บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 491 - บทที่ 500

“โอ้ คุณก็รู้ เจอรัลด์ไงค่ะ จริง ๆ แล้วตอนนี้ที่ฉันคิดเกี่ยวกับมัน คุณก็น่าจะรู้จักเขาดีกว่าฉันเสียอีกนะ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นคนที่ถอนเงินสด 90,000 ดอลลาร์ และก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของลูกสาวของฉันอีกด้วยเช่นกัน! เขาปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดีเลยแหละ คุณรู้ไหมคะ?” ทุกคนในสำนักงานรู้จักกันและกันเป็นอย่างดี ซึ่งนี่คือเหตุผลที่ทำไมเลซี่ถึงได้พูดออกมาโดยไม่แม้แต่จะลังเลใจสักนิดเดียว “ว้าว! เขาต้องเป็นลูกเขยในอนาคตของคุณแน่!” ทุกคนมีความริษยานิด ๆ ในน้ำเสียงของพวกเขา “…อะไรนะ? คุณพูดถึงอะไรเนี่ย? ราวกับว่าเขาจะมีอำนาจได้มากขนาดนั้นเชียว! คุณกำลังพูดเล่นอยู่ ใช่ไหมคะ?” เลอาตะโกนใส่ “ฮ่าฮ่า…โอ้ ใช่ ใช่ แน่นอนค่ะฉันกำลังพูดเล่นอยู่!” เลซี่ตอบเหน็บแนมขณะที่เธอยิ้ม คำพูดของเลซี่แทงทะลุหัวใจของเลอาเหมือนกับหอกแหลม เธอโกรธมากจนเธอไม่สามารถแม้แต่จะพูดอะไรได้ในขณะนั้น เธอจะไม่โกรธได้อย่างไร? คู่แข่งของเธอชนะทุกอย่าง! เธอยังพ่ายแพ้ให้กับคนที่เธอดูถูกมาที่สุดอีกด้วยซ้ำ! เจอรัลด์! เมื่อความโกรธ เกลียดและอิจฉานิด ๆ จุกอยู่ในใจเธอ เธอจึงไม่สามารถรับความพ่ายแพ้อย่างที่สุดนี้ได้และเริ่มร้อง

กับการเป็นคนโมโหง่ายอย่างที่เขาเป็น เซโน่จึงลงเอยด้วยการด่าว่าคนแม่และลูกสาวของเธอ บอกว่าพวกเธอเป็นหน้าด้านกันสุด ๆ! สุดท้ายแล้ว ควาซซีจึงโทรเรียกกำลังเสริม—พวกนักเลง—และทุกอย่างจึงยุ่งเหยิงไปหมด เมื่อประตูของเซโน่ถูกทำให้แตกเป็นเสี่ยง ๆ มันคือ ตอนนั้นเองที่เซโน่วิ่งเข้าไปในห้องครัวเพื่อเอามีดทำครัวของเขามาสองเล่ม นั่นก็ยังเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเซโน่ถึงไม่ได้รับโทรศัพท์ของเขาตอนที่เจอรัลด์โทรหาก่อนหน้านี้ เขาไม่ต้องการให้เจอรัลด์เข้ามาเกี่ยวข้องกับพวกเขา “เช่นนั้น ควาซซีคนนี้คือใครกัน?” เจอรัลด์ถาม เซโน่ได้รับผลกระทบอย่างเลวร้ายในนามของเจอรัลด์และเจอรัลด์ก็โกรธเกี่ยวกับเรื่องนั้น ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม เจอรัลด์จะต้องสั่งสอนบทเรียนให้กับควาซซีอย่างแน่นอน “อืม เขาเป็นนักเลงที่เป็นเจ้าของร้านขายรถมือสองเหมือนกัน เมื่อเดือนก่อนเขากล่าวหาเซโน่ว่าแย่งลูกค้าของเขาไปและไม่ทำตามกฏ! เขาตามมาหาเรื่องแต่โชคดี เหล่าเจ้านายที่อยู่แถวนี้เฝ้าดูอยู่ข้างหลังของเซโน่ และหลังจากพูดบางอย่างควาซซีก็จากไป ควาซซีคอยแต่พึ่งพาพี่เขยของเขามานานมากแล้วตอนนี้ และฉันได้ข่าวมาว่าเขาค่อนข้างเป็นคนที่มีอำนา

“อาจมีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับเขาหรือเปล่า?” ไมเคิล ซีคกล่าวอย่างระมัดระวัง “ตามปกติแล้ว คุณคลอฟอร์ดจะตัดสายของฉันทันทีถ้าเขายุ่งอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม เขาไม่ทั้งจะรับและตัดสายทิ้งแม้ว่าฉันโทรไปเป็นสิบกว่าสายแล้ว! ถ้ามีบางอย่างเกิดขึ้น คุณคลอฟอร์ดจะบอกให้ฉันรู้ล่วงหน้าอย่างแน่นอน!” “จริงด้วย แล้วถ้าโทรศัพท์ของเขาไม่อยู่กับเขาล่ะ ใครคือคนที่กดวางสายสุดท้ายก่อนจะปิดเครื่องไว้?” ทั้งไมเคิลและแซคมีความรู้สึกว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง ขณะนั้นเอง ลีโอโพลด์ ไวท์—ลูกน้องของไมเคิล—ก็เดินเข้ามาพร้อมกับกลุ่มคน ลีโอโพลด์เดินไปที่ด้านข้างของพวกเขาก่อนจะพูดขึ้นมา “คุณซีค ผมไปที่โรงแรมของคุณคลอฟอร์ดและผู้จัดการของโรงแรมบอกพวกเราว่าเขาถูกพบเห็นว่าออกจากโรงแรมไปเมื่อบ่ายนี้ครับ!” “เขาออกไปข้างนอกเหรอ?” ไมเคิลและแซคมองไปที่กันและกัน แขกวีไอพีระดับสูงหลายคนที่งานเลี้ยงก็เริ่มมารุมล้อมพวกเขาสองคนแล้ว สถานที่จัดงานแบ่งออกเป็นห้องรับรองขนาดใหญ่หลายแห่ง ทำให้สถานที่ดูค่อนข้างใหญ่มาก คนเหล่านั้นที่อยู่สถานที่ภายในส่วนใหญ่คือแขกวีไอพีทั้งหลาย มันคือสถานที่ที่ไมเคิลและแซคอยู่ในตอนนี้เช่นกัน “คุณซีค

เนื่องจากปัญหาของเหตุการณ์นี้ จึงไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถดำเนินงานเลี้ยงในคืนนี้ได้ต่อ ทั้งเจอรัลด์และเซโน่ต้องไปให้ปากคำ เนื่องจากคุณลีได้พูดไว้ว่า เรื่องนี้จะถูกสืบสวนอย่างเข้มงวด ควาซซีและโกรเวอร์อาจจะต้องเผชิญกับโทษจำคุกมากสุดถึงยี่สิบปีเลยทีเดียว “เหตุการณ์นี้ได้สร้างผลกระทบอย่างใหญ่หลวงมากเกินไปให้กับมณฑลเงียบสงบ! มันอาจจะกระทบกับอนาคตของมณฑลในทางลบได้! ในฐานะผู้ทำลาย นายกล้าดีมาทำแบบนี้กับพวกเราได้อย่างไร โกรเวอร์? วิธีเดียวที่เขาจะสามารถไถ่โทษสำหรับเรื่องนี้ได้ก็คือ ได้รับบทลงโทษที่รุนแรง!” คุณลีตะเบ็งเสียงใส่อย่างกราดเกรี้ยว เขาอยู่ในสำนักงานของเขาพร้อมกับกองเอกสารขนาดใหญ่บนโต๊ะ พนักงานคนอื่นที่อยู่ที่นั่นถึงกับสะดุ้งตกใจกันถ้วนหน้า “คุณลี โกวเวอร์เป็นคนนอกกฏหมาย เขาเคยทำสิ่งที่คล้ายกันนี้มาก่อนและเขาก็จัดการให้ตัวเองหนีรอดมาได้ในทุก ๆ ครั้ง! แต่ไม่ใช่ครั้งนี้แน่! พวกเรามีหลักฐานที่เพียงพอในการพิสูจน์ว่าเขาทำผิดในการลักพาตัวคนสามคน!” “ถึงเวลาที่เขาจะต้องชดใช้ความผิดของเขาแล้ว อีกอย่าง มีใครหนุนหลังเขาไหม? มีใครที่สนิทกับเขาเป็นพิเศษหรือเปล่า?” คุณลีถาม “พวกเรายั

“ก็ได้! เอาล่ะ ฉันคือคนที่ผิดเอง! ใจเย็น ๆ ได้แล้ว!” เลลาที่รู้สึกเสียใจมากจนแทบจะน้ำตาแตกได้แล้วตะเบ็งเสียงออกมา ไม่เคยมีใครด่าว่าเธอแบบนี้ และเมื่อเธอได้ยินเจอรัลด์แช่งด่าเธอ เธอจึงรู้สึกราวกับว่าเธอได้ทำบางอย่างผิดไปอย่างมหันต์ และเธอก็เริ่มโทษตัวเองในทันที มันไม่ได้นานเกินไปสำหรับเธอที่นำ้ตาของเธอจะเริ่มไหลอาบแก้ม เธอแค่ไม่เคยโทษตัวเองมากขนาดนี้บวกกับความละอายใจที่ถูกด่าว่า เมื่อเจอรัลด์เห็นเธอกำลังร้องไห้ เขาก็รู้สึกผิดนิด ๆ ในใจของเขา บางทีเขาอาจจะหยาบคายมากเกินไปเล็กน้อยกับเธอ ท้ายที่สุดแล้ว เหตุผลหลักที่ทำไมเขาถึงตะโกนอย่างหยาบคายใส่เธอ นั่นเป็นเพราะวิลลี่และเลอาทำให้เขารู้สึกโกรธ เขาเบาเสียงลงเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นมา “ฉันต้องการพักผ่อนบ้างจริง ๆ ฉันไม่ได้นอนเลยตลอดทั้งคืน ฉันสามารถเรียกรถแท็กซี่ให้เธอได้ถ้าเธอต้องการ!” “ฉันจะไม่ไป!” เลลากล่าวขณะที่เธอพยายามกระทืบเท้าที่เจ็บของเธอ ตอนนี้มันเป็นตาของเธอบ้างที่จะเริ่มอารมณ์เสีย จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ เดินกระโผลกกระเผลกไปที่จักรยานยูโฟ่ที่เจอรัลด์ได้จอดทิ้งไว้ก่อนจะยืนอยู่ที่นั่นพร้อมกับเอามือกอดอกไว้ ผู้หญิงคนนี้…