื่อสนุกกัน เพื่อนคนหนึ่งของพวกเราได้ไปยั่วยุคนบางคนที่นั่น และมันนำไปสู่การปะทะกันกับลูอีสจากลอว์เดสเหมืองแร่แห่งมณฑลเงียบสงบ! ตอนนั้นแม้แต่ดักลาสก็หวาดกลัวมากทั้ง ๆ ที่เป็นคนมีศักยภาพเช่นนั้น! ท้ายที่สุดแล้ว ก็เป็นลูอีสที่พวกเราได้ไปทำให้เขาโกรธ ลูอีสยังสั่งให้พวกผู้หญิงทั้งหมดยังคงอยู่ในบาร์และดื่มด้วยกันกับพวกเขาอีกด้วยซ้ำ!” “ว่าไงนะ? ซินดี้! ทำไมหนูไม่เล่าให้แม่ฟังก่อนหน้านี้ล่ะ?” ทั้งหมดที่ฟรานเซสก้ารู้ก็คือว่าเจอรัลด์ได้ชวนลูกสาวของเธอให้ทานอาหารกับเขา เธอเพิ่งรู้ถึงความขัดแย้งทั้งหมดนี้ในวันนี้เอง “อืม หนูกลัวว่าแม่จะเป็นกังวลน่ะ! หนูจะอธิบายเรื่องทั้หมดนี้ตอนนี้แหละ ตอนนั้น หนูร้องไห้ด้วยกันกับเลลาเพราะพวกเรากลัวมาก ดักลาสและผู้ชายคนอื่นได้วิ่งหนีไปแล้วเช่น